Door Camillo Mac Bica, 30 september 2018
Van Common Dreams
Na de Eerste Wereldoorlog, tot dan toe de bloedigste en meest vernietigende oorlog in de geschiedenis van de mensheid, besloten veel van de belegerde oorlogvoerende naties, althans tijdelijk, dat een dergelijke verwoesting en tragisch verlies aan mensenlevens nooit meer mocht gebeuren. In de Verenigde Staten nam het Congres op 4 juni 1926 een gelijktijdige resolutie aan tot instelling van 11 novemberth, de dag in 1918 waarop de gevechten stopten, als Wapenstilstandsdag, een wettelijke feestdag, waarvan de bedoeling en het doel zou zijn om "te herdenken met dankzegging en gebed en oefeningen om vrede te bestendigen door goede wil en wederzijds begrip tussen naties."
In overeenstemming met deze resolutie vaardigde president Calvin Coolidge een Proclamatie op november 3rd 1926, "het volk van de Verenigde Staten uitnodigen om de dag in scholen en kerken of andere plaatsen te vieren, met passende ceremonies die uitdrukking geven aan onze dankbaarheid voor vrede en ons verlangen naar voortzetting van vriendschappelijke betrekkingen met alle andere volkeren."
Teleurstellend, ondanks de titel als "de oorlog om alle oorlogen te beëindigen", en de bedoeling van Wapenstilstandsdag om 11 november te makenth een dag om vrede te vieren, de vastberadenheid van naties om ervoor te zorgen dat "goede wil en wederzijds begrip tussen naties" zegevieren, haperde maar al te snel. Na een andere even "destructieve, bloedige en verreikende oorlog", de Tweede Wereldoorlog en de "politionele actie" in Korea, vaardigde president Dwight D. Eisenhower een proclamatie uit dat de aanduiding gewijzigd van november 11th van Wapenstilstand tot Veteranendag.
“Ik, Dwight D. Eisenhower, president van de Verenigde Staten van Amerika, roep hierbij al onze burgers op om donderdag 11 november 1954 als Veteranendag te vieren. Laten we op die dag plechtig de offers gedenken van al degenen die zo dapper hebben gevochten, op zee, in de lucht en aan buitenlandse kusten, om ons erfgoed van vrijheid te behouden, en laten we ons opnieuw toewijden aan de taak om een duurzame vrede te bevorderen zodat hun inspanningen niet tevergeefs zijn geweest.”
Hoewel sommigen Eisenhower's beslissing om de benaming te wijzigen in twijfel blijven trekken, worden na analyse zijn motivatie en redenering duidelijk. Hoewel hij verre van een pacifist was, kende hij als opperbevelhebber van de geallieerde expeditiemacht tijdens de Tweede Wereldoorlog de vernietiging en het tragische verlies aan mensenlevens die oorlog met zich meebrengt, en verafschuwde hij deze. De proclamatie van Eisenhower, zou ik willen betogen, is een uiting van zijn teleurstelling en frustratie over het falen van naties om door te gaan met hun voornemen op Wapenstilstandsdag om oorlog te vermijden en alternatieve middelen te zoeken voor conflictoplossing. Door de benaming te wijzigen, hoopte Eisenhower Amerika te herinneren aan de gruwel en nutteloosheid van oorlog, de offers van degenen die voor de oorlog streden, en de noodzaak om opnieuw te bevestigen dat het zich inzet voor een duurzame vrede. Hoewel de naam werd veranderd, bleef de belofte om vriendschappelijke betrekkingen tussen alle naties en alle mensen van de wereld te bevorderen hetzelfde.
De nauwkeurigheid van mijn analyse wordt bevestigd door Eisenhower's Afscheid Adres aan de Natie. In deze historische toespraak waarschuwde hij vooruitziend voor de dreiging die uitgaat van de Militair industrieel complex en zijn neiging tot militarisme en eeuwige oorlogen voor winst. Bovendien bevestigde hij het pleidooi voor vreedzaam samenleven dat hij in zijn Veteranendag-proclamatie deed gelden. "We moeten leren hoe we meningsverschillen niet met wapens kunnen oplossen," adviseerde hij ons, "maar met intellect en een fatsoenlijk doel." En met een gevoel van grote urgentie waarschuwde hij dat "Alleen een waakzame en goed geïnformeerde burgerij kan afdwingen dat het enorme industriële en militaire verdedigingsmechanisme op onze vreedzame methoden en doelen wordt afgestemd."
Helaas, zoals het geval was met Wapenstilstandsdag, is Eisenhower's Veteranendag Proclamatie en Afscheidsrede genegeerd. Sinds zijn vertrek houden de Verenigde Staten vol bijna 800 militaire bases in meer dan 70 landen en gebieden in het buitenland; besteedt $ 716 miljard wat defensie betreft, meer dan de volgende zeven landen samen, waaronder Rusland, China, het Verenigd Koninkrijk en Saoedi-Arabië; is geworden 's werelds grootste wapenhandelaar, $ 9.9 miljard; en is geweest betrokken bij oorlogen in Vietnam, Panama, Nicaragua, Haïti, Libanon, Granada, Kosovo, Bosnië en Herzegovina, Somalië, Afghanistan, Irak, Pakistan, Jemen en Syrië.
Het is tragisch dat niet alleen de waarschuwingen van Eisenhower werden genegeerd, maar dat het veranderen van de aanduiding van Wapenstilstandsdag in Veteranendag de militaristen en oorlogsprofiteurs de middelen en de gelegenheid heeft gegeven om niet “zichzelf opnieuw toe te wijden aan de taak van het bevorderen van een duurzame vrede” zoals was oorspronkelijk bedoeld in zijn proclamatie, maar om militarisme en oorlog te vieren en te promoten, de mythologie van eer en adel te fabriceren en te bestendigen, leden van het leger en veteranen verkeerd voor te stellen als helden, en het gebruik van kanonnenvoer voor toekomstige oorlogen voor winst aan te moedigen. Daarom pleit ik voor herstel van 11 novemberth naar de oorspronkelijke benaming en om de oorspronkelijke bedoeling ervan te herbevestigen. We moeten "Wapenstilstandsdag heroveren".
Ik doe deze bewering niet lichtvaardig, aangezien ik een veteraan ben van de oorlog in Vietnam en een patriot. Het bewijs van mijn patriottisme, mijn liefde voor het vaderland, wordt echter niet geleverd door mijn militaire dienst, maar door mijn aanvaarding van de verantwoordelijkheid om mijn leven te leiden en ervoor te zorgen dat degenen aan wie het leiderschap van mijn land is toevertrouwd, het hunne leven en regeren, in overeenstemming met de rechtsstaat en moraal.
Als veteraan laat ik me niet opnieuw misleiden en tot slachtoffer maken door de militaristen en oorlogsprofiteurs. Als patriot zal ik mijn liefde voor het land boven valse erkenningen van respect en dankbaarheid voor mijn dienst stellen. Terwijl we de 100 vierenth verjaardag van het staken van de vijandelijkheden in de "oorlog om alle oorlogen te beëindigen", zal ik ernaar streven om ervoor te zorgen dat het Amerika waar ik van hou uitzonderlijk is, zoals zo vaak wordt beweerd, maar niet vanwege zijn superieure militaire macht of bereidheid om het te gebruiken om te intimideren, doden, uitbuiten of onderwerpen van andere naties en mensen voor politiek, strategisch of economisch voordeel. Integendeel, als veteraan en patriot begrijp ik dat de grootsheid van Amerika afhangt van zijn wijsheid, tolerantie, mededogen, welwillendheid en van zijn vastberadenheid om conflicten en meningsverschillen rationeel, eerlijk en geweldloos op te lossen. Deze Amerikaanse waarden waar ik trots op ben en waarvan ik ten onrechte dacht dat ik ze in Vietnam verdedigde, zijn niet alleen een voorwendsel voor macht en winst, maar richtlijnen voor gedrag dat bijdraagt aan het welzijn van deze natie, de aarde en AL haar inwoners.
Degenen onder ons die oorlog kennen, zijn gedwongen om voor vrede te werken. Er is geen betere, zinvollere manier om de offers van veteranen te erkennen en te eren en om liefde voor Amerika te uiten dan "vrede te bestendigen door goede wil en wederzijds begrip tussen naties." Laten we beginnen met het terugwinnen van wapenstilstandsdag.
