Door Joseph Santolan, World BEYOND War, 10 10 augustus 2017
Het Pentagon is van plan om drone-luchtaanvallen uit te voeren op het eiland Mindanao in het zuiden van de Filipijnen, zo onthulde NBC News maandag onder verwijzing naar twee niet bij naam genoemde Amerikaanse defensiefunctionarissen. Het verhaal werd gepubliceerd toen de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Rex Tillerson een ontmoeting had met de Filippijnse president Rodrigo Duterte in Manilla in de nasleep van het Regionale Forum van de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties (ASEAN) dat daar afgelopen weekend werd gehouden.
Het eiland Mindanao, met een bevolking van meer dan 22 miljoen, staat al bijna drie maanden onder de staat van beleg omdat het Filippijnse leger een bombardementencampagne heeft uitgevoerd, met de directe steun en begeleiding van Amerikaanse strijdkrachten, op vermeende Islamitische Staat van Irak en Syrische (ISIS) elementen in de stad Marawi.
Wat de mensen van Marawi is aangedaan, is een oorlogsmisdaad. Honderden burgers zijn gedood en meer dan 400,000 zijn uit hun huizen verdreven en in intern ontheemde vluchtelingen veranderd. Ze zijn verspreid over Mindanao en de Visaya's op zoek naar onderdak in het midden van het tyfoonseizoen, vaak ondervoed en sommigen zelfs uitgehongerd.
De staat van beleg dient de belangen van het VS-imperialisme. Het Amerikaanse leger was betrokken bij de eerste aanval door Filippijnse strijdkrachten die leidde tot de afkondiging van de staat van beleg, agenten van de speciale strijdkrachten hebben deelgenomen aan aanvallen in de hele stad en Amerikaanse bewakingsvliegtuigen hebben de dagelijkse bombardementen geleid.
Sinds zijn verkiezing een jaar geleden probeerde Duterte de Filippijnse diplomatieke en economische banden met Peking en, tot op zekere hoogte, Moskou, opnieuw in evenwicht te brengen, en hij bleek onhandelbaar voor de belangen van Washington. In de loop van de ambtstermijn van zijn voorganger had het VS-imperialisme met legale en militaire middelen zijn oorlogsdrift tegen China sterk geëscaleerd, waarbij Manilla als leidende gevolmachtigde in de regio werd gebruikt.
Toen de vluchtige en fascistische Duterte aantrad, financierde Washington zijn moorddadige 'oorlog tegen drugs', maar toen hij afstand begon te nemen van Amerikaanse dictaten, ontdekte het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken dat ze zich bezighielden met 'mensenrechten'. De druk van deze campagne opende alleen maar een veel grotere kloof tussen Manilla en Washington, toen Duterte terugsloeg door de Amerikaanse misdaden tijdens de Filippijns-Amerikaanse oorlog aan de kaak te stellen. Het was duidelijk dat er alternatieve en drastischere middelen nodig waren om Duterte onder controle te krijgen of te elimineren.
Washington bouwde het leger van zijn voormalige kolonie en de topmannen waren allemaal getraind in en loyaal aan de VS. Terwijl Duterte naar Moskou vloog om Poetin te ontmoeten om te onderhandelen over een mogelijke militaire overeenkomst, lanceerde minister van Defensie Delfin Lorenzana, in samenwerking met Washington en achter de rug van de Filippijnse president, een aanval op het privéleger van een familie van de heersende klasse in Marawi waarvan zij beweerden had trouw gezworen aan ISIS. Door de aanval kon Lorenzana de staat van beleg afkondigen en de president dwingen terug te keren naar de Filippijnen.
Washington begon de touwtjes in handen te nemen in Marawi en effectief in het hele land. Duterte verdween twee weken uit het openbare leven. Lorenzana, gebruikmakend van het gezag van de staat van beleg, herstelde gezamenlijke maritieme oefeningen met Amerikaanse troepen die Duterte had geschrapt omdat ze duidelijk gericht waren tegen China. De Amerikaanse ambassade in Manilla begon directe interactie met het militaire leger en omzeilde het presidentiële paleis van Malacanang volledig.
Duterte kwam weer in de schijnwerpers als een man die door Washington werd gedisciplineerd. De boodschap was duidelijk, als hij aan de macht wilde blijven, moest hij de Amerikaanse lijn volgen. Washington had geen problemen met zijn oorlog tegen drugs, die het afgelopen jaar aan meer dan 12,000 mensen het leven heeft gekost, op voorwaarde dat hij de Amerikaanse belangen diende. Tillerson verklaarde dat hij tijdens zijn ontmoeting met Duterte geen mensenrechtenkwesties ter sprake zou brengen.
Tijdens een persconferentie met Tillerson kroop Duterte. "Wij zijn vrienden. We zijn bondgenoten', verklaarde hij. "Ik ben je nederige vriend in Zuidoost-Azië."
Washington is echter niet tevreden met het veiligstellen van Duterte's loyaliteit. In wezen zijn ze op zoek naar een effectieve herkolonisatie van de Filippijnen, het opzetten van militaire bases in het hele land en het direct dicteren van de koers van de politiek.
Washington is al begonnen te werken met de overmoed van de koloniale meester. Het plan voor de VS om een campagne van dronebombardementen in Mindanao te lanceren, is in een vergevorderd stadium van gereedheid, maar naar eigen zeggen zijn noch de burgerregering, noch het Filippijnse leger op de hoogte gebracht van het plan.
In juli vertelde generaal Paul Selva, vice-voorzitter van de Amerikaanse Joint Chiefs, aan de Senaatscommissie voor strijdkrachten dat Washington van plan was een naam te geven aan zijn missie in de Filippijnen, een stap die meer financiering zou opleveren voor de Amerikaanse operaties in het land.
Selva verklaarde: “Vooral in de kwetsbare gebieden van de zuidelijke Filipijnen denk ik dat het de moeite waard is om te overwegen of we een operatie met naam al dan niet hervatten, niet alleen om te voorzien in de benodigde middelen, maar om de Pacific Command-commandant en de veldcommandanten in de Filippijnen het soort autoriteiten dat ze nodig hebben om met inheemse Filippijnse strijdkrachten samen te werken om hen daadwerkelijk te helpen succesvol te zijn in die strijdruimte.
Washington heeft al "laarzen op de grond" - speciale troepen die deelnemen aan de veldslagen in Marawi, en zijn bewakingsvliegtuigen bepalen doelen in de bombardementen. Een verdere escalatie naar andere "soorten autoriteiten" zou de directe Amerikaanse bombardementen op de stad inhouden.
De regering Duterte probeerde zwakjes om de Amerikaanse aantasting van de Filippijnse soevereiniteit af te weren, in reactie op de berichten dat de VS een bombardementscampagne in het land zouden beginnen door te verklaren dat de strijders in Marawi "door ISIS geïnspireerd" waren.
Het Amerikaans-Filippijnse wederzijdse verdedigingsverdrag (MDT) van 1951 staat alleen Amerikaanse gevechtsoperaties in het land toe als het rechtstreeks wordt aangevallen door een buitenlandse mogendheid. Hierin ligt de betekenis van het bestempelen van wat in wezen het privéleger is van een heersende klassenfamilie als ISIS. Onder de voorwaarden van de MDT kan Washington beweren dat de strijdkrachten in Marawi een buitenlandse invasiemacht zijn.
De vurige anti-imperialistische houding van Duterte is verdwenen, en zijn perssecretaris probeert op een zwakke manier de nationale soevereiniteit te behouden door te beweren dat de vijandelijke strijders – grotendeels kinderen en jonge mannen die zijn gerekruteerd en bewapend door een deel van de Mindanao-elite – alleen maar ‘geïnspireerd’ zijn. door IS.
De strijdkrachten van de Filipijnen brachten ondertussen een persverklaring uit waarin stond: "we waarderen de gerapporteerde wens van het Pentagon om de Filippijnen te helpen", maar voegde eraan toe dat "we nog geen formele kennisgeving hebben ontvangen" van het aanbod.
Het uiteindelijke doel van Washingtons streven om de Filippijnen opnieuw te koloniseren is China. Op 4 augustus opende Michael Klecheski, plaatsvervangend hoofd van de missie van de Amerikaanse ambassade, een Joint Maritime Law Enforcement Training Centre (JMLETC) op het eiland Palawan, dat het dichtst bij de betwiste Zuid-Chinese Zee ligt. In de faciliteit zullen Amerikaanse troepen samenwerken met het Filippijnse leger en het trainen om de "maritieme domeinbewustzijnscapaciteiten" van het land te verbeteren en "te voorkomen dat grootschalige wapens door of nabij de Filippijnse territoriale wateren gaan", onder meer door middel van de " gebruik de kracht."
"Grootschalige wapens" "in de buurt van Filippijnse territoriale wateren" is een duidelijke verwijzing naar de stationering door de Chinezen van materieel op de betwiste Spratly-eilanden.
De gebeurtenissen van de afgelopen drie maanden in de Filippijnen tonen eens te meer aan dat het VS-imperialisme tot het uiterste zal gaan om zijn doel te bereiken. Amerikaanse troepen vervaardigden de dreiging van ISIS uit een privéleger dat grotendeels uit kindsoldaten bestond, hielden toezicht op het bombarderen van een prachtige stad waarbij honderden burgers omkwamen en vierhonderdduizend anderen veranderden in door armoede geteisterde vluchtelingen – allemaal om de staat van beleg te orkestreren en vormden de weg voor een militaire dictatuur.
