De Verenigde Staten hebben meer dan 100,000 luchtaanvallen uitgevoerd tijdens hun oorlog tegen (of is het van) terreur. Het zijn opgeblazen huizen, appartementen, bruiloften, diners, gemeentehuisvergaderingen, religieuze bijeenkomsten. Het heeft senioren gedood, kinderen, mannen, vrouwen. Het heeft ze afgetapt, dubbel afgetapt, ze bespat met bugs, ze als doelwit genomen, hen vermoord en hen door onderpand beschadigd met honderdduizenden. Het heeft burgers, journalisten, huurlingen, opportunisten gedood, degenen die probeerden rond te komen door de dominante kracht in hun dorp te steunen, en degenen die zich verzetten tegen de buitenlandse bezetting van hun land. Het heeft vriendelijke mensen, slimme mensen, domme mensen en akelige sadistische mensen gedood die - puur vanwege waar ze geboren en getogen zijn - geen kans hadden om Amerikaanse presidentskandidaten te worden.
Natuurlijk zou ik willen dat alle militairen afzien van het bombarderen van ziekenhuizen, maar ik wil een woord zeggen ter ondersteuning van de nog niet gewonden. Hebben mensen met een gezond lichaam ook geen rechten? Als er een probleem is met het bombarderen van ziekenhuizen, waarom is er dan geen probleem met het bombarderen van overal elders? Als er geen probleem is om overal elders te bombarderen, waarom is het dan niet oké om ook ziekenhuizen te bombarderen?
Ik veronderstel dat in een bepaalde fantasie van een eervolle oorlog dappere soldaten alleen degenen op het slagveld doden die hen proberen te doden, zodat beide partijen zelfverdediging kunnen claimen in een wederzijdse morele zwendel. Maar dan zouden de vliegtuigen niet moeten vechten tegen vliegtuigen, de drones niet tegen drones, de napalm niet moeten vechten met andere ladingen napalm, de witte fosfor niet tegen andere draagraketten van witte fosfor, en de soldaten die deuren in trappen sommige huizen opzetten zodat andere soldaten kan schoppen hun deuren binnen? Wat heeft in hemelsnaam het opblazen van gebouwen met raketten met eer te maken? Wat heeft dit allemaal met eer te maken? Hoe leg je aan een oorlogsaanhanger die openlijk toegeeft dat het om massamoord gaat, uit dat er iets mis is met marteling, maar dat massamoord oké is, zolang het maar uit de buurt van ziekenhuizen blijft?
Zelfs opererend in de waan dat iedereen die opzettelijk wordt opgeblazen een "strijder" is, terwijl iedereen in de buurt een diep betreurde statistiek is, waarom worden zoveel strijders opgeblazen terwijl ze zich massaal terugtrekken of terwijl ze eten met hun familie of thee drinken in een café? ? Wat voor slappe strijders vind je alleen op bruiloften? Zijn ze aan het vechten zingen?
De Verenigde Staten hebben jonge mensen die in dozen zitten, naar computerschermen staren en andere mensen (en iedereen die bij hen in de buurt is) tot kleine beestjes duizenden kilometers verderop blazen. Er wordt niet beweerd dat hun slachtoffers oorlog voeren. Er wordt beweerd dat ze aan de kant staan van het voeren van oorlog, dat ze eerder iets hebben gedaan om oorlog te voeren en/of dat ze van plan zijn om mogelijk deel te nemen aan oorlog, of dat ze dit waarschijnlijk zullen doen gezien hun onbeschaamde keuze om te wonen waar ze zijn geboren .
Nou, als je mensen vermoordt op bevel van de president van de VS om wie ze zijn, niet om wat ze doen, dan maakt het niet veel uit of ze zich terugtrekken of rusten of zich inschrijven voor een zelfhulpcursus, en het is moeilijk in te zien waarom het ertoe doet of ze in een ziekenhuis liggen. Het is duidelijk dat het Pentagon het onderscheid niet kan zien en ervoor kiest niet te doen alsof, door slechts de belediging van een halfslachtige leugen aan te bieden dat de ziekenhuisaanvallen een ongeluk zijn.
De oorlogen als geheel kunnen niet toevallig zijn, en als je ze beetje bij beetje uit elkaar haalt en elke morele verontwaardiging elimineert, blijft er niets over. Er is geen legitieme kern meer overeind. Er is geen 'legitieme vijand'. Er is geen slagveld. Dit zijn oorlogen die worden uitgevochten waar mensen wonen. Ze zijn met geweld in deze oorlogen. U wilt de Amerikaanse troepen "steunen", zelfs als u tegen het beleid bent, juichen als voor een sportteam, zelfs als de sport moord is? Hoe zit het met de niet-Amerikaanse troepen? Krijgen ze niet hetzelfde inzicht?
