Zon, Rivera (2017). De wortels van verzet. El Prado, NM: Rising Sun Pressworks.
Beoordeeld door Tom H. Hastings, 26 december 2017.
Rivera Sun veroorzaakte nogal wat opschudding in de relatief kleine maar gepassioneerde wereld van geweldloos verzet met haar extrapolatieve fictie uit 2013, De paardenbloemopstand en opnieuw met haar magische roman uit 2016, De weg tussen. haar laatste, De wortels van verzet, overtreft die twee populaire eerdere pogingen op verschillende manieren, het meest opvallend is dat Sun's veel geavanceerdere weefpatroon van de belangrijkste maar vaak geheimzinnige elementen van de theorie en praktijk van strategische geweldloosheid naadloos samenvloeit in een plot dat de lezer meetrekt.
Volledige openbaarmaking: Sun is een vriend en collega in de nationale en internationale gemeenschap van degenen die geweldloze campagnes onderwijzen, trainen en beoefenen. Ik heb de bovengenoemde werken positief beoordeeld en wij (mijn studenten en ik) hebben haar twee keer meegenomen om te spreken en te trainen op onze universiteit. Ik was een vroege manuscriptlezer van het eerste deel van dit boek. Het wordt een van de verplichte teksten in mijn zomercursus Vredesromans. Net als een andere van mijn favoriete fictieschrijvers, Barbara Kingsolver, schrijft Sun boeiend en verpakt haar verhaal met oogverblindende actiewerkwoorden en sprankelende stijlfiguren, evenals die klifhangende hoofdstukeinden die het onmogelijk maken om te stoppen met lezen.
De lezer wordt aangeraden de voorloper te lezen, De paardenbloemopstand, zo mogelijk zijn alle personages en de uitkomst van dat verhaal aan het begin van dit nieuwe boek bekend. Het verhaal van dit boek kan op zichzelf staan, maar waarom zou je jezelf bedriegen?
Het complot begint nadat de Dandelion Insurrection - een versie van volksmacht die in sommige opzichten lijkt op degene die Ferdinand Marcos in de Filippijnen in 1986 verdreef - met succes een corrupte en gewelddadige regering ten val heeft gebracht. Tijdens een massale viering van die overwinning, slachtte een onnodige drone-aanval velen af, waaronder een van de oudere leiders van de Dandelion Insurrection, moeder van een van de twee jonge kernleiders. Na een periode van rouw, zalig "geleid" door de interim-president, ziet de leiding van de Dandelion Insurrection geen legitieme verandering in armoedecijfers, vervuilende extractieve industrieën en andere sociale misstanden. Ze beseffen dat het niet genoeg is om één eliteleider uit te schakelen.
Terwijl ze zich organiseren om dit aan te pakken door een belangrijk stuk federale wetgeving door te drukken die bedoeld is om enkele dringende problemen radicaal te verlichten, organiseren verborgen krachten zich om de beweging op verschillende manieren te vernietigen. Op elk moment creëert Sun op realistische wijze problemen en oplossingen, verdiepende problemen, steeds creatievere tegenwerpingen. Haar begrip van wat er werkelijk gebeurt, informeert haar verhaal over wat er echt zou kunnen gebeuren.
Zonder een greintje pedant, verweeft Sun op kunstige wijze de verklaringen van de theorieën van strategische geweldloosheid, waardoor de roman een leermiddel wordt. Enkele van de uitdagingen voor campagnes uit het echte leven die ze in haar verhaal weet te verwerken, zijn onder meer: mainstream media, rekrutering, tactische sequencing, technologiehacking, gewelddadige flanken, systemische coöptatie, de-escalatie, geslacht, generatievervreemding, geruchten controle, nepnieuws, bewegingsbehoud onder brute repressie, agenten provocateurs, romantische inmenging, leiderloos versus leidervol, coalitiecoherentie, besluitvorming, geweldloze discipline, averechts effect en transparantie.
Als je een man bent die in de VS is opgegroeid, zou je dit boek misschien op een privéplek willen lezen, zodat niemand kan zien hoe vaak je bijna moet huilen om de helderheid van je geweten en de pijn van de druk die onlosmakelijk met elkaar verweven is in het leven van de opstandelingen. . De zon brengt ze tot leven en hun leven wordt belangrijk, met gebeurtenissen die zo snel voorbijgaan dat je op een gegeven moment gewoon opblijft om het tot ver na je bedtijd te lezen.
Met zijn ingetogen humor die verlichting biedt van de aneurysma-ernstige onderwerpen, kunnen we af en toe glimlachen of zelfs lachen. Ik hield bijvoorbeeld van deze passage, laat in het boek, omdat we vertrouwd zijn geraakt met zoveel personages, waaronder de hele openbare basisschool die zo goed is getraind in geweldloos verzet dat ze de hulp inroepen van de lokale politie om de vijandige privatiseringsbedrijven van bedrijfsovernames uit te zetten:
De politiechef staarde de studenten, leraren en families onheilspellend aan en slaakte een diepe zucht. Hij respecteerde Idah Robbins, maar ze veroorzaakte problemen voor gerechtigheid als een favoriete cocktail na het werk. Soms wenste hij dat hij een normale hobby had, zoals haken of marathonlopen.
Gefactureerd als "Boek twee van de Dandelion-trilogie", doet dit me hopen dat Sun binnenkort boek drie uitbrengt en misschien, net als Douglas Adams, ons ooit boeken vier en vijf van de trilogie zal geven.
~~beoordeeld door Tom H. Hastings, assistent-professor Conflictoplossing, Portland State University.
One Response
Ik kreeg een exemplaar voor mijn zielsverwant voor Kerstmis en na het lezen van deze recensie kijk ik ernaar uit om het nieuwste boek van Rivera Sun te lezen. Bedankt.