Door David Swanson, World BEYOND WarJanuari 24, 2023
Tariq Ali's boek, Winston Churchill: zijn tijden, zijn misdaden, is een uitstekende tegenhanger van de bizar onnauwkeurige propaganda over Winston Churchill die de norm is. Maar om van dit boek te genieten, moet je ook op zoek zijn naar een algemeen zwervende volksgeschiedenis van de 20e eeuw en diverse onderwerpen die Tariq Ali interesseren, waaronder een zeker geloof in zowel communisme als oorlogsvoering (en een minachting voor geweldloze actie van een auteur die vredesbijeenkomsten heeft gepromoot), omdat het grootste deel van het boek niet rechtstreeks over Winston Churchill gaat. (Misschien kunt u voor de delen waarin Churchill wordt genoemd een elektronische versie krijgen en op zijn naam zoeken.)
Churchill was een trotse, onberouwvolle, levenslange voorstander van racisme, kolonialisme, genocide, militarisme, chemische wapens, kernwapens en algemene wreedheid, en hij was schaamteloos arrogant over dit alles. Hij was een wrede tegenstander van zowat elk gebruik of uitbreiding van de democratie, van het uitbreiden van de stemming tot vrouwen en verder. Hij werd alom gehaat, vaak uitgejouwd en geprotesteerd, en soms gewelddadig aangevallen, in zijn tijd in Engeland, laat staan in de rest van de wereld, vanwege zijn rechtse misbruik van werkende mensen, waaronder het staken van mijnwerkers tegen wie hij het leger inzette, evenzeer als voor zijn oorlogszucht.
Churchill, zoals gedocumenteerd door Ali, groeide op met liefde voor het Britse rijk in wiens ondergang hij een belangrijke rol zou spelen. Hij vond dat Afghaanse valleien moesten worden "gezuiverd van het verderfelijke ongedierte dat hen teistert" (mensen bedoelen). Hij wilde dat chemische wapens werden gebruikt tegen 'mindere rassen'. Zijn ondergeschikten zetten gruwelijke concentratiekampen op in Kenia. Hij had een hekel aan joden, en in de jaren 1920 klonk hij bijna niet te onderscheiden van Hitler, maar later geloofde hij dat joden superieur genoeg waren aan Palestijnen dat de laatsten niet meer rechten zouden hebben dan zwerfhonden. Hij speelde een rol bij het ontstaan van de hongersnood in Bengalen, zonder enige zorg voor het menselijk leven. Maar hij was net zo dol op het gebruik van militair geweld op beperktere manieren tegen Britse, en vooral Ierse, demonstranten als tegen de meer afgelegen gekoloniseerden.
Churchill manoeuvreerde de Britse regering zorgvuldig in de Eerste Wereldoorlog en vocht verschillende kansen af om deze te vermijden of te beëindigen. Dit verhaal (op pagina's 91-94 en 139 van Ali) is zeker weinig bekend, ook al accepteren velen dat WO I gemakkelijk vermeden had kunnen worden, terwijl ze zich voorstellen dat de voortzetting ervan in WO II niet had kunnen zijn (ondanks Churchill beweert dat het had kunnen zijn) . Churchill was hoofdverantwoordelijk voor de dodelijke ramp van Gallipoli, evenals een rampzalige poging om bij de geboorte te smoren wat hij snel en voortaan zou zien als zijn grootste vijand, de Sovjet-Unie, waartegen hij ook gif wilde gebruiken, en dat ook deed. gas. Churchill hielp bij het opdelen van het Midden-Oosten, waardoor naties en rampen ontstonden in plaatsen als Irak.
Churchill was een aanhanger van de opkomst van het fascisme, een grote fan van Mussolini, onder de indruk van Hitler, een groot voorstander van Franco, zelfs na de oorlog, en een voorstander van het gebruik van fascisten in verschillende delen van de wereld na de oorlog. Evenzo was hij een voorstander van het opkomende militarisme in Japan als bolwerk tegen de Sovjet-Unie. Maar toen hij eenmaal een besluit had genomen over de Tweede Wereldoorlog, was hij net zo ijverig in het vermijden van vrede als tijdens de Eerste Wereldoorlog. (Onnodig te zeggen dat de meeste westerlingen tegenwoordig geloven dat hij in dat laatste geval gelijk had, dat deze muzikant van één noot eindelijk de historische symfonie had gevonden waarin hij nodig was. Dat dit een vergissing is, is een vergissing langere discussie.)
Churchill viel het verzet tegen het nazisme in Griekenland aan en vernietigde het en probeerde van Griekenland een Britse kolonie te maken, waardoor een burgeroorlog ontstond die ongeveer 600,000 mensen het leven kostte. Churchill juichte het laten vallen van kernwapens op Japan toe, verzette zich bij elke stap tegen de ontmanteling van het Britse rijk, steunde de vernietiging van Noord-Korea en was de leidende kracht achter de Amerikaanse staatsgreep in Iran in 1953, die hierop terugslag veroorzaakt. dag.
Al het bovenstaande is goed gedocumenteerd door Ali en het meeste door anderen en veel ervan is vrij goed bekend, en toch wordt Churchill ons gepresenteerd in de infotainmentmachine van onze computers en televisies als de ultieme verdediger van democratie en goedheid.
Er zijn zelfs nog een paar punten die ik tot mijn verbazing niet in Ali's boek vond.
Churchill was een groot voorstander van eugenetica en sterilisatie. Dat hoofdstuk had ik graag gelezen.
Dan is er nog de kwestie om de Verenigde Staten bij de Eerste Wereldoorlog te betrekken. De Lusitania werd tijdens de Eerste Wereldoorlog zonder waarschuwing door Duitsland aangevallen, zo wordt ons verteld in Amerikaanse leerboeken, ondanks dat Duitsland letterlijk waarschuwingen heeft gepubliceerd in New Yorkse kranten en kranten in de Verenigde Staten. Deze waarschuwingen waren afgedrukt direct naast advertenties voor zeilen op de Lusitania en werden ondertekend door de Duitse ambassade. Kranten schreven artikelen over de waarschuwingen. Het bedrijf Cunard werd gevraagd naar de waarschuwingen. De voormalige kapitein van de Lusitania was al gestopt - naar verluidt vanwege de stress van het zeilen door wat Duitsland publiekelijk tot oorlogsgebied had verklaard. Ondertussen Winston Churchill schreef aan de president van de Britse Board of Trade: "Het is van het grootste belang om neutrale scheepvaart naar onze kusten te lokken, vooral in de hoop de Verenigde Staten met Duitsland te verwikkelen." Het was onder zijn bevel dat de gebruikelijke Britse militaire bescherming niet werd geboden aan de Lusitania, ondanks dat Cunard had verklaard op die bescherming te rekenen. Dat de Lusitania wapens en troepen droeg om de Britten te helpen in de oorlog tegen Duitsland, werd door Duitsland en andere waarnemers beweerd en was waar. het zinken Lusitania was een vreselijke daad van massamoord, maar het was geen verrassingsaanval door het kwaad tegen pure goedheid, en het werd mogelijk gemaakt door het falen van de marine van Churchill om te zijn waar het moest zijn.
Dan is er nog de kwestie om de Verenigde Staten bij de Tweede Wereldoorlog te betrekken. Zelfs als je gelooft dat de meest rechtschapen actie ooit door iemand is ondernomen, is het de moeite waard om te weten dat het ging om het gezamenlijk creëren en gebruiken van vervalste documenten en leugens, zoals de valse kaart van de plannen van de nazi's om Zuid-Amerika in stukken te verdelen of het valse plan van de nazi's om religie uit de wereld bannen. De kaart was in ieder geval een Britse propagandacreatie die aan de FDR werd gevoerd. Op 12 augustus 1941 had Roosevelt in het geheim een ontmoeting met Churchill in Newfoundland en stelde hij het Atlantic Charter op, waarin de oorlogsdoelen werden uiteengezet voor een oorlog waarin de Verenigde Staten officieel nog niet deelnamen. Churchill vroeg Roosevelt om zich onmiddellijk bij de oorlog aan te sluiten, maar hij afgewezen. Naar aanleiding van deze geheime bijeenkomst, op 18 augustusth, ontmoette Churchill zijn kabinet in Downing Street 10 in Londen. Churchill zei volgens de notulen tegen zijn kabinet: “De [Amerikaanse] president had gezegd dat hij oorlog zou voeren, maar het niet zou verklaren, en dat hij steeds provocerender zou worden. Als de Duitsers het niet leuk vonden, konden ze Amerikaanse troepen aanvallen. Alles moest worden gedaan om een 'incident' te forceren dat tot oorlog zou kunnen leiden." (Geciteerd door congreslid Jeanette Rankin in Congressional Record, 7 december 1942.) Britse propagandisten hadden ook minstens sinds 1938 gepleit voor het gebruik van Japan om de Verenigde Staten bij de oorlog te betrekken. Op de Atlantische Conferentie van 12 augustus 1941 verzekerde Roosevelt Churchill dat de Verenigde Staten economische druk op Japan zouden uitoefenen. Binnen een week begon de Economic Defence Board zelfs met economische sancties. Op 3 september 1941 stuurde het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Japan een verzoek om het principe van "niet-verstoring van de status-quo in de Stille Oceaan" te accepteren, wat betekent dat het moet stoppen Europese koloniën in Japanse koloniën te veranderen. In september 1941 was de Japanse pers verontwaardigd dat de Verenigde Staten waren begonnen met het verschepen van olie langs Japan om Rusland te bereiken. Japan, zo zeiden de kranten, stierf een langzame dood door een 'economische oorlog'. In september 1941 kondigde Roosevelt een "shoot on sight"-beleid aan ten aanzien van alle Duitse of Italiaanse schepen in Amerikaanse wateren.
Churchill blokkeerde Duitsland voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog met het expliciete doel om mensen uit te hongeren - een daad die door de Amerikaanse president Herbert Hoover aan de kaak werd gesteld en een daad die Duitsland verhinderde wie weet hoeveel van de Joden en andere slachtoffers van zijn latere vernietigingskampen - vluchtelingen - te verdrijven Churchill weigerde in groten getale te evacueren en toen ze in kleine aantallen aankwamen, sloot ze hen op.
Churchill speelde ook een belangrijke rol bij het normaliseren van het bombarderen van burgerdoelen. Op 16 maart 1940 doodden Duitse bommen een Britse burger. Op 12 april 1940 gaf Duitsland Groot-Brittannië de schuld van het bombarderen van een spoorlijn in Sleeswijk-Holstein, ver van enig oorlogsgebied; Brittannië ontkend het. Op 22 april 1940, Groot-Brittannië gebombardeerd Oslo, Noorwegen. Op 25 april 1940 bombardeerde Groot-Brittannië de Duitse stad Heide. Duitsland bedreigd om Britse burgers te bombarderen als Britse bombardementen op burgergebieden doorgaan. Op 10 mei 1940 viel Duitsland België, Frankrijk, Luxemburg en Nederland binnen. Op 14 mei 1940 bombardeerde Duitsland Nederlandse burgers in Rotterdam. Op 15 mei 1940 en in de daaropvolgende dagen bombardeerde Groot-Brittannië Duitse burgers in Gelsenkirchen, Hamburg, Bremen, Keulen, Essen, Duisburg, Düsseldorf en Hannover. Churchill zei: "We moeten verwachten dat dit land op zijn beurt wordt geraakt." Eveneens op 15 mei gaf Churchill opdracht tot het oppakken en opsluiten achter prikkeldraad van "vijandige aliens en verdachte personen", van wie de meesten recent aangekomen Joodse vluchtelingen waren. Op 30 mei 1940 debatteerde het Britse kabinet over het voortzetten van de oorlog of het sluiten van vrede en besloot de oorlog voort te zetten. De bombardementen op burgers escaleerden van daaruit en escaleerden dramatisch nadat de Verenigde Staten aan de oorlog begonnen. De Verenigde Staten en Groot-Brittannië hebben Duitse steden met de grond gelijk gemaakt. De Verenigde Staten hebben Japanse steden in brand gestoken; bewoners werden "verschroeid en gekookt en doodgebakken" in de woorden van de Amerikaanse generaal Curtis LeMay.
Dan is er de kwestie van wat Churchill aan het einde van de Tweede Wereldoorlog voorstelde. Onmiddellijk na de Duitse overgave, Winston Churchill voorgestelde het gebruik van nazi-troepen samen met geallieerde troepen om de Sovjet-Unie aan te vallen, de natie die zojuist het grootste deel van het werk had gedaan om de nazi's te verslaan. Dit was geen vrijblijvend voorstel. De VS en de Britten hadden een gedeeltelijke Duitse overgave gezocht en bereikt, hadden de Duitse troepen gewapend en paraat gehouden en hadden de Duitse commandanten ondervraagd over de lessen die waren getrokken uit hun mislukking tegen de Russen. De Russen eerder vroeger dan later aanvallen was een standpunt dat werd bepleit door generaal George Patton en door Hitlers vervanger admiraal Karl Donitz, om nog maar te zwijgen van Allen Dulles en de OSS. Dulles sloot een afzonderlijke vrede met Duitsland in Italië om de Russen uit te schakelen, en begon onmiddellijk de democratie in Europa te saboteren en voormalige nazi's in Duitsland sterker te maken, en hen ook in het Amerikaanse leger te importeren om zich te concentreren op oorlog tegen Rusland. Toen de Amerikaanse en Sovjet-troepen elkaar voor het eerst ontmoetten in Duitsland, was hen nog niet verteld dat ze in oorlog met elkaar waren. Maar in de geest van Winston Churchill waren ze dat wel. Niet in staat om een hete oorlog te beginnen, lanceerden hij en Truman en anderen een koude.
Je hoeft je niet af te vragen hoe dit monster van een man een heilige van de Rules Based Order is geworden. Alles kan geloofd worden door eindeloze herhaling en weglating. De vraag die gesteld moet worden is waarom. En ik denk dat het antwoord vrij eenvoudig is. De fundamentele mythe van alle mythen over het uitzonderlijke karakter van de VS is WO II, zijn glorieuze rechtschapen heldhaftige goedheid. Maar dit is een probleem voor aanhangers van de Republikeinse Politieke Partij die FDR of Truman niet willen aanbidden. Vandaar Churchill. Je kunt van Trump of Biden EN CHURCHILL houden. Hij werd ingebouwd in het fictieve wezen dat hij is ten tijde van de Falklandoorlog en Thatcher en Reagan. Zijn mythe werd toegevoegd tijdens de in 2003 begonnen fase van de oorlog tegen Irak. Nu de vrede in Washington DC praktisch ondenkbaar is, kust hij de toekomst in met weinig gevaar dat de feitelijke historische gegevens in de weg staan.
