Door American Friends Service Committee
Honderdduizenden doden. Miljoenen ontheemd. De behoeften van een generatie werden ingeruild voor enorme investeringen in een wereldwijde oorlog tegen terreur. Terwijl we vandaag de slachtoffers van 9/11 herdenken, herdenken we ook de slachtoffers van de 13 jaar oorlog die daarop volgde.
Wat hebben we gewonnen met deze verliezen? Zijn de levens van Afghanen en Irakezen beter? Is de dreiging van gewelddadig extremisme verminderd? Is het Midden-Oosten stabieler en welvarender?
Militaire benaderingen werken niet. Maar vandaag, gedreven door angst, neemt de steun voor oorlog opnieuw toe vanuit de overtuiging dat geweld een einde kan maken aan geweld.
In 2001 bestond er geen twijfel over dat de daden van 9/11 betreurenswaardig waren. Het lijdt geen twijfel dat de Taliban een wreed regime was, of dat Saddam Hoessein een autoritaire leider was.
Maar de keuze die we als land en als wereldwijde gemeenschap hebben gemaakt – om militaire middelen te gebruiken om deze misstanden ‘op te lossen’ – heeft niet gewerkt.
Het lijdt geen twijfel dat ISIS een gewelddadige groep is die grove mensenrechtenschendingen pleegt in Syrië en Irak. En het lijdt geen twijfel dat militaire actie een vernietigende cyclus van geweld zal bestendigen.
We kunnen Irak en Syrië niet met mate bombarderen. We kunnen ze niet in stabiliteit bombarderen. We kunnen verschillende facties niet bewapenen om zich een weg naar vrede te vechten.
Er zijn haalbare alternatieven voor geweld. Aanhoudende en transparante steun voor broodnodige economische, politieke en sociale veranderingen is een begin.
Maar voordat we de grondoorzaken van oorlog kunnen aanpakken, moeten we stoppen met het voeden van de cyclus van geweld. Dat betekent niet alleen het stopzetten van directe Amerikaanse militaire actie, maar ook het opschorten van alle training, bewapening en financiering van regerings- en niet-gouvernementele facties in Irak en Syrië.
We moeten terugkeren naar de wereldgemeenschap – niet om een nieuwe oorlog via de VN goed te keuren, maar om een einde te eisen aan alle instroom van wapens aan alle kanten van deze conflicten.
Zeg tegen uw gekozen functionarissen dat ze sterk moeten staan in hun verzet tegen de militaire actie van de VS in Irak en Syrië. Dit is het moment om voldoende geld uit te trekken voor de ontwikkeling van niet-militaire, multilaterale benaderingen om vrede op te bouwen en wreedheden wereldwijd te voorkomen.
