In twee recent artikelen in de Los Angeles Times en de academische studies dat inspireerde hen, de auteurs onderzoeken de vraag welke oorlogsveteranen het meest waarschijnlijk zelfmoord of gewelddadige misdaden plegen. Opmerkelijk is dat het onderwerp oorlog, hun rol in oorlog, hun gedachten over de vermeende rechtvaardigingen (of het ontbreken daarvan) van een oorlog nooit naar boven komen.
De factoren die de schuld krijgen zijn - afgezien van de ondraaglijk voor de hand liggende 'eerdere suïcidaliteit', 'eerdere misdaad', 'wapenbezit' en 'behandeling van psychische stoornissen' - de volgende doorbraakontdekkingen: mannelijkheid, armoede en 'late diensttijd . " Met andere woorden, precies dezelfde factoren die zouden worden aangetroffen in de (minder suïcidale en minder moorddadige) bevolking in het algemeen. Dat wil zeggen, mannen zijn gewelddadiger dan vrouwen, zowel onder veteranen als onder niet-veteranen; de armen zijn gewelddadiger (of zullen er in ieder geval eerder voor opgepakt worden) onder veteranen en niet-veteranen; en hetzelfde geldt voor ‘werklozen’ of ‘ontevreden over hun carrière’ of andere bijna equivalenten van ‘toetraden tot het leger op relatief hoge leeftijd '.
Met andere woorden, deze rapporten vertellen ons vrijwel niets. Misschien is hun doel niet om ons iets feitelijks te vertellen, maar om het gesprek te verschuiven van waarom oorlog moord en zelfmoord veroorzaakt, naar de vraag wat er mis was met deze soldaten voordat ze zich inschreven.
De reden voor het bestuderen van het geweld van veteranen is immers dat geweld, evenals PTSS, zijn hoger dan onder niet-veteranen, en de twee (PTSS en geweld) zijn gekoppeld. Ze zijn hoger (of tenminste de meeste studies gedurende vele jaren hebben dat gezegd; er zijn uitzonderingen) voor degenen die in de strijd zijn geweest dan voor degenen die zonder gevecht in het leger zijn geweest. Ze zijn zelfs nog hoger voor degenen die in nog meer gevechten zijn geweest. Ze zijn hoger voor grondtroepen dan voor piloten. Er zijn gemengde berichten over de vraag of ze hoger zijn voor dronepiloten of traditionele piloten.
Het feit dat oorlogsparticipatie, die zelf bestaat in het plegen van moord op een manier die door de autoriteiten wordt bestraft, na afloop crimineel geweld verhoogt, in een omgeving waar het niet langer wordt gesanctioneerd, zou natuurlijk onze aandacht moeten richten op het probleem van oorlog, niet het probleem van welke fractie van terugkerende krijgers een zekere mate van heroriëntatie op het geweldloze leven biedt. Maar als je accepteert dat oorlog noodzakelijk is, en dat het grootste deel van de financiering ervoor moet gaan naar winstgevende wapens, dan wil je zowel bepalen welke troepen je moet helpen als de schuld naar die troepen schuiven.
Dezelfde verslaggever van de bovengenoemde gekoppelde artikelen ook schreef er een dat documenteert wat oorlogsparticipatie doet met zelfmoord. Het Amerikaanse Department of Veterans Affairs zegt dat van de 100,000 mannelijke veteranen er 32.1 in een jaar tijd zelfmoord plegen, vergeleken met 28.7 vrouwelijke veteranen. Maar van de 100,000 mannelijke niet-veteranen plegen 20.9 zelfmoord, vergeleken met slechts 5.2 vrouwelijke niet-veteranen. En "voor vrouwen in de leeftijd van 18 tot 29 jaar doden veteranen bijna 12 keer zoveel als niet-veteranen." Hier is hoe het artikel begint:
"Nieuw overheidsonderzoek toont aan dat vrouwelijke militaire veteranen bijna zes keer zoveel zelfmoord plegen als andere vrouwen, een verrassende bevinding die volgens experts verontrustende vragen oproept over de achtergronden en ervaringen van vrouwen die in het leger dienen."
Echt waar? Is hun achtergrond echt het probleem? Het is niet helemaal een gek idee. Het kan zijn dat mannen en vrouwen die geneigd zijn tot geweld, eerder geneigd zijn om zich bij het leger aan te sluiten en daarna vaker geweld te plegen, en dat ze eerder gewapend zijn als ze dat doen. Maar deze rapporten richten zich niet primair op die vraag. Ze proberen te onderscheiden welke van de mannen en vrouwen de (onaanvaardbare, thuis-) geweldgevoelige zijn. Toch zorgt iets ervoor dat het aantal zelfmoorden onder mannen van 20.9 naar 32.1 springt. Wat het ook is, het wordt absoluut genegeerd, aangezien de verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke militaire ervaringen worden onderzocht (met name de toegenomen frequentie van vrouwelijke troepen die worden verkracht).
Stel je voor dat wat er aan het werk is in de sprong in de mannelijke statistiek iets te maken heeft met oorlog. Seksisme en seksueel geweld kunnen inderdaad een enorme factor zijn voor vrouwelijke (en sommige mannelijke) troepen, en het kan veel wijdverspreider zijn dan het leger zegt of weet. Maar die vrouwen die er niet onder lijden, hebben waarschijnlijk veel meer ervaringen opgedaan als mannen in het leger, dan dat de ervaringen van de twee groepen buiten het leger hetzelfde zijn. En het woord voor hun gedeelde ervaring is oorlog.
Kijkend naar de jongste leeftijdsgroep, “onder mannen van 18 tot 29 jaar, bedroeg het jaarlijkse aantal zelfmoorden per 100,000 mensen 83.3 voor veteranen en 17.6 voor niet-veteranen. De cijfers voor vrouwen in die leeftijdsgroep: 39.6 en 3.4. " Vrouwen die in het leger zijn geweest, hebben in die leeftijdsgroep 12 keer meer kans om zelfmoord te plegen, terwijl mannen vijf keer meer kans hebben. Maar dat kan ook zo worden bekeken: onder niet-veteranen hebben mannen 5 keer zoveel kans om zelfmoord te plegen als vrouwen, terwijl onder veteranen mannen maar 2 keer zoveel kans hebben om zelfmoord te plegen als vrouwen. Wanneer hun ervaring dezelfde is - georganiseerd goedgekeurd geweld - zijn de zelfmoordcijfers van mannen en vrouwen meer vergelijkbaar.
Hetzelfde LA Times verslaggever heeft ook een artikel gewoon over het feit dat veteraan zelfmoorden hoger zijn dan niet-veteraan. Maar hij slaagt erin om het idee dat oorlog hier iets mee te maken heeft opzij te schuiven:
"'Het natuurlijke instinct van mensen is om militaire zelfmoord uit te leggen aan de hand van de oorlog-is-hel-theorie van de wereld', zei Michael Schoenbaum, een epidemioloog en militaire zelfmoorddeskundige bij het National Institute of Mental Health die niet bij het onderzoek betrokken was. 'Maar het is ingewikkelder.' '
Aan dat artikel te zien is het niet ingewikkelder, het is helemaal iets anders. De impact van oorlog op de mentale toestand wordt nooit besproken. In plaats daarvan krijgen we dit soort verhelderende bevindingen:
'Veteranen die in de achterhoede waren opgenomen, pleegden bijna twee keer zoveel als voormalige officieren. Het volgen van patronen in de algemene bevolking, blank, ongehuwd en mannelijk zijn, waren ook risicofactoren. "
Ja, maar onder veteranen zijn de tarieven hoger dan in de algemene bevolking. Waarom?
Het antwoord is, denk ik, hetzelfde als het antwoord op de vraag waarom het onderwerp zo serieus wordt vermeden. Het antwoord is opgesomd in de recente term: moreel letsel. Je kunt niet doden en de dood onder ogen zien en onveranderd terugkeren naar een wereld waarin van je wordt verwacht dat je je onthoudt van alle geweld en je ontspant.
En terugkeren naar een wereld die zich niet bewust wordt gehouden van wat je doormaakt en die graag je demografische kenmerken de schuld wil geven, moet het des te moeilijker maken.
11 Reacties
Ik ben blij dat onze strijdkrachten worden opgeleid en ingezet bij werkzaamheden als opruimen na natuurrampen. Dat moet worden uitgebreid tot veteranen. Het of een soort van werkgelegenheidsprogramma voor de gemeenschap zou beschikbaar moeten zijn voor elke veteraan die het niet beter kan doen in de privésector, zelfs als het moet duren totdat de veteraan een natuurlijke dood overlijdt of de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en kan worden gepensioneerd met voldoende pensioen om leef voort, en zelfs als de veteraan heen en weer blijft springen tussen banen in de particuliere sector en werkgelegenheidsprogramma's voor de gemeenschap tot het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.
Voor burgers hebben we ook voldoende werkgelegenheid in de gemeenschapsdienst nodig om iedereen te laten werken bij alles wat ze kunnen doen tot ze de pensioengerechtigde leeftijd bereiken en zijn ze met pensioen op het gebied van sociale zekerheid, waaronder banen in de sociale dienstverlening. Velen zullen ook veel gesubsidieerde huisvesting en voedsel nodig hebben, misschien zelfs een door de overheid gerund pension voor de armen.
Goed gedaan! Het is leuk om te zien dat in een artikel de zelfmoordcijfers voor veteranen en niet-veteranen worden vergeleken, gecorrigeerd voor geslacht. De meeste veteranen zijn mannelijk. Mannelijke veteranen zelfmoorden bij 32.1 versus 20.9 voor niet-veteranen.
Hogere tarieven voor enlisted versus officers zijn vanwege verschillen in opleidingsniveaus en cognitieve intelligentie zowel geleerd als aangeboren. 1 / 3 van de burgerbevolking krijgt een HBO-graad, alleen 1 / 4 van veteranen en waarschijnlijk 10% van de ingeschrevenen, als ik me goed herinner.
Ik meen me te herinneren dat sommige andere kenmerken van de veteranenpopulatie ook de zelfmoordcijfers verhogen: middelenmisbruik, bijvoorbeeld alcoholisme, dat de zelfmoordcijfers vermenigvuldigt, en leeftijdscohorten anders dan de leeftijd 18-29 die hierboven is geciteerd.
Ik denk dat je de economische moeilijkheid van alle jonge mensen over het hoofd hebt gezien, vooral die met 12 jaar of minder onderwijs, is de laatste tijd goed uitgelegd door Case en Deaton. Jonge veteranen die vaak meededen uit economische wanhoop, bevinden zich na 4 of zelfs 8 jaar op straat zonder beroepsvaardigheden en het vermogen om zich te concentreren op de universiteit, verminderd door leeftijd en wereldbeeld.
Bedankt voor de herinnering aan wapens in huis. Dat is ook een factor.
Ten slotte zijn er de ACE-onderzoeken. Ongunstige kinderjarenervaringen. Wie heeft de gegevens daarover? We zijn begonnen met een verschil van slechts 32 tot 21 per 100,000 voor mannen, zelfs alcholie, lage opleiding, werkloosheid enz. Niet meegerekend zonder zelfs maar te bestuderen hoeveel ACE's hadden.
Tegen de tijd dat je voor al deze factoren corrigeert, is er niet veel meer over voor "oorlogservaringen" ... Het verschil in zelfmoordcijfers tussen veteranen en niet-veteranen van dezelfde cohorten is helemaal niet significant verschillend. Sorry. Zeg hierboven niet "2 keer meer kans".
Er zijn natuurlijk twee uitzonderingen. Vrouwtjes (die grotendeels de risicofactoren van de mannelijke militaire en veteranencohorten recapituleren, plus verkrachting en andere verbeteringen, en niet verwonderlijk vergelijkbare resultaten hebben), en de Rangers en zeehonden, die zoveel implementaties doen, en echt * jaar * mensen vermoorden dichtbij en persoonlijk. Het leger en de VA hebben alle gegevens, gegevens waarvan je alleen maar kon dromen. Maar ze houden het geheim.
Het volgende artikel over World Beyond War zou rechtstreeks in dit cohort van speciale troepen moeten gaan en militaire EN veteranenpopulaties moeten omvatten. De rest is een grote afleiding.
Ik heb lang aan zelfmoord gedacht. In feite hebben alle dingen die ik in het leger deed, en sommige dingen die ik buiten heb gedaan terwijl ik militaristisch denken toepaste, uiteindelijk enorme oceanen van schuld, wroeging en eerlijk gezegd zelfhaat aangewakkerd. Het probleem met onze samenleving is dat de machten die op afstand zijn, je ervan zullen overtuigen dat het probleem bij de veteraan of zijn / haar huidige situatie ligt. Maar het is veel dieper dan dat. Door anders vreedzame mensen te nemen, ze na jaren van hersenspoeling met plichtsbesef in dienst te nemen en ze vervolgens te begeleiden om anderen het leven te nemen, worden ze vernietigd. Omdat ze na verloop van tijd beseffen dat alles wat ze zijn gaan geloven onjuist is en dat ze niets anders zijn dan moordenaars en enablers van degenen die willen moorden. Alleen al in Irak hebben we bijna een half miljoen mensen afgeslacht, van wie de overgrote meerderheid onschuldige volkeren waren. Het is misselijkmakend. En buitengewoon moeilijk te beheren. De machtigste mensen zien de mensen als kneedbare schapen, gehoed voor hun agenda - controle over afnemende middelen. In plaats van eerlijk te zijn en het feit aan te pakken dat de energiekwesties van de VS oorlog veroorzaken, liegen we en zeggen we dat het terrorisme is. Maar terrorisme is iets dat we hebben gecreëerd door te bombarderen en te doden in naam van energie. Er moet een andere manier zijn. Onze burgers verenigen om enorme zonnepanelen en windmolens te bouwen zou beslist veel menselijker zijn dan het afslachten van onschuldige levens in daden die voortkomen uit het zoeken naar winst, het zoeken naar energie en het zoeken naar energie. We zouden een samenleving kunnen creëren die zelfvoorzienend en veilig is, maar in plaats daarvan exploiteren we goedkope niet-hernieuwbare energiebronnen en creëren we een wereld van onontkoombaar lijden. Godverdomme ons allemaal.
Bro, ik weet dat het makkelijker gezegd dan gedaan is, maar wacht even, doe het niet. Ik ben het volledig eens met uw punten.
In het land van het gratis komt niets gratis.
Respect voor jou.
Probeer spiritualiteit of meditatie. Kijk eens naar Sadhguru op YouTube. Gewoon een suggestie, niets anders.
God zegene u!
Ik woonde bij een infanterieverkenner die in het leger diende tijdens de Guf-oorlog I. Het leven met hem was ongelooflijk gewelddadig. Hij had nachtmerries en worstelde met drugsverslaving. Een van de meest trieste dagen van mijn leven was toen hij me in de ogen keek en zei: 'Je begrijpt het niet. Ik heb geleerd graag te doden. " Gezien een kindertijd van misbruik waarin hij geen macht had en gebruikt werd als een scoutingsdoelwit waar hij waarschijnlijk een kogel zou opvangen, had hij alle vertrouwen in zichzelf en de wereld van de mensen verloren. Hij verdiende beter in het leven en hij verdiende beter van de VA. Ik hoop alleen dat hij zijn last van schuldgevoelens en zelfhaat lang genoeg opzij heeft gezet om te beseffen dat hij niet de schuld had van het misbruik of dat hij in een getrainde moordenaar veranderde. Het systeem heeft hem in de steek gelaten. Hij had alleen een keuze en verantwoordelijkheid voor het gebruik van de drugs. Als ik hem was geweest, had ik misschien ook drugs gebruikt om te ontsnappen.
Gezien als een interne waarnemer van de medische gemeenschap en ook als een VA-patiënt.
1. Zelfmoorden bij parkeerplaatsen zijn om twee redenen gedaan. Veteranen willen niet dat hun geliefden hun lichaam vinden en weten dat de VA ze zal vernietigen. De andere reden is dat het de laatste FU is voor een regering die zo vol bureaucratie is dat deze zichzelf nutteloos heeft gemaakt. In alle eerlijkheid heeft deze trend zich echter al geruime tijd uitgebreid naar de civiele sector waar medische zorg een vorm van Russisch roulette is. Sommigen hebben het geluk om zonder schade te ontsnappen, anderen raken beschadigd of dood. Het woord is nevenschade in de medische zorg.
2. Het laten vallen van de bal in het leveren van medische zorg aan veteranen en burgers wordt de norm. Gezondheidswerkers zijn gegolfd met zoveel papierwerk voor documentatie en regels die ze moeten volgen als richtlijnen voor de levering van elk aspect van zorg, ze gebruiken de tijd die ze gebruikten om patiëntenzorg te bieden om elke beweging die ze maken te documenteren. Als een tijd- en bewegingsstudie werd geïmplementeerd, zou het mensen verbazen te weten dat meer dan 90 procent van hun tijd wordt besteed aan het documenteren en bedekken van hun ezels. Als u een VA-patiënt bent, is de tijd die u met uw provider doorbrengt minder dan een paar minuten omdat de rest van de geboden pc naar het computerscherm kijkt.
3. De patiënt wordt al meer dan 20 jaar beschouwd als de "consument" op medisch gebied, terwijl ze in de civiele sector consumenten worden genoemd. Alleen al het woord geeft aan dat de patiënt op de Back 40 is geplaatst, omdat de definitie van consument koper, koper, klant, shopper en beschermheer is. Dit dwingt alles af wat we lezen en weten over medische zorg, het is een winstgevende organisatie en niets meer. De VA is flagrant over hun wens om winst te maken ten koste van de veteranen die op hun zorg vertrouwen. Er worden steeds meer functieomschrijvingen op elke zorgverlener geplaatst en wanneer er een personeelsstop is, delegeren ze de lege plekken tussen de overgebleven zorgverleners om de last te dragen, wat hen frustreert en gestrest maakt vanwege overbelasting. De VA schat dat hun zorgverleners en werknemers kunnen functioneren door de werklast te doen van degenen die ze niet hebben vervangen. De arbeiders die overblijven om hun best te doen om hun werk te doen, vertrekken uiteindelijk of zijn zo overwerkt dat de bal in de medische zorg valt. Waar het op neerkomt: winst.
Voor zover de VA probeert het aantal zelfmoorden van hun veteranen te beperken, is de taak gelijk aan de oorlog tegen drugs. Een verspilling van tijd en geld omdat de oorlog tegen drugs al lang geleden verloren was en de belastingbetalers meer geld kostten dan het gevecht waard was. Men kan opzettelijke zelfmoord niet voorkomen. Onmogelijk. Elke zaak is anders en elke persoon is anders. Wat door de menselijke geest gaat wanneer de persoon het laatste stadium van het beëindigen van zijn / haar leven bereikt, kan niet worden gecontroleerd.
Dank u voor uw tijd,
Uzi Rafael
ja, je veteraan is in een positie geplaatst om te doden of te vermoorden, misschien heb je je om welke reden dan ook door de overheid gebruikt gevoeld. De aarde is een leeromgeving. We zijn mensen. Nu veteraan, je at "vrij" van gecontroleerd worden tijdens de dienst. schud vrij. laat het gaan en ga verder in het leven dat je wilt. God heeft “oneindige genade”. Er is geen dood. energie kan niet sterven, het neemt een nieuwe vorm aan. we zijn allemaal met elkaar verbonden op dit aardvlak. Zelfmoord doet alleen jezelf pijn, want het probleem zal terugkeren totdat je de volgende keer lufe ontmoet. dus het beste om te rusten als je gestrest bent. er is oorlog gebeurd, ja. laat nu het verleden overgaan in de gebieden van Jezus. geef al uw pijn tot aan het leven van Jezus is een kans. leer van het verleden en geef het op. de emotionele pijn eindigt niet met zelfmoord. ze wilden dat ze het niet deden. hoewel, nogmaals, God geeft oneindige genade. wij op aarde zijn te streng voor onszelf. lees antroposofie. het zal helpen.
Liefste jongens; Mijn zwager zou een paar jaar geleden zelfmoord hebben gepleegd, maar hij werd afgebroken toen een naast familielid hem per ongeluk binnenliep; Godzijdank. HIJ ZEGT DAT HIJ ZO DANKBAAR IS DAT DIT IS GEBEURD !!!
Het is vrij simpel degene die zelfmoord pleegde, want hij had ergens spijt van. Het was mogelijk dat hij moeite had om te slapen met enkele depressiekwesties. Als hij gevechten zag, dan zou hij zijn problemen kunnen doden en schuldig voelen. De man zou misschien een vriend van zijn dobbelsteen voor hem hebben gezien. De moord is ook eenvoudig. Doden heeft voor iedereen een ander effect. Je kunt zeggen dat het verslaving wordt. Net als roken, drinken, seks en drugs. Mensen hebben moeite met stoppen. Zodra dat een smaak krijgt, beginnen ze ernaar te verlangen. Dan voegen zich weer een paar mensen bij het leger omdat ze willen doden. Het is legaal en je komt niet in de gevangenis terecht. Als je die jeuk krijgt, ga je eraan krabben.
IK RESPECTEER ELK ANTWOORD DAT IK HIERBOVEN HEB GELEZEN EN ER IS WAARHEID IN ELK VAN HEN.
GOD TOONT ONS DAT WIJ NIET KUNNEN DOEN WAT ALLEEN HIJ KAN DOEN EN DAT IS DE HELE MENSHEID IN ZIJN EIGEN GOEDE TIJD TE VERZOENEN. VOOR DEGENEN ONDER ONS DIE WETEN DAT WIJ VAN HET LICHAAM VAN CHRISTUS ZIJN, WIJ MOETEN ONS ZELF ONDERWERPEN AAN DE REGERING WAARIN WIJ GEBOREN ZIJN OMDAT GOD HEN VASTGESTELD HEEFT, ERKENNEND DAT WIJ NOOIT ANDERS ZULLEN AANBIDEN DAN ONZE HIJ WAT DE ZOON VAN ZIJN LIEFDE AAN HET KRUIS HEEFT GEDAAN IN HET STERVEN VOOR DE ZONDEN VAN DE HELE MENSHEID.
IN DE TUSSENTIJD LEVEN WE EEN RUSTIG EN NUTTIG LEVEN OM ZIJN NAAM GLORIE TE BRENGEN DOOR ONZE MEDEWERKER EN DIE VAN DE GELOOFGEZIN TE HELPEN.
ER KAN ER VOLDOENDE KUNNEN WORDEN GEDAAN OM ONS NAAR VREDE TE BRENGEN IN DE MANIER WAAROP WIJ ONS LEVEN LEVEN. ZOEK EEN WERK DAT JE VOELT DAT JE KAN DOEN OM EEN DEEL VAN DE OPLOSSING TE ZIJN DOOR EEN VREEDZAAM LEVEN TE LEVEN OM VOOR ANDEREN TE ZORGEN EN DE REST AAN GOD TE GEVEN OM IN GELOOF TE BEHANDELEN.