De 'moeder van alle bommen' is groot, dodelijk – en zal niet tot vrede leiden

Door Medea Benjamin, The Guardian.

Trump liet donderdag de grootste niet-nucleaire bom vallen die ooit in Afghanistan is gebruikt. Waar gaat deze escalatie naartoe?

Ik ben echt heel goed in oorlog. Ik hou van oorlog, op een bepaalde manier,” opgeschept kandidaat Donald Trump tijdens een campagnebijeenkomst in Iowa. Dit is dezelfde Donald Trump die de Vietnam-dienstplicht vermeed door een botspoor in zijn voet te claimen, een medisch probleem dat hem nooit van de tennisbanen of golfbanen weerhield, en op wonderbaarlijke wijze vanzelf genas.

Maar met de escalatie van de Amerikaanse militaire betrokkenheid in Syrië, het recordaantal drone-aanvallen in Jemen, meer Amerikaanse troepen die naar het Midden-Oosten worden gestuurd en nu de het laten vallen van een enorme bom in Afghanistanlijkt het erop dat Trump inderdaad van oorlog houdt. Of hou er tenminste van om oorlog te ‘spelen’.

In Syrië ging Trump voor 59 Tomahawk-raketten. Nu in Afghanistan, heeft hij gekozen voor een 'superwapen', de op één na grootste van de niet-nucleaire bommen van het Amerikaanse leger. Dit explosief van 21,600 pond, nooit eerder gebruikt in gevechten, werd gebruikt om een ​​aantal tunnels en grotten op te blazen in een Afghaanse provincie nabij de grens met Pakistan.

Officieel een Massive Ordinance Air Blast Bomb (MOAB) genoemd, zijn bijnaam - "de moeder van alle bommen” – riekt naar vrouwenhaat, aangezien geen enkele moeder van bommen houdt.

Het leger beoordeelt nog steeds de resultaten van de MOAB-ontploffing en houdt vol dat het "alle voorzorgsmaatregelen heeft genomen om burgerslachtoffers te voorkomen". Maar gezien de kolossale omvang en kracht van dit wapen (simulatorberekeningen tonen de effecten van de bom tot een mijl in elke richting), is de schade aan de omgeving waarschijnlijk enorm.

In een onbevestigd rapport zei een parlementariër uit Nangarhar, Esmatullah Shinwari, dat de lokale bevolking hem had verteld dat een leraar en zijn jonge zoon waren vermoord. Een man, vertelde het parlementslid, had hem verteld voordat de telefoonlijnen uitvielen: “Ik ben opgegroeid in de oorlog en ik heb in de afgelopen 30 jaar verschillende soorten explosies gehoord: zelfmoordaanslagen, aardbevingen en verschillende soorten ontploffingen. Ik heb nog nooit zoiets gehoord.”

Het idee dat het Amerikaanse leger de vijand kan verslaan met woeste luchtmacht is zeker niet nieuw, maar de geschiedenis vertelt een ander verhaal. Het Amerikaanse leger liet meer dan zeven miljoen ton explosieven vallen in Zuidoost-Azië en verloor toch de oorlog in Vietnam.

In de eerste dagen van de Afghaanse oorlog werd ons verteld dat de Amerikaanse luchtmacht geen partij was voor de arme, arme, ongeschoolde religieuze fanatici van de Taliban. We zagen inderdaad dat de voorloper van de MOAB direct na de Amerikaanse invasie in 2001 werd gebruikt. Het was de zogenaamde Daisy Cutter, genoemd naar de vorm van de krater die hij verlaat, met een gewicht van 15,000 pond.

Het Amerikaanse leger liet ook bunkerbrekers van 5,000 pond vallen om grotten op te blazen waar Osama bin Laden zich verstopte in de Tora Bora-bergen. De regering-Bush schepte op dat deze ontzagwekkende luchtmacht de ondergang van de Taliban zou verzekeren. Dat was 16 jaar geleden, en nu vecht het Amerikaanse leger niet alleen tegen de Taliban, maar ook tegen Isis, dat voor het eerst opdook in dit door oorlog verscheurde land in 2014.

Dus, moeten we echt geloven dat het vrijgeven van de dodelijke kracht van de MOAB een spelwisselaar zal zijn? Wat gebeurt er als nogmaals duidelijk wordt dat airpower niet genoeg is? Er zijn al zo'n 8,500 Amerikaanse troepen in Afghanistan. Zal Trump ons dieper in deze eindeloze oorlog sleuren door de Amerikaanse Afghaanse commandant, generaal John Nicholson, zijn verzoek om enkele duizenden extra troepen in te willigen?

Meer militaire interventie zal de oorlog in Afghanistan niet winnen, maar Trump zal er waarschijnlijk wel positievere kijkcijfers mee krijgen in de peilingen, ontdekte hij bij de raketaanval in Syrië.

Het bombarderen van andere landen leidt zeker de aandacht af van de binnenlandse ellende van Trump, maar misschien moeten we ons in plaats van de felicitaties van zowel Trump zelf als zijn fans en critici afvragen: waar leidt deze escalatie toe?

Deze president heeft geen staat van dienst voor diep nadenken of langetermijnplanning. Trump vertelde verslaggevers dat dit bombardement "weer een zeer, zeer succesvolle missie" was, maar toen hem werd gevraagd naar de langetermijnstrategie, bleef hij ongrijpbaar. Hij wendde een vraag over het feit of hij zelf opdracht had gegeven tot de bombardementen af ​​door een van zijn standaardantwoorden te geven over het hebben van 's werelds grootste leger.

In een verklaring onmiddellijk na de MOAB-explosie zei democratisch congreslid Barbara Lee uit Californië: “President Trump is het Amerikaanse volk uitleg verschuldigd over zijn escalatie van militair geweld in Afghanistan en zijn langetermijnstrategie om Isis te verslaan. Geen enkele president zou een blanco cheque moeten hebben voor een eindeloze oorlog, zeker niet deze president, die handelt zonder enige controle of toezicht van het door de Republikeinen gecontroleerde Congres.”

Deze 'moeder van alle bommen' en Trumps hernieuwde voorliefde voor oorlog zullen Afghaanse moeders niet helpen, van wie velen weduwen zijn die worstelen om voor hun gezin te zorgen nadat hun echtgenoten zijn vermoord. De $ 16 miljoen kosten van deze ene explosie hadden meer dan 50 miljoen kunnen opleveren maaltijden voor Afghaanse kinderen.

Als alternatief, met Trumps originele playbook van "America First" - een uitdrukking die in de jaren veertig is ontstaan ​​​​door isolationisten en nazi-sympathisanten - had het geld dat aan deze ene bom werd uitgegeven, Amerikaanse moeders kunnen helpen door de door Trump voorgestelde bezuinigingen op de zo kritieke naschoolse programma's te verlichten voor hun kinderen.

De schietgrage vinger van Trump stuurt de wereld op een roekeloos en gevaarlijk pad, niet alleen om de betrokkenheid van de VS bij lopende conflicten te verdiepen, maar ook om nieuwe te bedreigen met nucleaire machten van Rusland tot Noord-Korea.

Misschien is het tijd voor een nieuwe verzetsbeweging genaamd MOAB: de Moeders van Alle Baby's, waar vrouwen samenkomen om te voorkomen dat deze vrouwonvriendelijke, oorlogsminnende president al onze baby's opblaast door de Derde Wereldoorlog te beginnen.