Het bleek een lange, zware reis te zijn naar Huntsville, Alabama, voor de 25e jaarlijkse Global Network-ruimte waar afgelopen weekend protesten en conferenties werden georganiseerd.
Drie van ons uit Maine zouden op donderdag 6 april vanuit Boston vliegen om op tijd te zijn om alles klaar te maken voor een heel druk weekend vol evenementen. Eén van onze groep, Jason Rawn, arriveerde daar eigenlijk zoals gepland, aangezien zijn vliegtuig op tijd vertrok en hij bijna op tijd in Huntsville aankwam.
Maar als gevolg van grote stormen in Washington DC en Atlanta was er een nationale verstoring van de dienstregelingen van luchtvaartmaatschappijen in het hele land. (We hoorden dat Delta 300 vluchten had geannuleerd.) Eric Herter en ik zaten twee en een half uur in ons vliegtuig op de landingsbaan in Boston te wachten om op te stijgen, maar de vlucht werd uiteindelijk geannuleerd. We kregen te horen dat we onze tassen moesten ophalen bij de bagageband. Eric kreeg de zijne, maar mijn koffer vol spandoeken en benodigdheden voor de conferentie was nergens te bekennen.
Mary Beth Sullivan zou de volgende dag naar Huntsville vliegen, maar toen ze hoorde van onze geannuleerde vlucht nam ze onmiddellijk de bus naar Boston en ontmoette Eric en mij op het vliegveld. Tegen die tijd hadden we besloten dat de enige manier waarop we op tijd voor de conferentie in Huntsville zouden zijn, zou zijn door een auto te huren en de hele nacht in zuidelijke richting naar Alabama te rijden. We reden om de beurt en rustten uit op de achterbank van de huurauto voor wat een reis van 20 uur bleek te zijn.
Ik had besloten een dag eerder naar Huntsville te gaan omdat de deelnemers aan de conferentie van plan waren donderdag aan te komen en ik ze zou ophalen van het vliegveld en ze zou laten boeken in het hotel waar we logeerden. Maar nu we aan het rijden waren, moesten we vanaf de weg andere afspraken maken.
Gelukkig was Jason er op tijd, dus huurde hij een auto en ging op zoek naar degenen die opgehaald moesten worden. We realiseerden ons echter al snel dat anderen die met vluchten vanuit het hele land naar Alabama kwamen, met dezelfde vluchtvertragingen en/of annuleringen te maken kregen als wij in Boston. Dus al het werk dat ik had gedaan om schema's te maken voor het ophalen en het koppelen van hotelkamers, werd in de wind geworpen.
Onze driekoppige huurautoploeg uit Boston arriveerde slechts een uur voor onze geplande persconferentie in het Huntsville hotel, waar onze weekendplannen voor de lokale media zouden worden besproken. Maar eerst had ik dringend behoefte aan een douche. Mijn tas was nog niet gevonden, dus leende een lokale man mij een schoon shirt.
In mijn koffer zat een tas vol met Global Network-ruimtebanners die we bij dit protest zouden gebruiken, maar omdat de tas verloren was gegaan, moesten we het doen met een paar andere borden die mensen hadden meegenomen. Toch verliep het evenement voorspoedig en hadden we een mooie slotkring met de 50 mensen die zich bij de poorten verzamelden. Het wemelde van de media en we waren blij met de fotoreportage die we kregen van de krant Huntsville Times, die je kunt zien hier.
Een medewerker van het plaatselijke ruimtevaartcentrum vertelde ons dat NASA een e-mail had gestuurd naar iedereen die binnen Redstone Arsenal werkte, om hen te informeren dat we zouden protesteren. Het was leuk om te horen dat NASA ons had geholpen door de arbeiders te informeren. Ik ben er zeker van dat er al voor onze aankomst enige discussie over ons protest ontstond. Ik heb soortgelijke situaties meegemaakt tijdens mijn tijd bij de luchtmacht op Travis AFB, Californië, tijdens de oorlog in Vietnam, toen de basisautoriteiten ons waarschuwden voor weekendprotesten buiten onze poorten – dit verzekerde altijd een intense anti-oorlogsdialoog in de kazerne, de eetzaal en op onze werkplekken.
Tegen de tijd dat onze conferentie zaterdagochtend vroeg begon, hadden we van drie sprekers (Guam, Noorwegen, New York City) gehoord die het evenement niet konden bijwonen vanwege geannuleerde vluchten. Desondanks verliep de conferentie heel goed en was de locatie in het Flying Monkey Theater perfect voor ons. Er was voldoende ruimte voor lectuurtafels, voor het serveren van voedsel en voor comfortabele zitplaatsen voor de aanwezigen.
We waren heel blij dat een delegatie van drie personen van de huidige NO THAAD-sprekerstournee door de VS zich bij ons voegde voor de conferentie. Ds. Seonghye Kim (Co-voorzitter Seongju-strijdcomité om THAAD-agenten te stoppent, Zuid-Korea) gaf een uitstekende presentatie terwijl ze bracht hun belangrijke strijd aan ons.
Mijn koffer arriveerde uiteindelijk de avond voordat de conferentie voorbij was in het hotel in Huntsville. Toen ik het opendeed, vond ik een kaartje van Homeland Security waarop stond dat er een 'routinematige controle' van de tas was uitgevoerd. Alles was op zijn kop gezet. De plastic zak met de protestbanners die we bij Redstone Arsenal gingen gebruiken, was opengescheurd en teruggegooid op de slordige inhoud. Ik vraag me af of mijn tas op zijn eigen vertraagde reis is gestuurd om er zeker van te zijn dat ik niet kon krijgen wat ik nodig had voor onze evenementen.
Op zondagochtend verzamelde de groep zich in het hotel om de weekendevenementen te beoordelen en te evalueren. Mensen leerden veel van elkaar en genoten van de gevarieerde gemeenschap van interessante mensen die de reis hadden gemaakt om te helpen een vredesgetuige en -aanwezigheid te brengen naar zo'n vitale plek in het groeiende web van ruimteoorlogsbasissen van het militair-industriële complex dat zich nu over de hele planeet bevindt. .
De leden waren het erover eens dat we oorlogsveteraan Will Griffin (Georgië) uit Irak en Afghanistan moesten uitnodigen om zitting te nemen in onze raad van bestuur. Will heeft heel wat geholpen bij het organiseren en promoten van de bijeenkomst en hield op zaterdagochtend de welkomsttoespraak voor de aanwezigen.
Er werd ook afgesproken dat onze conferentie in 2018 in Engeland zou worden gehouden – hetzij op een groeiende Amerikaanse surveillancebasis genaamd Croughton (bij Oxford) of op de Amerikaanse NSA-spionagebasis Menwith Hill in Yorkshire. Die beslissing zullen we aan onze vrienden in Engeland overlaten. Er werd ook besloten om onze jaarlijkse conferentie van 2019 hier in Bath, Maine te houden.
Speciale dank gaat uit naar een handvol lokale vredesactivisten in de omgeving van Huntsville, die zich echt hebben ingezet om ons op alle mogelijke manieren te helpen voor en tijdens de weekendevenementen. Zonder hen hadden we deze gebeurtenis niet tot stand kunnen brengen en het moet gezegd worden dat het leven in Huntsville en het verrichten van vredeswerk geen gemakkelijke taak is, dus hun inspanningen namens ons waren zelfs nog indrukwekkender.
Dank ook aan al degenen die naar Huntsville zijn gereisd om deel te nemen aan de conferentie, zelfs vanuit India, Nepal, Engeland, Zweden, Japan en Zuid-Korea en vanuit alle hoeken van de VS.
Er is een reeks video's beschikbaar van de meeste conferentieverslagen hier
Coördinator
Wereldwijd netwerk tegen wapens en kernenergie in de ruimte
Postbus 652
Brunswick, ME 04011
http://www.space4peace.org
http://space4peace.blogspot. com (blog)Godzijdank kunnen mensen niet vliegen en verwoesten ze zowel de lucht als de aarde. - Henry David Thoreau
