Zal het Biden-team oorlogstrekkers of vredestichters zijn?

Door Medea Benjamin en Nicolas JS Davies, 9 november 2020

Felicitaties aan Joe Biden met zijn verkiezing tot de volgende president van Amerika! Mensen in deze door pandemie geteisterde, door oorlog verscheurde en door armoede geteisterde wereld waren geschokt door de brutaliteit en het racisme van de Trump-regering en vragen zich angstig af of het presidentschap van Biden de deur zal openen naar het soort internationale samenwerking dat we het hoofd moeten bieden de ernstige problemen waarmee de mensheid in deze eeuw wordt geconfronteerd.

Voor progressieven overal ter wereld heeft de wetenschap dat "een andere wereld mogelijk is" ons gesteund door tientallen jaren van hebzucht, extreme ongelijkheid en oorlog, zoals de door de VS geleide neoliberalisme is herverpakt en geforceerd 19e eeuws laissez-faire kapitalisme aan de mensen van de 21e eeuw. De Trump-ervaring heeft tot grote opluchting onthuld waartoe dit beleid kan leiden. 

Joe Biden heeft zeker zijn contributie betaald aan en de vruchten geplukt van hetzelfde corrupte politieke en economische systeem als Trump, zoals laatstgenoemde verrukt bazuinde in elke stomme toespraak. Maar Biden moet begrijpen dat de jonge kiezers die in ongekende aantallen naar voren kwamen om hem in het Witte Huis te plaatsen, leven hun hele leven onder dit neoliberale systeem en stemden niet voor ‘meer van hetzelfde’. Evenmin denken ze naïef dat diepgewortelde problemen van de Amerikaanse samenleving, zoals racisme, militarisme en corrupte bedrijfspolitiek, met Trump zijn begonnen. 

Tijdens zijn verkiezingscampagne vertrouwde Biden op adviseurs voor buitenlands beleid van eerdere regeringen, met name de regering-Obama, en hij lijkt een aantal van hen te overwegen voor topposities in het kabinet. Voor het grootste deel zijn ze leden van de "Washington blob" die een gevaarlijke continuïteit vertegenwoordigen met beleid uit het verleden dat geworteld is in militarisme en ander machtsmisbruik.

 Het gaat onder meer om interventies in Libië en Syrië, steun aan de Saoedische oorlog in Jemen, oorlogsvoering met drones, detentie voor onbepaalde tijd zonder proces in Guantanamo, vervolging van klokkenluiders en witwasse foltering. Sommige van deze mensen hebben ook hun overheidscontacten verzilverd om forse salarissen te verdienen bij adviesbureaus en andere ondernemingen in de particuliere sector die zich voeden met overheidscontracten.  

• Als voormalig plaatsvervangend staatssecretaris en plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur van Obama, Tony Blinken speelde een leidende rol in al het agressieve beleid van Obama. Daarna was hij medeoprichter van WestExec Advisors to profiteren van onderhandelen over contracten tussen bedrijven en het Pentagon, waaronder een voor Google om kunstmatige-intelligentietechnologie te ontwikkelen voor drone-targeting, die alleen werd gestopt door een opstand onder verontwaardigde Google-medewerkers.

• Sinds de regering-Clinton, Michel Flournoy is een van de belangrijkste architecten geweest van de illegale, imperialistische doctrine van de VS van wereldwijde oorlog en militaire bezetting. Als Obama's ondersecretaris van Defensie voor Beleid hielp ze bij het ontwikkelen van zijn escalatie van de oorlog in Afghanistan en interventies in Libië en Syrië. Tussen banen bij het Pentagon door heeft ze de beruchte draaideur gewerkt om bedrijven te adviseren die op zoek waren naar contracten voor het Pentagon, was ze medeoprichter van een militair-industriële denktank genaamd het Center for a New American Security (CNAS), en nu voegt ze zich bij Tony Blinken bij WestExec-adviseurs.    

• Nicolaas Brands was VS-ambassadeur bij de NAVO tijdens de Amerikaanse invasies in Afghanistan en Irak. Sinds 2008 werkt hij voor voormalig minister van Defensie William Cohen's lobbybedrijf De Cohen Group, een belangrijke wereldwijde lobbyist voor de Amerikaanse wapenindustrie. Brandwonden is een havik op Rusland en China en heeft veroordeeld NSA-klokkenluider Edward Snowden als 'verrader'. 

• Als juridisch adviseur van Obama en het ministerie van Buitenlandse Zaken en vervolgens als plaatsvervangend CIA-directeur en plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur, April Haines bood juridische dekking en werkte nauw samen met Obama en CIA-directeur John Brennan aan die van Obama tienvoudige expansie van dronemoorden. 

• Samantha Power diende onder Obama als VN-ambassadeur en mensenrechtendirecteur bij de Nationale Veiligheidsraad. Ze steunde Amerikaanse interventies in Libië en Syrië, evenals de door Saudi geleide oorlog tegen Jemen. En ondanks haar mensenrechtenportfolio heeft ze zich nooit uitgesproken tegen Israëlische aanvallen op Gaza die tijdens haar ambtstermijn plaatsvonden of Obama's dramatische gebruik van drones waarbij honderden burgers om het leven kwamen.

• Voormalig assistent van Hillary Clinton JakeSullivan speelde een hoofdrol bij het ontketenen van geheime en proxy-oorlogen in de VS Libië en Syrië. 

• Als VN-ambassadeur in Obama's eerste termijn, Susan Rice kreeg VN-dekking voor hem desastreuze interventie in Libië. Als Nationale Veiligheidsadviseur in Obama's tweede ambtstermijn verdedigde Rice ook de woestheid van Israël bombardement op Gaza schepte in 2014 op over de "verlammende sancties" van de VS tegen Iran en Noord-Korea, en steunde een agressieve houding tegenover Rusland en China.

Een team voor buitenlands beleid onder leiding van zulke individuen zal alleen maar de eindeloze oorlogen, de te grote reikwijdte van het Pentagon en de door de CIA misleide chaos voortzetten die wij – en de wereld – de afgelopen twee decennia van de War on Terror hebben doorstaan.

Diplomatie "het belangrijkste instrument van onze wereldwijde betrokkenheid" maken.

Biden zal aantreden te midden van enkele van de grootste uitdagingen waarmee de mensheid ooit is geconfronteerd – van extreme ongelijkheid, schulden en armoede veroorzaakt door neoliberalisme, tot hardnekkige oorlogen en het existentiële gevaar van een nucleaire oorlog, tot de klimaatcrisis, massale uitsterving en de Covid-19-pandemie. 

Deze problemen zullen niet worden opgelost door dezelfde mensen en dezelfde mentaliteit die ons in deze netelige situatie hebben gebracht. Als het gaat om buitenlands beleid, is er een dringende behoefte aan personeel en beleid dat geworteld is in het besef dat de grootste gevaren waarmee we worden geconfronteerd, problemen zijn die de hele wereld aangaan en dat ze alleen kunnen worden opgelost door echte internationale samenwerking, niet door conflicten of conflicten. dwang.

Tijdens de campagne Joe Biden's website verklaarde: “Als president zal Biden diplomatie verheffen tot het belangrijkste instrument van onze wereldwijde betrokkenheid. Hij zal een modern, wendbaar Amerikaans ministerie van Buitenlandse Zaken herbouwen, door te investeren in het beste diplomatieke korps ter wereld en het opnieuw te versterken en het volledige talent en de rijkdom van Amerika's diversiteit te benutten."

Dit impliceert dat het buitenlands beleid van Biden in de eerste plaats moet worden beheerd door het ministerie van Buitenlandse Zaken, niet door het Pentagon. De Koude Oorlog en de Amerikaanse post-Koude Oorlog triomfalisme leidde tot een omkering van deze rollen, waarbij het Pentagon en de CIA de leiding namen en het ministerie van Buitenlandse Zaken achter hen aan liep (met slechts 5% van hun budget), in een poging de rotzooi op te ruimen en de orde te herstellen in landen die door Amerikaanse bommen of gedestabiliseerd door de VS sancties, coups en doodseskaders. 

In het Trump-tijdperk bracht minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo het ministerie van Buitenlandse Zaken terug tot weinig meer dan een verkoop team voor het militair-industriële complex om lucratieve wapenovereenkomsten met India te sluiten, Taiwan, Saoedi-Arabië, de VAE en landen over de hele wereld. 

Wat we nodig hebben, is een buitenlands beleid onder leiding van een ministerie van Buitenlandse Zaken dat geschillen met onze buren oplost door middel van diplomatie en onderhandelingen, zoals internationaal recht vereist in feite, en een ministerie van Defensie dat de Verenigde Staten verdedigt en internationale agressie tegen ons afschrikt, in plaats van te dreigen en agressie te plegen tegen onze buren over de hele wereld.

Zoals het gezegde luidt: “personeel is beleid”, dus degene die Biden kiest voor topposities in het buitenlands beleid, zal de sleutel zijn bij het vormgeven van zijn richting. Hoewel onze persoonlijke voorkeur zou zijn om topposities in het buitenlands beleid in handen te geven van mensen die hun hele leven actief vrede hebben nagestreefd en zich hebben verzet tegen Amerikaanse militaire agressie, zit dat gewoon niet in de kaarten van deze middenklasse Biden-regering. 

Maar er zijn afspraken die Biden zou kunnen maken om zijn buitenlands beleid de nadruk te geven op diplomatie en onderhandelen die hij zegt te willen. Dit zijn Amerikaanse diplomaten die met succes hebben onderhandeld over belangrijke internationale overeenkomsten, Amerikaanse leiders hebben gewaarschuwd voor de gevaren van agressief militarisme en waardevolle expertise hebben ontwikkeld op kritieke gebieden zoals wapenbeheersing.    

Willem Brands was plaatsvervangend staatssecretaris onder Obama, de tweede positie bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, en hij is nu de directeur van de Carnegie Endowment for International Peace. Als staatssecretaris voor Nabije Oosten Zaken in 2, gaf Burns staatssecretaris Powell een vooruitziende blik en gedetailleerd maar onopgemerkte waarschuwing dat de invasie van Irak zou kunnen "ontrafelen" en een "perfecte storm" zou kunnen creëren voor Amerikaanse belangen. Burns diende ook als Amerikaanse ambassadeur in Jordanië en vervolgens in Rusland.

Wendy Sherman was Obama's staatssecretaris voor Politieke Zaken, de vierde positie bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, en was korte tijd waarnemend plaatsvervangend staatssecretaris nadat Burns met pensioen ging. Sherman was de hoofdonderhandelaar voor zowel de kaderovereenkomst met Noord-Korea uit 1994 als de onderhandelingen met Iran die leidden tot de nucleaire overeenkomst met Iran in 2015. Dit is zeker het soort ervaring dat Biden nodig heeft in hogere functies als hij de Amerikaanse diplomatie serieus wil versterken.

Tom Landman is momenteel de voorzitter van de Arms Control Association. Tijdens de regering-Obama was Countryman staatssecretaris voor Internationale Veiligheidszaken, adjunct-staatssecretaris voor Internationale Veiligheid en Non-proliferatie en plaatsvervangend adjunct-secretaris voor politiek-militaire zaken. Hij diende ook op Amerikaanse ambassades in Belgrado, Caïro, Rome en Athene, en als adviseur buitenlands beleid van de commandant van het Amerikaanse Korps Mariniers. De expertise van Countryman kan van cruciaal belang zijn om het gevaar van een nucleaire oorlog te verminderen of zelfs weg te nemen. Het zou ook de progressieve vleugel van de Democratische Partij bevallen, aangezien Tom senator Bernie Sanders steunde als president.

Naast deze professionele diplomaten zijn er ook leden van het Congres die expertise hebben op het gebied van buitenlands beleid en een belangrijke rol zouden kunnen spelen in een Biden-team voor buitenlands beleid. De ene is representatief Ro Khanna, die een voorvechter is geweest van het beëindigen van de Amerikaanse steun voor de oorlog in Jemen, het oplossen van het conflict met Noord-Korea en het terugwinnen van de constitutionele autoriteit van het Congres over het gebruik van militair geweld. 

Een andere is vertegenwoordiger Karen Bas, die de voorzitter is van de Congressional Black Caucus en ook van de Subcommissie Buitenlandse Zaken over Afrika, wereldwijde gezondheid, mensenrechten en internationale organisaties.

Als de Republikeinen hun meerderheid in de Senaat behouden, zal het moeilijker zijn om benoemingen bevestigd te krijgen dan wanneer de Democraten de twee zetels in Georgië winnen. op weg naar run-offs, of dan wanneer ze progressievere campagnes hadden gevoerd in Iowa, Maine of North Carolina en minstens één van die zetels hadden gewonnen. Maar dit worden twee lange jaren als we Joe Biden achter Mitch McConnell laten schuilen voor cruciale benoemingen, beleid en wetgeving. Biden's eerste kabinetsbenoemingen zullen een vroege test zijn of Biden de volmaakte insider zal zijn of dat hij bereid is te vechten voor echte oplossingen voor de ernstigste problemen van ons land. 

Conclusie

Amerikaanse kabinetsposities zijn machtsposities die de levens van miljoenen Amerikanen en miljarden van onze overzeese buren drastisch kunnen beïnvloeden. Als Biden wordt omringd door mensen die, tegen alle bewijzen van de afgelopen decennia in, nog steeds geloven in de illegale dreiging en het gebruik van militair geweld als de belangrijkste fundamenten van het Amerikaanse buitenlandse beleid, dan zal de internationale samenwerking die de hele wereld zo hard nodig heeft, worden ondermijnd door vier nog jaren van oorlog, vijandigheid en internationale spanningen, en onze ernstigste problemen zullen onopgelost blijven. 

Daarom moeten we krachtig pleiten voor een team dat een einde zou maken aan de normalisering van oorlog en diplomatieke betrokkenheid bij het nastreven van internationale vrede en samenwerking tot onze eerste prioriteit op het gebied van buitenlands beleid zou maken.

Welke president-elect Biden ook kiest om deel uit te maken van zijn team voor buitenlands beleid, hij – en zij – zullen worden geduwd door mensen buiten het hek van het Witte Huis die oproepen tot demilitarisering, inclusief bezuinigingen op militaire uitgaven, en tot herinvestering in de vreedzame economie van ons land. ontwikkeling.

Het zal onze taak zijn om president Biden en zijn team verantwoordelijk te houden wanneer ze er niet in slagen de pagina over oorlog en militarisme om te slaan, en om hen te blijven aansporen vriendschappelijke betrekkingen op te bouwen met al onze buren op deze kleine planeet die we delen.

Medea Benjamin is medeoprichter van CODEPINK fof Peace, en de auteur van verschillende boeken, waaronder Kingdom of the Unjust: Behind the US-Saudi Connection en Binnen Iran: de echte geschiedenis en politiek van de Islamitische Republiek Iran. Nicolas JS Davies is een onafhankelijke journalist, een onderzoeker bij CODEPINK, en de auteur van Blood On Our Hands: de Amerikaanse invasie en vernietiging van Irak.