Oekraïne en het apocalyptische risico van gepropageerde onwetendheid

Door David Swanson

Ik weet niet zeker of er dit jaar al een beter geschreven boek is verschenen dan Oekraïne: het grote schaakbord van Zbig en hoe het westen schaakmat stond, maar ik ben ervan overtuigd dat er geen belangrijkere is geweest. Met zo'n 17,000 kernbommen in de wereld, hebben de Verenigde Staten en Rusland er ongeveer 16,000. De Verenigde Staten flirten agressief met de Derde Wereldoorlog, de bevolking van de Verenigde Staten heeft geen flauw idee van het hoe of waarom, en auteurs Natylie Baldwin en Kermit Heartsong leggen het allemaal heel duidelijk uit. Ga je gang en vertel me dat er niets is waar je nu je tijd aan besteedt dat minder belangrijk is dan dit.

Dit boek is misschien wel het best geschreven boek dat ik dit jaar heb gelezen. Het zet alle relevante feiten – de feiten die ik kende en vele die ik niet kende – beknopt en perfect geordend samen. Het doet het met een geïnformeerd wereldbeeld. Ik heb er helemaal niets over te klagen, wat bijna ongehoord is in mijn boekrecensies. Ik vind het verfrissend om schrijvers tegen te komen die zo goed geïnformeerd zijn en die ook de betekenis van hun informatie begrijpen.

Bijna de helft van het boek wordt gebruikt om de context te schetsen van recente gebeurtenissen in Oekraïne. Het is nuttig om het einde van de Koude Oorlog te begrijpen, de irrationele haat tegen Rusland die het Amerikaanse elitedenken doordringt, en de gedragspatronen die zich nu op steeds hoger volume herhalen. Het ophitsen van fanatieke strijders in Afghanistan, Tsjetsjenië en Georgië, en het aanvallen van Oekraïne voor soortgelijk gebruik: dit is een context die CNN niet wil bieden. Het partnerschap van de neoconservatieven (bij het bewapenen en uitlokken van geweld in Libië) met de humanitaire strijders (bij het te hulp schieten voor regimeverandering): dit is een precedent en een model dat NPR niet wil noemen. De Amerikaanse belofte de NAVO niet uit te breiden, de Amerikaanse uitbreiding van de NAVO naar twaalf nieuwe landen tot aan de grens met Rusland, de terugtrekking van de VS uit het ABM-verdrag en het nastreven van ‘raketverdediging’ – dit is een achtergrond die Fox News nooit van betekenis zou vinden. . Amerikaanse steun voor het bewind van criminele oligarchen die bereid zijn Russische hulpbronnen te verkopen, en Russisch verzet tegen deze plannen – dergelijke verhalen zijn bijna onbegrijpelijk als je te veel Amerikaans ‘nieuws’ hebt geconsumeerd, maar worden goed uitgelegd en gedocumenteerd door Baldwin en Heartsong.

Dit boek bevat uitstekende achtergrondinformatie over het gebruik en misbruik van Gene Sharp en de kleurenrevoluties die door de Amerikaanse overheid zijn geïnitieerd. Ik denk dat er een lichtpuntje te vinden is in de waarde van geweldloze actie die door alle betrokkenen wordt erkend – ten goede of ten kwade. Dezelfde les kunnen we (dit keer voorgoed) leren uit het burgerverzet tegen Oekraïense troepen in het voorjaar van 2014, en de weigering van (sommige) troepen om burgers aan te vallen.

De Oranje Revolutie in Oekraïne in 2004, de Rozenrevolutie in Georgië in 2003 en Oekraïne II in 2013-2014 worden goed verteld, inclusief gedetailleerde chronologie. Het is echt opmerkelijk hoeveel er publiekelijk is gerapporteerd en dat nog steeds begraven ligt. Westerse leiders kwamen in 2012 en 2013 herhaaldelijk bijeen om het lot van Oekraïne te beramen. Neo-nazi’s uit Oekraïne werden naar Polen gestuurd om te trainen voor een staatsgreep. NGO's die opereren vanuit de Amerikaanse ambassade in Kiev organiseerden trainingen voor deelnemers aan de staatsgreep. Op 24 november 2013, drie dagen nadat Oekraïne een IMF-deal had geweigerd, inclusief de weigering de banden met Rusland te verbreken, begonnen demonstranten in Kiev in botsing te komen met de politie. De demonstranten gebruikten geweld, vernielden gebouwen en monumenten en gooiden molotovcocktails, maar president Obama waarschuwde de Oekraïense regering om niet met geweld te reageren. (Vergelijk dat met de behandeling van de Occupy-beweging, of de schietpartij op Capitol Hill op de vrouw die met haar baby een onaanvaardbare U-bocht maakte in haar auto.)

Door de VS gefinancierde groepen organiseerden een Oekraïense oppositie, financierden een nieuwe tv-zender en bevorderden regimeverandering. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft ongeveer $ 5 miljard uitgegeven. De Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken, die de nieuwe leiders zorgvuldig had uitgekozen, bracht openlijk koekjes naar de demonstranten. Toen deze demonstranten in februari 2014 de regering met geweld omverwierpen, verklaarden de Verenigde Staten de staatsgreep onmiddellijk als legitiem. Die nieuwe regering verbood grote politieke partijen en viel hun leden aan, martelde en vermoordde ze. De nieuwe regering omvatte neonazi's en zou binnenkort ook ambtenaren omvatten die uit de Verenigde Staten werden geïmporteerd. De nieuwe regering verbood de Russische taal – de eerste taal van veel Oekraïense burgers. Russische oorlogsmonumenten werden vernietigd. Russischsprekende bevolkingsgroepen werden aangevallen en vermoord.

De Krim, een autonome regio van Oekraïne, had een eigen parlement, maakte van 1783 tot 1954 deel uit van Rusland, had in 1991, 1994 en 2008 publiekelijk gestemd voor nauwe banden met Rusland, en het parlement had gestemd om zich in 2008 weer bij Rusland te voegen. Op 16 maart 2014 nam 82% van de Krim-bevolking deel aan een referendum, en 96% van hen stemde voor hereniging met Rusland. Deze geweldloze, bloedeloze, democratische en juridische actie, zonder schending van een Oekraïense grondwet die door een gewelddadige staatsgreep was verscheurd, werd in het Westen onmiddellijk bestempeld als een Russische ‘invasie’ van de Krim.

Ook de Novorossiyanen streefden naar onafhankelijkheid en werden aangevallen door het nieuwe Oekraïense leger de dag nadat John Brennan Kiev bezocht en opdracht gaf tot die misdaad. Ik weet dat de politie van Fairfax County, die mij en mijn vrienden weg heeft gehouden van het huis van John Brennan in Virginia, geen idee heeft gehad welke hel hij ontketende op hulpeloze mensen duizenden kilometers verderop. Maar die onwetendheid is minstens zo verontrustend als geïnformeerde boosaardigheid zou zijn. Burgers werden maandenlang aangevallen door vliegtuigen en helikopters, de ergste moordpartij in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. De Russische president Poetin heeft herhaaldelijk aangedrongen op vrede, een staakt-het-vuren en onderhandelingen. Op 5 september 2014 kwam er uiteindelijk een staakt-het-vuren.

Opmerkelijk genoeg is Rusland, in tegenstelling tot wat ons allemaal is verteld, Oekraïne niet binnengevallen, een van de vele keren dat ons werd verteld dat het dat zojuist had gedaan. We zijn geëvolueerd van mythische massavernietigingswapens, via mythische bedreigingen aan het adres van Libische burgers, en valse beschuldigingen van het gebruik van chemische wapens in Syrië, naar valse beschuldigingen van het lanceren van invasies die nooit zijn gelanceerd. Het “bewijs” van de invasie(s) werd zorgvuldig achterwege gelaten zonder locatie of verifieerbaar detail, maar is hoe dan ook allemaal beslist ontkracht.

Het neerhalen van het MH17-vliegtuig werd zonder enig bewijs aan Rusland toegeschreven. De VS hebben informatie over wat er is gebeurd, maar willen deze niet vrijgeven. Rusland heeft vrijgegeven wat het had, en het bewijsmateriaal, in overeenstemming met ooggetuigen ter plaatse, en in overeenstemming met destijds een luchtverkeersleider, is dat het vliegtuig door een of meer andere vliegtuigen werd neergeschoten. “Bewijs” dat Rusland het vliegtuig met een raket heeft neergeschoten, is ontmaskerd als slordige vervalsingen. Het dampspoor dat een raket zou hebben achtergelaten, werd door geen enkele getuige gemeld.

Baldwin en Heartsong sluiten af ​​met de zaak dat Amerikaanse acties een averechts effect hebben gehad, dat de machtsmakelaars in Washington, ongeacht of de bevolking van de Verenigde Staten enig idee heeft wat er aan de hand is of niet, zichzelf in de voet hebben gezet. De sancties tegen Rusland hebben Poetin thuis net zo populair gemaakt als George W. Bush, nadat hij erin was geslaagd als president te bestaan ​​terwijl er vliegtuigen het World Trade Center werden binnengevlogen. Dezelfde sancties hebben Rusland versterkt door het land te richten op zijn eigen productie en op allianties met niet-westerse landen. Oekraïne heeft geleden, en Europa lijdt onder de afsluiting van Russisch gas, terwijl Rusland deals sluit met Turkije, Iran en China. Het verdrijven van een Russische basis van de Krim lijkt nu hopelozer dan voordat deze waanzin begon. Rusland loopt voorop nu steeds meer landen de Amerikaanse dollar verlaten. Vergeldingssancties van Rusland schaden het Westen. Rusland is verre van geïsoleerd en werkt samen met de BRICS-landen, de Shanghai Cooperation Organization en andere allianties. Rusland is verre van verarmd, maar koopt goud op, terwijl de VS in de schulden zakt en door de wereld steeds meer als een malafide speler wordt gezien, en door Europa kwalijk wordt genomen omdat het Europa van de Russische handel heeft beroofd.

Dit verhaal begint met de irrationaliteit van het collectieve trauma dat voortkomt uit de holocaust van de Tweede Wereldoorlog en van de blinde haat tegen Rusland. Het moet eindigen met dezelfde irrationaliteit. Als de wanhoop van de VS leidt tot oorlog met Rusland in Oekraïne of elders langs de Russische grens, waar de NAVO zich bezighoudt met verschillende oorlogsspelletjes en oefeningen, zullen er misschien nooit meer menselijke verhalen worden verteld of gehoord.