By Wereldwijde campagne voor vredeseducatie, Juli 26, 2020
Met Betty Reardon, Kozue Akibayashi, Asha Hans en Mavic Cabrera Balleza.
Georganiseerd en gemodereerd door Tony Jenkins.
Opgenomen: 25 juni 2020
De gelegenheid voor het panel
Het jaar 2020 is één van de vele verjaardagen van mijlpalen in het streven van de menselijke familie naar een duurzame en rechtvaardige vrede op onze gedeelde en kwetsbare planeet. Al die mijlpalen overkoepelen is de 75ste verjaardag van de oprichting van de Verenigde Naties, de wereldorganisatie in wiens zalen veel van de politiek heeft ontplooid die verschillende van de evenementen heeft geproduceerd die we dit jaar vieren. Nog belangrijker is, zowel voor de organisatie als voor de wereldgemeenschap die het beoogt te dienen, de huidige opleving van de burgerbewegingen om veel van de doelstellingen van de lidstaten te bereiken in hun akkoord met de VN-Handvest. Het jaar wordt gekenmerkt door de politiek van een gemobiliseerd en levendig mondiaal maatschappelijk middenveld, waarin 's werelds beste kans om te overleven en te bloeien ligt.
Een nieuw leven ingeblazen Global Civil Society
Als deelnemers aan de wereldwijde beweging van het maatschappelijk middenveld voor vredeseducatie, is de Global Campaign for Peace Education van plan de video die hier wordt geplaatst, te bekijken in de context van deze voortdurende inspanningen van wereldburgers om het vermogen van de organisatie te versterken om een einde te maken aan "de plaag van oorlog" en "Bevordering van sociale vooruitgang en betere levensstandaarden in grotere vrijheid" (Preambule van het Handvest van de Verenigde Naties). Vanaf de oprichting heeft het maatschappelijk middenveld getracht de belangenbehartiging van "de mensen van de Verenigde Naties" die het handvest hebben afgekondigd, te verzekeren. Door problemen en problemen te identificeren toen ze duidelijk werden in het dagelijks leven van hun gemeenschappen, raamden de organisaties de problemen in termen van de bedreigingen die ze vormden voor sociale vooruitgang en grotere vrijheid. Door degenen die de lidstaten vertegenwoordigden op te leiden en te overtuigen, beïnvloedden ze veel cruciale beslissingen van de VN-commissies en -raden, waaronder die met betrekking tot het recht van vrouwen op politieke participatie en het belang van vrouwen in de vredespolitiek.
De rollen van de panelleden in het vredesactivisme van vrouwen
Deze video, een panel van vier leden (zie bios hieronder), is het eerste bericht in een serie van een week over vrouwen, vrede en veiligheid. De serie observeert enkele van de vorderingen die de VN in de 75 jaar hebben gemaakt op de verwezenlijking van "de gelijke rechten van mannen en vrouwen en landen, groot en klein", een preambule, een doel dat vooral door vrouwen wordt omarmd en waarnaar wordt verwezen als 'het Global South', als basis voor een rechtvaardige vrede. Een belangrijk aandachtspunt van dit paneel is Resolutie 1325 van de VN-Veiligheidsraad over vrouwen, vrede en veiligheid als een mechanisme om de menselijke veiligheid te bevorderen. De panelleden leggen speciale nadruk op verschillende inspanningen van het maatschappelijk middenveld om de bedoelingen van de resolutie met betrekking tot het bereiken van vrede door de empowerment van vrouwen tot volledige verwezenlijking te brengen. Deze inspanningen van het maatschappelijk middenveld werden vaak gedwarsboomd door juist de lidstaten die de resolutie op 30 oktober 2000 bij acclamatie hebben aangenomen. Hoewel veel staten nationale actieplannen (NAP's) hebben aangenomen om de resolutie uit te voeren, worden er maar weinig gefinancierd, en voor de grotendeels is de volledige betrokkenheid van vrouwen bij veiligheidsaangelegenheden nog steeds beperkt, aangezien meisjes en vrouwen over de hele wereld dagelijks lijden onder gewapende conflicten en seksueel geweld.
Op het moment van de 15th Op de verjaardag van UNSCR 1325, stelden twee van de panelleden (Hans en Reardon) voor om, ondanks het verzet van de staat, de voortdurende politieke uitsluiting van vrouwen en het bewijs van het voortdurende lijden van vrouwen in gewapende conflicten, het opstellen en uitvoeren van de actieplannen van het volk voor bedoeld om de door vrouwen geleefde ervaring van gebrek aan menselijke veiligheid op te nemen in het ontwerp van voorstellen die ze zelf zouden kunnen ondernemen voor de veiligheid van zichzelf en die van hun gemeenschappen als de staat geen actie onderneemt. Drie van de panelleden (Akibayashi, Hans en Reardon) zijn ook betrokken geweest bij de formulering van een feministisch raamwerk voor menselijke veiligheid waarnaar in de discussie wordt verwezen. Een vierde panellid, (Cabrera-Balleza), heeft de meest actieve en effectieve inspanningen van het internationale maatschappelijk middenveld ter wereld opgericht en geleid om vrouwen in alle kwesties van vrede en veiligheid te verzekeren de implementatie van NAP's.
De Wereldcampagne voor vredeseducatie hoopt dat dit panel verder zal nadenken over manieren waarop individuen en het maatschappelijk middenveld kunnen bijdragen aan het uiteindelijke doel van duurzame vrede, bereikt en gehandhaafd met volledige en gelijke deelname van vrouwen.
De video als leermiddel
Het wordt aanbevolen dat leerlingen die bij deze studie betrokken zijn, de tekst van Resolutie 1325 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties lezen. Als verdere overweging van de resolutie van belang zou zijn, raden we de materialen aan die beschikbaar zijn via de Wereldwijd netwerk van vrouwelijke vredesopbouwers. Mocht er een meer uitgebreide studie worden uitgevoerd, dan kan dit ook een herziening van de verschillende volgende resoluties met betrekking tot 1325 inhouden.
Menselijke veiligheid definiëren
Vredesopvoeders die de video gebruiken als een onderzoek naar kwesties in verband met vrouwen, vrede en veiligheid, zouden een verhelderende discussie kunnen vergemakkelijken door de leerlingen aan te moedigen hun eigen definities van menselijke veiligheid te bedenken, de essentiële componenten ervan aan te wijzen en aan te geven hoe die componenten door geslacht zouden worden beïnvloed .
Vrouwen in staat stellen te handelen voor vrede en veiligheid
Een dergelijke definitie en herziening van genderfactoren kan worden gebruikt als basis voor een discussie over wat de burgers van de VN-lidstaten mogen verwachten in de aanneming van 1325 en om de gelijke deelname van vrouwen te verzekeren. Overweging van de deelname van vrouwen moet niet alleen betrekking hebben op het oplossen van conflicten, maar ook en vooral op het definiëren van wat "nationale veiligheid" inhoudt, onderzoek doen naar de relatie met menselijke veiligheid en hoe hun regeringen zouden kunnen worden opgeleid en overgehaald om maatregelen te nemen om de mens doeltreffender te verzekeren veiligheid. Een dergelijke overweging moet ook betrekking hebben op het betrekken van vrouwen bij alle nationale en internationale veiligheidsbeleid. Hoe kunnen deze vereisten van inclusie worden bereikt?
Een model NAP opstellen
Met deze discussie als achtergrond zou een model kunnen worden opgesteld voor wat de leergroep zou beschouwen als de vereiste doelen en essentiële componenten van een effectief en relevant Nationaal Actieplan (NAP) om te voldoen aan de bepalingen van UNSCR 1325 in hun eigen land. De implementatievoorstellen kunnen suggesties bevatten voor het overhevelen van de huidige wapenuitgaven naar de vervulling van de bepalingen van het ontwerp van een NAP van de leerlingen. Neem ook suggesties op voor de overheidsinstanties die moeten worden belast met de uitvoering van de plannen en de maatschappelijke organisatie die de uitvoering ervan zou kunnen vergemakkelijken. Een meer gedetailleerde studie kan een herziening van de inhoud en status van bestaande NAP's omvatten. (Global Network of Women Peacebuilders zal in dit opzicht behulpzaam zijn.)
Sprekers Bios
Betty A. Reardon, is de emeritus-oprichter en directeur van het International Institute on Peace Education. Ze wordt wereldwijd erkend als een pionier op het gebied van gender en vrede en vredeseducatie. Ze is de auteur van: "Sexism and the War System" en co-editor / auteur met Asha Hans van "the Gender Imperative".
"Mavic" Cabrera Balleza is de oprichter en CEO van het Global Network of Women Peacebuilders. Mavic startte het proces van het Filipijnse nationale actieplan met betrekking tot Resolutie 1325 van de Veiligheidsraad en was ook de internationale adviseur van het nationale actieplan van Nepal. Ze heeft ook technische ondersteuning geboden bij nationale actieplanning van 1325 in Guatemala, Japan en Zuid-Soedan. Zij en haar collega's hebben een pioniersrol vervuld in het programma Lokalisatie van UNSCR 1325 en 1820, dat wordt beschouwd als een voorbeeld van beste praktijken en nu in 15 landen wordt geïmplementeerd.
Asa Hans, is een voormalig hoogleraar politieke wetenschappen en genderstudies aan de Utkal University in India. Ze is ook mede-oprichter van het Shanta Memorial Rehabilitation Centre (SMRC), een toonaangevende vrijwilligersorganisatie in India die zich bezighoudt met genderkwesties en handicaps op nationaal en internationaal niveau. Ze is de co-auteur en redacteur van twee recente boeken, "Openings for Peace: UNSCR 1325, Women and Security in India" en "The Gender Imperative: Human Security vs State Security", die ze samen met Betty Reardon redigeerde.
Kozue Akibayashi is een feministische vredesonderzoeker, opvoeder en activiste uit Japan, waar ze professor is aan de Graduate School of Global Studies aan de Doshisha University in Kyoto. Haar onderzoek richt zich op kwesties van seksueel geweld door het leger in gastgemeenschappen in het buitenland, militarisering en demilitarisering, en dekolonisatie. Ze was de internationale president van WILPF tussen 2015 en 2018, maakt deel uit van de stuurgroep van Women Cross DMZ en is de landcoördinator voor Japan in het International Women's Network Against Militarism.
Tony Jenkins PhD is momenteel een fulltime docent gerechtigheid en vredesstudies aan de Georgetown University. Sinds 2001 is hij gedelegeerd bestuurder van de Internationaal Instituut voor Vredeseducatie (IIPE) en sinds 2007 als coördinator van de Global Campaign for Peace Education (GCPE). Beroepshalve was hij: Directeur Onderwijs, World BEYOND War (2016-2019); Directeur, Peace Education Initiative aan de Universiteit van Toledo (2014-16); Vice-president Academische Zaken, Nationale Vredesacademie (2009-2014); en mededirecteur, Peace Education Center, Teachers College Columbia University (2001-2010).
