Fase out wapens van massale vernietiging

(Dit is sectie 26 van de World Beyond War wit papier Een wereldwijd beveiligingssysteem: een alternatief voor oorlog. Doorgaan met voorafgaat | volgend sectie.)

Massavernietigingswapens zijn een krachtige positieve feedback op het oorlogssysteem, versterken de verspreiding ervan en zorgen ervoor dat oorlogen die zich voordoen het potentieel hebben voor vernietiging van de planeet. Kern-, chemische en biologische wapens worden gekenmerkt door hun vermogen om enorme aantallen mensen te doden en verminken, hele steden en zelfs hele regio's met een onbeschrijfelijke vernietiging weg te vagen.

Atoomwapens

Op dit moment zijn er verdragen die biologische en chemische wapens verbieden, maar er is geen verdrag dat kernwapens verbiedt. De 1970 Non-Proliferatie Verdrag (NPV) bepaalt dat vijf erkende kernwapenstaten – de VS, Rusland, het VK, Frankrijk en China – te goeder trouw inspanningen moeten leveren om kernwapens uit te bannen, terwijl alle andere ondertekenaars van het NPV beloven geen kernwapens te verwerven. Slechts drie landen weigerden zich bij het NPV aan te sluiten – India, Pakistan en Israël – en zij verwierven nucleaire arsenalen. Noord-Korea vertrouwde op het NPV-akkoord voor "vreedzame" nucleaire technologie en verliet het verdrag door zijn "vreedzame" technologie te gebruiken om splijtstoffen te ontwikkelen voor kernenergie om atoombommen te maken.^note9 Inderdaad, elke kerncentrale is een potentiële bommenfabriek.

Een oorlog met zelfs een zogenaamd "beperkt" aantal kernwapens zou miljoenen doden, de nucleaire winter induceren en resulteren in een wereldwijd voedseltekort dat zou leiden tot de honger van miljoenen. Het hele nucleaire strategiesysteem berust op een valse basis, omdat computermodellen suggereren dat slechts een zeer klein percentage van de ontplofte kernkoppen de mondiale sluiting van de landbouw tot tien jaar lang kan veroorzaken, een doodvonnis voor de menselijke soort. En de trend op dit moment is in de richting van een steeds groter wordende kans op een aantal systemische falen van apparatuur of communicatie die zou leiden tot het gebruik van kernwapens.

Een grotere release zou alle leven op aarde kunnen doven. Deze wapens bedreigen overal de veiligheid van iedereen.^note10 Hoewel verschillende verdragen inzake nucleaire wapenbeheersing tussen de VS en de voormalige Sovjet-Unie het krankzinnig aantal kernwapens (56,000 op een gegeven moment) hebben verminderd, zijn er nog steeds 16,300 in de wereld, waarvan alleen 1000 niet in de VS of Rusland.^note11 Wat erger is, de verdragen lieten 'modernisering' toe, een eufemisme voor het creëren van een nieuwe generatie wapens en overbrengingssystemen, wat alle nucleaire staten doen. Het nucleaire monster is niet verdwenen; het ligt niet eens op de loer achter in de grot - het is in de open lucht en kost miljarden dollars die veel beter elders kunnen worden gebruikt. Sinds het niet zo alomvattende kernstopverdrag in 1998 werd ondertekend, hebben de VS hun hightech laboratoriumtests van kernwapens opgevoerd, gekoppeld aan subkritische tests, 1,000 meter onder de woestijnbodem op de testlocatie in Nevada op het land van Western Shoshone. . De VS hebben tot nu toe 28 van dergelijke tests uitgevoerd, waarbij plutonium met chemicaliën werd opgeblazen, zonder een kettingreactie te veroorzaken, vandaar "subkritisch".^note12 Inderdaad, de regering-Obama projecteert momenteel uitgaven van een biljoen dollar in de komende dertig jaar voor nieuwe bommenfabrieken en bezorgingssystemen - raketten, vliegtuigen onderzeeërs - evenals nieuwe nucleaire wapens.^note113

Conventioneel oorlogssysteemdenken stelt dat kernwapens oorlog afschrikken - de zogenaamde doctrine van "Wederzijdse gegarandeerde vernietiging" ("MAD"). Hoewel het waar is dat ze sinds 1945 niet meer zijn gebruikt, is het niet logisch om te concluderen dat MAD de reden is geweest. Als Daniel Ellsberg heeft erop gewezen dat elke Amerikaanse president sinds Truman kernwapens heeft gebruikt als een bedreiging voor andere naties om hen zover te krijgen dat de VS zijn zin krijgen. Bovendien berust zo'n doctrine op een wankel geloof in de rationaliteit van politieke leiders in een crisissituatie, voor altijd. MAD garandeert geen beveiliging tegen het per ongeluk vrijgeven van deze monsterlijke wapens of een aanval door een natie die ten onrechte dacht dat het werd aangevallen of een preventieve eerste aanval. In feite zijn bepaalde soorten afleversystemen voor kernkoppen ontworpen en gebouwd voor het laatste doel: de Kruisraket (die onder de radar sluipt) en de Pershing-raket, een snelle aanval, voorwaartse raket. Tijdens de Koude Oorlog vonden er serieuze discussies plaats over de wenselijkheid van een "Grand, Decapitating First Strike", waarbij de VS een nucleaire aanval op de Sovjet-Unie zouden ondernemen om haar vermogen om kernwapens te lanceren uit te schakelen door commando en controle uit te wissen, te beginnen met het Kremlin. Sommige analisten schreven over het 'winnen' van een nucleaire oorlog waarin slechts enkele tientallen miljoenen zouden worden gedood, bijna allemaal burgers.^note14 Nucleaire wapens zijn overduidelijk immoreel en krankzinnig.

Zelfs als ze niet opzettelijk worden gebruikt, zijn er talloze incidenten waarbij kernwapens in vliegtuigen zijn neergestort, gelukkig maar plutonium op de grond spuwen, maar niet afdruipen.^note15 In 2007 werden zes Amerikaanse raketten met kernkoppen per ongeluk van North Dakota naar Louisiana gevlogen en de ontbrekende kernbommen werden 36 uur lang niet ontdekt.^note16 Er zijn meldingen geweest van dronkenschap en slechte prestaties door militairen die in ondergrondse silo's waren geplaatst en verantwoordelijk waren voor het lanceren van Amerikaanse kernraketten die klaarstonden om op scherp te staan ​​en gericht waren op Russische steden.^note17 De VS en Rusland hebben elk duizenden nucleaire raketten klaar om op elkaar te worden afgevuurd. Een Noorse weersatelliet raakte uit koers boven Rusland en werd bijna aangenomen voor een inkomende aanval tot op het laatste moment een totale chaos werd afgewend.^note18note19

De 1970-NPV liep af in 1995 en werd op dat moment voor onbepaalde tijd verlengd, met een voorziening voor vijfjaarlijkse evaluatieconferenties en voorbereidende vergaderingen ertussenin. Om consensus te bereiken over de verlenging van het NPV beloofden de regeringen een conferentie te houden om te onderhandelen over een massavernietigingswapenvrije zone in het Midden-Oosten. Tijdens elk van de vijfjaarlijkse evaluatieconferenties werden nieuwe beloften gegeven, zoals voor een ondubbelzinnige verbintenis tot de totale eliminatie van kernwapens, en voor verschillende "stappen" die moeten worden genomen voor een nucleair vrije wereld, waarvan er geen zijn geweest gehonoreerd.^note20 A Model kernwapenconventie, opgesteld door het maatschappelijk middenveld met wetenschappers, advocaten en andere experts, werd aangenomen door de VN^note21 die voorzag: "het zou alle staten verboden worden om deel te nemen aan de" ontwikkeling, testen, productie, opslag, overdracht, gebruik en dreiging van gebruik van nucleaire wapens "." Het voorzag in alle stappen die nodig waren om arsenalen te vernietigen en bewakingsmaterialen onder geverifieerde internationale controle.^note22

Tot ongenoegen van het maatschappelijk middenveld en veel niet-kernwapenstaten is geen van de voorgestelde stappen op de vele NPV-toetsingsconferenties aangenomen. Naar aanleiding van een belangrijk initiatief van de Internationale Rode Kruis om de catastrofale humanitaire gevolgen van kernwapens bekend te maken, werd in 2013 in Oslo een nieuwe campagne gelanceerd om te onderhandelen over een eenvoudig verbodsverdrag zonder de deelname van de kernwapenstaten, met vervolgconferenties in Nayarit, Mexico en Wenen in 2014.^note23 Er is momentum om deze onderhandelingen te openen na de 2015 NPT Review-conferentie, op de 70th Anniversary van de verschrikkelijke vernietiging van Hiroshima en Nagasaki. Op de bijeenkomst in Wenen kondigde de regering van Oostenrijk een belofte af om te werken aan een verbod op kernwapens, beschreven als: "effectieve maatregelen nemen om de juridische leemte op te vullen voor het verbod op en de eliminatie van kernwapens" en "samenwerken met alle belanghebbenden om dit te bereiken" doel."^note24 Bovendien sprak het Vaticaan zich uit tijdens deze conferentie en verklaarde voor de eerste keer dat nucleaire afschrikking immoreel is en de wapens verboden moeten worden.^note25 Een verbodsverdrag zal niet alleen druk uitoefenen op de kernwapenstaten, maar ook op de regeringen die schuilen onder de nucleaire paraplu van de VS, in NAVO-landen die afhankelijk zijn van kernwapens voor "afschrikking", evenals landen als Australië, Japan en Zuid-Korea.^note26 Bovendien stationeren de VS ongeveer 400 atoombommen in NAVO-staten, België, Nederland, Italië, Duitsland en Turkije, die ook onder druk zullen worden gezet om hun "nucleaire deelovereenkomsten" op te geven en het verbodsverdrag te ondertekenen.^note27

Chemische en biologische wapens

Biologische wapens bestaan ​​uit dodelijke natuurlijke gifstoffen zoals ebola, tyfus, pokken en andere die in het laboratorium zijn veranderd om supervirulent te zijn, dus er is geen tegengif. Het gebruik ervan zou een ongecontroleerde wereldwijde epidemie kunnen veroorzaken. Daarom is het van cruciaal belang om zich te houden aan bestaande verdragen die al deel uitmaken van een alternatief veiligheidssysteem. De Verdrag inzake het verbod op de ontwikkeling, productie en opslag van bacteriologische (biologische) en toxinewapens en de vernietiging daarvan werd in 1972 ter ondertekening opengesteld en trad in 1975 in werking onder auspiciën van de Verenigde Naties. Het verbiedt de 170 ondertekenaars om deze wapens te bezitten, te ontwikkelen of op te slaan. Het ontbreekt echter aan een verificatiemechanisme en moet worden versterkt door een rigoureuze uitdagingsinspectieregeling (dwz elke staat kan een andere aanvechten die van tevoren heeft ingestemd met een inspectie).

De Verdrag inzake het verbod op de ontwikkeling, de productie, de aanleg van voorraden en het gebruik van chemische wapens en de vernietiging ervan verbiedt de ontwikkeling, productie, verwerving, opslag, opslag, overdracht of gebruik van chemische wapens. De ondertekenende staten zijn overeengekomen om alle voorraden chemische wapens die zij in hun bezit hebben en alle faciliteiten die deze hebben geproduceerd, te vernietigen, evenals alle chemische wapens die zij in het verleden op het grondgebied van andere staten hebben achtergelaten, en om een ​​verificatieregime voor bepaalde giftige chemicaliën en wapens in het leven te roepen. hun voorlopers... om ervoor te zorgen dat dergelijke chemicaliën alleen worden gebruikt voor doeleinden die niet verboden zijn. Het verdrag trad in werking op 29 april 1997. Terwijl de wereldvoorraden chemische wapens drastisch zijn verminderd, is volledige vernietiging nog steeds een ver verwijderd doel.^note28 Het verdrag werd met succes uitgevoerd in 2014 toen Syrië zijn voorraden chemische wapens overdroeg.

(Doorgaan met voorafgaat | volgend sectie.)

We willen van je horen! (Deel onderstaande reacties aub)

Hoe heeft dit geleid u om anders te denken over alternatieven voor oorlog?

Wat zou u hieraan toevoegen, veranderen of vragen stellen?

Wat kun je doen om meer mensen te helpen begrijpen over deze alternatieven voor oorlog?

Hoe kun je actie ondernemen om dit alternatief voor oorlog een realiteit te maken?

Deel dit materiaal alstublieft op grote schaal!

Gerelateerde berichten

Zie andere berichten gerelateerd aan "Demilitarisering van beveiliging"

Bekijk volledige inhoudsopgave voor Een wereldwijd beveiligingssysteem: een alternatief voor oorlog

Opmerkingen:
9. http://en.wikipedia.org/wiki/Treaty_on_the_Non-Proliferation_of_Nuclear_Wapons (keer terug naar het hoofdartikel)
10. Zie het rapport van Nobel Peace Laureate Organization International Physicians for the Prevention of Nuclear War “Nuclear Famine: two million people at risk” (keer terug naar het hoofdartikel)
11. idem (keer terug naar het hoofdartikel)
12. idem (keer terug naar het hoofdartikel)
13. http://nnsa.energy.gov/mediaroom/pressreleases/pollux120612 (keer terug naar het hoofdartikel)
14. http://www.nytimes.com/2014/09/22/us/us-ramping-up-major-renewal-in-nuclear-arms.html?_r=0 (keer terug naar het hoofdartikel)
15. http://www.strategicstudiesinstitute.army.mil/pdffiles/pub585.pdf (keer terug naar het hoofdartikel)
16. http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_military_nuclear_accidents (keer terug naar het hoofdartikel)
17. http://en.wikipedia.org/wiki/2007_United_States_Air_Force_nuclear_weapons_incident (keer terug naar het hoofdartikel)
18. http://cdn.defenseone.com/defenseone/interstitial.html?v=2.1.1&rf=http%3A%2F%2Fwww.defenseone.com%2Fideas%2F2014%2F11%2Flast-thing-us-needs-are-mobile-nuclear-missiles%2F98828%2F (keer terug naar het hoofdartikel)
19. http://cdn.defenseone.com/defenseone/interstitial.html?v=2.1.1&rf=http%3A%2F%2Fwww.defenseone.com%2Fideas%2F2014%2F11%2Flast-thing-us-needs-are-mobile-nuclear-missiles%2F98828%2F (keer terug naar het hoofdartikel)
20. Zie ook Eric Schlosser, Command and Control: Nuclear Weapons, the Damascus Accident, and the Illusion of Safety; http://en.wikipedia.org/wiki/Stanislav_Petrov (keer terug naar het hoofdartikel)
21. http://www.armscontrol.org/act/2005_04/LookingBack (keer terug naar het hoofdartikel)
22. http://www.inesap.org/book/secure-our-survival (keer terug naar het hoofdartikel)
23. Staten die over kernwapens beschikken, zouden verplicht zijn hun kernwapenarsenalen in een reeks fasen te vernietigen. Deze vijf fasen zouden als volgt verlopen: het uit alarm halen van kernwapens, het verwijderen van wapens uit de opstelling, het verwijderen van kernkoppen uit hun transportvoertuigen, het uitschakelen van de kernkoppen, het verwijderen en misvormen van de 'pits' en het onder internationale controle plaatsen van het splijtbare materiaal. Volgens de modelconventie zouden bestelwagens ook moeten worden vernietigd of omgebouwd tot een niet-nucleair vermogen. Bovendien zou de NWC de productie van voor wapens bruikbare splijtstoffen verbieden. De staten die partij zijn, zouden ook een bureau voor het verbod op kernwapens oprichten dat belast zou zijn met verificatie, het waarborgen van naleving, besluitvorming en het bieden van een forum voor overleg en samenwerking tussen alle staten die partij zijn. Het Agentschap zou bestaan ​​uit een Conferentie van Staten die Partij zijn, een Uitvoerende Raad en een Technisch Secretariaat. Van alle staten die partij zijn, zouden verklaringen worden geëist met betrekking tot alle kernwapens, materiaal, faciliteiten en transportvoertuigen die zij in hun bezit hebben of onder hun controle hebben, samen met hun locaties.” Naleving: Volgens het NWC-model van 2007 “zouden staten die partij zijn verplicht zijn wetgevende maatregelen te nemen om te voorzien in de vervolging van personen die misdaden plegen en in bescherming voor personen die schendingen van het verdrag melden. Staten zouden ook verplicht zijn een nationale autoriteit op te richten die verantwoordelijk is voor de uitvoering van nationale taken. Het verdrag zou niet alleen rechten en plichten opleggen aan de staten die partij zijn, maar ook aan natuurlijke personen en rechtspersonen. Juridische geschillen over het verdrag kunnen worden voorgelegd aan het ICJ [Internationaal Gerechtshof] met wederzijdse instemming van de staten die partij zijn. Het Agentschap zou ook de mogelijkheid hebben om een ​​advies van het ICJ te vragen over een juridisch geschil. Het verdrag zou ook voorzien in een reeks geleidelijke reacties op bewijs van niet-naleving, te beginnen met raadpleging, opheldering en onderhandeling. Indien nodig kunnen zaken worden doorverwezen naar de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad van de VN.” [Bron: Nuclear Threat Initiative, http://www.nti.org/treaties-and-regimes/proposed-nuclear-weapons-convention-nwc/] (keer terug naar het hoofdartikel)
24. www.icanw.org (keer terug naar het hoofdartikel)
25. https://www.opendemocracy.net/5050/rebecca-johnson/austrian-pledge-to-ban-nuclear-weapons (keer terug naar het hoofdartikel)
26. http://www.paxchristi.net/sites/default/files/nuclearweaponstimeforabolitionfinal.pdf (keer terug naar het hoofdartikel)
27. https://www.armscontrol.org/act/2012_06/NATO_Sticks_With_Nuclear_Policy (keer terug naar het hoofdartikel)
28. http://en.wikipedia.org/wiki/Nuclear_sharing (keer terug naar het hoofdartikel)