Gélin Buteau (Haïti), Guede met trom, ca. 1995.
By Tricontinentaal, Oktober 25, 2022
Beste vrienden,
Groeten vanaf het bureau van Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek.
Tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op 24 september 2022 gaf de Haïtiaanse minister van Buitenlandse Zaken Jean Victor Geneus toe dat zijn land met een ernstige crisis wordt geconfronteerd, die hij zei 'kan alleen worden opgelost met de effectieve steun van onze partners'. Voor veel waarnemers van de situatie die zich in Haïti ontvouwde, klonk de uitdrukking 'effectieve steun' alsof Geneus aangaf dat een nieuwe militaire interventie door westerse mogendheden op handen was. Inderdaad, twee dagen voor Geneus' opmerkingen, De Washington Post publiceerde een redactioneel artikel over de situatie in Haïti waarin het Dit betekent dat we onszelf en onze geliefden praktisch vergiftigen. voor 'gespierde actie door externe actoren'. Op 15 oktober hebben de Verenigde Staten en Canada een gezamenlijke verklaring aankondigen dat ze militaire vliegtuigen naar Haïti hadden gestuurd om wapens te leveren aan Haïtiaanse veiligheidsdiensten. Diezelfde dag dienden de Verenigde Staten een concept in resolutie aan de VN-Veiligheidsraad waarin wordt opgeroepen tot de 'onmiddellijke inzet van een multinationale snelle actiemacht' in Haïti.
Sinds de Haïtiaanse revolutie in 1804 onafhankelijk werd van Frankrijk, heeft Haïti te maken gehad met opeenvolgende invasiegolven, waaronder een twee decennia durende bezetting van 1915 tot 1934, een door de VS gesteunde dictatuur van 1957 tot 1986, twee door het Westen gesteunde coups tegen de progressieve voormalige president Jean-Bertrand Aristide in 1991 en 2004, en een VN-leger tussenkomst van 2004 tot 2017. Deze invasies hebben Haïti verhinderd zijn soevereiniteit veilig te stellen en hebben voorkomen dat de bevolking een waardig leven opbouwt. Een nieuwe invasie, hetzij door Amerikaanse en Canadese troepen of door VN-vredestroepen, zal de crisis alleen maar verergeren. Tricontinental: Instituut voor Sociaal Onderzoek, the Internationale Volksvergadering, ALBA-bewegingenEn Plateforme Haïtienne de Plaidoyer voor een ontwikkelingsalternatief ('Haïtian Advocacy Platform for Alternative Development' of PAPDA) hebben een rode waarschuwing geproduceerd over de huidige situatie in Haïti, die u hieronder kunt vinden en kunt downloaden als een PDF.
Wat gebeurt er in Haïti?
In Haïti heeft zich in de loop van 2022 een volksopstand ontvouwd. Deze protesten zijn de voortzetting van een cyclus van verzet die in 2016 begon als reactie op een sociale crisis die ontstond door de staatsgrepen in 1991 en 2004, de aardbeving in 2010 en de orkaan Matthew in 2016. Al meer dan een eeuw wordt elke poging van het Haïtiaanse volk om het neokoloniale systeem dat door de Amerikaanse militaire bezetting (1915-34) is opgelegd, te verlaten, beantwoord met militaire en economische interventies om het te behouden. De structuren van overheersing en uitbuiting die door dat systeem zijn opgezet, hebben het Haïtiaanse volk verarmd, waarbij het grootste deel van de bevolking geen toegang heeft tot drinkwater, gezondheidszorg, onderwijs of fatsoenlijke huisvesting. Van de 11.4 miljoen inwoners van Haïti zijn er 4.6 miljoen voedsel onzeker en 70% zijn werkloos.
Manuel Mathieu (Haïti), Rempart ('Rampart'), 2018.
Het Haïtiaans Creools woord dechoukaj of 'ontwortelen' - wat was voor het eerst gebruikt in de pro-democratische bewegingen van 1986 die vochten tegen de door de VS gesteunde dictatuur – is gekomen tot bepalen de huidige protesten. De regering van Haïti, geleid door waarnemend premier en president Ariel Henry, heeft tijdens deze crisis de brandstofprijzen verhoogd, wat tot protest van de vakbonden heeft geleid en de beweging heeft verdiept. Henry was geïnstalleerd op zijn post in 2021 door de 'Kerngroep' (bestaande uit zes landen en geleid door de VS, de Europese Unie, de VN en de Organisatie van Amerikaanse Staten) na de moord op de impopulaire president Jovenel Moïse. Hoewel het nog steeds niet is opgelost, is het duidelijk dat Moïse werd vermoord door een samenzwering waartoe de regerende partij, drugsbendes, Colombiaanse huurlingen en Amerikaanse inlichtingendiensten behoorden. Helen La Lime van de VN vertelde de Veiligheidsraad in februari dat het nationale onderzoek naar de moord op Moïse was vastgelopen, een situatie die geruchten heeft aangewakkerd en zowel achterdocht als wantrouwen in het land heeft doen toenemen.
Fritzner Lamour (Haïti), Poste Ravine Pintade, ca. 1980.
Hoe hebben de krachten van het neokolonialisme gereageerd?
De Verenigde Staten en Canada zijn nu bewapenen Henry's onwettige regering en het plannen van militaire interventie in Haïti. Op 15 oktober dienden de VS een concept in resolutie aan de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties waarin wordt opgeroepen tot de 'onmiddellijke inzet van een multinationale snelle actiemacht' in het land. Dit zou het laatste hoofdstuk zijn in meer dan twee eeuwen destructieve interventie door westerse landen in Haïti. Sinds de Haïtiaanse revolutie van 1804 hebben de krachten van het imperialisme (inclusief slavenhouders) militair en economisch ingegrepen tegen de volksbewegingen die een einde willen maken aan het neokoloniale systeem. Meest recent zijn deze troepen het land binnengekomen onder auspiciën van de Verenigde Naties via de VN-stabilisatiemissie in Haïti (MINUSTAH), die actief was van 2004 tot 2017. Een verdere dergelijke interventie in naam van 'mensenrechten' zou alleen maar bevestigen dat de neokoloniaal systeem dat nu wordt beheerd door Ariel Henry en catastrofaal zou zijn voor het Haïtiaanse volk, wiens beweging voorwaarts wordt geblokkeerd door bendes aangemaakt en achter de schermen gepromoot door de Haïtiaanse oligarchie, ondersteund door de Kerngroep, en bewapend met wapens oppompen van de Verenigde Staten.
Saint Louis Blaise (Haïti), Généraux ('generaals'), 1975.
Hoe kan de wereld solidair zijn met Haïti?
De crisis in Haïti kan alleen worden opgelost door het Haïtiaanse volk, maar ze moeten vergezeld gaan van de immense kracht van internationale solidariteit. De wereld kan kijken naar de voorbeelden die worden gedemonstreerd door de Cubaanse medische brigade, die in 1998 voor het eerst naar Haïti ging; door de Via Campesina/ALBA Movimientos-brigade, die sinds 2009 samen met volksbewegingen werkt aan herbebossing en volksopvoeding; en door de hulp verstrekt door de Venezolaanse regering, inclusief scherp geprijsde olie. Het is absoluut noodzakelijk dat degenen die solidair zijn met Haïti op zijn minst eisen:
- dat Frankrijk en de Verenigde Staten herstelbetalingen verstrekken voor de diefstal van Haïtiaanse rijkdom sinds 1804, waaronder de terugkeer van het goud dat in 1914 door de VS is gestolen. Alleen Frankrijk dankt Haïti minstens $ 28 miljard.
- dat de Verenigde Staten terugkeer Navassa-eiland naar Haïti.
- dat de Verenigde Naties betalen voor de misdaden begaan door MINUSTAH, wiens troepen tienduizenden Haïtianen hebben gedood, onnoemelijke aantallen vrouwen hebben verkracht en cholera het land in.
- dat het de Haïtiaanse mensen wordt toegestaan hun eigen soevereine, waardige en rechtvaardige politieke en economische kader op te bouwen en onderwijs- en gezondheidsstelsels te creëren die in de werkelijke behoeften van de mensen kunnen voorzien.
- dat alle progressieve krachten zich verzetten tegen de militaire invasie van Haïti.
Marie-Hélène Cauvin (Haïti), Trinité ('Trinity'), 2003
De eisen van gezond verstand in deze rode waarschuwing vergen niet veel uitwerking, maar ze moeten wel worden versterkt.
Westerse landen zullen over deze nieuwe militaire interventie praten met zinnen als 'herstel van de democratie' en 'verdediging van de mensenrechten'. De termen 'democratie' en 'mensenrechten' worden in deze gevallen vernederd. Dit was te zien op de Algemene Vergadering van de VN in september, toen de Amerikaanse president Joe Biden zei dat zijn regering 'naast onze buurman in Haïti' blijft staan. De leegte van deze woorden wordt onthuld in een nieuwe Amnesty International verslag dat documenteert het racistische misbruik waarmee Haïtiaanse asielzoekers in de Verenigde Staten worden geconfronteerd. De VS en de kerngroep staan misschien achter mensen als Ariel Henry en de Haïtiaanse oligarchie, maar ze staan niet achter het Haïtiaanse volk, inclusief degenen die naar de Verenigde Staten zijn gevlucht.
In 1957 publiceerde de Haïtiaanse communistische romanschrijver Jacques-Stéphen Alexis een brief aan zijn land met de titel La Belle Amour Humaine ('Mooie menselijke liefde'). 'Ik denk niet dat de triomf van moraliteit vanzelf kan gebeuren zonder de acties van mensen', Alexis schreef. Als afstammeling van Jean-Jacques Dessalines, een van de revolutionairen die de Franse overheersing in 1804 omver wierp, schreef Alexis romans om de menselijke geest te verheffen, een diepgaande bijdrage aan de Strijd om emoties in zijn land. In 1959 richtte Alexis de Parti pour l'Entente Nationale op. Op 2 juni 1960 schreef Alexis aan de door de VS gesteunde dictator François 'Papa Doc' Duvalier om hem te informeren dat zowel hij als zijn land het geweld van de dictatuur zouden overwinnen. 'Als mens en als burger', schreef Alexis, 'is het onontkoombaar om de onverbiddelijke opmars van de vreselijke ziekte, deze langzame dood te voelen, die onze mensen elke dag naar het kerkhof van naties leidt als gewonde dikhuiden naar de necropolis van olifanten '. Deze mars kan alleen worden gestopt door het volk. Alexis werd gedwongen in ballingschap te gaan in Moskou, waar hij deelnam aan een bijeenkomst van internationale communistische partijen. Toen hij in april 1961 terugkwam in Haïti, werd hij ontvoerd in Môle-Saint-Nicolas en kort daarna vermoord door de dictatuur. In zijn brief aan Duvalier herhaalde Alexis: 'wij zijn de kinderen van de toekomst'.
warm,
Vijay
