Opmerkingen bij Lincoln Memorial, 30 mei 2017
Door David Swanson, Laten we democratie proberen.
Washington, DC, en een groot deel van de rest van de Verenigde Staten, staat vol met oorlogsmonumenten, met veel meer in aanbouw en gepland. De meesten van hen verheerlijken oorlogen. Velen van hen werden tijdens latere oorlogen opgericht en probeerden de beelden van voorbije oorlogen te verbeteren voor de huidige doeleinden. Bijna geen van hen leert lessen van gemaakte fouten. De allerbeste van hen betreuren het verlies van een kleine fractie - de Amerikaanse fractie - van de slachtoffers van de oorlog.
Maar als je deze en andere Amerikaanse steden doorzoekt, zul je het moeilijker hebben om gedenktekens te vinden voor Noord-Amerikaanse genocide of slavernij of de mensen die zijn afgeslacht in de Filippijnen of Laos of Cambodja of Vietnam of Irak. Je zult hier niet veel monumenten vinden voor het Bonusleger of de Poor People's Campaign. Waar is de geschiedenis van de strijd van pachters of fabrieksarbeiders of suffragettes of milieuactivisten? Waar zijn onze schrijvers en kunstenaars? Waarom staat hier geen standbeeld van Mark Twain die ons uitlacht? Waar is het Three-Mile Island-monument dat ons waarschuwt voor kernenergie? Waar zijn de monumenten voor elke Sovjet- of Amerikaanse persoon, zoals Vasili Arkhipov, die de nucleaire apocalyps afhield? Waar is het grote terugslagmonument dat rouwt om de omvergeworpen regeringen en de bewapening en training van fanatieke moordenaars?
Terwijl veel naties gedenktekens oprichten voor wat ze niet willen herhalen en voor wat ze willen navolgen, richten de Verenigde Staten zich overweldigend op oorlogen en overweldigend op het verheerlijken ervan. En het bestaan van Veterans For Peace verstoort dat verhaal en dwingt sommige mensen na te denken.
Meer dan 99.9% van onze geschiedenis is niet herdacht in marmer. En als we erom vragen, worden we over het algemeen uitgelachen. Maar als je voorstelt om een monument voor een Zuidelijke generaal te verwijderen in een stad in het zuiden van de VS, weet je dan wat de meest voorkomende reactie is? Ze beschuldigen je ervan tegen de geschiedenis te zijn, het verleden te willen uitwissen. Dit komt voort uit een begrip van het verleden als geheel bestaande uit oorlogen.
In New Orleans hebben ze zojuist hun Zuidelijke oorlogsmonumenten neergehaald, die waren opgericht om de blanke suprematie te bevorderen. In mijn stad Charlottesville, Virginia, heeft de stad gestemd om een standbeeld van Robert E. Lee te verwijderen. Maar we hebben te maken gehad met een wet in Virginia die het slopen van oorlogsmonumenten verbiedt. Er is geen wet, voor zover ik weet, waar ook ter wereld die verbiedt om een vredesmonument neer te halen. Bijna net zo moeilijk als het vinden van zo'n wet, zou het vinden van vredesmonumenten hier in de buurt om te overwegen neer te halen. Ik tel het gebouw van onze vrienden hier in de buurt niet mee, hier bij het Amerikaanse Instituut voor Vrede, dat, als het dit jaar niet wordt gefinancierd, zijn hele bestaan zal hebben geleefd zonder ooit tegen een Amerikaanse oorlog te zijn geweest.
Maar waarom zouden we geen vredesmonumenten hebben? Als Rusland en de Verenigde Staten samen het einde van de Koude Oorlog in Washington en Moskou zouden herdenken, zou dat dan niet helpen om de nieuwe Koude Oorlog af te wenden? Als we een monument zouden bouwen om de afgelopen jaren een Amerikaanse aanval op Iran te voorkomen, zou een dergelijke aanval dan waarschijnlijker of minder waarschijnlijk zijn? Als er een monument zou zijn voor het Kellogg-Briand-pact en de Outlawry-beweging in de Mall, zouden sommige toeristen dan niet leren van het bestaan ervan en wat het verboden had? Zouden de Geneefse Conventies als vreemd worden afgedaan als de oorlogsplanners het Monument van de Geneefse Conventies uit hun raam zouden zien?
Afgezien van het ontbreken van monumenten voor vredesakkoorden en successen bij ontwapening, waar zijn de monumenten voor de rest van het menselijk leven dan oorlog? In een gezonde samenleving zouden de oorlogsmonumenten een klein voorbeeld zijn van vele soorten openbare gedenktekens, en waar zij bestonden, zouden ze treuren, niet verheerlijken en rouwen om alle slachtoffers, niet om een klein deel dat ons verdriet waardig werd geacht.
De Swords to Ploughshares Memorial Bell Tower is een voorbeeld van wat we zouden moeten doen als een samenleving. Veterans For Peace is een voorbeeld van wat we zouden moeten doen als een samenleving. Geef onze fouten toe. Waardeer alle levens. Verbeter onze werkwijzen. Eer de moed wanneer het wordt gecombineerd met moraliteit. En herken veteranen door geen veteranen meer naar voren te laten komen.
