Een voormalige gouverneur van Virginia zal naar verwachting worden veroordeeld tot een lang verblijf in de gevangenis. Hetzelfde lot is gouverneurs in staten in de Verenigde Staten overkomen, ook in het nabijgelegen Maryland, Tennessee en West Virginia. Een voormalige gouverneur van Illinois zit in de gevangenis. Gouverneurs zijn veroordeeld voor corruptie in Rhode Island, Louisiana, Oklahoma, North Dakota, Connecticut en (in een verzonnen partizanenzwendel) in Alabama. Het trauma dat over de hele staat is geleden door de mensen van staten die hun gouverneurs hebben opgesloten, is geweest. . . nou ja, niet bestaand en onvoorstelbaar.
Amerikaanse presidenten opsluiten voor hun misdaden is een ander verhaal. Het inzicht van voormalig president Richard Nixon dat alles wat een president doet legaal is, is sinds zijn opmerking niet meer in twijfel getrokken. De Washington Post — niet bepaald een Nixon-supporter - heeft hetzelfde begrip nu. De Post rechtvaardigde onlangs het laatste voorstel om foltering opnieuw te verbieden door uit te leggen dat hoewel foltering al verboden was, president George W. Bush martelde en daarom een legale manier had gevonden om de wet te omzeilen. Met andere woorden, omdat hij niet is vervolgd, was wat hij deed legaal.
De New York Times die er onlangs zes jaar geleden op aandrong voormalig president George W. Bush te vervolgen wegens marteling schreef deze:
“Wie moet verantwoordelijk worden gehouden? Dat zal afhangen van wat een onderzoek vindt, en hoe moeilijk het ook is om je voor te stellen dat Obama de politieke moed zou hebben om een nieuw onderzoek te bevelen, het is moeilijker om je een crimineel onderzoek naar de acties van een voormalige president voor te stellen. Maar elk geloofwaardig onderzoek zou . . . “
Het hoofdartikel gaat verder met het opsommen van de mensen die vervolgd zouden moeten worden, tot en met de voormalige vice-president. Maar de president krijgt een pas, niet op basis van een of ander beredeneerd argument, maar omdat de auteurs zich niet kunnen voorstellen dat een president verantwoordelijk wordt gehouden voor misdaden. Zij of hun collega's konden het zich enkele jaren geleden voorstellen, maar zijn zo ver gevorderd dat het ondenkbaar is geworden.
De staatsvlag van Virginia, of een andere van de 50 staten, kan worden veranderd in een tafelkleed of een picknickdeken. Het kan worden gebruikt om de regen van uw brandhout te houden. Of het kan worden verbrand om je vuur aan te wakkeren. Het interesseert niemand wat je ermee doet. Kinderen worden niet gedwongen om er elke ochtend op school voor te bidden. Het is maar een vlag. En omdat het maar een vlag is, heeft niemand er belang bij er misbruik van te maken, en vrijwel niemand zou herkennen wat het was als ze zagen dat het verbrand of vertrapt werd of in een badjas of bikini veranderde. De vlag van Virginia, hoewel we ons eigenlijk niet voorstellen dat het gevoelens heeft, wordt prima behandeld. Dat geldt ook voor staatsliederen, ook al hoeft niemand op te staan en ze te zingen met een fascistische pose terwijl troepen voorbij marcheren.
Hetzelfde geldt voor de gouverneurs van de staat. Ze worden behandeld met beleefdheid en respect. Ze voelen zich vereerd als ze goed presteren en worden verantwoordelijk gehouden als ze macht misbruiken. Begrepen als menselijke wezens, worden ze niet als iets minder misbruikt. Maar het zijn geen goden. En het zijn geen goden omdat ze geen oorlogsmakers zijn.
Presidenten voeren oorlogen. En dat doen ze nu zonder enige formele controle op hun macht. Met een druk op de knop kunnen ze de aarde vernietigen. Ze kunnen naar eigen goeddunken een hut of een dorp of een stad vernietigen. Hun moordende vliegende robots regenen de hel vanuit de lucht over de hele wereld, en noch het Congres, noch de Washington Post noch de mensen die gouverneurs opsluiten wegens het aannemen van steekpenningen, kunnen zich zelfs maar voorstellen dat ze die macht, dat voorrecht, dat goddelijke recht in twijfel trekken.
Het is waar dat het Congres een van de huidige oorlogen nog drie jaar "autoriseert" nadat het gedurende enkele maanden illegaal heeft plaatsgevonden. Of misschien niet. Niemand geeft erom. De pretentie dat het ertoe doet, is een overblijfsel uit een tijd waarin we presidenten anders zagen.
Maar als het vermoorden van grote aantallen mensen ons niet stoort, als we allemaal tot de conclusie zijn gekomen dat moord moreel superieur is aan opsluiting en marteling en dat er geen derde optie is, zijn we dan misschien in staat een probleem te ontdekken in wat presidenten zijn geworden in verband met de rechtsstaat? Zou het ons niet moeten storen dat we afzonderlijke individuen gedurende 4 of 8 jaar meer macht hebben gegeven dan koning George III ooit had gedroomd, en dat we collectief elke onafhankelijkheidsverklaring ondenkbaar hebben verklaard?
