W 1939 nie słyszałem nadchodzącej wojny. Teraz jego grzmiącego podejścia nie można zignorować

A chłód wspomnień ogarnął mnie w ciągu tego sierpniowego miesiąca. Wydaje się, że letnia bryza 2017 r. jest rozpraszana przez wiatry wojny wiejące z całego świata w kierunku Wielkiej Brytanii, tak jak w 1939 r.

Na Bliskim Wschodzie, w Arabii Saudyjskiej wypatroszy Jemen z takim samym okrucieństwem, jak Mussolini zrobił Etiopii, kiedy byłem dzieckiem w 1935 roku. Hipokryzja brytyjskiego rządu i klasy elitarnej sprawia, że ​​niewinna krew nadal płynie w Syrii, Iraku i Afganistanie. Rząd Theresy May podkreśla, że ​​pokój można osiągnąć jedynie poprzez rozprzestrzenianie broni wojennej w strefach konfliktów. Wenezuela chwieje się w stronę anarchii i interwencja zagraniczna podczas gdy na Filipinach Rodrigo Duterte – chroniony sojuszem z Wielką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi – morduje bezbronnych za przestępstwo polegające na próbie ucieczki od biedy poprzez uzależnienie od narkotyków.

Ponieważ jestem stary, mam teraz 94 lata, rozpoznaję te znaki zagłady. Mrożące krew w żyłach znaki są wszędzie, być może największym jest to, że Stany Zjednoczone pozwalają sobie przewodzić Donald Trump, człowiek pozbawiony honoru, mądrości i po prostu zwykłej ludzkiej życzliwości. Amerykanie są tak samo głupi, by wierzyć, że ich generałowie uratują ich przed Trumpem, jak liberalni Niemcy wierzyli, że wojsko ochroni naród przed ekscesami Hitlera.

Wielka Brytania też nie ma się czym chwalić. Od wojny w Iraku nasz kraj podupadał, ponieważ kolejne rządy niszczyły demokrację i sprawiedliwość społeczną oraz niszczyły państwo opiekuńcze za pomocą oszczędności, prowadząc nas w ślepą uliczkę Brexitu. Podobnie jak Trumpa, brexitu nie da się cofnąć liberalną świętością – można go zmienić tylko wtedy, gdy neoliberalny model gospodarczy zostanie rozbity, jakby to był pomnik dyktatora, przez wyzwolony naród.

Po latach rządów torysów Wielka Brytania jest mniej przygotowana do zmiany biegu historii na lepsze niż za rządów Neville'a Chamberlaina, kiedy nazizm został złagodzony w latach 1930. W rzeczywistości żaden naród w Europie ani Ameryce Północnej nie ma się czym chwalić. W każdym z nich panuje nierówność, masowe unikanie płacenia podatków przez przedsiębiorstwa – co jest po prostu legitymizowaną korupcją – oraz neoliberalizm, który doprowadził do erozji społeczeństw.

Lato powinno być kojące, ale nie w tym roku. Patrząc na dzisiejszą młodzież, kiedy obserwuję ich w czasie wolnym; Wyłapuję przerażające podobieństwo do twarzy młodych ludzi z mojego pokolenia latem 1939 roku. Kiedy jestem na mieście, słucham ich śmiechu, patrzę, jak piją piwo lub zabiegają o względy, i boję się o nich .

Ten sierpień za bardzo przypomina ten z 1939 roku; ostatnie lato pokoju do 1945 roku. Potem, mając 16 lat i wciąż mokry za uszami, chodziłem z kumplami na zdjęcia i śmialiśmy się z kronik filmowych o Hitlerze i innych faszystowskich potworach, które żyły poza naszym zasięgiem . W sierpniu 1939 roku niewiele wiedzieliśmy, że życie bez pokoju, bez rzezi, bez nalotów, bez nalotów można było mierzyć w dniach. Nie słyszałem grzmotu zbliżającej się wojny, ale jako stary człowiek słyszę to teraz dla pokolenia moich wnuków. Mam nadzieję, że się mylę. Ale jestem za nimi przerażona.

• Najnowsza książka Harry'ego Lesliego Smitha Nie pozwól, aby moja przeszłość była twoją przyszłością zostanie opublikowany przez Constable & Robinson 14 września