Wat als de zeven eigenschappen van zeer effectieve mensen werden toegepast op naties?

Door Al Mytty, The Peace ChronicleJanuari 31, 2022

Het bestverkochte boek, De 7 gewoonten van zeer effectieve mensen: krachtige lessen in persoonlijke verandering door Stephen R. Covey werd uitgebracht in 1989. In augustus 2011, Tijd tijdschrift vermeld 7-gewoonten als een van "De 25 meest invloedrijke boeken over bedrijfsbeheer".

Toen ik het boek voor het eerst las in 1991, was ik druk bezig in mijn professionele carrière om werk, leven, gezin, zakelijke relaties, maatschappelijke doelen en mijn spirituele leven in evenwicht te brengen. Persoonlijke vrede, relationele vrede en wereldvrede waren niet in mijn gedachten, waarden en acties.

Ik keek naar het nieuws op televisie en geloofde dat de Amerikaanse Golfoorlog een rechtvaardige oorlog was om de bevolking van Koeweit te verdedigen en Irak te dwingen Koeweit te verlaten. Toen de Sovjet-Unie uiteenviel, was ik blij. Ik dacht dat de democratie had gezegevierd. De VS hadden de Koude Oorlog gewonnen. Amerikanen waren de goeden, althans dat dacht ik naïef.

Ik besteedde weinig aandacht aan het Iran-Contra-schandaal toen de VS illegaal wapens aan Iran verkochten en de winst van die verkopen gebruikten om de Contra's in Nicaragua te steunen. Ik wist weinig over de training van huurmoordenaars in de VS en de moorden gepleegd in Midden-Amerika.

De Balkanstaten waren verwarrend voor mij. Ik negeerde de uitbreiding van de NAVO, de plaatsing van wapens veel dichter bij Rusland, de Amerikaanse militaire bases en installaties verspreid over de hele wereld, en de bedreiging die de VS vormden voor de stabiliteit in de wereld.

In de loop der jaren is mijn aandacht voor het buitenlands beleid van de VS toegenomen. Ik ben me gaan realiseren dat het Amerikaanse beleid zich in de eerste plaats richt op militaire macht en geweld, terwijl we 'onze nationale belangen verdedigen'. Onze verslaving aan oorlog, militarisme, militaire interventies, CIA-complotten en staatsgrepen zijn de methoden waarmee we beweren vrijheid, democratie en de rechtsstaat over de hele wereld te ondersteunen.

Nu met pensioen en mijn tijd en energie als activist voor vrede bestedend, herlas ik 7-gewoonten. Ik vraag me af: “Als die gewoonten zorgen voor effectieve mensen en effectieve bedrijven, kunnen ze dan ook niet zorgen voor effectieve samenlevingen en zelfs landen? Kunnen deze 7-gewoonten deel uitmaken van een raamwerk voor een vreedzame wereld?”

Fundamenteel voor de 7-gewoonten is een overvloed mentaliteit, een manier van denken dat er genoeg middelen zijn voor de hele mensheid. Daarentegen een schaarste mindset, zero-sum game-denken, is gebaseerd op het idee dat als iemand anders wint, iemand moet verliezen.

Covey beschrijft de gewoonten die mensen nodig hebben om van afhankelijkheid naar onafhankelijkheid te evolueren naar onderlinge afhankelijkheid. Evenzo kunnen samenlevingen en naties evolueren van afhankelijkheid naar onafhankelijkheid naar onderlinge afhankelijkheid. Echter, onafhankelijkheid (mijn land eerst) zonder vooruitgang naar onderlinge afhankelijkheid... leidt tot vijandige relaties, competitie en oorlog.

We kunnen onze onderlinge afhankelijkheid accepteren en omarmen en een overvloedsmentaliteit aannemen, in de overtuiging dat er genoeg voedsel, water, ruimte, lucht, hernieuwbare energie, gezondheidszorg, veiligheid en andere hulpbronnen is voor iedereen. Dan kan de hele mensheid gedijen en niet alleen overleven.

De wereldwijde pandemie is een gelegenheid geweest om onze onderlinge afhankelijkheid bloot te leggen. Het verzachten van de wereldwijde klimaatverandering is een andere. Mensenhandel. Drugshandel. Vluchtelingen crises. Schendingen van mensenrechten. Atoomwapens. Demilitarisering van de ruimte. De lijst gaat verder. Helaas verspillen we kansen om effectief te zijn en onderlinge afhankelijkheid te omarmen, en de wereld zinkt weg in gewelddadige conflicten en oorlogen.

Laten we eens kijken hoe we Covey's gebruiken 7-gewoonten op tribaal, maatschappelijk en nationaal niveau zou kunnen werken met een mentaliteit van overvloed in plaats van met een nulsomspel te denken.

Gewoonte 1: wees proactief. proactiviteit is verantwoordelijkheid nemen voor iemands reactie op gebeurtenissen en het initiatief nemen om positief te reageren. Ons gedrag is een functie van onze beslissingen, niet onze voorwaarden. Wij hebben de verantwoordelijkheid om dingen te laten gebeuren. Kijk naar het woord verantwoordelijkheid - 'responsvermogen' - het vermogen om je reactie te kiezen. Proactieve mensen erkennen die verantwoordelijkheid.

Op maatschappelijk en nationaal niveau kunnen naties beslissen hoe ze reageren op gebeurtenissen in de wereld. Ze kunnen kijken naar nieuwe verdragen, bemiddeling, ongewapende burgerbescherming, het Internationaal Gerechtshof, het Internationaal Strafhof, een hervormde Algemene Vergadering van de VN, allemaal als manieren om proactief oplossingen voor conflicten te zoeken.

Gewoonte 2: “Begin met het einde voor ogen”. Wat is de individuele, maatschappelijke, nationale visie voor de toekomst – de missieverklaring?

Voor de VS is de missieverklaring de preambule van de grondwet: "WIJ DE MENSEN VAN DE VERENIGDE STATEN, om een ​​perfectere Unie te vormen, gerechtigheid te vestigen, binnenlandse rust te verzekeren, te voorzien in de gemeenschappelijke verdediging, het algemene welzijn te bevorderen en de zegeningen van vrijheid voor onszelf en ons nageslacht veilig te stellen, deze grondwet voor de Verenigde Staten vast te stellen.

Voor de VN is de missieverklaring de Preambule van het Handvest: “WIJ DE VOLKEN VAN DE VERENIGDE NATIES VASTGESTELD volgende generaties te redden van de oorlogsgesel die tweemaal in ons leven de mensheid onnoemelijk veel verdriet heeft bezorgd, en opnieuw het geloof te bevestigen in de fundamentele mensenrechten, in de waardigheid en waarde van de menselijke persoon, in de gelijke rechten van mannen en vrouwen en van grote en kleine naties, en om voorwaarden te scheppen waaronder rechtvaardigheid en eerbiediging van de verplichtingen die voortvloeien uit verdragen en andere bronnen van internationaal recht kunnen worden gehandhaafd, en om sociale vooruitgang en betere levensstandaarden in grotere vrijheid te bevorderen,

EN VOOR DEZE EINDEN om verdraagzaamheid te betrachten en in vrede met elkaar samen te leven als goede buren, en om onze krachten te bundelen om de internationale vrede en veiligheid te handhaven, en om ervoor te zorgen, door het aanvaarden van principes en het instellen van methoden, dat er geen gewapend geweld zal worden gebruikt, behalve in het algemeen belang, en om internationale machines in te zetten voor de bevordering van de economische en sociale vooruitgang van alle volkeren,

Voldoet de VS aan haar missieverklaring? Hoe zit het met de Verenigde Naties en haar lidstaten? We hebben nog een lange weg te gaan als we een 'effectieve' wereld willen.

Gewoonte 3: "Zet de eerste dingen eerst". Covey vertelt over wat belangrijk is versus wat urgent is.

De prioriteit moet de volgende volgorde zijn:

• Kwadrant I. Urgent en belangrijk (Do)
• Kwadrant II. Niet urgent maar belangrijk (Plan)
• Kwadrant III. Dringend maar niet belangrijk (Delegate)
• Kwadrant IV. Niet urgent en niet belangrijk (Elimineren)

De volgorde is belangrijk. Wat zijn de urgente en belangrijke problemen waarmee de wereld wordt geconfronteerd? Wereldwijde klimaatverandering? De vluchtelingen- en migratie-uitdagingen? Honger? Nucleaire en andere massavernietigingswapens? Wereldwijde pandemieën? Sancties opgelegd door de machtigen aan anderen? Exorbitante bedragen uitgegeven aan militarisme en oorlogsvoorbereiding? extremisten?

Hoe zouden de volkeren van de wereld beslissen? Hoe zit het met de Algemene Vergadering van de VN, zonder de dreiging van een veto van de Veiligheidsraad?

Onderlinge afhankelijkheid. De volgende drie gewoonten adres interdependentie-samenwerken met anderen. Stel je een wereld voor waarin alle mensen hun onderlinge afhankelijkheid erkennen. Hoe gaan we om met pandemieën, wereldwijde klimaatverandering, hongersnood, natuurrampen, vijandelijkheden en geweld? Denk met een 'overvloedsmentaliteit'. Kunnen we samenwerken zodat de mensheid kan overleven?

Gewoonte 4: "Denk win-win". Zoek wederzijds voordeel, win-win oplossingen of overeenkomsten. Anderen waarderen en respecteren door te streven naar een 'overwinning' voor iedereen is beter dan wanneer de een wint en de ander verliest.

Denk na over onze wereld van vandaag. Zoeken we win-win, of denken we dat we koste wat het kost moeten winnen? Is er voor beide partijen een manier om te winnen?

Gewoonte 5: "Probeer eerst te begrijpen, dan begrepen te worden", Gebruik empathisch oprecht luisteren begrijpen de andere positie. Dat empathisch luisteren geldt voor alle kanten. Alle volkeren en naties moeten proberen te begrijpen wat hun tegenstanders willen. Stel je voor dat eerst proberen te begrijpen een gewoonte zou kunnen worden. Begrip betekent niet akkoord.

Meningsverschillen en conflicten zullen altijd voorkomen. Oorlog en massaslachting zullen echter minder waarschijnlijk zijn als mensen elkaar echt begrijpen.

Gewoonte 6: "Synergiseren". Synergie betekent dat het geheel meer is dan de som der delen. Stel je voor wat samenlevingen en naties zouden kunnen bereiken als ze win-winrelaties zoeken, elkaar proberen te begrijpen en samenwerken voor doelen die ze alleen niet kunnen bereiken!

Gewoonte 7: "Scherp de zaag". Net zoals individuen voor hun gereedschap moeten zorgen, moeten landen de vaardigheden en gereedschappen evalueren en aanscherpen die nodig zijn om effectief te zijn. De instrumenten van oorlog en geweld hebben geen vrede gebracht. Andere tools zijn beschikbaar en klaar voor ons om te gebruiken.

“Wereldvrede met geweldloze middelen is noch absurd noch onbereikbaar. Alle andere methoden zijn mislukt. We moeten dus opnieuw beginnen. Geweldloosheid is een goed uitgangspunt.” Dr. Martin Luther King, Jr.

Wanneer gaan we een nieuwe manier van denken aannemen? We moeten onze gewoonten van milieuvernietiging, oorlog, militarisme en geweld vervangen door nieuwe gewoonten. Dr. King vertelde ons ook dat de mensheid een einde moet maken aan oorlog, of oorlog zal een einde maken aan de mensheid.