De economische voordelen van een wereldwijd staakt-het-vuren

Door David Swanson, World BEYOND War, April 13, 2020

Er lijkt geen geschil te zijn met de bevindingen verschillende studies, dat het investeren van publieke dollars in de meeste andere dingen (onderwijs, groene energie, infrastructuur, gezondheidszorg, enz.), of het geld van werkende mensen in de eerste plaats niet belasten, meer banen oplevert dan militaire uitgaven.

In een over het algemeen geweldig nieuw boek van Clifford Conner genaamd De tragedie van de Amerikaanse wetenschap, beweert de auteur dat als een regering meer banen creëert door middel van niet-militaire uitgaven, particulier kapitaal minder banen zal opleveren, meer dan het elimineren van de voordelen. Alleen militaire uitgaven, zo beweert hij, leveren banen op die niemand anders zou produceren, omdat militaire uitgaven – zoals banen in het tijdperk van de Grote Depressie om greppels te graven en vervolgens weer op te vullen – niets nuttigs opleveren.

Redenen om hieraan te twijfelen zijn onder meer studies lange termijn vinden negatieve gevolgen van verhoogde militaire uitgaven, en weinig negatieve impact van dramatisch gereduceerd militaire uitgaven, om nog maar te zwijgen van het volledige gebrek aan correlatie tussen de militaire budgetten van landen en de arbeidsparticipatie in vergelijking met andere landen. Er is ook het vermogen van particulieren om dingen te kopen die net zo nutteloos zijn als wapens, inclusief - in feite - wapens, om nog maar te zwijgen van de bergen niet-essentiële rotzooi die we tijdens de coronaviruscrisis moeten missen, tot grote opluchting van de natuurlijke omgeving.

En dan is er nog de schijnbaar ondoordachte optie van een universeel basisinkomen. Als het betalen van mensen om greppels te graven en ze weer te dichten de sleutel is tot een gelukkige economie, dan zou dat ook het betalen van mensen moeten zijn omdat ze mensen zijn die recht hebben op een basisvoorziening, en voor het afzien van de milieuvernietigende productie van nutteloze en moorddadige producten.

A wereldwijd staakt-het-vuren is een kans om te overwegen over te stappen op een totaal andere economie – wat volgens mij ook het punt is van Conners analyse van militaire uitgaven, of die nu juist zijn of niet. Een miljard dollar uitgegeven in de Verenigde Staten aan militarisme creëert 11,200 banen tegenover 17,200 in de zorg. De militaire uitgaven maken ons minder veilig, terwijl de zorguitgaven ons beschermen. De militaire uitgaven genereren een enorme behoefte aan aanvullende gezondheidszorg. De uitgaven voor gezondheidszorg genereren geen behoefte aan militarisme.

Als we overgaan op het uitgeven van geld aan dingen die we nodig hebben, zoals gezondheidszorg, milieubescherming, niet-militaire wetenschap en ontwapening, kunnen we 'de economie' behandelen als nog iets dat we nodig hebben en er rechtstreeks aan uitgeven in plaats van te gissen naar de nevenvoordelen van een gigantisch programma van massamoord. Als mensen geld nodig hebben, kunnen we dat aan hen geven als een universeel basisinkomen – wat als bijkomend voordeel heeft dat het enorme hoeveelheden bureaucratie elimineert (die, ondanks dat ze net zo nutteloos zijn als wapens, ons niet lijkt te helpen), het elimineren van enorme motivaties voor wrok jegens elkaar op basis van wie wel en niet in aanmerking komt voor niet-universele programma's, en dat mensen veel gemakkelijker de verspreiding van dodelijke virussen kunnen stoppen.

Het belangrijkste voordeel dat we zouden moeten halen uit het stoppen met vuren in oorlogen die we ons tijdens een echte crisis niet kunnen veroorloven, en van deze pandemie zelf, is een nieuw begrip van universaliteit. Niet alleen komt het doden van mensen niet ten goede, maar we zitten allemaal samen in deze nachtmerrie. Wat anderen schaadt, schaadt jou, en vice versa. We hebben daarom een ​​universele economie nodig die investeert in daadwerkelijke verdediging tegen het gevaar dat voor ons allemaal wordt gevormd door het gebrek aan bescherming van de minst goed beschermde onder ons.