By Howard Zinn, Augustus 26, 2020
Uittreksel uit De Zinn Reader (Seven Stories Press, 1997), pagina's 369-372
"De wet gehoorzamen." Dat is een krachtige lering, vaak krachtig genoeg om diepe gevoelens van goed en fout te overwinnen, zelfs om het fundamentele instinct voor persoonlijk overleven te onderdrukken. We leren heel vroeg (het zit niet in onze genen) dat we "de wet van het land" moeten gehoorzamen.
...
Natuurlijk zijn niet alle regels en voorschriften verkeerd. Men moet ingewikkelde gevoelens hebben over de verplichting om de wet te gehoorzamen.
Het gehoorzamen van de wet wanneer deze je naar de oorlog stuurt, lijkt verkeerd. Het gehoorzamen aan de wet tegen moord lijkt absoluut juist. Om die wet echt te gehoorzamen, moet je weigeren de wet te gehoorzamen die je naar de oorlog stuurt.
Maar de heersende ideologie laat geen ruimte voor het maken van intelligente en humane onderscheidingen over de plicht om de wet te gehoorzamen. Het is streng en absoluut. Het is de onbuigzame heerschappij van elke regering, of het nu fascistische, communistische of liberale kapitalisten zijn.
Gertrude Scholtz-Klink, hoofd van het Vrouwenbureau onder Hitler, legde na de oorlog aan een interviewer het joodse beleid van de nazi's uit: “We hebben ons altijd aan de wet gehouden. Is dat niet wat je in Amerika doet? Zelfs als u het persoonlijk niet eens bent met een wet, gehoorzaamt u deze toch. Anders zou het leven een chaos zijn.”
"Het leven zou chaos zijn." Als we ongehoorzaamheid aan de wet toestaan, krijgen we anarchie. Dat idee is ingeprent in de bevolking van elk land. De geaccepteerde uitdrukking is "wet en orde". Het is een uitdrukking die de politie en het leger stuurt om overal demonstraties op te breken, of het nu in Moskou of Chicago is. Het was achter de moord op vier studenten aan de Kent State University in 1970 door National Guardsmen. Het was de reden die de Chinese autoriteiten gaven in 1989 toen ze honderden demonstrerende studenten doodden in Peking.
Het is een uitdrukking die de meeste burgers aanspreekt, die bang zijn voor wanorde, tenzij ze zelf een krachtige grieven hebben tegen het gezag. In de jaren zestig sprak een student aan de Harvard Law School ouders en alumni toe met de volgende woorden:
De straten van ons land zijn in rep en roer. De universiteiten zitten vol studenten die in opstand komen en rellen. Communisten proberen ons land te vernietigen. Rusland bedreigt ons met haar macht. En de republiek is in gevaar. Ja! gevaar van binnen en van buiten. We hebben wet en orde nodig! Zonder wet en orde kan onze natie niet overleven.
Er werd langdurig geapplaudisseerd. Toen het applaus wegstierf, zei de student stilletjes tegen zijn toehoorders: "Deze woorden werden in 1932 uitgesproken door Adolf Hitler."
Zeker, vrede, stabiliteit en orde zijn wenselijk. Chaos en geweld zijn dat niet. Maar stabiliteit en orde zijn niet de enige wenselijke voorwaarden voor het sociale leven. Er is ook rechtvaardigheid, dat wil zeggen de eerlijke behandeling van alle mensen, het gelijke recht van alle mensen op vrijheid en welvaart. Absolute gehoorzaamheid aan de wet kan tijdelijk orde scheppen, maar misschien geen gerechtigheid. En als dat niet gebeurt, kunnen degenen die onrechtvaardig worden behandeld, protesteren, in opstand komen, wanorde veroorzaken, zoals de Amerikaanse revolutionairen deden in de achttiende eeuw, zoals mensen die tegen slavernij waren in de negentiende eeuw, zoals Chinese studenten deden in deze eeuw, en zoals arbeiders die in staking zijn gegaan in elk land, door de eeuwen heen.
One Response
Dus in deze Dumpf-containertijd
In naam van gerechtigheid
We moeten het toenemende risico nemen
Om je te blijven verzetten.