, Antiwar.com.
De zaken van Amerika zijn verkoop van wapens. Zoveel is waar als je kijkt naar het volgende fragment van vandaag FP: Buitenlands beleid:
Drone verkoop. De Verenigde Staten zijn op zoek naar wijzigingen in een groot internationaal wapenbeheersingsverdrag dat de deur zou openen voor een bredere export van militaire drones, Defensie nieuws meldt. De voorgestelde wijziging van het Missile Technology Control Regime zou het voor landen gemakkelijker maken om drones te verkopen.
Proliferatie van drones: wat kan er misgaan?
Amerika is de wereldleider op het gebied van dronetechnologie en de bedrijven die ze hebben ontwikkeld, zien nog grotere winsten aan de horizon als ze ze kunnen verkopen aan Amerikaanse bondgenoten over de hele wereld. De aard van drones is dat ze doden gemakkelijker maken - meestal zonder bloedvergieten - voor die landen die over de technologie beschikken. Ze beloven resultaat, maar het Amerikaanse gebruik van drones in onder meer Irak en Afghanistan heeft niet geleid tot een oplossing van die conflicten. Alleen het aantal doden is toegenomen.
Zoals ik schreef in 2012:
A bekende uitspraak toegeschreven aan generaal Robert E. Lee tijdens de Amerikaanse burgeroorlog is: "Het is goed dat oorlog zo verschrikkelijk is - opdat we er niet te dol op zouden worden." Zijn woorden geven het idee weer dat oorlog iets elementairs is - en ook verleidelijk. Net als een door een storm geteisterde oceaan is oorlog meedogenloos, onverzoenlijk en meedogenloos. Het is chaotisch, willekeurig en dodelijk. Er valt niet mee te onderhandelen; alleen te doorstaan.
Gezien zijn wreedheid, zijn roofzucht, de enorme omvang van zijn verwoesting en verwoesting, kan oorlog het beste worden vermeden, vooral omdat oorlog zelf zijn aantrekkingskracht heeft, vooral omdat oorlog zelf bedwelmend kan zijn, zoals het citaat van Lee suggereert, en zoals de titel van Anthony Loyds mooie boek over de oorlog in Bosnië, My War Gone By, I Miss It So (1999), geeft aan.
Wat gebeurt er als we de verschrikkelijke aard van oorlog loskoppelen van zijn bedwelmende kracht? Wat gebeurt er als één partij ongestraft en in alle veiligheid kan doden? Lee's woorden suggereren dat een natie die oorlog loskoppelt van zijn verschrikkingen er waarschijnlijk te dol op zal worden. De verleiding om dodelijk geweld te gebruiken zal niet langer worden tegengehouden door kennis van de verschrikkingen die daardoor worden losgelaten.
Dergelijke gedachten verduisteren de realiteit van Amerika's groeiende genegenheid voor oorlogsvoering met drones. Ons dronepiloten op het land patrouilleer in alle veiligheid door de lucht van vreemde landen zoals Afghanistan. Ze ontketenen toepasselijk genaamde Hellfire-raketten om onze vijanden te verslaan. De piloten zien een videofeed van het bloedbad dat ze aanrichten; het Amerikaanse volk ziet en ervaart niets. In zeldzame gevallen waarin gewone Amerikanen dronebeelden op televisie zien, is wat ze zien iets dat lijkt op een "Call of Duty" -videogame gecombineerd met een snuif film. Oorlogsporno, zo u wilt.
Veel Amerikanen lijken blij dat we buitenlanders kunnen verslaan "militanten" zonder gevaar voor onszelf. Ze vertrouwen erop dat ons leger (en de CIA) een terrorist zelden ten onrechte identificeert, en dat ‘bijkomende schade’, dat geestdodende eufemisme dat de realiteit verdoezelt van onschuldige mannen, vrouwen en kinderen die door raketten worden vernietigd, de betreurenswaardige prijs is om Amerika veilig.
Maar de realiteit is dat slordige intelligentie en de mist en wrijving van oorlog samengaan om schijnbaar antiseptische drone-oorlogsvoering te maken die lijkt op alle andere vormen van oorlog: bloederig, verkwistend en verschrikkelijk. Vreselijk, dat wil zeggen, voor degenen aan de ontvangende kant van de Amerikaanse vuurkracht. Niet verschrikkelijk voor ons.
Er is een reëel gevaar dat de hedendaagse drone-oorlogsvoering het equivalent is geworden van de Dark Side of the Force zoals beschreven door Yoda in Het rijk slaat terug: een snellere, gemakkelijkere, meer verleidelijke vorm van terreur. Het is inderdaad verleidelijk om het technologische equivalent van Darth Vaders keelbeklemmende krachten op veilige afstand in te zetten. We kunnen onszelf zelfs applaudisseren voor onze bekwaamheid terwijl we dit doen. We houden onszelf voor dat we alleen de slechte mensen vermoorden, en dat de weinige onschuldigen die in het vizier komen een toevallige maar niettemin onvermijdelijke prijs vormen om Amerika veilig te houden.
In het licht van Amerika groeiende genegenheid voor oorlogsvoering met drones gecombineerd met een afstand nemen van de verschrikkelijke gevolgen ervan, leg ik u een gewijzigde versie van het sentiment van generaal Lee voor:
Het is niet goed dat oorlog minder verschrikkelijk voor ons wordt - want we raken er veel te dol op.
William J. Astore is een gepensioneerde luitenant-kolonel (USAF). Hij doceerde vijftien jaar geschiedenis op militaire en civiele scholen en blogt op Verkwikkende uitzichten. Hij is te bereiken op verspilling@pct.edu. Overgenomen van Verkwikkende uitzichten met toestemming van de auteur.
