Veroordeling voor sabotage van kernwapendemonstranten vernietigd - rechtbank zegt dat juryoordeel niet rationeel was

Door John LaForge

Een hof van beroep heeft de sabotageveroordelingen van vredesactivisten Greg-Boertje-Obed, uit Duluth, Min., en zijn medeverdachten Michael Walli uit Washington, DC, en zr. Megan Rice uit New York City, ingetrokken. De 6^th Het Circuit Court of Appeal oordeelde dat de federale aanklagers niet konden bewijzen – en dat “geen rationele jury kon vinden” – dat de drie van plan waren de “nationale defensie” te schaden.

In juli 2012 klommen Greg, Michael en Megan door vier hekken en liepen regelrecht naar het "Fort Knox" van uranium voor wapens, de faciliteit voor hoogverrijkte uraniummaterialen in het Y-12-complex in Oak Ridge, Tennessee. Uranium werd daar verwerkt zet de "H" in onze H-bommen. Drie uur voordat ze werden opgemerkt, schilderden de abolitionisten van de kernwapens "Woe to an Empire of Blood" en andere slogans op verschillende structuren, hingen spandoeken op en vierden hun geluk door het kernwapensysteem achter het stuur slapend te vangen. Toen een bewaker hen uiteindelijk confronteerde, boden ze hem wat brood aan.

Ze werden in mei 2013 veroordeeld voor schade aan eigendommen en sabotage en zitten sindsdien vast. Boertji-Obed, 59, en Walli, 66, werden beiden veroordeeld tot 62 maanden voor elke veroordeling, die gelijktijdig moeten worden uitgevoerd; en Zr. Megan, die 82 is, kreeg 35 maanden voor elke telling, ook gelijktijdig uitgevoerd.

Vragen over de juridische status van kernwapens waren in hoger beroep niet aan de orde, maar eerder de vraag of de Sabotagewet van toepassing is op vredesdemonstranten die geen schade toebrengen aan wapens. Tijdens het pleidooi van het hoger beroep hield de aanklager vol dat de drie bejaarden "zich hadden bemoeid met de verdediging". Circuitrechter Raymond Kethledge vroeg nadrukkelijk: "Met een brood?"

De schriftelijke mening van het Hof, ook van rechter Kethledge, maakte het idee belachelijk om vreedzame demonstranten af ​​te schilderen als saboteurs. "Het is niet genoeg voor de regering om te spreken in termen van omgehakte hekken ..." De regering moet bewijzen dat de acties van de beklaagde "bewust bedoeld of praktisch zeker waren om" te interfereren met "het vermogen van de natie om oorlog te voeren of zich te verdedigen tegen aanvallen." Greg, Megan en Michael, zei de rechtbank, "hebben niets van dien aard gedaan", dus "de regering heeft niet bewezen dat de beklaagden schuldig waren aan sabotage." Het advies ging zelfs zo ver dat het zei: "Geen rationele jury kon vinden dat de beklaagden die bedoeling hadden toen ze de hekken doorhakten." Het punt is schokkend ongebruikelijk in zijn directe implicatie van te grote reikwijdte van de aanklager en manipulatie van de jury.

Een andere reden waarom het Hof van Beroep de sabotageveroordeling intrekte, was dat de juridische definitie van het Hooggerechtshof van "nationale defensie" onduidelijk en onnauwkeurig is, "een generiek concept met brede connotaties ..." Het Hof zei dat het "een meer concrete" definitie nodig had omdat "vage gemeenplaatsen over de 'cruciale rol van een faciliteit in de nationale defensie' zijn niet voldoende om een ​​beklaagde te veroordelen voor sabotage. En dat is alles wat de overheid hier biedt.” De definitie was zo algemeen en vaag, aldus het Hof, dat deze nauwelijks van toepassing is op de Sabotagewet, aangezien "het moeilijk is om te bepalen wat neerkomt op 'inmenging in' een 'algemeen concept'."

Een nieuwe veroordeling kan resulteren in "uitgediende tijd" en vrijlating

De rechtbank nam de extra en ongebruikelijke stap om de gevangenisstraffen voor zowel de sabotage als de schade aan de pro nietig te verklarenpert veroordelingen, ook al staat de mindere veroordeling nog steeds. Dit kwam doordat de harde gevangenisstraffen die werden opgelegd voor materiële schade zwaar meewegen in het licht van de veroordeling voor (onrechtmatig verkregen) sabotage. Het resultaat is dat de drie radicale pacifisten opnieuw worden veroordeeld en mogelijk worden vrijgelaten. Zoals het Hof van Beroep zei: "Het lijkt erop dat de [veroordeling] ... voor hun veroordeling [schade aan eigendommen] aanzienlijk korter zal zijn dan hun tijd die ze al in federale hechtenis hebben uitgezeten."

Als het federaal parket de terugdraaiing van zijn overijver niet betwist, en een andere hogere rechtbank de terugdraaiing van de 6^th Circuit's beslissing, de drie zouden in juli of eerder kunnen worden vrijgelaten.

De spraakmakende aard van de uraniumverrijking bij Oak Ridge en de kwetsbaarheid van de site voor senioren zorgden voor enorme media-aandacht voor de zaak, die aan de orde is gekomen in langdurige onderzoeken door de Washington Post, The New Yorker en anderen. De actie, bekend als 'Transformation Now Plowshares', hielp ook om schandalig wangedrag en wangedrag onder beveiligingsaannemers van het Y-12/Oak Ridge-complex aan het licht te brengen. Ongetwijfeld en ironisch genoeg versterkten deze pacifisten zo vrijwel zeker de verdediging van het land.

Wat ongedeerd blijft, is het plan van het Witte Huis om de komende 1 jaar $ 30 biljoen uit te geven aan nieuwe wapenproductiefaciliteiten - $ 35 miljard per jaar gedurende drie decennia. De rol van de High Enriched Uranium Materials Facility in deze bomproductie – een duidelijke schending van het Nucleaire Non-Proliferatieverdrag – werd met bloed genoemd door de Ploughshares-actie, maar de handel in H-bommen gaat door. Demonstranten zullen op 6 augustus weer samenkomen op de site.

Voor meer informatie over Y-12 en de wapenopbouw, zie de Oak Ridge Environmental Peace Alliance, OREPA.org.

— John LaForge werkt voor Nukewatch, een nucleaire waakhondgroep in Wisconsin, redigeert de Quarterly-nieuwsbrief en wordt gesyndiceerd via PeaceVoice.

~~~~~~~~~~~~~~~