Amerikaanse 'dronepiloten' verwijzen naar mensen die ze in plaatsen als Pakistan doodbranden als 'insectenspatten', omdat ze eruit zien als insecten die doodgedrukt worden op de videomonitors van de piloten en omdat het gemakkelijker is om insecten te vermoorden dan mensen.
Vandaar de behoefte aan het briljante kunstwerk zichtbaar gemaakt voor een drone (http://notabugsplat.com):
Het menselijk brein is een grappig ding. Talloze menselijke hersenen weten dat elk mens een mens is, maar dringen erop aan dat verschillende soorten mensen moeten worden 'gehumaniseerd' voordat ze als mensen kunnen worden herkend. Dat wil zeggen, ook al weet je dat iemand een naam moet hebben en geliefden en favoriete games en bepaalde zwakheden en een paar eigenaardigheden die vrienden vertederend vinden – omdat elke homo sapiens zulke dingen heeft – je staat erop dat je verteld wordt wat de details zijn. zijn, en dan pas grif toegeven dat deze specifieke mens in feite een mens is (en miljoenen anderen blijven twijfelen).
Een dronemoordenaar moet weten dat kinderen ogen en neuzen en monden, haar en vingers hebben. Maar dit kunstwerk presenteert het aan het onrustige brein van de humaniseringsafhankelijke waarnemer.
En wat als je meer wilt weten over de mensen die in Pakistan wonen? Meer dan alleen een gezicht op een foto?
Ik raad aan te lezen The Upstairs Wife: een intieme geschiedenis van Pakistan door Rafia Zakaria. Rafia groeide op in Pakistan en verhuisde naar de Verenigde Staten. Ze kan je intieme details vertellen over het leven in Pakistan vanuit een perspectief dat je herkent.
Centraal in haar verhaal over migratie en culturele verandering en politieke transformatie staat het leven van haar tante wiens man ervoor koos om met een tweede vrouw te trouwen en zijn eerste vrouw naar de bovenverdieping van het huis te verhuizen. De status van vrouwen en religie wordt scherp benadrukt door dit treurige relaas van diep persoonlijk letsel en vernedering.
Ja, dit is weer een geval van religie die dient om het leven van mensen te verslechteren op een manier die vroeger misschien logisch was, maar die alleen naar het heden is meegesleurd door de weerstand van religie tegen rationele verandering.
Nee, dit is geen openbaring dat Pakistanen Amerikanen haten omdat hun religie hen dat opdraagt. Mensen die de Amerikaanse regering haten, hebben de neiging bezwaar te maken tegen de vernietiging en moord op het Amerikaanse leger.
En nee, jouw religie, wat die ook is, is niet beter dan die van iemand anders. Het probleem is niet de smaak van de religie, maar het gebruik van magische regels bij het leiden van het leven van mensen - dat wil zeggen, het naleven van regels die op grond van hun verdiensten zouden worden opgegeven, maar die worden gehandhaafd omdat de grote Whatchamacallit dit in de heilige dagen heeft verordend. van Whichamawhoochee.
Dat is tenminste een van de vele indrukken die ik uit het boek haal. Misschien heb je anderen. Het is geen triest of minachtend verhaal, maar een leuk en leerzaam verhaal. En het is complex genoeg om elke generalisatie over wat "de Pakistanen" doen of denken, nutteloos te maken. De bevolking van Pakistan heeft vele achtergronden en allerlei unieke zienswijzen en omstandigheden. Ze lijken in feite veel op jou, ik, je buurvrouw, je oom en de vrouw die in de kruidenierswinkel werkt - alleen met een kleiner leger dan het onze, mensen vermoorden in hun naam.
