Door Kathy Kelly
Afgelopen weekend kwamen ongeveer 100 US Veterans for Peace bijeen in Red Wing, Minnesota, voor een jaarlijkse bijeenkomst over de gehele staat. In mijn ervaring, Veterans for Peace hoofdstukken bevatten "no-nonsense" evenementen. Of ze nu samenkomen voor lokaal, landelijk, regionaal of nationaal werk, de veteranen stralen een sterk gevoel van doelgerichtheid uit. Ze willen oorlogseconomieën ontmantelen en werken om alle oorlogen te beëindigen. De Minnesotans, velen van hen oude vrienden, kwamen bijeen op de ruime zolder van een landelijke schuur. Na een vriendelijk welkom van de organisatoren, gingen de deelnemers aan de slag om het thema van dit jaar aan te pakken: "De oorlog over ons klimaat.”
Ze hebben uitgenodigd Dr. James Hansen, een adjunct-professor aan het Earth Institute van Columbia University, om via Skype te spreken over het minimaliseren van de gevolgen van klimaatverandering. Dr. Hansen, ook wel de "vader van de opwarming van de aarde" genoemd, heeft tientallen jaren alarm geslagen met nauwkeurige voorspellingen over de effecten van de uitstoot van fossiele brandstoffen. Hij voert nu campagne voor een economisch efficiënte uitfasering van de uitstoot van fossiele brandstoffen door koolstofheffingen op te leggen aan emissiebronnen met dividenden die eerlijk worden terugbetaald aan het publiek.
Dr. Hansen voorziet in het creëren van serieuze marktprikkels voor ondernemers om energie en producten te ontwikkelen die koolstofarm en koolstofvrij zijn. “Degenen die de grootste COXNUMX-reductie realiseren gebruik zou de meeste winst opleveren. Prognoses tonen aan dat een dergelijke aanpak de koolstofemissies van de VS binnen 20 jaar met meer dan de helft zou kunnen verminderen - en daarbij 3 miljoen nieuwe banen zou kunnen creëren.
Dr. Hansen roept volwassenen gestaag op om zich om jonge mensen en toekomstige generaties te bekommeren en berispt voorstanders van wat hij noemt "de vruchteloze cap-and-trade-with-offsets-benadering". Deze methode slaagt er niet in om fossiele brandstoffen hun kosten aan de samenleving te laten betalen, “zo waardoor de verslaving aan fossiele brandstoffen kan voortduren en het aanmoedigen van 'drill, baby, drill'-beleid om elke fossiele brandstof die kan worden gevonden te extraheren.
Fossiele brandstoffen "hun volledige kosten laten betalen" zou betekenen dat er vergoedingen worden opgelegd om de kosten te dekken die vervuilers aan gemeenschappen opleggen door het verbranden van kolen, olie en gas. Wanneer de lokale bevolking ziek wordt en sterft door luchtvervuiling, en uitgehongerd wordt door droogte of wordt gehavend of verdronken door door klimaatverandering veroorzaakte stormen, ontstaan er kosten voor overheden die bedrijven moeten terugbetalen.
Wat zijn de werkelijke kosten van fossiele brandstoffen voor de samenleving? Volgens een recente studie van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) profiteren fossiele-brandstofbedrijven hiervan wereldwijde subsidies van $ 5.3 biljoen (£ 3.4 biljoen) per jaar, $ 10 miljoen per minuut, elke minuut, elke dag.
The Guardian meldt dat de geschatte subsidie van $ 5.3 biljoen voor 2015 groter is dan de totale gezondheidsuitgaven van alle regeringen ter wereld.
Dr. Hansen begon zijn presentatie met de opmerking dat energie historisch gezien een belangrijke rol speelde bij het vermijden van slavenarbeid. Hij gelooft dat wat energie uit kernenergie nu nodig is voor landen als China en India om massa's van hun bevolking uit de armoede te halen. Veel critici maken krachtig bezwaar op Dr. Hansen's oproep om te vertrouwen op kernenergie, daarbij verwijzend naar de gevaren van straling, ongevallen en problemen met de opslag van nucleair afval, vooral wanneer het radioactieve afval wordt opgeslagen in gemeenschappen waar mensen weinig controle of invloed hebben op elites die beslissen waarheen ze het moeten verzenden nucleair afval.
Andere critici beweren dat "kernenergie gewoon te riskant is, en meer praktisch gesproken, te duur om te worden beschouwd als een belangrijk onderdeel van de post-koolstof energieportfolio.”
Journalist en activist George Monbiot, auteur van een boek over klimaatverandering, Warmte, merkt op dat kernenergie de neiging heeft "haves" en "have-nots" in gelijke mate in gevaar te brengen. De dodelijkste onmiddellijke effecten van steenkoolenergie, met historische slachtoffers die duidelijk sneller zijn dan die van kernenergie, houden verband met mijnbouw- en industriegebieden die worden bevolkt door mensen die waarschijnlijk economisch achtergesteld of verarmd zijn.
Door het klimaat veroorzaakte maatschappelijke ineenstorting kan des te dodelijker en definitiever zijn met netafhankelijke kerncentrales die klaar staan om samen met onze economieën om te smelten. Maar het is cruciaal om te onthouden dat onze meest verschrikkelijke wapens – waarvan vele ook nucleair – zijn opgeslagen, juist om elites te helpen het soort politieke onrust te beheersen waarin armoede en wanhoop samenlevingen drijven. Als we klimaatverandering niet kunnen afremmen, belooft dat niet alleen armoede en wanhoop op ongekende schaal, maar ook oorlog – op een schaal en met wapens die misschien wel veel erger zijn dan de gevaren die voortvloeien uit onze energiekeuzes. De militaire crisis van de aarde, de klimaatcrisis en de verlammende economische ongelijkheid waar arme mensen last van hebben, zijn met elkaar verbonden.
Dr. Hansen denkt dat de Chinese regering en Chinese wetenschappers de middelen zouden kunnen bundelen om alternatieven voor fossiele brandstoffen te ontwikkelen, inclusief kernenergie. Hij merkt op dat China geconfronteerd wordt met de verschrikkelijke mogelijkheid kuststeden te verliezen aan de opwarming van de aarde en versnelde desintegratie van ijskappen.
De grootste belemmeringen voor het oplossen van verslaving aan fossiele brandstoffen in de meeste landen zijn de invloed van de fossiele brandstofindustrie op politici en de media en de kortetermijnvisie van politici. Het is dus mogelijk dat leiderschap dat de wereld naar een duurzaam energiebeleid leidt, ontstaat in China, waar de leiders rijk zijn aan technische en wetenschappelijke training en een land regeren dat een geschiedenis heeft van langetermijndenken. Hoewel de CO25-uitstoot van China de lucht in is geschoten boven die van andere landen, heeft China redenen om zo snel als praktisch mogelijk van het pad van fossiele brandstoffen af te stappen. In China wonen enkele honderden miljoenen mensen binnen een hoogte van XNUMX meter boven zeeniveau, en het land zal zwaar te lijden hebben onder de intensivering van droogtes, overstromingen en stormen die gepaard zullen gaan met de aanhoudende opwarming van de aarde. China erkent ook de voordelen van het vermijden van een verslaving aan fossiele brandstoffen die vergelijkbaar is met die van de Verenigde Staten. Zo is China al de wereldleider geworden in de ontwikkeling van energie-efficiëntie, hernieuwbare energiebronnen en kernenergie.
Wat ontbreekt er op deze foto? De Veterans for Peace geloven oprecht in het beëindigen van alle oorlogen. Het verdiepen van geweldloos verzet tegen oorlog zou de impact van wereldlegers, met name het kolossale Amerikaanse leger, op het mondiale klimaat radicaal kunnen veranderen. Om de toegang tot en de wereldwijde controle over fossiele brandstoffen te beschermen, verbrandt het Amerikaanse leger rivieren olie, verspilt het de hoop van toekomstige generaties in naam van het doden en verminken van de mensen in regio's die de VS in destabiliserende oorlogen naar keuze hebben gestort, eindigend in chaos.
Corruptie van het mondiale milieu en dwangmatig verwoede vernietiging van onvervangbare hulpbronnen is een even zekere, zij het meer vertraagde, manier om chaos en dood op massale schaal op te leggen. De verkeerde besteding van economische hulpbronnen, van de kostbaar noodzakelijke menselijke productieve energie, is nog een andere. Onderzoekers bij Oil Change International vinden dat "3 biljoen dollar uitgegeven aan oorlog tegen Irak alle wereldwijde investeringen in hernieuwbare energieopwekking tussen nu en 2030 zou dekken die nodig zijn om de opwarming van de aarde om te keren."
John Lawrence schrijft dat “de Verenigde Staten dragen meer dan 30% van de opwarming van de aarde bij aan de atmosfeer, gegenereerd door 5% van de wereldbevolking. Tegelijkertijd is de financiering voor onderwijs, energie, milieu, sociale diensten, huisvesting en het creëren van nieuwe banen samen minder dan het militaire budget.” Ik ben van mening dat "koolstofarme" en "geen koolstof"-energie en energie-efficiëntie moeten worden betaald door oorlog af te schaffen. Lawrence dringt er terecht op aan dat de VS problemen en conflicten als gevolg van klimaatverandering moeten zien als "kansen om samen te werken met andere landen om de effecten ervan te verzachten en zich eraan aan te passen". Maar de waanzin van de verovering moet eindigen voordat dergelijk gecoördineerd werk mogelijk zal zijn.
Helaas, tragisch genoeg, begrijpen veel Amerikaanse veteranen de kosten van oorlog volledig. Ik vroeg een Amerikaanse Veteran for Peace die in Mankato, MN woont, naar het welzijn van lokale Irak-oorlogsveteranen. Hij vertelde me dat Amerikaanse ervaren studentenleiders op de Mankato Campus in de staat Minnesota in april 22 dagen lang elke dag bij elkaar kwamen, weer of geen weer, om op te treden 22 druk-ups als erkenning voor de 22 oorlogsveteranen per dag - bijna één per uur - die momenteel zelfmoord plegen in de VS. Ze nodigden de gemeenschap in het Mankato-gebied uit om naar de campus te komen en samen met hen push-ups te doen.
Dit is een historische tijd, die een perfecte storm van uitdagingen vormt voor het voortbestaan van onze soort, een storm die we niet kunnen doorstaan zonder "alle hens aan dek". Wie er ook naast ons komt werken, en hoe snel ze ook arriveren, we hebben zware lasten te delen met vele anderen die al zoveel mogelijk optillen, sommigen nemen de hunne uit eigen keuze op, sommigen onuitstaanbaar belast door hebzuchtige meesters. De Veterans for Peace proberen het schip te redden in plaats van te wachten tot het zinkt.
Velen van ons hebben de verschrikkingen niet doorstaan die 22 veteranen per dag, en talloze armen in wereldregio's die het Amerikaanse imperium heeft geraakt, tot de laatste daad van wanhoop drijven. Ik zou graag willen denken dat we hoop kunnen wekken en misschien troost kunnen bieden aan de mensen om ons heen door middelen radicaal te delen, dominantie te mijden en te leren om ons bij moedige anderen aan te sluiten bij het werk dat voorhanden is.
Dit artikel is eerder gepubliceerd op Telesur English.
Kathy Kelly (kathy@vcnv.org) co-coördineert stemmen voor creatieve geweldloosheid (www.vcnv.org)
