Door David Swanson, World BEYOND War, November 1, 2021
Wanneer de New York Times Thomas Friedman vele duizenden dollars betaalt om zich af te vragen of Rusland of China de Verenigde Staten zou helpen als buitenaardse wezens het aanvallen, kunnen een paar conclusies worden getrokken.
De belachelijkheid van de UFO-propaganda die voortkomt uit een Amerikaans militair establishment dat niet in staat is een geloofwaardige vijand op aarde op te winden om de wapenproductie te rechtvaardigen, is onzichtbaar voor zijn eigen voorstanders.
De gretigheid van Rusland en China om wapens uit de ruimte te verbieden is een onkenbaar feit binnen de New York Times kantoren. De intentie van de VS om de bewapening van de ruimte te domineren, creëert het idee in een verward oorlogsbrein van een buitenaardse aanval op aarde die alleen een aanval vormt op de zelfbenoemde bewapening van de aarde.
De bereidheid van China om het beleid van de Verenigde Staten aan te bevelen dat het aantal COVID-sterfgevallen in China onder de 5,000 heeft gehouden, vergeleken met 750,000 in de VS, is meer verontwaardigd dan gewaardeerd, zoals een 9-11-gedenkteken dat door Rusland aan de VS is gegeven en is verborgen in New Jersey .
In een hoek van het oorlogsdenkende complex zijn er ongetwijfeld al theorieën verzonnen om de buitenaardse wezens ertoe aan te zetten hun aanvallen te richten (alsof wezens die lang genoeg hebben overleefd om ruimtereizen te leren, de moraliteit van Thomas Friedman zouden hebben) op China en Rusland, de domheid waarvan theorieën in werkelijkheid minder zijn dan die van het vervaardigen, onderhouden en dreigen met kernwapens, wat minder is dan die van het volledig uitsluiten van legers en nog veel meer behalve van klimaatakkoorden die zijn mislukt voor 25 vergaderingen met bijeenkomst nummer 26 die openlijk gepland was om mislukking.
De New York Times heeft een beleid om militaire bijdragen aan klimaatvernietiging niet te vermelden.
Wanneer de noodzaak om te veel meer oorlogen te vermijden vanwege de prioriteit om de verergering van de ineenstorting van het klimaat te laat te vertragen, Tom "Suck On This" Friedman inhaalt, een alternatief voor wereldwijde samenwerking of de rechtsstaat of een sterk en eerlijk en uitvoerbaar verdrag zal in zijn geest opduiken net wanneer de wereld samenkomt om die mogelijkheden op te pakken, en net zoals het Congres duidelijk maakt dat het weigert op te treden. En dat alternatief, uiteengezet in de column van 1 november van Friedman, is dat de Verenigde Staten handelen zonder het Congres of de wereld, door een eenzijdige uitdaging op te leggen door de uitvoerende macht die alle anderen leidt en daardoor een heilzame cyclus te creëren, een heilzame concurrentie, zonder in de minste afnemend nationalisme, concurrentievermogen, vijandigheid, wederzijdse onwetendheid of uitzonderlijke waanideeën.
De oplossing van Friedman houdt geen gedragsverandering in, geen terugdringing van militarisme of consumptie of reizen of carnivorisme of vernietiging van ecosystemen, maar eerder technologische oplossingen alleen, die inderdaad wonderen zouden kunnen doen in sommige sectoren, maar niet in andere - ook niet in militarisme, en dat alleen niet genoeg zal zijn, en dat alleen niet zal werken zonder overheidsoptreden van een soort waar Friedman zich tegen zou verzetten als te China-achtig, zelfs als het miljoenen zou besparen – acties zoals de directe creatie van niet-militaire groene banen in enorme cijfers tegen leefbaar loon.
Maar misschien ben ik degene die hier te vijandig is. Misschien moet de mentale toestand van Thomas Friedman worden heroverwogen. Misschien begrijpt hij niet helemaal met hoeveel planeten we moeten werken of hoe samenwerking eruitziet. Misschien heeft hij in zijn verbeeldingskracht van een miljoen dollar een te veel Arabische deuren ingetrapt en heeft hij - net als het klimaat op aarde - al een punt bereikt waarop hij niet meer terug kan.
Net als bij de aarde, denk ik dat we een morele verantwoordelijkheid hebben om te doen wat we kunnen om zulke geesten terug te brengen, zelfs als we falen. En toevallig zal er binnenkort een manier zijn om ze een duwtje in de richting van gezond verstand te geven. Ik bedoel het herstel van Wapenstilstand op 11 november – het ongedaan maken van de transformatie in de zogenaamde Veteranendag, het nemen van een dag van oorlogspropaganda en het weer veranderen in een dag voor het uitbannen van oorlog.
Het verleden en de toekomst van wapenstilstand / herdenkingsdag: een wereldwijd webinar
We plannen een groot online evenement voor 4 november 2021 om 3 uur ET. Plan om een hemelsblauwe sjaal en een witte klaproos te dragen! Vind hier alle details en registreer je gratis. Zo helpen we mensen te denken in termen van samenwerking, gelijkwaardigheid en respect.
Vredesactivisme op 11 november
Wat de dag betekent en waar hij vandaan kwam
11 november 2021, is Herdenkings-/Wapenstilstandsdag 104 - dat is 103 jaar sinds de Eerste Wereldoorlog eindigde in Europa (terwijl het voortgezet weken in Afrika) op het geplande tijdstip van 11 uur op de 11e dag van de 11e maand in 1918 (met nog eens 11,000 doden, gewonden of vermisten nadat het besluit om de oorlog te beëindigen vroeg in de ochtend was bereikt - we zouden "zonder reden" kunnen toevoegen, behalve dat het zou impliceren dat de rest van de oorlog om de een of andere reden was).
In veel delen van de wereld, voornamelijk maar niet uitsluitend in de landen van het Britse Gemenebest, wordt deze dag Remembrance Day genoemd en zou een dag moeten zijn van rouw om de doden en werken aan het afschaffen van oorlog om geen oorlogsdoden meer te creëren. Maar de dag wordt gemilitariseerd, en een vreemde alchemie die door de wapenbedrijven is bedacht, gebruikt de dag om mensen te vertellen dat, tenzij ze het doden van meer mannen, vrouwen en kinderen in de oorlog ondersteunen, ze degenen die al zijn gedood zullen onteren.
Decennialang werd deze dag in de Verenigde Staten, net als elders, Wapenstilstand genoemd, en werd hij geïdentificeerd als een feestdag van vrede, ook door de Amerikaanse regering. Het was een dag van droevige herinnering en een vreugdevol einde van oorlog, en van een toewijding om oorlog in de toekomst te voorkomen. De naam van de feestdag werd in de Verenigde Staten na de Amerikaanse oorlog tegen Korea veranderd in 'Veterans Day', een grotendeels vooroorlogse feestdag waarop sommige Amerikaanse steden Veterans For Peace-groepen verbieden in hun optochten te marcheren, omdat de dag is begrepen als een dag om oorlog te prijzen - in tegenstelling tot hoe het begon.
We streven ernaar om van Wapenstilstand / Herdenkingsdag een dag te maken waarop we rouwen om alle oorlogsslachtoffers en pleiten voor het beëindigen van alle oorlogen.
Witte klaprozen en hemelsblauwe sjaals
Witte klaprozen vertegenwoordigen de herinnering aan alle oorlogsslachtoffers (inclusief de overgrote meerderheid van de oorlogsslachtoffers die burgers zijn), een toewijding aan vrede en een uitdaging voor pogingen om oorlog te verheerlijken of te vieren. Maak ze zelf of koop ze hier in het VK en hier in Canada.
Hemelsblauwe sjaals werden voor het eerst gedragen door vredesactivisten in Afghanistan. Ze vertegenwoordigen onze collectieve wens als menselijke familie om zonder oorlogen te leven, onze hulpbronnen te delen en voor onze aarde te zorgen onder dezelfde blauwe lucht. Maak je eigen of haal ze hier.
Hendrik Nicolaas John Gunther
Het verhaal van de eerste Wapenstilstandsdag van de laatste gesneuvelde soldaat in Europa in de laatste grote oorlog ter wereld waarin de meeste doden soldaten waren, benadrukt de domheid van oorlog. Henry Nicholas John Gunther was geboren in Baltimore, Maryland, uit ouders die uit Duitsland waren geëmigreerd. In september 1917 was hij opgeroepen om te helpen bij het doden van Duitsers. Toen hij vanuit Europa naar huis had geschreven om te beschrijven hoe verschrikkelijk de oorlog was en om anderen aan te moedigen niet opgeroepen te worden, was hij gedegradeerd (en zijn brief gecensureerd). Daarna had hij tegen zijn maatjes gezegd dat hij zich zou bewijzen. Toen de deadline van 11 uur naderde op die laatste dag in november, stond Henry op, tegen orders in, en stormde dapper met zijn bajonet naar twee Duitse machinegeweren. De Duitsers waren op de hoogte van de wapenstilstand en probeerden hem weg te zwaaien. Hij bleef naderen en schieten. Toen hij dichtbij kwam, maakte een korte uitbarsting van mitrailleurvuur om 00:10 uur een einde aan zijn leven. Henry kreeg zijn rang terug, maar niet zijn leven. Het is niet bekend of hij, als hij had geleefd, een reguliere New York Times kolom.
