door Wage Peace / Australië, Milieuactivist Tegen Oorlog, Juli 8, 2021
West-Papoea's zijn momenteel verwikkeld in een grootschalige, geweldloze opstand in het hele land. Ze eisen dat alle Indonesische troepen worden teruggetrokken en om internet aan te zetten.
Het conflict verdwijnt pas als de kwestie van politieke zelfbeschikking op een vrije, eerlijke en waardige manier is opgelost, hetzij door middel van politieke onderhandelingen en/of een referendum. Leiders van West-Papoea wil ook dat de Indonesische regering onmiddellijk alle politieke gevangenen vrijlaat die zijn gearresteerd wegens oproepen tot zelfbeschikking. Ze dringen er bij de internationale gemeenschap op aan aandacht te besteden aan wat er gebeurt en voor de De Indonesische regering staat een bezoek van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de mensenrechten toe.
Heel erg bedankt voor uw solidariteit met West-Papoea.
Alstublieft deel het nieuws op sociale media, teken en deel onze petitie, en, als je kunt, demonstreren buiten AFP-kantoren of Indonesische ambassades en consulaten op vrijdag 6 september.
Dat. Was. Glorieus.
WEST-PAPOEA (22 juni 2021) – Gedurende zeven dagen van creatieve, ingenieuze, standvastige, vreedzame, gezamenlijke acties spraken meer dan driehonderd mensen de waarheid tegen de macht van de oorlogsmakers op de wapenexpo van de Landmacht in Brisbane.
Ons Festival of Resistance ontvouwde zich in een wervelwind van de mensheid die zichzelf ontdekte, terwijl we elkaar ondersteunden om risico's te nemen, kunst te maken, te experimenteren en de militaire industriële doodsmachine te verstoren die onze planeet en haar volkeren verwoest.
Er was woede, er was verdriet en er waren momenten van wanhoop, maar bovenal, met de dag groeiend, was er vreugde.
Terwijl we samen actie ondernamen om de landmacht te verstoren, zoals we hadden gepland en samen speelden op onze basis in Jagera Hall, gebeurde er iets buitengewoons en alchemistisch. Solidariteit overstijgt ideologie, intellect of politiek en wordt simpelweg liefde. Het was voortreffelijk. Er ging een geroezemoes door onze collectieve ruimtes; we waren allemaal high van de magie van ons maken. De gemeenschap die we gedurende die zeven dagen hebben gecreëerd, gaf een glimp van de toekomst die we in ons hart dragen en die is magnifiek.
Bedankt maar geen tanks
Disrupt Land Forces kende een spectaculaire start op 27 mei met een tankblokkade die de hobbel in het Brisbane Convention Centre verstoorde - een dag voor de geplande lancering van het Festival of Resistance. Twee van ons waren toevallig in de buurt toen een Rheinmetall Unarmed Combat Warrior en een Ripley-kanon de hoek om rolden op weg naar het laadperron. En gaan!
De geest van de suikerzweefvliegtuig was bij ons terwijl twee van ons renden, sprongen en op de bewegende wapens klommen en de rest snel een bericht stuurden. We renden! Binnen een paar minuten hadden 50 van ons de wapens omsingeld en één persoon had zich vastgeketend aan de Ripley-machine. Binnen een uur stonden we met honderd op straat te dansen. Na vier uur verstoring van de wapenindustrie werden vier van ons gearresteerd en waren we allemaal opgetogen over de volksmacht die we samen hadden opgewekt. Het was een glorieus begin.
Het vuur aansteken
Op 28 mei hielden we ons geplande lanceringsevenement, waarbij we tegelijkertijd solidariteitsvuren ontstaken in de Brisbane Sovereign Aboriginal Embassy in Musgrave Park en in de hooglanden van West-Papoea. Tante Karen, Yuggera-oudste, had voorgesteld om de vuren aan te steken als echo van de noodvuren die mensen in het verleden hebben gestuurd om elkaar te waarschuwen voor de invallen van politie en soldaten in deze landen.
Karen's idee was om ons in Kurilpa (ook bekend als Zuid-Brisbane) in contact te brengen met onze vrienden in West-Papoea, om aan te geven dat we hun nood erkennen en om onze steun te beloven.
We zouden de vuren verbinden via zoom, in een fantastische samensmelting van oude en hedendaagse communicatiemethoden. We hadden in geen miljoen jaar gedacht dat we het voor elkaar zouden krijgen. Nu Indonesië het internet in West-Papoea afknelde, de grillen van het weer en de moeilijkheden van zelfs routinematig contact met mensen in West-Papoea, leek het bijna onmogelijk om de visie tot leven te brengen.
Tot onze verbazing werd het visioen werkelijkheid. De Zoom-verbindingen werden gemaakt, de vuren werden aangestoken en daar waren we in een adembenemende gemeenschap van First Nations-mensen die verhalen deelden en solidariteit betuigden. Bij vuurlicht. En door te zoomen. We werden gelanceerd.
Fever Pitch
De solidariteit groeide toen we tactieken verkenden, ideeën uitwisselden en samen plannen maakten via onze workshops op zaterdag 29, en werd versterkt door dans tijdens het concert van zaterdagavond. Zondagochtend 30 mei stonden we met honderd op de stoep van twee wapenbedrijven in het hart van het (letterlijke) militair-industriële complex van Brisbane in Redbank: Rheinmetall en DB Schenker.
De politie hield niet van onze palen, maar ze leken het niet erg te vinden dat op de straatnaamborden nu 'Fascist Way' en 'War Crimes Drive' stonden - verwijzingen naar de miljoenen die Rheinmetall en DB Schenker verdienden met de vervolging en moord op Joodse mensen onder het nazisme.
Zondagavond verstoorden we de botsing voor de tweede keer, met een Magere Hein-figuur bovenop een 'Sensitive Cargo'-vrachtwagen en een solide cirkel van armen rond de basis. Oom Kevin Buzzacott hield een gedenkwaardige toespraak waarin hij opriep tot de wijsheid van de ouderlingen: "We kennen de weg naar huis."
De truck-jumpers en arm-linkers hielden urenlang stand. Maandag bezochten we SkyBorne (fabrikanten van killer-drones) en Thales (exporteurs naar de Indonesische Special Forces Kopassus), waar twee van ons werden gearresteerd op de zoete klanken van Black Brothers uitgevoerd door oom George en tante Irene Demarra.
Dinsdag 1 juni, de opening van de Land Forces expo, zorgden we voor een kakofonie. Dit was echt een carnaval van chaos, met glibberig bloed dat de ene ingang blokkeerde, de Quakers for Peace een andere blokkeerde en totale auditieve en visuele chaos bij de derde. Het was die dag een lange, zware wandeling naar het congrescentrum voor de oorlogsmakers.
Onze Vuvuzela's (plastic hoorns), onze Cazerolazo (bonzende potten en pannen), onze verkrachtingsfluitjes en onze stemmen waren allemaal koortsachtig. We wilden het de deelnemers van de Landmacht ongemakkelijk maken. Het is ons gelukt. Alstublieft bijdragen om te helpen met juridische kosten
Alle leeftijden, alle culturen, alle geslachten
De creativiteit, eenmaal losgelaten, werd een razende stortvloed. We zijn verbijsterd, opgewonden en ongelooflijk onder de indruk van alle manieren waarop mensen actie ondernamen, en van de geest van radicaal respect die mensen elkaar betoonden tijdens het Festival van Verzet. (Radicaal respect = uiteenlopende proteststijlen accepteren en toestaan, zelfs wanneer, of vooral wanneer, we ze moeilijk te begrijpen vinden.)
Dit respect voor verschil gaf kracht en stelde een groot aantal mensen in staat om deel te nemen op manieren die zij zinvol vonden. Dinsdag was er Butoh Hauntings, hardcore gekibbel, de arrestatie van Christopher Pyne door een burger - opnieuw de geest van de Sugar Glider aanroepend met een verbluffende sprong op een rijdende auto - poëzie, verhalen vertellen en een diep ontroerende 'Say Their Names'-ceremonie voor de kinderen onlangs vermoord in Gaza.
Woensdag hielden de Quaker Grannies een 24-uurs wake, de Climate Angels vergoten bloed op de drempel, 20 van ons bestormden de expo en klommen op een tank (hoi, Rheinmetall! We zijn er weer!) en een rauw, theatraal 'Dinner of De dodenparade verpestte het schmoezerige feest van de oorlogsmakers op South Bank. We hadden plezier.
Donderdag 3 juni trapte af met een zingende installatie bij de hoofdingang en 's middags, uitgeput na zeven dagen actie, hadden we nog energie over voor een dansfeest om het patriarchaat kapot te maken.
De solidariteit is sterk met deze
We moeten het over de keuken hebben. Bij elkaar gegooid, op het laatste moment, geen budget, geen middelen, toch serveerde de keuken ons twee overvloedige, smakelijke, voedzame maaltijden per dag, op tijd, met een glimlach, met knuffels zelfs.
Onze keuken en ons logistiek team gingen de wetenschap te boven; ze kunnen een breuk hebben veroorzaakt in het tijd-ruimte continuüm. Onze gedachten waren opgeblazen. Niet alleen voedde de keuken ons en rustte het logistiek team ons elke dag uit, ze deden dat op meerdere locaties (bv. bij de barricades, het solidariteitsvuur, het wachthuis) zonder een slag over te slaan.
De lokale bevolking van Brisbane staat buiten de hitlijsten voor solidariteit. De gastvrijheid van onze Brisbane-mensen strekte zich uit tot de allerhoogste straatgeneeskunde, het naleven van de wet en tot solide wachthuis- en rechtbankondersteuning. We raden Brisbane ten zeerste aan als een plek om een week lang Festival of Resistance te houden. De mensen in Brisbane zijn overal voor in en kunnen alles. Aan al onze mensen in Brisbane, we houden heel veel van je.❤
37 van ons werden gearresteerd...
… terwijl je opstaat (en zit) voor de mensheid. Binnen in het gebouw voerden de planners en bemiddelaars van misdaden tegen de menselijkheid hun moordhandel uit. Buiten het gebouw arresteerde de politie van Queensland ons voor acties zoals: fluiten, op de grond zitten, tweeten, Butoh uitvoeren, suikerzweefvliegen, een wok vasthouden en dansen.
Niemand van ons heeft geweld gebruikt, niemand van ons heeft wapens vervaardigd of verkocht die mensen zullen verminken en de biosfeer zullen decimeren. 37 van ons zullen voor de rechtbank verschijnen. De oorlogsmisdadigers werden beschermd door honderden politieagenten om hun 'legitieme bezigheid' van het exporteren van terreur voort te zetten.
We zullen nooit stoppen
De mensen die samenkwamen om de landmacht te ontwrichten, waren gesterkt en opgetogen door de ervaring. We kwamen geïnspireerd en gesteund weg door de liefde en solidariteit die vanuit de hele wereld binnenstroomden. We zullen niet stoppen met verzet totdat de onderdrukking is geëindigd en we samen reizen op het pad van genezing van onze planeet en haar volkeren. Klik hier om onze juridische kosten te dekken om te laten zien dat u achter ons staat. Blijf bij ons voor meer mooie acties voor vrede en recht in een stad of bos bij jou in de buurt.
Geweldloze demonstranten moeten het opnemen tegen de Indonesische politie en het leger
West-Papoea's zijn momenteel verwikkeld in een grootschalige, geweldloze opstand in het hele land. Ze eisen dat alle Indonesische troepen worden teruggetrokken en om internet aan te zetten.
Het conflict verdwijnt pas als de kwestie van politieke zelfbeschikking op een vrije, eerlijke en waardige manier is opgelost, hetzij door middel van politieke onderhandelingen en/of een referendum. Leiders van West-Papoea wil ook dat de Indonesische regering onmiddellijk alle politieke gevangenen vrijlaat die zijn gearresteerd wegens oproepen tot zelfbeschikking. Ze dringen er bij de internationale gemeenschap op aan aandacht te besteden aan wat er gebeurt en voor de De Indonesische regering staat een bezoek van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de mensenrechten toe.
