Door David Swanson, World BEYOND War, December 2, 2021
De uitsluiting van bepaalde landen van de Amerikaanse “democratietop” is geen bijzaak. Dat is het eigenlijke doel van de top. En uitgesloten landen zijn niet uitgesloten omdat ze niet voldoen aan de gedragsnormen van degenen die zijn uitgenodigd of degene die de uitnodiging heeft gedaan. Genodigden hoefden niet eens landen te zijn, aangezien zelfs een door de VS gesteunde mislukte coupleider uit Venezuela is uitgenodigd. Dat geldt ook voor vertegenwoordigers van Israël, Irak, Pakistan, DRC, Zambia, Angola, Maleisië, Kenia en - en dat is cruciaal - pionnen in het spel: Taiwan en Oekraïne.
Welk spel? Het wapenverkoopspel. Dat is het hele punt. Kijk naar het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken van de op de democratietop. Helemaal bovenaan: “'Democratie ontstaat niet zomaar. We moeten het verdedigen, ervoor vechten, versterken, vernieuwen.' –President Joseph R. Biden, Jr.”
Je moet niet alleen "verdedigen" en "vechten", maar je moet dit ook doen tegen bepaalde bedreigingen, en een grote bende in de strijd krijgen om "de grootste bedreigingen waarmee democratieën tegenwoordig worden geconfronteerd, aan te pakken door middel van collectieve actie." De vertegenwoordigers van de democratie op deze geweldige top zijn zulke experts op het gebied van democratie dat ze "de democratie en de mensenrechten in binnen- en buitenland kunnen verdedigen". Het is het buitenlandse deel waar je je hoofd over kan breken als je denkt dat democratie iets te maken heeft met, je weet wel, democratie. Hoe doe je dat voor een ander land? Maar houd lezing, en de Russiagate-thema's worden duidelijk:
“[A]uthoritaire leiders reiken over de grenzen heen om democratieën te ondermijnen – van journalisten en mensenrechtenverdedigers tot inmenging in verkiezingen.”
Ziet u, het probleem is niet dat de Verenigde Staten in werkelijkheid al lang een oligarchie. Het probleem is niet de status van de VS als hoogste standvastig van fundamentele mensenrechtenverdragen, hoogste tegenstander van internationaal recht, hoogste misbruiker van het veto bij de Verenigde Naties, hoogste opsluiting, hoogste milieuvernietiger, hoogste wapenhandelaar, hoogste financier van dictaturen, hoogste oorlog draagraket en topcoupsponsor. Het probleem is niet dat de Amerikaanse regering, in plaats van de Verenigde Naties te democratiseren, probeert een nieuw forum te creëren waarin zij, uniek en zelfs meer dan voorheen, gelijker is dan alle anderen. Het probleem is zeker niet de vervalste voorverkiezingen die Russiagate verzonnen had om af te leiden. En op geen enkele manier is het probleem de 85 buitenlandse verkiezingen, als we alleen die tellen mee weet van en kan lijst, waar de Amerikaanse regering zich mee heeft bemoeid. Het probleem is Rusland. En niets verkoopt wapens zoals Rusland, hoewel China een inhaalslag maakt.
Het vreemdste aan de democratietop is dat er geen democratie in zicht zal zijn. Ik bedoel zelfs niet in schijn of formaliteit. Het Amerikaanse publiek stemt nergens over, zelfs niet over het al dan niet houden van democratietoppen. In de jaren dertig gaf het Ludlow-amendement ons bijna het recht om te stemmen over de vraag of er een oorlog kon worden begonnen, maar het ministerie van Buitenlandse Zaken stopte die poging resoluut en het is nooit meer teruggekomen.
De Amerikaanse regering is niet alleen een systeem van gekozen vertegenwoordiging in plaats van een democratie, en een sterk corrupt systeem dat fundamenteel faalt om te vertegenwoordigen, maar het wordt ook gedreven door een antidemocratische cultuur waarin politici routinematig opscheppen over het negeren van opiniepeilingen en worden daarvoor geprezen. Als sheriffs of rechters zich misdragen, is de belangrijkste kritiek meestal dat ze zijn gekozen. Een meer populaire hervorming dan schoon geld of eerlijke media is het antidemocratisch opleggen van termijnen. Politiek is zo'n vies woord in de Verenigde Staten dat ik vandaag een e-mail ontving van een actiegroep die een van de twee Amerikaanse politieke partijen beschuldigde van 'politisering van verkiezingen'. (Het bleek dat ze verschillende kiezersonderdrukkingsgedrag in gedachten hadden, maar al te vaak voorkomend in het baken van democratie in de wereld, waar de winnaar van elke verkiezing "geen van bovenstaande" is en de populairste partij "geen van beide".)
Niet alleen zal er geen nationale democratie in zicht zijn. Er zal ook niets democratisch gebeuren op de top. De zorgvuldig uitgekozen bende functionarissen zal over niets stemmen of consensus bereiken. De bestuursparticipatie die je zelfs bij een Occupy Movement-evenement zou kunnen vinden, zal nergens te bekennen zijn. En er zullen ook geen bedrijfsjournalisten zijn die tegen ze allemaal schreeuwen: "WAT IS JE ENIGE VRAAG? WAT IS JE ENIGE EISEN?” Ze hebben al een aantal volkomen vage en hypocriete doelen op de website staan – natuurlijk geproduceerd zonder dat er ook maar een greintje democratie wordt gebruikt of dat er ook maar één tiran wordt geschaad.
Omdat ik u geen duizenden pagina's wil opdringen, wil ik willekeurig slechts één van de genodigden voor de Democratietop kiezen, zoals geïdentificeerd door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken: de Democratische Republiek Congo. Hier is gewoon een beetje van hoe het ministerie van Buitenlandse Zaken de DRC het afgelopen jaar beschrijft:
“Aanzienlijke mensenrechtenkwesties waren onder meer: onwettige of willekeurige executies, inclusief buitengerechtelijke executies; gedwongen verdwijningen; marteling en gevallen van wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing; zware en levensbedreigende gevangenisomstandigheden; willekeurige detentie; politieke gevangenen of gedetineerden; ernstige problemen met de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht; willekeurige of onrechtmatige inmenging in de privacy; ernstige misstanden in een intern conflict, waaronder het doden van burgers, gedwongen verdwijningen of ontvoeringen, en foltering en fysieke mishandeling of bestraffing, onwettige rekrutering of inzet van kindsoldaten door illegale gewapende groepen, en ander conflictgerelateerd misbruik; ernstige beperkingen van de vrije meningsuiting en de pers, waaronder geweld, bedreigingen met geweld of ongerechtvaardigde arrestaties van journalisten, censuur en criminele smaad; inmenging in de rechten van vreedzame vergadering en vrijheid van vereniging; ernstige daden van officiële corruptie; gebrek aan onderzoek en aansprakelijkheid voor geweld tegen vrouwen; mensenhandel; misdrijven met geweld of dreiging met geweld gericht op personen met een handicap, leden van nationale, raciale en etnische minderheidsgroepen en inheemse volkeren; misdrijven met geweld of dreiging met geweld gericht op lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders en interseksuelen; en het bestaan van de ergste vormen van kinderarbeid.”
Dus misschien is het niet de "democratie" of de mensenrechten. Wat zou het kunnen zijn dat je uitgenodigd wordt voor deze dingen? Het is niets. Van de 30 NAVO-landen hebben er slechts 28 plus verschillende landen die op de lijst staan, de knoop doorgehakt (Hongarije en Turkije hebben mogelijk iemand beledigd of hebben niet de juiste wapens gekocht). Het punt is gewoon om Rusland of China niet uit te nodigen. Dat is het. En beide hebben al aanstoot genomen. Succes is dus al bereikt.
