Door Norman Solomon, World BEYOND War, Maart 27, 2023
De aankondiging van Vladimir Poetin tijdens het weekend dat Rusland tactische kernwapens in Wit-Rusland zal inzetten, markeerde een verdere escalatie van mogelijk catastrofale spanningen over de oorlog in buurland Oekraïne. Zoals de Associated Press gerapporteerd"Poetin zei dat de actie was ingegeven door het Britse besluit van afgelopen week om Oekraïne te voorzien van pantserdoorborende kogels met verarmd uranium."
Er is altijd een excuus voor nucleaire waanzin, en de Verenigde Staten hebben zeker voldoende redenen gegeven voor de vertoning ervan door de Russische leider. Amerikaanse kernkoppen worden sinds het midden van de jaren vijftig en momenteel in Europa ingezet beste schattingen laten we zeggen dat er nu 100 zijn — in België, Duitsland, Italië, Nederland en Turkije.
Reken op de Amerikaanse bedrijfsmedia om de aankondiging van Poetin (op gepaste wijze) te veroordelen en tegelijkertijd de belangrijkste realiteiten te ontwijken van hoe de VS al decennia lang de nucleaire envelop naar een grote brand hebben geduwd. De Amerikaanse regering breekt haar beloven de NAVO niet naar het oosten uit te breiden na de val van de Berlijnse muur - in plaats daarvan uitbreiden naar 10 Oost-Europese landen - was slechts één aspect van de officiële roekeloze aanpak van Washington.
Gedurende deze eeuw is de op hol geslagen motor van nucleaire onverantwoordelijkheid grotendeels op gang gebracht door de Verenigde Staten. In 2002 trok president George W. Bush de VS terug uit de Anti-ballistische raketverdrag, een essentiële overeenkomst die al 30 jaar van kracht was. Onderhandeld door de regering-Nixon en de Sovjet-Unie, het verdrag gedeclareerd dat de grenzen ervan een "substantiële factor zouden zijn bij het beteugelen van de race in strategische offensieve wapens."
Afgezien van zijn verheven retoriek, lanceerde president Obama een programma van $ 1.7 biljoen voor de verdere ontwikkeling van de Amerikaanse nucleaire strijdkrachten onder het eufemisme van 'modernisering'. Tot overmaat van ramp trok president Trump de Verenigde Staten terug uit de Intermediate-Range Nuclear Forces Verdrag, een cruciaal pact tussen Washington en Moskou dat sinds 1988 een hele categorie raketten uit Europa had geëlimineerd.
De waanzin is resoluut tweeledig gebleven. Joe Biden liet snel de hoop varen dat hij een meer verlichte president zou zijn over kernwapens. In plaats van aan te dringen op het herstel van de geannuleerde verdragen, stimuleerde Biden vanaf het begin van zijn presidentschap maatregelen zoals het plaatsen van ABM-systemen in Polen en Roemenië. Ze "defensief" noemen, verandert niets aan het feit dat die systemen kan achteraf worden ingebouwd met offensieve kruisraketten. Een snelle blik op een kaart zou onderstrepen waarom dergelijke bewegingen zo onheilspellend waren als ze door de ramen van het Kremlin werden bekeken.
In tegenstelling tot zijn campagneplatform voor 2020, heeft president Biden erop aangedrongen dat de Verenigde Staten de optie van het eerste gebruik van kernwapens moeten behouden. De baanbrekende Nuclear Posture Review van zijn regering, een jaar geleden uitgegeven, herbevestigd in plaats van die optie af te zweren. Een leider van de organisatie Global Zero stel het zo: “In plaats van afstand te nemen van de nucleaire dwang en het blunderschap van schurken als Poetin en Trump, volgt Biden hun voorbeeld. Er is geen plausibel scenario waarin een eerste nucleaire aanval door de VS enige zin heeft. We hebben slimmere strategieën nodig.”
Daniel Ellsberg – wiens boek The Doomsday Machine echt verplichte lectuur zou moeten zijn in het Witte Huis en het Kremlin – vatte de uiterst hachelijke situatie en noodzaak van de mensheid samen toen hij vertelde The New York Times dagen geleden: “70 jaar lang hebben de VS vaak het soort onterechte bedreigingen voor het eerste gebruik van kernwapens geuit dat Poetin nu in Oekraïne doet. Dat hadden we nooit moeten doen, en Poetin zou het nu ook niet moeten doen. Ik ben bang dat zijn monsterlijke dreiging van een nucleaire oorlog om de Russische controle over de Krim te behouden geen bluf is. President Biden voerde in 2020 campagne met de belofte om een beleid van geen eerste gebruik van kernwapens af te kondigen. Hij moet die belofte nakomen, en de wereld zou dezelfde toezegging van Poetin moeten eisen.”
We kunnen Maak een verschil - misschien zelfs het verschil - om wereldwijde nucleaire vernietiging te voorkomen. Deze week worden tv-kijkers door de nieuwe documentaire aan dergelijke mogelijkheden herinnerd De Beweging en de "Madman" op PBS. De film “laat zien hoe twee anti-oorlogsprotesten in de herfst van 1969 – de grootste die het land ooit had gezien – president Nixon onder druk zetten om wat hij noemde zijn 'gekke' plannen voor een massale escalatie van de Amerikaanse oorlog in Vietnam te annuleren, inclusief een bedreiging met kernwapens gebruiken. Destijds hadden demonstranten geen idee hoe invloedrijk ze konden zijn en hoeveel levens ze mogelijk hebben gered.”
In 2023 hebben we geen idee hoe invloedrijk we kunnen zijn en hoeveel levens we kunnen redden - als we echt bereid zijn het te proberen.
________________________________
Norman Solomon is de nationale directeur van RootsAction.org en de uitvoerend directeur van het Institute for Public Accuracy. Hij is de auteur van een dozijn boeken, waaronder War Made Easy. Zijn volgende boek, War Made Invisible: How America Hides the Human Toll of Its Military Machine, zal in juni 2023 worden gepubliceerd door The New Press.
