door Mark B. Fancher
oppompen van Black Agenda Report, Oktober 18, 2017
"De regering-Trump heeft het over een mogelijke dreigende militaire actie van de VS om terug te slaan."
Vanaf het begin heeft het US Africa Command (AFRICOM) ten onrechte de domheid aangenomen van Afrikanen en anderen die zich zorgen maken over het continent. Om de beschuldigingen te beantwoorden dat de VS hun leger gebruiken om een voortdurende imperialistische overheersing van Afrika te verzekeren, heeft AFRICOM koppig volgehouden dat haar enige doel is om de legers van Afrikaanse regeringspartners te adviseren en te ondersteunen en om humanitaire hulp te bieden. Maar we weten dat de waarheid anders is.
Generaal van het Amerikaanse leger, Donald Bolduc, zei schaamteloos tegen NBC News: “Amerika is niet in oorlog in Afrika. Maar de partnerkrachten zijn dat wel.' Maar zelfs een soldaat kan de klucht herkennen. Voormalig Green Baret Derek Gannon zei: “[Amerikaanse militaire betrokkenheid in Afrika] wordt Low Intensity Irregular Warfare genoemd, maar technisch gezien wordt het door het Pentagon niet als oorlog beschouwd. Maar oorlogvoering is oorlogvoering voor mij.”
De VS hebben twee faciliteiten in Afrika die in aanmerking komen als militaire bases. Volgens NBC hebben de VS echter het aantal op ambassades gebaseerde militaire missies, genaamd "Offices of Security Cooperation", verhoogd van negen in 2008 tot 36 in 2016. Onderzoekers zeggen dat het Amerikaanse leger nu aanwezig is in ten minste 49 Afrikaanse landen, vermoedelijk in terrorisme bestrijden. Zelfs als antiterrorisme het uiteindelijke doel zou zijn, military.com heeft erop gewezen: “De VS hebben ontdekt dat sommige van hun pogingen om extremisten te bestrijden, worden gehinderd door sommige Afrikaanse regeringen, wier eigen veiligheidstroepen slecht zijn toegerust om een Amerikaanse jacht op de militanten te lanceren, maar uit angst terughoudend zijn om Amerikaanse hulp te aanvaarden de Amerikanen zullen hun welkom te lang blijven en hun soevereiniteit met voeten treden.”
"Onderzoekers zeggen dat het Amerikaanse leger nu aanwezig is in ten minste 49 Afrikaanse landen, vermoedelijk om terrorisme te bestrijden."
Ondanks de argwaan van Afrika zien de VS nog steeds strategische voordelen in het uitbreiden van AFRICOM's tentakels naar alle uithoeken van het continent. In één geval stuurde de regering-Obama in 100 2013 troepen naar Niger om een dronebasis op te zetten op een locatie waar de VS de Fransen al hielpen bij het bijtanken vanuit de lucht. In juni van dit jaar was het aantal Amerikaanse militairen in Niger gegroeid tot minstens 645, en tegen die tijd zijn er misschien wel 800 Amerikaanse troepen in dat land. Hoewel het militaire establishment misschien gelooft dat dit soort steeds dieper gaande betrokkenheid nuttig is voor de belangen van de VS, zijn er kosten aan verbonden. Eerder deze maand kwamen vier Amerikaanse soldaten in Niger om bij een vuurgevecht met vermeende terroristische troepen. Volgens ten minste één account:
“Op 5 oktober patrouilleerden ongeveer 30 Nigerese troepen in ongepantserde vrachtwagens naast een dozijn soldaten van het Amerikaanse leger, onder wie de speciale troepen van Green Beret. De patrouille was afkomstig van een ontmoeting met stamhoofden en kwam op zeer korte afstand van de grens tussen Niger en het door oorlog verscheurde buurland Mali. De militanten reden op motorfietsen binnen en vielen de patrouille aan met raketgranaten en zware machinegeweren, waarbij acht doden vielen: vier Nigeriens, drie Groene Baretten en een andere Amerikaanse soldaat wiens lichaam pas twee dagen na de aanval werd ontdekt.
Impliciet in AFRICOM-berichten is dat Amerikaanse troepen Afrikaanse soldaten helpen hulpeloze Afrikanen te beschermen tegen een ongewenste "terroristische" aanwezigheid. In een CNN-rapport over de hinderlaag in Niger staat echter: “Sommige soldaten die de ontmoeting met lokale leiders bijwoonden, zeiden dat ze vermoedden dat de dorpelingen hun vertrek uitstelden, ze vertraagden en lieten wachten, acties die sommigen van hen deden vermoeden dat de dorpelingen mogelijk medeplichtig waren aan de hinderlaag...'
"In juni van dit jaar was het aantal Amerikaanse militairen in Niger gegroeid tot minstens 645, en tegen die tijd kunnen er wel 800 Amerikaanse troepen in dat land zijn."
Militaire bevelhebbers die in andere landen interveniëren, moeten weten dat wanneer niet-strijdende dorpelingen de zaak van een groep op zich nemen - ongeacht de doelstellingen van de groep - een militaire overwinning voor de interveniënten praktisch hopeloos is. Desalniettemin "vertelden meerdere functionarissen aan CNN dat de regering-Trump met de Nigerese regering praat over een mogelijke op handen zijnde militaire actie van de VS om terug te slaan naar de militante groep die de Amerikaanse soldaten heeft gedood."
Volgens de Amerikaanse wet heeft het Congres de mogelijkheid om elke voortdurende roekeloze militaire betrokkenheid van Trump te arresteren. De War Powers-resolutie bepaalt dat een president onder bepaalde omstandigheden troepen kan inzetten in gevechtssituaties, maar er zijn periodieke rapportagevereisten voor een president, evenals tijdslimieten voor hoe lang troepen betrokken kunnen blijven bij conflicten zonder een formele oorlogsverklaring of specifieke congresverklaring. autorisatie. Desalniettemin heeft het Congres een geschiedenis waarin het er niet in is geslaagd de Amerikaanse militaire interventie in andere landen te beteugelen, en we mogen niet verwachten dat ze dat nu wel doen. Ondanks de doden in Niger, wordt Afrika in de hoofden van het Congres of het bredere publiek niet beschouwd als een plaats waar de VS in oorlog zijn.
AFRICOM heeft er alle vertrouwen in dat het de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Afrika kan uitbreiden terwijl het onder de radar blijft vanwege zijn veronderstelde adviserende rol. Het plan was om gevolmachtigde Afrikaanse soldaten te gebruiken om deel te nemen aan daadwerkelijke gevechten zonder zorgen over Amerikaanse slachtoffers en de daarmee gepaard gaande controverses en terugslag. Maar de doden in Niger vertegenwoordigen een onverwachte snafu.
"Het Congres heeft een geschiedenis van falen om de Amerikaanse militaire interventie in andere landen te beteugelen."
Hoewel het waar kan zijn dat bij deze gelegenheid de sterfgevallen in Niger snel vervaagden uit de media-aandacht en bijgevolg uit de aandacht van het Amerikaanse publiek, is er goede reden om aan te nemen dat er nog meer doden zullen vallen. Afrikanen zijn niet dom, maar Amerikaanse militaire functionarissen zijn dat wel als ze de mogelijkheid negeren dat zelfs de meest bescheiden Afrikaanse dorpelingen een hartstochtelijke hekel hebben aan een steeds groter wordende aanwezigheid van Amerikaans militair personeel in hun gemeenschappen. Deze nederige mensen hebben misschien niet de middelen om hun vijandigheid effectief te demonstreren, maar de recente moorden in Niger met de vermoedelijke hulp van dorpelingen bewijzen de mogelijkheid dat er troepen zijn die graag de Afrikaanse woede en verwarring over de aanwezigheid van Amerikaanse troepen willen uitbuiten.
Als het dodental van Amerikaanse troepen blijft stijgen en AFRICOM zijn onopvallendheid verliest, zou het Pentagon geen verrassing moeten zijn over zijn kippen die naar huis komen om op stok te gaan.
~~~~~~~~~
Mark P. Fancher is een advocaat die periodiek schrijft voor Black Agenda Report. Hij is te bereiken op mfancher(at)Comcast.net.
