Waar zijn buitenlandse militaire bases voor?

Als je bent zoals de meeste mensen in de Verenigde Staten, heb je een vaag besef dat het Amerikaanse leger veel troepen permanent gestationeerd op buitenlandse bases over de hele wereld houdt. Maar heb je je ooit afgevraagd en echt onderzocht om uit te vinden hoeveel, en waar precies, en tegen welke kosten en met welk doel, en in termen van welke relatie met de gastlanden?

Een prachtig onderzocht nieuw boek, zes jaar in de maak, beantwoordt deze vragen op een manier die je boeiend vindt, of je ze nu ooit hebt gesteld of niet. Het heet Base Nation: Hoe Amerikaanse militaire bases Amerika en de wereld schade berokkenen, door David Vine.

Sommige 800-bases met honderdduizenden troepen in sommige 70-landen, plus allerlei andere "trainers" en "niet-permanente" oefeningen die voor onbepaalde tijd duren, handhaven een voortdurende Amerikaanse militaire aanwezigheid over de hele wereld voor een prijskaartje van minstens $ 100 miljard per jaar.

Waarom ze doen dit is een moeilijkere vraag om te beantwoorden.

Zelfs als je denkt dat er een reden is om duizenden Amerikaanse troepen snel naar elke plek op aarde te kunnen inzetten, doen vliegtuigen dat nu net zo gemakkelijk vanuit de Verenigde Staten als vanuit Korea of ​​Japan of Duitsland of Italië.

Het kost dramatisch meer om troepen in die andere landen te houden, en hoewel sommige basisverdedigers pleiten voor economische filantropie, zijn er aanwijzingen dat lokale economieën eigenlijk weinig profiteren - en weinig lijden als een basis vertrekt. De Amerikaanse economie profiteert natuurlijk ook niet. In plaats daarvan profiteren bepaalde bevoorrechte contractanten, samen met de politici wiens campagnes ze financieren. En als u denkt dat de militaire uitgaven thuis niet verantwoord zijn, moet u bases in het buitenland bezoeken, waar het niet al te zeldzaam is om bewakers te hebben die uitsluitend werken om koks te bewaken wiens enige taak het is om de bewakers te voeden. Het leger heeft een term voor elke veel voorkomende SNAFU, en de term voor deze is 'zelflikkend ijs'.

De bases genereren in veel gevallen een enorme hoeveelheid populaire wrok en haat, die als motivatie dienen voor aanvallen op de bases zelf of elders - zoals de aanslagen van september 11, 2001.

Gronden rond de grenzen van Rusland en China genereren nieuwe vijandigheid en wapenwedstrijden, en zelfs voorstellen van Rusland en China om buitenlandse bases te openen. Op dit moment zijn alle niet-Amerikaanse buitenlandse bases in de wereld niet meer dan 30, met de meeste van hen die toebehoren aan nauwe Amerikaanse bondgenoten, en niet een enkele daarvan in of ergens in de buurt van de Verenigde Staten, wat natuurlijk als een schande wordt beschouwd .

Veel Amerikaanse bases worden gehost door wrede dictaturen. Een academische studie heeft een sterke neiging van de VS om dictaturen te verdedigen waar de Verenigde Staten bases hebben, geïdentificeerd. Een blik op een krant zal u hetzelfde vertellen. Misdaden in Bahrein zijn niet gelijk aan misdaden in Iran. In feite, wanneer brute en ondemocratische regeringen momenteel Amerikaanse bases huisvesten (in bijvoorbeeld Honduras, Aruba, Curaçao, Mauritanië, Liberia, Niger, Burkina Faso, Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, Egypte, Mozambique, Burundi, Kenia, Oeganda, Ethiopië , Djibouti, Jemen, Qatar, Oman, Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein, Saoedi-Arabië, Koeweit, Jordanië, Israël, Turkije, Georgië, Afghanistan, Pakistan, Thailand, Cambodja of Singapore) worden geprotesteerd, is er een patroon van toegenomen steun van de VS voor de regering, die de uitzetting van de Amerikaanse bases verdrijft, des te waarschijnlijker is dat de overheid valt, wat een vicieuze cirkel oproept die de wrok van de Amerikaanse overheid vergroot. De VS begonnen kort na de 2009-coup nieuwe bases te bouwen in Honduras.

Vine vertelt ook een verontrustend verhaal over de alliantie van het Amerikaanse leger met de Camorra (de maffia) in Napels, Italië, een relatie die heeft geduurd van de Tweede Wereldoorlog tot nu, en die de opkomst van de Camorra heeft aangewakkerd - een groep die naar verluidt betrouwbaar wordt geacht. genoeg door het Amerikaanse leger om kernwapens te beschermen.

De kleinere bases die geen tienduizenden troepen huisvesten, maar geheime doodseskaders of drones, hebben de neiging om oorlogen waarschijnlijker te maken. De drone-oorlog tegen Jemen, die vorig jaar door president Obama als een succes werd bestempeld, heeft bijgedragen tot een grotere oorlog.

In feite wil ik kibbelen met Vine's verslag van de geboorte van Base Nation, omdat ik denk dat het faciliteren van de ergste oorlog ooit betrokken was. Vine geeft de geschiedenis van de Amerikaanse bases in Indiaanse landen, beginnend in 1785 en vandaag de dag nog springlevend in de taal van Amerikaanse troepen in het buitenland op "Indisch grondgebied". Maar toen dateert Vine de geboorte van het moderne basisimperium op 2 september 1940, toen president Franklin Roosevelt oude schepen van Groot-Brittannië verhandelde in ruil voor verschillende Caribische, Bermudan- en Canadese bases voor gebruik in of na de oorlog die hij zogenaamd niet van plan was. . Maar ik zou de klok een beetje achteruit willen zetten.

Toen FDR in juli 28, 1934, op Pearl Harbor (niet echt een deel van de Verenigde Staten) bezocht, sprak het Japanse leger hun bezorgdheid uit. General Kunishiga Tanaka schreef in de Japan-adverteerder, bezwaar tegen de opbouw van de Amerikaanse vloot en de oprichting van extra bases in Alaska en de Aleoeten (ook geen deel van de Verenigde Staten): "Dergelijk onbeschaamd gedrag maakt ons het meest achterdochtig. Het doet ons denken dat een grote verstoring opzettelijk wordt aangemoedigd in de Stille Oceaan. Dit is zeer betreurenswaardig. "

Toen, in maart 1935, reikte Roosevelt Wake Island uit aan de Amerikaanse marine en gaf Pan Am Airways een vergunning om landingsbanen te bouwen op Wake Island, Midway Island en Guam. Japanse militaire commandanten kondigden aan dat ze gestoord waren en beschouwden deze banen als een bedreiging. Dat gold ook voor vredesactivisten in de Verenigde Staten. Tegen de volgende maand had Roosevelt oorlogsspelletjes en manoeuvres gepland bij de Aleoeten en het Midway-eiland. In de volgende maand marcheerden vredesactivisten in New York om vriendschap met Japan te bepleiten. Norman Thomas schreef in 1935: "De man van Mars die zag hoe mensen leden in de laatste oorlog en hoe verwoed ze zich voorbereiden op de volgende oorlog, waarvan ze weten dat ze erger zullen worden, zou tot de conclusie komen dat hij naar de bewoners keek van een gekkenhuis. "De Japanners vielen vier dagen na het aanvallen van Pearl Harbor op Wake Island.

Vine wijst in ieder geval op het unieke karakter van de Tweede Wereldoorlog als een oorlog die nooit is beëindigd, zelfs niet nadat de Koude Oorlog zou zijn beëindigd. Waarom zijn de troepen nooit thuisgekomen? Waarom zijn ze doorgegaan met het verspreiden van hun forten in 'Indian Territory', totdat de VS meer buitenlandse bases heeft dan enig ander rijk in de geschiedenis, zelfs nu het tijdperk van het veroveren van territorium is geëindigd, zelfs nu een aanzienlijk deel van de bevolking niet meer aan "Indianen" en andere buitenlanders als onmenselijke beesten zonder respectvolle rechten?

Een van de redenen, goed gedocumenteerd door Vine, is dezelfde reden waarom de enorme Amerikaanse basis in Guantanamo, Cuba, wordt gebruikt om mensen zonder proces op te sluiten. Door zich voor te bereiden op oorlogen op buitenlandse locaties, zijn de VS vaak in staat om allerlei wettelijke beperkingen te omzeilen - ook op het gebied van arbeid en milieu, en niet te vergeten prostitutie. GI's die Duitsland bezetten, noemden verkrachting 'het bevrijden van een blondje', en het gebied rond seksuele rampen rond Amerikaanse bases is tot op de dag van vandaag voortgezet, ondanks het besluit in 1945 om gezinnen te gaan sturen om bij soldaten te wonen - een beleid dat nu omvat het verzenden van alle soldaten wereldse bezittingen, waaronder auto's over de hele wereld, om nog maar te zwijgen van het verstrekken van gezondheidszorg voor één betaler en tweemaal zoveel uitgaven voor scholing als het nationale gemiddelde thuis. Prostituees die Amerikaanse bases in Zuid-Korea en elders bedienen, zijn vaak vrijwel slaven. De Filippijnen, die net als iedereen Amerikaanse "hulp" hebben gehad, bieden het meeste aannemerspersoneel voor Amerikaanse bases, koken, schoonmaken en al het andere - evenals waarschijnlijk de meeste prostituees die in andere landen, zoals Zuid-Korea, worden geïmporteerd.

De meest geïsoleerde en wetteloze basissites omvatten locaties van waaruit het Amerikaanse leger de lokale bevolking heeft verdreven. Deze omvatten bases in Diego Garcia, Groenland, Alaska, Hawaii, Panama, Puerto Rico, de Marshalleilanden, Guam, de Filippijnen, Okinawa en Zuid-Korea - met mensen die zo recent zijn uitgezet als 2006 in Zuid-Korea.

In honderden andere sites waar de bevolking niet was uitgezet, zou het kunnen wensen dat het was geweest. Buitenlandse bases waren milieutechnisch rampzalig. Verbrandingen in de open lucht, niet-geëxplodeerde wapens, vergif gelekt in het grondwater - dit is allemaal gemeengoed. Een vliegtuigbrandstoflek in Kirkland Air Force Base in Albuquerque, NM, begon in 1953 en werd ontdekt in 1999, en was meer dan tweemaal zo groot als de Exxon Valdez-lekkage. Amerikaanse bases in de Verenigde Staten zijn ecologisch verwoestend, maar niet op de schaal van die in sommige buitenlandse landen. Een vliegtuig dat opstijgt van Diego Garcia om Afghanistan te bombarderen in 2001 stortte neer en zonk naar de bodem van de oceaan met enkele 85-munities van honderd pond. Zelfs het gewone leven op de basis eist zijn tol; Amerikaanse troepen produceren elk drie keer meer afval dan de lokale bevolking in bijvoorbeeld Okinawa.

Het negeren van mensen en het land en de zee is ingebouwd in het idee van buitenlandse bases. De Verenigde Staten zouden de basis van een ander land binnen hun grenzen nooit tolereren, maar leggen ze op aan Okinawanen, Zuid-Koreanen, Italianen, Filippino's, Irakezen en anderen ondanks groot protest. Vine nam een ​​aantal van zijn studenten mee voor een ontmoeting met een ambtenaar van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Kevin Maher, die hen uitlegde dat Amerikaanse bases in Japan geconcentreerd waren in Okinawa omdat het "Puerto Rico van Japan" was waar mensen een "donkerdere huid" hebben, 'Zijn' korter 'en hebben een' accent '.

Base Nation is een boek dat door iedereen moet worden gelezen - en de kaarten ervan moeten worden gezien. Ik wou dat Vine niet schreef "Ruslands inbeslagname van de Krim" toen hij verwees naar een vrije en open en legale stemming, vooral in de context van een boek over militaire bases. En ik zou willen dat hij niet alleen egoïstische referentiepunten gebruikte in termen van financiële afwegingen. Natuurlijk zouden de Verenigde Staten ten goede kunnen worden getransformeerd door de militaire uitgaven om te buigen, maar de Verenigde Staten en de wereld zouden dat allebei kunnen zijn. Het is zoveel geld.

Maar dit boek zal de komende jaren van onschatbare waarde zijn. Het bevat ook, moet ik opmerken, een uitstekend verslag van enkele van de verzetsstrijd die in sommige gevallen bases heeft gesloten of teruggeschroefd. Het is vermeldenswaard dat net deze week, in de eerste van twee noodzakelijke uitspraken, een Italiaanse rechtbank dat heeft gedaan uitgesloten voor de mensen, tegen de bouw van communicatieapparatuur door de Amerikaanse marine op Sicilië.

Alleen deze maand, de Amerikaanse stafchefs gepubliceerde "De nationale militaire strategie van de Verenigde Staten van Amerika - 2015." Het gaf als rechtvaardiging voor militarisme leugens over vier landen, te beginnen met Rusland, dat het ervan beschuldigde "geweld te gebruiken om zijn doelen te bereiken", iets wat het Pentagon nooit zou doen! Vervolgens loog het dat Iran kernwapens "achtervolgde", een bewering waarvoor geen bewijs is. Vervolgens beweerde het dat de kernwapens van Noord-Korea op een dag "het Amerikaanse thuisland zouden bedreigen". Ten slotte beweerde het dat China "spanning toevoegde aan de regio Azië-Pacific". Deze "Strategie" gaf toe dat geen van de vier naties oorlog wilde met de Verenigde Staten. "Desalniettemin leveren ze allemaal ernstige veiligheidsproblemen op", zei hij.

Dus, zou je eraan kunnen toevoegen, doet elk van de Amerikaanse buitenlandse bases. Vine's boek eindigt met enkele uitstekende voorstellen voor verandering, waaraan ik er slechts één wil toevoegen: de door Smedley Butler voorgestelde regel dat het Amerikaanse leger verboden wordt om meer dan 200 mijl van de Verenigde Staten te reizen.

David Vine is deze week te gast op Talk Nation Radio.