Door Jacob Sukiennik, AIIA, Augustus 6, 2024
Tegen de achtergrond van het groeiende internationale conflict wordt niet alleen de behoefte aan vrede steeds belangrijker, maar moeten de manieren waarop wij oorlog voorstellen misschien wel eens dramatisch opnieuw worden onderzocht. Op dinsdag 30 juli 2024 werd het Australian Institute of International Affairs NSW toegesproken door Liz Remmerswaal, vice-president van World BEYOND War, een internationale instelling die gericht is op het beëindigen van oorlog en het tot stand brengen van een rechtvaardige en duurzame vrede.
Te midden van de escalerende spanningen in het Midden-Oosten als gevolg van de oorlog tussen Israël en Hamas, de tumultueuze relaties tussen China, Taiwan en het Westen, en de aanhoudende oorlog tussen Rusland en Oekraïne, zijn de verschrikkingen van gewapende conflicten steeds duidelijker geworden. De 'lange vrede' waar we van genoten na het einde van de Koude Oorlog en de val van de Sovjet-Unie zou wel eens ten einde kunnen komen.
Remmerswaal schetste de geschiedenis van vredestichting en anti-oorlogsadvocaten in Australië en Nieuw-Zeeland, te beginnen met het Verdrag van Waitangi uit 1840: een baanbrekend document dat partnerschap en vreedzaam samenleven tussen Nieuw-Zeelandse kolonisten en Māori-gemeenschappen tot stand bracht. World Beyond War blijft de erfenis van het Verdrag hooghouden als de fundamentele hoeksteen van op vrede gebaseerde gerechtigheid in onze regio en van vredesopbouw en anti-oorlogsactivisme.
Remmerswaal gaf er een overzicht van World Beyond War's anti-oorlogsactiviteiten, waaronder protesten ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van ANZAC Day in 2015, een bijeenkomst in Pine Gap in 2016 tegen Amerikaans toezicht in Australië, en een petitie uit 2019 tegen de aankoop van Poseidon-gevechtsvliegtuigen tegen onderzeeërs.
Ze schetste de doelstelling van haar organisatie om een einde te maken aan de algemene misvattingen over oorlog. Traditionele opvattingen karakteriseren conflicten als een proces dat noodzakelijk, gerechtvaardigd of uiteindelijk nuttig kan zijn; Remmerswaal betoogde dat deze begrippen worden omgezet in beleid en militaire actie, waardoor de verwachting ontstaat dat oorlog onvermijdelijk is. Ze riep op tot het herdefiniëren van gewapende conflicten, niet als het uitdelen van gerechtigheid, maar louter als een uitoefening van kracht en overheersing.
Remmerswaal suggereerde dat een heronderzoek van oorlog als een vermijdbaar en overbodig fenomeen zou bevorderen World Beyond War's uiteindelijke doel: dat oorlog helemaal van tafel wordt gehaald als haalbare optie. In plaats daarvan pleitte Remmerswaal voor een transitie naar een mondiaal veiligheidssysteem, geschraagd door internationaal recht, diplomatie, samenwerking en mensenrechten.
Bij het nastreven van dit doel, World Beyond War verzet zich tegen de wapenindustrie en stelt dat oorlogswinsten een belangrijke aanjager zijn van mondiale conflicten. Remmerswaal suggereerde dat de mondiale militaire uitgaven, die jaarlijks meer dan 2 biljoen dollar kosten, beter besteed zouden kunnen worden aan de financiering van sociale diensten zoals het beëindigen van de honger en het bieden van gratis onderwijs. In lijn met de doelstellingen van haar organisatie hekelde Remmerswaal onderlinge veiligheidsorganisaties en verdragen als de NAVO en AUKUS.
Ze betoogde dat deze lichamen, net als de proliferatie van kernwapens, inherent oorlogszuchtig en destabiliserend zijn. Remmerswaal onderschreef de bewering van de voormalige Nieuw-Zeelandse minister van Ontwapening Matt Robson dat “men zich zorgen moet maken over hoe snel wij [Nieuw-Zeeland en Australië] in de armen van de NAVO zijn gestormd…, slaapwandelend richting oorlog”. In navolging van de recente woorden van de voormalige Nieuw-Zeelandse premier Helen Clark waarschuwde Remmerswaal ervoor om “verleid te worden tot een partnerschap met AUKUS” en een vijand van China te worden.
Vragen uit het publiek zochten opheldering over World Beyond Warstandpunten over vrede en conflict. Een toeschouwer betwistte de implicatie van Remmerswaal dat vredesgedreven benaderingen nooit prioriteit hadden gekregen boven oorlog, en bekritiseerde het gebrek aan een duidelijk, praktisch pad naar een wereld zonder conflict binnen haar organisatie. Wat waren de cruciale politieke stappen die de organisatie zette in de richting van haar doelstellingen?
Remmerswaal reageerde daarop World Beyond War heeft tot doel het bewustzijn van de gemeenschap te vergroten over de noodzaak om elke oorlog af te zweren. Ze onderstreepte de noodzaak om middelen te onttrekken aan wapens en het militair-industriële complex, en om zich te concentreren op een bottom-up benadering die gewone mensen zouden kunnen hanteren bij het bevorderen van de vrede.
Gevraagd naar de impact van de komende Amerikaanse verkiezingen op vredesprocessen, zei Remmerswaal dat de gelijkenis van het democratische en republikeinse militaire beleid weinig hoop bood op stappen in de richting van het beëindigen van de mondiale oorlog. Ze suggereerde echter dat het eerdere buitenlandse beleid van Donald Trump – vooral ten aanzien van Rusland en Noord-Korea – duidde op een mogelijke bereidheid om prioriteit te geven aan communicatie en diplomatie boven gewapende conflicten.
In antwoord op een vraag uit het publiek over de agenda’s van de vele internationale afdelingen van haar organisatie, verduidelijkte Remmerswaal dat de focus van World Beyond War ligt in het oplossen van lokale problemen, waardoor gewone mensen in staat worden gesteld naar vrede te streven, zowel thuis als wereldwijd. Volgens haar heeft een discursieve en mensgerichte benadering van het veranderen van oorlogsbeleid het vermogen om mondiale conflicten definitief te beëindigen.
One Response
Dit is een heel belangrijk artikel over zo'n belangrijke groep en beweging.
Het is hard nodig om gewapende conflicten te herformuleren, en dit kan het uitdagen van de retoriek rondom de helden en de "glorie" van oorlog omvatten. De helden van de vrede moeten meer gevierd worden.
Ik waardeer Liz' punt dat gewapende conflicten niet gaan over het handhaven van gerechtigheid, maar over overheersing. Bovendien moet (vele malen) worden herhaald dat de voortzetting van oorlog, welke oorlog dan ook, waar dan ook, in het belang is van wapenfabrikanten.
Steeds meer mensen zullen inzien dat landen oorlog als een haalbare oplossing kunnen en moeten afzweren als regeringen het daar niet mee eens zijn.
Ik begrijp niet hoe iemand kritiek kan leveren op een organisatie als World Beyond War. Het juiste en wijdverbreide gebruik van internationaal recht, diplomatie, samenwerking en mensenrechten is toch een duidelijk genoeg pad naar een wereld zonder conflicten?