door Sarah Alcantara, Harel Umas-as & Chrystel Manilag, World BEYOND War, 20 maart 2022
De cultuur van het militarisme is een van de meest onheilspellende bedreigingen in de 21e eeuw, en met de vooruitgang van de technologie wordt de dreiging groter en dreigender. Haar cultuur heeft de wereld gevormd tot wat ze nu is en waar ze momenteel onder lijdt: racisme, armoede en onderdrukking, aangezien de geschiedenis uitgebreid doorzeefd is in haar cultuur. Hoewel de voortzetting van de cultuur de mensheid en de moderne samenleving diepgaand heeft beïnvloed, blijft het milieu niet gespaard voor zijn wreedheden. Met meer dan 750 militaire bases in ten minste 80 landen vanaf 2021, leveren de Verenigde Staten van Amerika, die het grootste leger ter wereld hebben, een van de belangrijkste oorzaken van de wereldwijde klimaatcrisis.
Carbon Emissions
Militarisme is de meest olie-uitputtende activiteit ter wereld, en met geavanceerde militaire technologie zal dit in de toekomst ongetwijfeld sneller en groter worden. Het Amerikaanse leger is de grootste verbruiker van olie en naar analogie de grootste producent van broeikasgassen ter wereld. Met meer dan 750 militaire installaties wereldwijd zijn fossiele brandstoffen nodig om bases van energie te voorzien en deze installaties draaiende te houden. De vraag is, waar gaan deze enorme hoeveelheden fossiele brandstoffen naartoe?
Parkinson-componenten van de militaire koolstoflaarsafdruk
Om de zaken in perspectief te plaatsen: in 2017 produceerde het Pentagon 59 miljoen ton uitstoot van broeikasgassen, waardoor landen als Zweden, Portugal en Denemarken samen in het niet vallen. Evenzo, in 2019, een studies uitgevoerd door Durham en Lancaster University stelden onderzoekers vast dat als het Amerikaanse leger op zichzelf een natiestaat zou zijn, het de 47e grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld zou zijn, meer vloeibare brandstoffen zou verbruiken en meer CO2e zou uitstoten dan de meeste landen - waardoor de instelling een van de grootste klimaatvervuilers in de hele geschiedenis. Voorbeeld: één militair vliegtuig, het brandstofverbruik van de B-52 Stratofortress in een uur is gelijk aan het brandstofverbruik van een gemiddelde autobestuurder in zeven (7) jaar.
Giftige chemicaliën en waterverontreiniging
Een van de meest voorkomende milieuschade die militaire bases hebben, zijn giftige chemicaliën, voornamelijk waterverontreiniging en PFA's die zijn gelabeld als 'forever chemicals'. Volgens Centra voor ziektebestrijding en -preventie, Per- en Polyfluorstoffen (PFAS) worden gebruikt "om coatings en producten van fluorpolymeer te maken die bestand zijn tegen hitte, olie, vlekken, vet en water. Fluorpolymeercoatings kunnen in verschillende producten zitten.” Wat maakt PFA's precies gevaarlijk voor het milieu? Eerst zij breken niet af in het milieu; Tweede ze kunnen zich door de bodem verplaatsen en drinkwaterbronnen verontreinigen; en ten slotte zij opbouw (bioaccumulatie) in vissen en dieren in het wild.
Deze giftige chemicaliën zijn rechtstreeks van invloed op het milieu en de dieren in het wild, en op analoge wijze op mensen die regelmatig aan deze chemicaliën worden blootgesteld. Ze zijn te vinden in AFFF (waterig filmvormend schuim) of in zijn eenvoudigste vorm een brandblusser en gebruikt bij brand en vliegtuigbrandstof binnen een militaire basis. Deze chemicaliën kunnen zich vervolgens door het milieu verspreiden via de grond of het water rond de basis, wat vervolgens een breed scala aan bedreigingen voor het milieu vormt. Het is ironisch als een brandblusser gemaakt is om een bepaald probleem op te lossen, terwijl die 'oplossing' meer problemen lijkt te veroorzaken. De onderstaande infographic is geleverd door het Europees Milieuagentschap samen met andere bronnen die verschillende ziekten presenteren die PFAS kan veroorzaken bij zowel volwassenen als ongeboren kinderen.
Foto door Europees Milieuagentschap
Toch valt er ondanks deze gedetailleerde infographic nog veel te leren over PFAS. Al deze worden verkregen door waterverontreiniging in watervoorraden. Deze giftige chemicaliën hebben ook een enorm effect op het levensonderhoud van de landbouw. Bijvoorbeeld in een dit artikel oIn september 2021 zijn meer dan 50 boeren in verschillende staten in de VS benaderd door de Development of Defense (DOD) vanwege de mogelijke verspreiding van PFAS op hun grondwater vanuit nabijgelegen Amerikaanse militaire bases.
De dreiging van deze chemicaliën is niet verdwenen als een militaire basis al verlaten of onbemand is. Een artikel voor het Centrum voor Openbare Integriteit geeft hiervan een voorbeeld omdat het gaat over de George Air Force-basis in Californië en dat deze werd gebruikt tijdens de Koude Oorlog en vervolgens werd verlaten in 1992. Toch is PFAS er nog steeds door waterverontreiniging (PFAS zou nog steeds worden gevonden in 2015 ).
Biodiversiteit en ecologisch evenwicht
De effecten van militaire installaties over de hele wereld hebben niet alleen gevolgen voor mens en milieu, maar ook voor de biodiversiteit en het ecologische evenwicht op zich. Het ecosysteem en de dieren in het wild zijn een van de vele slachtoffers van geopolitiek, en de impact ervan op de biodiversiteit is overweldigend schadelijk geweest. Overzeese militaire installaties hebben de flora en fauna exclusief van zijn regio's in gevaar gebracht. Zo heeft de Amerikaanse regering onlangs aangekondigd dat ze van plan zijn een militaire basis te verplaatsen naar Henoko en Oura Bay, een stap die langdurige gevolgen zal hebben voor het ecosysteem in de regio. Zowel Henoko als Oura Bay zijn hotspots van biodiversiteit en de thuisbasis van meer dan 5,300 soorten koralen en de ernstig bedreigde Dugong. Met niet meer dan 50 overlevende Doejongs in de baaien zal de Dugong naar verwachting met uitsterven worden bedreigd als er niet onmiddellijk actie wordt ondernomen. Met de militaire installatie zullen de milieukosten van het verlies van soorten die endemisch zijn voor Henoko en Oura Bay extreem zijn, en die locaties zullen uiteindelijk over een paar jaar een langzame en pijnlijke dood ondergaan.
Een ander voorbeeld, de San Pedro-rivier, een naar het noorden stromende beek die in de buurt van Sierra Vista en Fort Huachuca stroomt, is de laatste vrij stromende woestijnrivier in het zuiden en de thuisbasis van een rijke biodiversiteit en veel bedreigde diersoorten. Het oppompen van grondwater van de militaire basis, Fort Huachuca veroorzaakt echter schade naar de San Pedro-rivier en zijn bedreigde dieren in het wild, zoals de Southwestern Willow Flycatcher, Huachuca Water Umbel, Desert Pupfish, Loach Minnow, Spikedace, Yellow-billed Cuckoo en de Northern Mexican Kousebandslang. Als gevolg van het overmatig oppompen van lokaal grondwater door de installatie, wordt water in beslag genomen om direct of indirect uit de San Pedro-rivier te komen. Als gevolg hiervan lijdt de rivier ernaast, omdat het het uitstervende rijke ecosysteem is dat afhankelijk is van de San Pedro-rivier voor zijn leefgebied.
Noise Pollution
Geluidsoverlast is gedefinieerd zoals de regelmatige blootstelling aan verhoogde geluidsniveaus die potentieel gevaarlijk kunnen zijn voor mensen en andere levende organismen. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is regelmatige blootstelling aan geluidsniveaus van niet meer dan 70 dB niet schadelijk voor mens en levende organismen, maar langdurige blootstelling aan meer dan 80-85 dB is schadelijk en kan blijvend gehoorverlies veroorzaken schade - militair materieel zoals straalvliegtuigen hebben een gemiddelde van 120 dB in de buurt terwijl geweerschoten een gemiddeld 140dB. A verslag door de Veterans Benefits Administration van de VS. Het Department of Veterans Affairs toonde aan dat 1.3 miljoen veteranen naar verluidt gehoorverlies hadden en dat nog eens 2.3 miljoen veteranen tinnitus hadden - een gehoorstoornis die wordt gekenmerkt door het suizen en zoemen van de oren.
Bovendien zijn niet alleen mensen kwetsbaar voor de effecten van geluidsoverlast, maar ook dieren. TDe Okinawa Dugong bijvoorbeeld, zijn ernstig bedreigde diersoorten afkomstig uit Okinawa, Japan met een zeer gevoelig gehoor, en worden momenteel bedreigd door de voorgestelde militaire installatie in de Henoko en Oura Bay, waarvan de geluidsoverlast immens leed zal veroorzaken, waardoor de dreiging van de reeds bedreigde diersoort nog groter wordt. Een ander voorbeeld is het Hoh-regenwoud, Olympic National Park, waar twee dozijn diersoorten leven, waarvan er vele bedreigd en bedreigd zijn. Recent onderzoek laat zien dat de regelmatige geluidsoverlast van militaire vliegtuigen de rust van het Olympic National Park aantast en het ecologische evenwicht van de habitat in gevaar brengt.
De zaak van Subic Bay en Clark Air Base
Twee van de belangrijkste voorbeelden van hoe militaire bases het milieu op sociaal en individueel niveau beïnvloeden, zijn de Subic Naval Base en Clark Air Base, die een giftige erfenis achterlieten en een spoor achterlieten van mensen die leden onder de gevolgen van de overeenkomst. Deze twee basen zouden hebben bevatte praktijken die schadelijk waren voor het milieu, evenals accidentele lozingen en het dumpen van giftige stoffen, waardoor schadelijke en gevaarlijke gevolgen voor de mens mogelijk waren. (Asis, 2011).
In het geval van Subic Naval base, een basis gebouwd van 1885-1992 door meerdere landen, maar voornamelijk door de VS, was al verlaten, maar bleef een bedreiging vormen voor Subic Bay en zijn woningen. Bijvoorbeeld een dit artikel vermeldde in 2010 een bepaald geval van een oudere Filipijn die stierf aan een longziekte nadat hij had gewerkt en was blootgesteld aan hun plaatselijke stortplaats (waar het afval van de marine naartoe gaat). Bovendien waren er in 2000-2003 38 doden geregistreerd en werd aangenomen dat ze verband hielden met de besmetting van de Subic Naval Base, maar door gebrek aan steun van zowel de Filippijnse als de Amerikaanse regering werden er geen verdere beoordelingen uitgevoerd.
Aan de andere kant heeft de Clark Air Base, een Amerikaanse militaire basis gebouwd in Luzon, Filippijnen in 1903 en later verlaten in 1993 als gevolg van de uitbarsting van Mount Pinatubo, zijn eigen aandeel in sterfgevallen en ziektes onder de lokale bevolking. Volgens hetzelfde artikel eerder, dat werd daarna besproken Bij de uitbarsting van de berg Pinatubo in 1991 stierven van de 500 Filippijnse vluchtelingen 76 mensen, terwijl 144 anderen ziek werden als gevolg van de gifstoffen van Clark Air Base, voornamelijk door het drinken uit vervuilde bronnen met olie en vet en van 1996-1999 werden 19 kinderen geboren met abnormale omstandigheden en ziekten ook als gevolg van de vervuilde putten. Een bijzonder en berucht geval is het geval van Rose Ann Calma. De familie van Rose maakte deel uit van de vluchtelingen die werden blootgesteld aan de besmetting in de basis. De diagnose ernstige mentale retardatie en hersenverlamming heeft haar niet toegestaan om te lopen of zelfs maar te praten.
Amerikaanse pleisteroplossingen: “Het leger groener maken”
Om de verwoestende milieukosten van het Amerikaanse leger te bestrijden, biedt de instelling dus pleisteroplossingen zoals 'greening the army', maar volgens Steichen (2020): het Amerikaanse leger groener maken is niet de oplossing vanwege de volgende redenen:
- Zonne-energie, elektrische voertuigen en koolstofneutraliteit zijn bewonderenswaardige alternatieven voor brandstofefficiëntie, maar dat maakt oorlog niet minder gewelddadig of onderdrukkend - het deïnstitutionaliseerd oorlog niet. Het probleem bestaat dus nog steeds.
- Het Amerikaanse leger is inherent koolstofintensief en diep verweven met de fossiele brandstofindustrie. (Voor bijvoorbeeld vliegtuigbrandstoffen)
- De VS hebben een uitgebreide geschiedenis van vechten voor olie, vandaar dat het doel, de strategieën en activiteiten van het leger ongewijzigd blijven om de fossiele economie voort te zetten.
- In 2020 was het budget voor het leger 272 keer groter dan de federale begroting voor energie-efficiëntie en hernieuwbare energie. De gemonopoliseerde financiering voor het leger had kunnen worden gebruikt om de klimaatcrisis aan te pakken.
Conclusie: langetermijnoplossingen
- Sluiting van overzeese militaire installaties
- desinvestering
- Een cultuur van vrede propageren
- Maak een einde aan alle oorlogen
De gedachte aan militaire bases als bijdragers aan milieuproblemen wordt over het algemeen buiten beschouwing gelaten. Zoals gezegd door VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon (2014), "Het milieu is lange tijd een stil slachtoffer geweest van oorlog en gewapende conflicten." Koolstofemissies, giftige chemicaliën, waterverontreiniging, verlies aan biodiversiteit, ecologische onevenwichtigheid en geluidsoverlast zijn slechts enkele van de vele negatieve effecten van militaire basisinstallaties - de rest moet nog worden ontdekt en onderzocht. Meer dan ooit is de noodzaak om het bewustzijn te vergroten urgent en cruciaal om de toekomst van de planeet en haar bewoners veilig te stellen. Nu 'groen maken van het leger' ineffectief blijkt te zijn, is er een roep om de collectieve inspanning van individuen en groepen over de hele wereld om alternatieve oplossingen te bedenken om een einde te maken aan de dreiging van militaire bases voor het milieu. Met de hulp van verschillende organisaties, zoals World BEYOND War door de No Bases-campagne is het bereiken van dit doel verre van onmogelijk.
Lees verder over World BEYOND War hier.
Onderteken de Vredesverklaring hier.
