Het onderzoekspark van de Universiteit van Virginia, aan de overkant van Rt. 29, ten noorden van het National Ground Intelligence Center, organiseert een conferentie over wapentechnologieën die gepromoot wordt omdat ze betrekking hebben op economisch voordelige zaken.
En waarom niet? Zowel de militaire faciliteit als het onderzoekspark zorgen voor banen, en de mensen die deze banen bekleden geven hun geld uit aan dingen die andere banen ondersteunen. Wat is er niet leuk aan?
Eén probleem is wat die banen doen. Uit een Win/Gallup-enquête onder 65 landen eerder dit jaar bleek dat de Verenigde Staten verreweg het meest worden beschouwd als de grootste bedreiging voor de vrede in de wereld. Stel je voor hoe het voor mensen in andere landen moet klinken als we het hebben over het Amerikaanse leger als banenprogramma.
Maar laten we het bij de economie houden. Waar komt het geld vandaan voor het grootste deel van wat er gebeurt op de basis en het onderzoekspark ten noorden van de stad? Van onze belastingen en staatsleningen. Tussen 2000 en 2010 hebben 161 militaire aannemers in Charlottesville $919,914,918 binnengehaald via 2,737 contracten van de federale overheid. Ruim acht miljoen dollar daarvan ging naar de universiteit van Jefferson, en driekwart daarvan naar de Darden Business School. En de trend is steeds stijgend.
Het is gebruikelijk om te denken dat, omdat veel mensen banen hebben in de oorlogsindustrie, de besteding aan oorlog en voorbereidingen op oorlog een economie ten goede komen. In werkelijkheid, diezelfde dollars uitgeven aan vreedzame industrieën, aan onderwijs, aan infrastructuur, of zelfs aan belastingverlagingen voor werkende mensen, zou meer banen opleveren en in de meeste gevallen beter betaalde banen - met genoeg besparingen om iedereen te helpen de overgang van oorlogswerk naar vredeswerk te maken .
De superioriteit van andere uitgaven of zelfs belastingverlagingen is herhaaldelijk aangetoond door baanbrekende onderzoeken van de Universiteit van Massachusetts in Amherst, die de afgelopen jaren vaak worden aangehaald en nooit weerlegd. Niet alleen zouden uitgaven aan treinen, zonnepanelen of scholen meer en beterbetaalde banen opleveren, maar dat zou ook nooit tot gevolg hebben dat de dollars belast zouden worden. Militaire uitgaven zijn erger dan niets, alleen in economische termen.
Voeg daarbij de impact op het buitenlands beleid die de enorme militaire uitgaven hebben gehad sinds president Eisenhower ons waarschuwde op de dag dat hij zijn ambt verliet: ‘De totale invloed – economisch, politiek, zelfs spiritueel –’ zei hij, ‘wordt in elke stad gevoeld. elk staatshuis, elk kantoor van de federale overheid.” Tegenwoordig zelfs nog meer, zozeer zelfs dat we er minder van merken, zo routineus is het geworden.
Connecticut heeft een commissie opgericht die moet werken aan de overgang naar vreedzame industrieën, grotendeels om economische redenen. Virginia of Charlottesville zouden hetzelfde kunnen doen.
De Amerikaanse regering geeft alleen al aan het ministerie van Defensie ruim 600 miljard dollar per jaar uit, en in totaal ruim 1 biljoen dollar per jaar aan militarisme op alle departementen en aan schulden uit eerdere oorlogen. Het is meer dan de helft van de Amerikaanse discretionaire uitgaven en ongeveer evenveel als de rest van de landen van de wereld samen, inclusief de vele NAVO-leden en bondgenoten van de Verenigde Staten.
Het zou ongeveer 30 miljard dollar per jaar kosten om een einde te maken aan de honger en honger over de hele wereld. Dat klinkt voor jou of mij als veel geld. Het zou ongeveer 11 miljard dollar per jaar kosten om de wereld van schoon water te voorzien. Nogmaals, dat klinkt als veel. Maar denk eens aan de bedragen die worden uitgegeven aan economisch schadelijke programma’s die ook onze burgerlijke vrijheden, ons milieu, onze veiligheid en onze moraliteit schaden. Het zou niet veel kosten als de VS zouden worden gezien als de grootste bedreiging voor het lijden en de armoede in plaats van voor de vrede.
David Swanson is inwoner van Charlottesville en organisator van WorldBeyondWar.org.
