De noodzaak om oorlog te beëindigen

Door Mohammed Abunahel, World BEYOND WarJanuari 6, 2021

2020 is voorbij, maar de wereld wordt nog steeds geconfronteerd met het grote probleem van oorlog en conflict. Veel onbeantwoorde vragen moeten worden opgehelderd door wereldleiders en besluitvormers. Wat is de waarde van oorlog? Wanneer zullen de oorlogen over de hele wereld worden beëindigd? Zijn er alternatieven voor oorlogen? Waarom zien we nog steeds oorlog van Syrië tot Jemen, van Zuid-Soedan tot Venezuela?

Door de geschiedenis heen hebben oorlogen, schermutselingen, crises en gewapende conflicten grote menselijke verliezen veroorzaakt; dit is natuurlijk niet nieuw. De UNHCR's van de VN-Vluchtelingenorganisatie laatste rapport schatte het aantal gedwongen ontheemden op 80 miljoen als gevolg van geweld, conflicten, vervolging of mensenrechtenschendingen. Dit aantal omvat 4.2 miljoen asielzoekers, 45.7 miljoen intern ontheemden (IDP's) en 29.6 miljoen vluchtelingen.

Waarom hebben we dit enorme aantal slachtoffers? Het simpele antwoord is oorlog en conflicten tussen naties of binnen één natie. Oorlogen moeten in elke uithoek van de wereld worden beëindigd. Het afgelopen decennium is een aanzienlijke toename van het aantal conflicten waargenomen; de Verenigde Naties slaagden er niet in de bezetting in Palestina ongedaan te maken; Saoedi-Arabië veroorzaakte de humanitaire catastrofe in Jemen; de Syrische oorlog, het conflict in Zuid-Soedan en vele andere plaatsen in de wereld. En toch heeft de sociale en economische impact van COVID-19 de meest kwetsbare groepen ter wereld, waaronder staatlozen en gedwongen ontheemden, drastisch getroffen, waardoor ze dringend behoefte hebben aan solidariteit en steun.

De toenemende menselijke ellende komt niet alleen voort uit oorlog en conflicten, maar ook uit de manier waarop regeringen, niet-statelijke gewapende groepen, leiders en besluitvormers hun militaire en politieke doelen proberen te bereiken. Die mensen zijn de belangrijkste redenen voor oorlog; ze doen opzettelijk pijn aan burgers door bevolkingen aan te vallen, met geweld te verdrijven of op een andere manier onder controle te houden zonder aandacht voor het enorme leed dat ze veroorzaken. De menselijke schade in Palestina, Jemen, Syrië en Zuid-Soedan is een duidelijk bewijs van het leed dat wordt veroorzaakt in enkele van de ergste conflicten van vandaag.

In 1914 brak de Eerste Wereldoorlog uit. Waarom werd er gevochten? De Amerikaanse president Woodrow Wilson zei dit over die oorlog: "Deze oorlog was in het begin een commerciële en industriële oorlog." In de geschiedenis van oorlogen zijn er geen echte overwinnaars in oorlogen. De gevolgen van oorlogen zijn onbeperkt; hun effecten, die zichtbaar zijn op de lange en korte termijn, omvatten fysieke en psychologische schade aan mannen, vrouwen en kinderen, naast milieurampen, toenemende lichamelijke handicaps, ondervoeding, endemische armoede, psychosociale ziekten, economische/sociale achteruitgang en toenemende aantallen daklozen, evenals de vermindering van materieel en menselijk kapitaal, om er maar een paar te noemen. Alle partijen in oorlogen zijn slachtoffers; er zijn geen 'overwinnaars'.

Er zijn geen aanwijzingen dat oorlogen in de conflictgebieden van de wereld zullen worden beëindigd, tenzij de militaire bases sluiten en de investeringen in wapens worden gestaakt. De oorlog en de bezetting in Palestina kunnen niet worden beëindigd zolang de VS Israël blijven steunen. Volgens een rapport dat in november 2020 is uitgebracht door de Congressional Research Service, heeft de Amerikaanse regering, in samenwerking met het Congres, Israël genereuze steun verleend voor gedeelde "strategische" doelen in het Midden-Oosten. De VS hebben Israël voorzien van bilaterale hulp en raketten en een financiering van ongeveer 146 miljard dollar. Israël ontving naast de militaire hulp ook aanzienlijke economische bijdragen.

Naast hun financiële en militaire hulp, steunen de VS Israël door hun vetorecht in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties te gebruiken om elke resolutie die tegen het Israëlische beleid indruist, te annuleren. De VS hebben hun vetorecht 43 keer gebruikt tegen ontwerpresoluties van de Veiligheidsraad die kritiek hebben op Israël. De laatste resolutie waar de Verenigde Staten zijn veto over uitsprak was veroordeling van het Israëlische geweld tegen demonstranten tijdens de "Grote Mars van Terugkeer" juni 1, 2018.

Hoe zit het met Jemen? Het conflict vindt zijn oorsprong in de opstand van de Arabische Lente in 2011. De opstand dwong de voormalige president, Ali Abdullah Saleh, om de macht over te dragen aan zijn plaatsvervanger, Abdrabbuh Mansour Hadi. Sindsdien kampt Jemen met verschillende problemen, waaronder corruptie, werkloosheid, voedselonzekerheid en aanslagen. Saoedi-Arabië en andere landen geloven dat Iran de Houthi-beweging steunt (formeel bekend als Ansar Allah); als gevolg hiervan begonnen de staten een luchtcampagne om de Iraanse invloed in Jemen te beëindigen door de Houthi's te verslaan. Vervolgens kreeg deze coalitie logistieke en inlichtingensteun van Frankrijk, het VK en de VS.

Dat meldt een Veiligheidsraad verslag in maart 2020 zijn ten minste 7,700 burgers gedood, waarvan de meeste zijn veroorzaakt door luchtaanvallen van de Saoedische coalitie. Het gewapend conflictlocatie- en gebeurtenisgegevensproject (ACLED) registreerde sinds 100,000 meer dan 12,000 dodelijke slachtoffers, waaronder 2015 burgerslachtoffers door indirecte aanvallen. Als gevolg van deze door Saoedi-Arabië geleide aanval maakt Jemen de ergste humanitaire crisis ter wereld door.

Waarom is er oorlog in Syrië? Een vreedzame opstand tegen president Bashar al-Assad, die zijn vader Hafez opvolgde, mondde uit in een grootschalige burgeroorlog met moorden, armoede, het plegen van wreedheden, verscheurde gemeenschappen en massavernietiging tot gevolg. Tegenwoordig is Syrië een strijdtoneel geworden.

Hoe is het Syrische volk getroffen? De oorlog in Syrië is meer dan een strijd tussen voor- of tegenstanders van president Al-Assad. De Verenigde Naties was in staat om de volgende aantallen te schatten, en de werkelijke aantallen zullen waarschijnlijk veel hoger zijn:

• Ongeveer 3.3 miljoen kinderen in Syrië worden blootgesteld aan explosiegevaar, waaronder landmijnen, niet-ontplofte verordeningen en geïmproviseerde explosieven.
• Meer dan 1.5 miljoen mensen leven nu met permanente, oorlogsgerelateerde beperkingen, waaronder 86,000 mensen die ledematen hebben verloren.
• Onder Syrische vluchtelingen in Libanon en Jordanië is 80 procent van de verwondingen een direct gevolg van de oorlog.
• Gebrek aan toegang tot de juiste medische en psychologische zorg heeft verwondingen en invaliderende omstandigheden bij kinderen verlengd of verergerd.
• Kinderen met een handicap lopen meer risico op geweld en hebben moeite om toegang te krijgen tot basisdiensten, waaronder gezondheidszorg en onderwijs.
• Het risico op geweld, uitbuiting, misbruik en verwaarlozing voor kinderen met een handicap wordt vergroot door het overlijden van of de scheiding van verzorgers.
• Gezinnen van kinderen met een handicap in een conflict of crisis hebben vaak niet de middelen of het vermogen om hun kinderen te voorzien van de hulpmiddelen die ze nodig hebben.

En toch worden dezelfde verhalen over de hele wereld herhaald. Het is dringend noodzakelijk alle militaire bases te sluiten en mensen in nood te ondersteunen.

Oorlog is altijd de grootste smet op de mensheid geweest. De Verenigde Naties moeten via hun instellingen serieuzere stappen ondernemen om de huidige situaties in conflictgebieden aan te pakken. Anders zal het aantal doden en ontheemden blijven toenemen. De meeste conflicten spelen zich af in zogenaamde "Derde Wereld"-landen, waar ontwikkelingsprogramma's al dringend nodig zijn. Eeuwige vrede lijkt buiten ons bereik te liggen; hoewel er pogingen zijn gedaan om oorlogen af ​​te schaffen, is er tot nu toe geen succes geboekt. Organisaties zoals World BEYOND War bestaan ​​om dit doel te bereiken.

Over de auteur

Mohammad Abunahel is een Palestijnse journalist en vertaler en volgt momenteel zijn master in massacommunicatie en journalistiek aan de Universiteit van Tezpur in India. Zijn voornaamste interesse gaat uit naar de Palestijnse zaak; hij heeft veel artikelen geschreven over het lijden van de Palestijnen onder de Israëlische bezetting. Hij is van plan een Ph.D. na het behalen van zijn masteropleiding.