Wreedheid en zijn promotors en profiteurs

Door David Swanson, April 24, 2019

Het nieuwe boek van Max Blumenthal, "The Management of Savagery: How America's National Security State Fueled the Rise of Al Qaeda, ISIS, and Donald Trump", telt meer dan 300 pagina's en verspilt geen woord. Het doet ook veel meer dan het beweert.

“Dit boek”, schrijft Blumenthal, “beweert dat de verkiezing van Trump niet mogelijk zou zijn geweest zonder 9/11 en de daaropvolgende militaire interventies van de nationale veiligheidsstaat. Verder betoog ik dat als de CIA niet meer dan een miljard dollar had uitgegeven aan het bewapenen van islamistische militanten in Afghanistan tegen de Sovjet-Unie tijdens het hoogtepunt van de Koude Oorlog, en daarbij jihadistische peetvaders als Ayman al-Zawahiri en Osama bin Laden sterker had gemaakt, de 9 /11 aanslagen zouden vrijwel zeker niet hebben plaatsgevonden. En als de Twin Towers er vandaag nog zouden staan, is het niet moeilijk om je een alternatief politiek universum voor te stellen waarin een demagoog als Trump nog steeds werd verbannen naar vastgoed en reality-tv.”

Mijn reactie hierop was: “Ja, geen grapje. Ik zou graag willen dat anderen alle voor de hand liggende dingen weten die ze niet weten, inclusief deze, dus hopelijk lezen ze en halen ze iets nieuws uit dit boek.” Maar ik heb zelf een berg nieuwe dingen uit dit boek gehaald, vooral uit de eerste hoofdstukken. Het doet niet alleen wat het wil doen op een manier die nog niet eerder is gedaan, maar gaat verder dan dat door middel van tal van verrassende details een portret neer te zetten van cynisch politiek/financieel/carrière-profiteren van massamoord dat verdient te worden zorgvuldig onderzocht.

Om de duizenden details in dit boek te overwegen, moet je het lezen. Maar hier zijn er een paar.

De Amerikaanse regering gaf de Universiteit van Nebraska in de jaren tachtig 1980 miljoen dollar om miljoenen leerboeken van de derde klas te produceren om kinderen in Afghanistan voor te bereiden op het uitsnijden van de ogen en het amputeren van de benen van Sovjetsoldaten - boeken die nog steeds door de Taliban worden gebruikt.

Terwijl de Amerikaanse regering jihadisten in Afghanistan bewapende en opleidde, vluchtten vluchtelingen naar Europa en stimuleerden ze fascistische groeperingen die in decennia ongehoord waren. Noorwegen zag zijn eerste rechtse terreuraanslag (op een moskee) in 1985.

In 1987 stelde de immigratie- en naturalisatiedienst van Ronald Reagan plannen op om Arabische Amerikanen op te sluiten in een concentratiekamp in Oakdale, Louisiana.

Het belangrijkste Amerikaanse rekruteringscentrum voor strijders om naar Afghanistan te sturen in de jaren tachtig was in een winkelpui aan Atlantic Avenue in Brooklyn. Het was een afdeling van het Services Bureau, gefinancierd door Osama bin Laden.

Ali Abdel Saoud Mohamed, lid van Al Qaida en op de lijst van terroristen van de VS, sloot zich aan bij het Amerikaanse leger en gaf les aan zijn officieren. "We moeten een islamitische staat vestigen, want de islam kan niet overleven zonder politieke overheersing", zei hij tegen hen. Hij maakte ook gebruik van documenten waartoe hij toegang kreeg, vertaalde ze in het Arabisch, belichtte de Amerikaanse ambassades in Kenia, Tanzania en Jemen en smokkelde ze naar jihadisten.

Amerikaanse geheime agentschappen en het Saoedische koninkrijk ontwikkelden een nauwere relatie door hun oorlogsvoering in Afghanistan, waardoor de Amerikaanse wapenhandel met Saoedi-Arabië op een belangrijke manier van start ging. De Afghaanse operatie boekte jarenlang resultaten over de hele wereld.

Een Filipijn die samen met Bin Laden in Afghanistan vocht, nam zijn CIA- en ISI-training mee terug naar de Filippijnen om 'christelijke priesters, rijke niet-moslimplantage-eigenaren en kooplieden en lokale overheden op het zuidelijke Filippijnse eiland Mindanao lastig te vallen, aan te vallen en te vermoorden. ”

Afghanistan was het begin van een aanhoudend beleid ter ondersteuning van islamitische extremistische strijders in verschillende delen van de wereld, een beleid met directe terugslag, met vicieuze cirkels die in gang werden gezet door de vluchtelingenstroom en met de snelle overplaatsing van mensen en groepen van lijsten van partners naar lijsten met vijanden en vice versa, met als enige constante de verkoop van wapens.

Osama bin Ladens benadering van de Verenigde Staten na de Golfoorlog was in wezen dezelfde als zijn eerdere, door de VS gefinancierde en getrainde benadering van de USSR. Bin Laden probeerde het Amerikaanse imperium ten val te brengen door het te provoceren tot uithalen op zelfvernietigende manieren die zichzelf zouden vernietigen. Hij had veel successen, waaronder aanvallen op Amerikaanse ambassades waarbij hij gebruik maakte van CIA-training. Een van de belangrijkste partners van Bin Laden is Saoedi-Arabië.

Keer op keer is een verward web verder verstrikt geraakt, kennelijk in een poging om verlegenheid te voorkomen. Terroristen zijn vrijgelaten en vrij en onverantwoordelijk gelaten in plaats van het publiek bewust te maken van hun banden met de Amerikaanse regering. Dit heeft ertoe geleid dat tientallen jaren aanklachten en getuigenissen zijn vermeden die de CIA, de FBI en anderen in verlegenheid zouden hebben gebracht. En dat betekende nieuwe misdaden door dezelfde mensen.

Zoals men "The Management of Savagery" leest, is het niet de "waarom haten ze ons?" idiotie die het grootst opdoemt, maar eerder de vraag "Hoe zijn ze erin geslaagd hun verzet tegen het Amerikaanse beleid met zo'n dodelijke kracht te uiten?" Het antwoord is grotendeels Amerikaanse bewapening en Amerikaanse training.

Blumenthal pakt 911-Trutherism, Russiagate en andere misleidingen correct aan en verwerpt deze correct. De 911-Truthers, zo meent hij, "bemoeien zich per ongeluk met de imperialistische machtselite die ze beweerden te minachten." Hiermee bedoelt de auteur dat de Truther zich concentreerde op de absurde en minutieuze details van de misdaden van 11 september en belachelijke theorieën over hoe ze werden gepleegd, de aandacht afleidde van wat de Amerikaanse regering had gedaan om die misdaden uit te lokken en toe te staan voorkomen.

Afghanistan is een klein deel van het boek, dat zich een weg baant tot op het huidige moment, door de oorlog tegen Irak, de verspreiding van islamofobie in de Verenigde Staten; het (begin van de voortdurende) oorlog tegen Libië – waar, nogmaals, de Amerikaanse regering en haar bondgenoten dezelfde soort fanatici bewapenden als in Afghanistan (deze week nog steeds gaande), evenals de oprichting van ISIS, de bewapening van “ gematigde” moordenaars in Syrië, de nieuwe vluchtelingenstromen, de nieuwe opkomst van het fascisme in Europa, de terugslag door massale schietpartijen in de Verenigde Staten, de terugslag in de vorm van Israëlische training van de Amerikaanse politie en overtollige wapens die door de Pentagon, en nog veel meer.

"The Management of Savagery" laat ons niet alleen zien wat het beoogt, maar laat ons ook zien waarom en hoe mensen ertoe zijn gebracht valse verhalen te geloven. "Het Amerikaanse volk heeft niet voor deze strijd gekozen", loog president Barack Obama. "Het kwam naar onze kusten en begon met de zinloze slachting van onze burgers." Als je dat gelooft, heb ik een paar dozijn presidentskandidaten om je te verkopen.