Door Victor Grossman, Berlijn Bulletin nr. 124
Sla dat oude liedje nog eens luid en duidelijk aan! 'Daar, daar, stuur het bericht, stuur het bericht, dat de Yanks komen, de Yanks komen...'
Ja, meneer! Tinten van 1918 en de Slag om de Marne! Tinten van 1944 en de stranden van Normandië! Maar nee, er zijn niet alleen tinten en niet alleen woorden verzonden.
2017 was nauwelijks begonnen in de Duitse haven Bremerhaven toen 4000 jongens en meisjes in Yankee-uniform van boord gingen en drie scheepsladingen, meer dan 2,500 tanks, vrachtwagens en andere gevechtsvoertuigen, losten en ze per spoor, op veerboten door de Oostzee of langs die snelwegen stuurden. snelwegen door Noord-Duitsland. Zo veel herinneringen!
Kolonel Bertulis van het Amerikaanse commandohoofdkwartier in Stuttgart noemde het “de grootste herschikkingsoperatie van het Amerikaanse leger naar Duitsland sinds 1990… Het zal ervoor zorgen dat de noodzakelijke gevechtskracht op het juiste moment naar de juiste plaats in Europa wordt gebracht.” Hoger op de ladder zei luitenant-generaal Frederick Hodges, commandant van de Amerikaanse strijdkrachten in Europa: “Drie jaar nadat de laatste Amerikaanse tanks het continent verlieten, moeten we ze terughalen.”
Welk gevaarlijk front willen ze verdedigen? Waar is deze keer ‘daarginds’?
Nou, het is niet bepaald een front. Of nog niet! Er is geen enkel BB-kanon afgevuurd langs de Russische grens met Letland of Estland, noch langs de korte Poolse of Litouwse grens rond de kleine, volledig omsingelde Russische enclave bij Kaliningrad. Ook heeft niemand Poetin of welke andere Russische leider ook maar één enkele dreigement horen uiten of één eis aan een van deze landen gericht horen stellen.
Maar, zoals generaal Hodges tegen journalisten zei, waren de maatregelen een “reactie op de Russische invasie van Oekraïne en de illegale annexatie van de Krim.” Hij voegde er troostend aan toe: “Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat er een oorlog moet komen; niets van dit alles is onvermijdelijk, maar Moskou bereidt zich voor op de mogelijkheid.”
Vredesdemonstraties (veel te weinig) wijzen erop dat Rusland 900,000 gewapende troepen heeft, terwijl de NAVO er 3.5 miljoen heeft, gestationeerd op meer dan honderd bases in een wereldwijde ring rond Rusland. Het dreigde de enige warmwater-marinebasis van Rusland op de Krim (waar de meeste mensen, Russischsprekenden, in een referendum voor hun “overname” stemden) af te sluiten, terwijl het de ring vanuit het zuiden zou sluiten. Het is een staatsgreep De Oekraïense regering van russofoben (en vele fascistische types) werd in 2014 grotendeels opgezet door adjunct-minister van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland. was! Mensen vroegen zich af wat Washington zou doen als vrienden van Rusland tot aan de Amerikaanse grenzen zouden doordringen. Vervolgens herinnerden ze zich staatsgrepen of invasies in Guatemala, Cuba, Grenada, Panama en Chili. Om nog maar te zwijgen van Irak, Afghanistan en Libië, nauwelijks dichter bij de Amerikaanse grenzen!
Sommige Europeanen vroegen zich zelfs af wat de geplande aankomstdatum van de nieuwe troepen aan de Russische grens was, 20 januarith van alle dagen! Waren er door sterren getroffen generaals of goed verzorgde samenzweerders die hoopten een tijdperk niet met een gejammer maar met een knal te beëindigen? Waren sommigen bang dat Donald Trump, terwijl hij heen en weer wisselde over bijna al het andere dat hij in zijn campagne zei, om wat voor reden dan ook misschien zijn woord zou houden over een vreedzame omgang met Poetin? Voor de hoogste neoconservatieve liefhebber tot en met de laatste misleide klinkhamer bij Lockheed-Martin: dat klonk alarmerend!
Hoeveel Duitsers geloven al het nieuwjaarsvuurwerk uit Washington over Poetins electorale hacking? De meesten van hen trokken zeker andere conclusies over de reden waarom Clinton werd verslagen. Ze hebben veel vragen over dat mysterieuze Amerikaanse instituut, het Electoral College, dat op de een of andere manier niets biedt dat ook maar in de verste verte op een academische graad lijkt. Velen hebben het oude geloof in hun grote vriend en beschermer verloren.
Maar sommigen verwelkomen deze operatie, “Atlantic Resolve”, zoals de kleinere operaties die eraan voorafgingen. Hoewel het niet wordt gesponsord door de VN, zelfs niet door de NAVO, maar alleen door de aftredende Amerikaanse regering, willen sommige politieke leiders, zoals in Canada en Groot-Brittannië, nu dat de Duitse Bundeswehr in actie komt en een bataljon naar Litouwen stuurt. De Baltische landen liggen niet ver van Sint-Petersburg. Toen het nog Leningrad heette, stierven daar anderhalf miljoen mensen, voornamelijk van honger en kou tijdens de genocidale nazi-belegering van 1941 tot 1944. De vlaggen en uniforme kleuren van degenen die die belegering volhielden waren anders, maar sommige tradities hebben een lange levensduur. zoals te veel mensen hebben gedemonstreerd in luide marsen en in steeds meer stemhokjes.
Tot nu toe houden in ieder geval niet al te veel mensen in Duitsland van het idee om Russisch roulette op grote schaal te spelen. In Augsburg moesten ruim 50,000 mensen, waarvan vele oldtimers niet konden lopen, op eerste kerstdag hun huizen en ziekenhuizen verlaten, zodat een gigantische drievoudig gefuseerde bom uit de Tweede Wereldoorlog, 75 jaar geleden, onschadelijk kon worden gemaakt. En nu zijn er mensen, slechts honderd kilometer verderop in Stuttgart, die luchtig spreken over een nummer drie! En de hedendaagse raketten kunnen fosfor-, uranium- en nucleaire componenten bevatten en worden afgeleverd door onbemande drones.
Als deze Operatie Atlantic Resolve op de een of andere manier doet denken aan het idee van goede voornemens voor het nieuwe jaar, zouden miljoenen er een paar kunnen leveren met absolute, allesoverheersende urgentie; troepen en wapens verplaatsen, onderhandelen, vrede sluiten, breken met de gewetenloze plannen en ambities van een beperkt aantal hebzuchtige avonturiers en zich wenden tot de cruciale problemen van de planeet – een fatsoenlijk leven voor al haar mensen en plannen om onze planeet te redden gemartelde planeet.
