De kwestie van een overeenkomst met Oekraïne is geen vraag

Door David Swanson, World BEYOND War, Maart 25, 2023

De kwestie van een overeenkomst met Oekraïne is om twee redenen geen vraag. Ten eerste willen de oorlogvoerende partijen dat de oorlog doorgaat. Ten tweede, als ze bereid zouden zijn een overeenkomst te sluiten, weet iedereen aan alle kanten precies (of bijna precies) wat het zou moeten zijn, en heeft dat altijd gedaan. Vroeg of laat zal er overeenstemming over moeten worden bereikt, of het einde van de wereld. (Ja, ik ben me ervan bewust dat er na de nucleaire apocalyps nog steeds een rots zal zijn met mogelijk wat kakkerlakken erop; dat vind ik gewoon niet bijzonder interessant.)

Als we kijken naar de Minsk II overeenkomst die vóór de oorlog van kracht was en waarvan de naleving de oorlog zou hebben voorkomen, of bij de voorstellen die Rusland deed net voor de invasie, of de voorstel uit Italië vorig jaar (ook hier), of de voorstel dat onlangs door China is gedaan, of de voorstellen van oorlogsondersteunende stinktanks in de VS zoals Brookings en Centrum voor Nationaal Belang, vinden we dat ze deze punten gemeen hebben:

Staakt het vuren.

Alle buitenlandse strijdkrachten uit Oekraïne.

(Alleen China vermeldt dit niet specifiek, terwijl het wel algemene principes vermeldt die dit vereisen.)

Oekraïne neutraal / niet in de NAVO.

(Alleen Minsk II zegt dit niet, terwijl China het op zijn eigen vage manier zegt.)

Aanzienlijke autonomie voor de bevolking van de Krim en Donbass om zichzelf naar eigen goeddunken te besturen.

(Alleen Rusland en China nemen dit niet op, en Minsk II noemt de Krim niet; Italië zegt dat deze autonome regio's deel zullen uitmaken van Oekraïne, terwijl de denktanks en Minsk II zeggen dat Donbass deel zal uitmaken van Oekraïne, en de denktanks zeggen dat de Krim deel zal uitmaken van Rusland. Het Nationaal Belang stelt voor dat Luhansk en Donetsk over hun lot stemmen, en zegt vermoedelijk niet hetzelfde voor de Krim, alleen omdat de Krim al heeft gestemd en absoluut iedereen weet hoe het zou stemmen als het zou stemmen opnieuw.)

Demilitarisering.

(Hoewel de details variëren, zijn ze het er allemaal over eens dat het hoge niveau van bewapening, troepen en oorlogsvoorbereidingen in de regio moet worden verminderd.)

Het beëindigen van sancties.

(Alleen de twee voorstellen die dateren van vóór de recente sancties tegen Rusland bevatten niet de noodzaak om eenzijdige sancties te beëindigen.)

Rechtsstaat.

(Allen zijn het eens, alleen met variaties in de details en hypocrisie, over de noodzaak om de internationale rechtsorde en de Verenigde Naties te versterken - behalve het nationale belang.)

Vreedzame betrekkingen.

(Iedereen is het eens over de noodzaak om vreedzame, diplomatieke betrekkingen aan te knopen, humanitaire hulp te bieden en – in andere woorden – een proces van waarheid en verzoening te bevorderen.)

Het feit dat de bovenstaande schets van een overeenkomst bij iedereen bekend is, wordt verder gesuggereerd door het feit dat Oekraïne en Rusland er bijna mee instemden in maart 2022, voordat de VS en het VK Oekraïne onder druk zetten om de oorlog gaande te houden. Hier is een relevant stukje uit het boek van Medea Benjamin en Nicolas Davies Oorlog in Oekraïne: betekenis geven aan een zinloos conflict:

“Op 10 maart ontmoetten de ministers van Buitenlandse Zaken van Rusland en Oekraïne elkaar in Antalya, Turkije, waarbij de Turkse minister van Buitenlandse Zaken Mevlüt Çavuşoğlu bemiddelde. Deze gesprekken werden van 14 tot 17 maart via videoconferentie voortgezet, met Israël als tweede bemiddelaar, en leverden een 15-puntenplan op dat Zelenskyy 'realistischer' noemde dan eerdere voorstellen. De belangrijkste punten van het plan waren een staakt-het-vuren en terugtrekking van Rusland, en dat Oekraïne een neutrale status zou aannemen, vergelijkbaar met die van Oostenrijk. Oekraïne zou afzien van elk toekomstig plan om lid te worden van de NAVO en beloven geen buitenlandse wapeninstallaties of militaire bases te huisvesten, in ruil voor nieuwe veiligheidsgaranties van andere landen. De Russische taal zou ook in Oekraïne als officiële taal worden erkend. De knelpunten van Rusland betroffen de aard van de veiligheidsgaranties en welke landen deze zouden bieden, en de details van hoe de toekomst van de Krim en de twee Volksrepublieken in Donbas zou worden bepaald. Maar de contouren van een vredesregeling lagen op tafel.”

Totdat ze dat niet meer waren. Maar het is niet alsof we nog steeds niet weten wat ze zijn.