Elke maand delen we de verhalen van World BEYOND War vrijwilligers over de hele wereld. Wil je vrijwilligerswerk doen met World BEYOND War? E-mail greta@worldbeyondwar.org.
Locatie:
Richmond, Virginia, VS.
Hoe ben je betrokken geraakt bij anti-oorlogsactivisme en World BEYOND War (WBW)?
Terwijl ik in 2020 in quarantaine zat, met de beschikbare vrije tijd, maakte ik er een punt van om de oorlogen in Irak en Afghanistan te onderzoeken en te proberen te begrijpen, omdat het duidelijk was dat de verhalen over waarom deze oorlogen plaatsvonden klopte niet echt. Terwijl ik me er enigszins van bewust was dat de VS tussenbeide kwamen en stuurden drone slaat toe naar veel landen gedurende mijn hele leven (zoals in Pakistan, Somalië en Jemen) was ik me niet echt bewust van de omvang van deze campagnes of de grondgedachte die was gebruikt om ze te rechtvaardigen. Natuurlijk twijfelde ik er niet aan dat de nationale veiligheid de laatste zorg was bij het voortzetten van deze campagnes, en ik had altijd de cynische opmerkingen gehoord dat deze oorlogen "over olie" gingen, wat volgens mij gedeeltelijk waar is, maar niet het volledige verhaal vertelt.
Uiteindelijk ben ik bang dat ik het eens moet zijn met wat Julian Assange stelde, dat het doel van de oorlog in Afghanistan was “om geld uit de belastinggrondslagen van de VS en Europa te spoelen via Afghanistan en terug in de handen van een transnationale veiligheidselite”, en met Smedley Butler, simpel gezegd, “oorlog is een kabaal.” Het Watson Institute schatte in 2019 dat 335,000 burgers waren omgekomen tijdens de afgelopen 20 jaar van de interventies van de VS in het Midden-Oosten, en andere schattingen zijn gemaakt met zelfs nog hogere aantallen. Persoonlijk ben ik nog nooit gebombardeerd, maar ik kan me alleen maar voorstellen dat het volkomen angstaanjagend is. In 2020 was ik boos op de VS in het algemeen, maar deze “zwarte pil” van de echte corruptie die deze interventionistische stijl van buitenlands beleid voortzet, motiveerde me om me bezig te houden met anti-imperiaal en anti-oorlogsactivisme. Wij zijn de mensen die in het hart van het rijk wonen, en wij zijn degenen met de meeste macht die beschikbaar is om de koers van zijn acties te veranderen, en dat is iets dat volgens mij te danken is aan de talloze mensen van wie hun families, gemeenschappen en levens vernietigd zijn in de afgelopen 20+ jaar.
Met wat voor soort vrijwilligersactiviteiten helpt u?
Ik heb deelgenomen aan talloze protesten en evenementen en heb vrijwilligerswerk gedaan met Food Not Bombs, en ben momenteel een organisator bij Desinvesteer Richmond van de oorlogsmachine, dat wordt gerund met hulp van Code Pink en World BEYOND War. Als u iemand in de buurt bent en geïnteresseerd bent in anti-imperiaal activisme, vul dan het contactformulier op onze webpagina in – we kunnen de hulp zeker gebruiken.
Wat is je beste aanbeveling voor iemand die betrokken wil raken bij anti-oorlogsactivisme en WBW?
Zoek een organisatie en neem contact op over hoe u kunt meedoen. Er zijn gelijkgestemde mensen die zich bekommeren om dezelfde zaken als jij, en er komt eigenlijk geen einde aan de hoeveelheid werk die moet worden verzet.
Waarom blijf je geïnspireerd om voor verandering te pleiten?
Mensen aan de macht kunnen, als ze geen druk van externe krachten hebben om bang voor te zijn, in principe doen wat ze willen. Een zelfgenoegzaam en slecht geïnformeerd publiek helpt dit in stand te houden. De realiteit van de gruwel die het leven van mensen heeft aangericht door de decennialange doodscampagne die de Amerikaanse regering in het Midden-Oosten heeft gevoerd, gaat mijn vermogen om te bevatten te boven. Maar ik begrijp dat, zolang niemand iets doet, de 'business as usual' (en je hoeft maar een beetje te graven om te zien in hoeverre interventionistische oorlogen echt 'business as usual' zijn voor de VS) zal doorgaan. Ik heb het gevoel dat als je het soort persoon bent dat stopt en nadenkt over hoe willekeurig deze oorlogen zijn, waarom ze blijven plaatsvinden en wiens belangen ze echt dienen, je een morele verplichting hebt om er iets aan te doen, om deel te nemen aan een bepaald niveau van politiek activisme met betrekking tot welke kwestie dan ook die volgens jou het belangrijkste is.
Hoe heeft de pandemie van het coronavirus uw activisme beïnvloed?
Ik denk dat de pandemie, in voor- en tegenspoed, het belangrijkste was waardoor ik me bezighield met activisme. Toen ik zag hoe het rijkste land ter wereld er geen echt belang bij heeft de talloze mensen te redden die dakloos worden, of de talloze kleine bedrijven die hun deuren sluiten, en in plaats daarvan ervoor kiezen om opnieuw door de belastingbetaler gefinancierde reddingsoperaties te geven aan de weinige rijke elites die al het dichtst bij het machtscentrum staan en hun vrienden. Ik ging ook, net als vele anderen, in een lange staat van quarantaine, wat me ruimschoots de tijd gaf om over de wereld na te denken, sociale kwesties te onderzoeken en groepen te zoeken om deel te nemen aan vele vormen van activisme en om naar veel verschillende protesten te gaan, waaronder Black Lives Matter-protesten, evenals protesten tegen ICE of voor Palestijnse bevrijding. Ik ben enorm dankbaar voor deze ervaringen omdat ze me veel hebben geleerd over de wereld en de manier waarop verschillende kwesties van invloed zijn op verschillende mensen. Ik geloof dat als we allemaal de tijd zouden nemen om niet alleen om onze eigen problemen te geven, maar die van iedereen om ons heen, we een wereld zouden kunnen bouwen die veel beter is dan we ooit hebben gekend.
Een deel van het begrijpen van de politieke realiteit in de VS houdt in dat we begrijpen hoe onze problemen met elkaar verbonden zijn. Amerikanen krijgen bijvoorbeeld geen betrouwbare toegang tot gezondheidszorg omdat de overheid het meeste geld uitgeeft aan het bombarderen van burgers. Wat dit uiteindelijk betekent, is dat een groter percentage van de mensen in de lagere klassen die het verst verwijderd zijn van de machtscentra niet naar de dokter kunnen gaan als ze ziek zijn, en een groter percentage van de bevolking zal meer instabiliteit ervaren en minder hoop hebben voor de toekomst. Dit leidt tot meer wanhoop en meer verdeeldheid en politieke polarisatie, naarmate meer mensen hun leven meer gaan haten. Wanneer je de onderlinge verbondenheid van deze problemen beseft, kun je actie ondernemen om voor je gemeenschap te zorgen, want een gemeenschap bestaat alleen als mensen samenkomen om elkaar te helpen met hun problemen. Zonder dat is er geen echte natie, geen echte samenleving, en zijn we allemaal meer verdeeld, zwakker en alleen – en juist die toestand maakt ons allemaal zo veel gemakkelijker te exploiteren.
Geplaatst december 22, 2021.
