Fotocredit: Gage Skidmore / Flickr
Dus volgens de eigen e-mails van Donald Trump Jr. lijkt het erop dat hij, Jared Kushner en Paul Manafort willens en wetens een ontmoeting hebben gehad met een vrouw die naar verluidt de Russische regering vertegenwoordigde en denigrerende informatie over Hillary Clinton verspreidde. Of dat een misdaad is, is nog onbekend, maar het bewijst dat de Trump-campagne in het beste geval dom was als steen, en in het slechtste geval bereid om samen te spannen met een buitenlandse regering om verkiezingen te winnen in ruil voor God weet wat.
Dat verhaal heeft een elektrische schok door Washington gestuurd met verhalen over een Witte Huis in chaos en een Shakespeariaans familiedrama dat zich voor onze ogen ontvouwt. De president heeft zich ongewoon teruggetrokken uit het zicht van het publiek nu zijn zoon en schoonzoon de centrale spelers in het schandaal zijn geworden met ongebreidelde speculaties over wie de informatie lekt en waarom.
Sinds de inauguratie van president Trump is er een enorme hoeveelheid paleisintriges geweest met facties die loyaal zijn aan Jared Kushner en Steve Bannon die vechten om invloed naast de beleidsadviseurs en kabinetsfunctionarissen die die week relevant zijn. Het Rusland-schandaal heeft Kushner echter op een manier betrokken die hem bijzonder kwetsbaar maakt, en Bannon lijkt het vacuüm op te vullen.
Volgens Joshua Green van New York Magazine, die Bannon al jaren volgt en een nieuw boek over dit onderwerp heeft uitgebracht met de titel "Devil's Bargain: Steve Bannon, Donald Trump, and the Storming of the Presidency", is Bannon na een paar wankele maanden volledig terug in de kudde en hij adviseert Trump om te vechten en te winnen met alle mogelijke middelen. Green meldt dat de terugtrekking uit het klimaatakkoord van Parijs, de recente stappen op het gebied van immigratie en de toespraak van Trump in Warschau allemaal tekenen zijn dat de invloed van Bannon weer toeneemt. Hij merkt op dat Bannon tot nu toe persoonlijk onaangetast is gebleven door het Rusland-schandaal:
Bannons vete met Kushner is tot rust gekomen. En tot nu toe, terwijl ten minste tien functionarissen van het Witte Huis en voormalige assistenten, waaronder Kushner, advocaten hebben behouden in het onderzoek van de speciale raadsman, waarbij ze afstand nemen van Trump, is Bannon daar niet bij.
In plaats daarvan zit hij weer in de bunker naast een baas die vaak boos is, altijd onder vuur ligt en, wat Rusland betreft, steeds meer geïsoleerd raakt van alle behalve een handvol adviseurs en familieleden.
Green noemt Bannon "Trumps onmisbare handlanger, de man tot wie hij zich wendt als alles naar de klote gaat", en zegt dat hij de leiding heeft over Trumps "war room". Dat is grotendeels geconcentreerd op het vermoorden van het personage van Robert Mueller, wat Bannon duidelijk als de belangrijkste prioriteit van het gevecht beschouwt.
In een verrassend verhaal dat deze week over het hoofd werd gezien te midden van alle Don Jr. e-mail opwinding, de New York Times meldde dat Bannon en Kushner ook bezig zijn geweest met echte oorlogsplanning:
Erik D. Prince, een oprichter van het particuliere beveiligingsbedrijf Blackwater Worldwide, en Stephen A. Feinberg, een miljardair financier die eigenaar is van de gigantische militaire aannemer DynCorp International, hebben voorstellen ontwikkeld om in Afghanistan te vertrouwen op aannemers in plaats van op Amerikaanse troepen in opdracht van Stephen K. Bannon, de hoofdstrateeg van de heer Trump, en Jared Kushner, zijn senior adviseur en schoonzoon, volgens mensen die over de gesprekken waren ingelicht. Op zaterdagochtend zocht dhr. Bannon minister van Defensie Jim Mattis op bij het Pentagon om te proberen gehoor te krijgen voor hun ideeën, zei een Amerikaanse functionaris.
Ik schreef over Prince' relatie met Trump een paar maanden geleden. Ze zijn zo dichtbij dat Prince bij Trump en de familie was op de verkiezingsavond. Prince is ook betrokken bij het Russische schandaal, volgens de Washington Post, nadat hij op de Seychellen een geheime ontmoeting had belegd met een afgezant van Vladimir Poetin om een back channel tussen de twee presidenten op te zetten. Prins is ook momenteel in onderzoek bij het ministerie van Justitie en andere federale agentschappen voor het witwassen van geld en pogingen om militaire diensten aan buitenlandse regeringen te bemiddelen. Zijn geschiedenis van het leiden van een criminele operatie in Irak is bekend, maar hij lijkt op de been te zijn gekomen. Het is gemakkelijk in te zien waarom Trump zo'n hoge achting voor hem heeft. Hij is bijna als familie.
Prince schreef in mei over zijn plan in de Wall Street Journal, suggereren dat de president een "onderkoning" voor Afghanistan benoemt, waarbij hij het koloniale model van de Oost-Indische Compagnie gebruikt om zijn idee te illustreren. Matthew Pulver van Salon legde het uit hoe Prince van plan was dit idee up-to-date te brengen:
De Britse Oost-Indische Compagnie was niet zomaar een huurlingenleger zoals zijn Blackwater, maar een gewapend bedrijf dat koloniseerde als een staatsmacht. Het was niet alleen een overheidscontractant zoals Blackwater, maar een autonome militaire en administratieve entiteit die de slechtste aspecten van zowel het bedrijf als de keizerlijke staat deelde. De eerste innovatie van Prince is dus het afschaffen van de civiel-militaire controle die wordt beheerd door het ministerie van Defensie en onder toezicht staat van civiel, gekozen leiderschap, zoals momenteel van kracht is, en dat apparaat vervangen door een gewapend bedrijf.
De tweede innovatie zal zijn om goedkope lokale arbeidskrachten in te zetten die worden betaald door het ontginnen van hulpbronnen. Pulver schreef:
"Er zit een biljoen dollar aan waarde in de grond: mijnbouw, mineralen en nog een biljoen aan olie en gas", zegt Prince over Afghanistan. Dit zou de inkomstenstroom opleveren om overheidscontracten te vervangen. Het bedrijf van Prince zou uit zichzelf gefinancierd, zelfvoorzienend en dus autonoom zijn in een mate die meer lijkt op een natiestaat dan op een militaire aannemer zoals Blackwater die onder een defensieafdeling dient.
Ik heb lang geloofd dat het idee dat Trump een isolationist is een ernstig misverstand is. Hij is een grove imperialist, die gelooft dat we "de olie moeten nemen" omdat "de buit aan de overwinnaars behoort". De laatste tijd is het minder duidelijk geworden dat Bannons 'nationalisme' meer op één lijn ligt met Amerika dan met een vage (en racistisch) begrip van “het westen.” Het lijkt er steeds meer op dat Trumps loyaliteit overal ligt waar de Trump-organisatie een vastgoed- of licentieovereenkomst heeft. Het plan van Prince klinkt alsof het perfect bij hen past.
Gelukkig luisterde minister Mattis volgens de New York Times "beleefd" maar vertelde hij Bannon dat hij niet van plan was dit dwaze idee op te nemen in de herziening van het Afghanistan-beleid dat hij en de nationale veiligheidsadviseur HR McMaster leiden. Laten we hopen dat Bannon en Trump nu zo ondergedompeld zijn in hun Russische schandaal 'oorlogsplannen' dat ze hun interesse verliezen in het privatiseren van een echte.
