Door David Swanson, World BEYOND WarJanuari 12, 2022
Iemand vroeg me onlangs om advies over het verzamelen van de beste essays van de afgelopen 20 jaar. Ik heb de nieuwe collectie Glen Ford's genaamd . aanbevolen De zwarte agenda. Ik raad het iedereen aan, ook mensen die niet zwart zijn. Ik ben niet zwart.
Glen Ford was mijn vriend en bondgenoot in de strijd voor vrede en gerechtigheid. Hij was een leider en een briljante en altijd betrouwbare spreker, schrijver en organisator op het gebied van antiracisme, anti-oligarchie, anti-armoede en anti-oorlogswerk. Hij speelde een sleutelrol in de pogingen om George W. Bush te beschuldigen (wiens verslag we allemaal Glens boek zouden moeten lezen om eraan herinnerd te worden, zo lijkt het).
Alleen al vanwege het voorwoord van Margaret Kimberley en de autobiografische inleiding door Glen is dit boek al de moeite waard. Ik beschouw Glen sinds ongeveer 2000 als centraal in het Amerikaanse activisme, wat mij een lange tijd lijkt, maar zijn ongelooflijke verhaal, verteld in zijn inleiding, breekt eigenlijk af ongeveer toen ik hem ontmoette. De essays zijn echter van de afgelopen 20 jaar
Glen Ford stierf in juli 2021. Hij was uitvoerend directeur van Black Agenda Report en was eerder mede-oprichter van BlackCommentator.com. Hij had tientallen jaren ervaring in geschreven media, radio en televisie. Hij lanceerde invloedrijke programma's zoals America's Black Forum, het eerste nationaal gesyndiceerde zwarte nieuwsinterviewprogramma op commerciële televisie, en Rap It Up.
Black Lives Matter putte uit wat Glen al tientallen jaren zei en schreef - zelfs als leiders van Black Lives Matter zijn krachtige kritiek konden ontvangen toen ze het buitenlands beleid uit de Amerikaanse politiek elimineerden. Aanhangers van de afschaffing van de gevangenis hebben geleerd en zullen blijven leren van Glen.
Je zou deze essays niet moeten lezen omdat Glen een goede vriend en bondgenoot was. Maar je moet begrijpen dat zijn wrede veroordelingen van een aantal relatief goede mensen afkomstig waren van iemand die een groot organisator was en tegelijkertijd een onbevreesd eerlijke waarheidsverteller. Ik denk niet dat ik ooit ruzie heb gehad met Glen. Ik denk dat ik hem waarschijnlijk heb beledigd door te suggereren dat we beter af waren geweest zonder de Amerikaanse burgeroorlog als precies hetzelfde gedaan had kunnen worden zonder geweld (zoals in een groot deel van de wereld). Maar Glen had geen tijd om aanstoot te nemen. Hij is net van onderwerp veranderd.
Natuurlijk zal het grote knelpunt voor miljoenen mensen (zij het een krimpende menigte) zijn dat Glen zowel achter de Republikeinen als de Democraten aangaat. Dat zou vanzelfsprekend moeten zijn, aangezien ik zijn eerlijkheid al heb aangegeven. Dat het niet vanzelfsprekend is, is een van de redenen waarom we Glen moeten lezen.
Zijn boek begint met een ongeëvenaarde verwijdering van de feestdag Thanksgiving, en rolt dwars door elk cultureel monumentaal stukje blanke suprematie. Toch bewaart Glen een groot deel van zijn analyse voor de schade die is aangericht door de Black Misleadership Class, door de Congressional Black Caucus, en door dat effectievere kwaad Barack Obama (ik gebruik Glens vocabulaire). Glen verwierp eigenlijk de schade die hij de politieke campagnes van Cory Booker had aangedaan toen hij zag hoeveel gelikter en destructiever Obama in staat was te zijn.
In deze collectie hebben we Bush, Cheney, Irak, Katrina en al het nu gerehabiliteerde kwaad van de bendes die Glen Ford vergeleek met Pirates. En we hebben de Obama-jaren, waarin Glen klaagde dat zwarte kiezers voor het eerst meer voorstander waren van buitenlandse oorlogen en schendingen van burgerlijke vrijheden en geheime agentschappen dan blanke kiezers. We hebben zelfs Trump en Biden in dit feest van Ford-essays.
Glen schreef met ongeëvenaarde eruditie en kennis van de massamedia, in ieder geval ongeëvenaard onder degenen die bereid waren net zo direct naar de verschrikkingen voor ons te kijken als hij was. Hij gaat achter degenen aan die tegen Bernie zouden stemmen. Hij gaat achter de schandalige tekortkomingen van Bernie aan. Hij gaat achter Facebook aan. Nu was de verontwaardiging veilig. Vanaf nu zal er geen nieuw onrecht meer zijn waarvan ik niet zou willen dat ik er een Glen Ford-artikel over had. Laten we zoveel mogelijk gebruik maken van wat we hebben.
