Door Neta C. Crawford, 12 juni 2019
Van The Conversation
Wetenschappers en veiligheidsanalisten waarschuwen al meer dan tien jaar dat de opwarming van de aarde een mogelijke bezorgdheid over de nationale veiligheid.
Ze projecteren dat de gevolgen van het broeikaseffect – stijgende zeeën, krachtige stormen, hongersnood en verminderde toegang tot zoet water – kunnen delen van de wereld politiek instabiel maken en snel massale migratie en vluchtelingencrisissen.
Sommigen maken zich daar zorgen over oorlogen kunnen volgen.
Toch met enkele uitzonderingenheeft de aanzienlijke bijdrage van het Amerikaanse leger aan de klimaatverandering weinig aandacht gekregen. Hoewel het ministerie van Defensie zijn verbruik van fossiele brandstoffen sinds het begin van de jaren 2000 aanzienlijk heeft verminderd, blijft het dat van de wereld grootste verbruiker van olie – en als gevolg daarvan een van 's werelds grootste uitstoters van broeikasgassen.
Een brede ecologische voetafdruk
Ik heb studeerde oorlog en vrede gedurende vier decennia. Maar ik concentreerde me alleen op de omvang van de Amerikaanse militaire uitstoot van broeikasgassen toen ik begon met het geven van een cursus over klimaatverandering en me concentreerde op de reactie van het Pentagon op de opwarming van de aarde. Toch is het ministerie van Defensie de grootste verbruiker van fossiele brandstoffen van de Amerikaanse overheid, goed voor tussen de 77% en 80% van alle energieverbruik van de federale overheid
In een onlangs vrijgegeven studie uitgegeven door de Brown University Kosten van oorlogsproject, berekende ik de Amerikaanse militaire uitstoot van broeikasgassen in tonnen kooldioxide-equivalent van 1975 tot en met 2017.
Vandaag is China de grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld, gevolgd door de Verenigde Staten. In 2017 bedroeg de totale uitstoot van broeikasgassen van het Pentagon meer dan 59 miljoen ton kooldioxide-equivalent. Als het een land was geweest, zou het de 55e grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld zijn geweest, met een grotere uitstoot dan Portugal, Zweden of Denemarken.
De grootste bronnen van militaire uitstoot van broeikasgassen zijn gebouwen en brandstof. Het ministerie van Defensie onderhoudt meer dan 560,000 gebouwen op ongeveer 500 binnenlandse en buitenlandse militaire installaties, die goed zijn voor ongeveer 40% van de uitstoot van broeikasgassen.
De rest komt van operaties. In het fiscale jaar 2016 verbruikte het ministerie van Defensie bijvoorbeeld ongeveer 86 miljoen vaten van brandstof voor operationele doeleinden.
Waarom gebruiken de strijdkrachten zoveel brandstof?
Militaire wapens en uitrusting gebruiken zoveel brandstof dat de relevante maatstaf voor defensieplanners vaak gallons per mijl is.
Vooral vliegtuigen hebben dorst. Bijvoorbeeld, de B-2 stealth-bommenwerper, die meer dan 25,600 liter vliegtuigbrandstof bevat, verbrandt 4.28 liter per mijl en stoot meer dan 250 ton broeikasgas uit over een bereik van 6,000 zeemijl. De KC-135R tankwagen voor bijtanken verbruikt ongeveer 4.9 gallon per mijl.
Een enkele missie verbruikt enorme hoeveelheden brandstof. In januari 2017 reisden twee B-2B-bommenwerpers en 15 luchttankers meer dan 12,000 mijl van Whiteman Air Force Base naar bom ISIS-doelen in Libiëvermoorden ongeveer 80 vermoedelijke ISIS-militanten. De uitstoot van de tankers niet meegerekend, stootten de B-2's ongeveer 1,000 ton broeikasgassen uit.
Kwantificering van militaire emissies
Het berekenen van de uitstoot van broeikasgassen door het ministerie van Defensie is niet eenvoudig. Het Defensie Logistiek Agentschap houdt brandstofaankopen bij, maar het Pentagon rapporteert niet consequent DOD fossiele brandstofverbruik aan het Congres in zijn jaarlijkse begrotingsaanvragen.
Het ministerie van Energie publiceert onder meer gegevens over de energieproductie en het brandstofverbruik van DOD voertuigen en uitrusting. Aan de hand van gegevens over het brandstofverbruik schat ik dat de DOD, inclusief alle servicetakken, van 2001 tot en met 2017 1.2 miljard ton broeikasgassen heeft uitgestoten. Dat is de ruw equivalent van het besturen van 255 miljoen personenauto's gedurende een jaar.
Van dat totaal schatte ik dat oorlogsgerelateerde emissies tussen 2001 en 2017, inclusief "overzeese noodoperaties" in Afghanistan, Pakistan, Irak en Syrië, meer dan 400 miljoen ton CO2-equivalent genereerden - ongeveer gelijkwaardig tot de uitstoot van broeikasgassen van bijna 85 miljoen auto's in één jaar.
Echte en actuele gevaren?
De kernmissie van het Pentagon is om zich voor te bereiden op mogelijke aanvallen door menselijke tegenstanders. Analisten maken ruzie over de waarschijnlijkheid van oorlog en het niveau van militaire voorbereiding dat nodig is om die te voorkomen, maar naar mijn mening zal geen van de tegenstanders van de Verenigde Staten – Rusland, Iran, China en Noord-Korea – de Verenigde Staten zeker aanvallen.
Noch is een groot staand leger de enige manier om de bedreigingen van deze tegenstanders te verminderen. Wapenbeheersing en diplomatie kunnen spanningen vaak de-escaleren en bedreigingen verminderen. Economisch sancties kan het vermogen van staten en niet-statelijke actoren verminderen om de veiligheidsbelangen van de VS en hun bondgenoten te bedreigen.
Klimaatverandering is daarentegen geen potentieel risico. Het is begonnen, met echt gevolgen naar de Verenigde Staten. Als de uitstoot van broeikasgassen niet wordt verminderd, zullen de nachtmerriescenario's waar strategen voor waarschuwen - misschien zelfs "klimaatoorlogen" - waarschijnlijker worden.
Een pleidooi voor het koolstofvrij maken van het leger
De afgelopen tien jaar heeft het ministerie van Defensie verminderde het verbruik van fossiele brandstoffen door middel van acties zoals het gebruik van hernieuwbare energie, het weerbestendig maken van gebouwen en het verminderen van de stationaire tijd van vliegtuigen op start- en landingsbanen.
De totale jaarlijkse uitstoot van de DOD daalde van een piek van 85 miljoen ton kooldioxide-equivalent in 2004 tot 59 miljoen ton in 2017. Het doel, zoals de toenmalige generaal James Mattis het uitdrukte, is om "Ontketend uit de keten van brandstof" door de militaire afhankelijkheid van olie en oliekonvooien te verminderen kwetsbaar voor aanvallen in oorlogsgebieden.
Sinds 1979 hebben de Verenigde Staten hoge prioriteit gegeven aan het beschermen van de toegang tot de Perzische Golf. Over een vierde van het militaire operationele brandstofverbruik is voor het US Central Command, dat de regio van de Perzische Golf bestrijkt.
As nationale veiligheidswetenschappers hebben betoogd, met dramatisch groei in hernieuwbare energie en afnemende afhankelijkheid van de VS van buitenlandse olie, is het voor het Congres en de president mogelijk om de militaire missies van ons land te heroverwegen en de hoeveelheid energie te verminderen die de strijdkrachten gebruiken om de toegang tot olie uit het Midden-Oosten te beschermen.
Ik ben het eens met de militaire en nationale veiligheidsexperts die dat beweren klimaatverandering moet centraal staan in Amerikaanse nationale veiligheidsdebatten. Het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen door het Pentagon zal helpen levens redden in de Verenigde Staten, en zou het risico op klimaatconflicten kunnen verkleinen.
is hoogleraar politieke wetenschappen en afdelingsvoorzitter aan de Boston University.
