In 1915 werd het protest van een moeder tegen het doorsluizen van kinderen naar de oorlog het thema van een nieuw Amerikaans lied, "Ik heb mijn jongen niet opgevoed om soldaat te worden.” Hoewel de ballad enorm populair werd, vond niet iedereen het leuk. Theodore Roosevelt, een vooraanstaand militarist uit die tijd, antwoordde dat de juiste plaats voor zulke vrouwen "in een harem" was - en niet in de Verenigde Staten.
Roosevelt zou blij zijn te vernemen dat het voorbereiden van kinderen op oorlog een eeuw later onverminderd doorgaat.
Dat is zeker zoals in het huidige Rusland, waar duizenden door de overheid gefinancierde clubs produceren wat "militair-patriottisch onderwijs" voor kinderen wordt genoemd. Deze clubs accepteren zowel jongens als meisjes en leren hun militaire oefeningen, waarvan sommige met zwaar militair materieel. In een klein stadje buiten Sint-Petersburg bijvoorbeeld brengen kinderen van vijf tot zeventien jaar 's avonds door met leren vechten en militaire wapens gebruiken.
Deze inspanningen worden aangevuld door de Voluntary Society of Cooperation with the Army, Air Force en Navy, die Russische middelbare scholieren voorbereidt op militaire dienst. Deze vereniging beweert dat ze alleen al in het afgelopen jaar 6,500 militaire patriottische evenementen heeft gehouden en meer dan 200,000 jonge mensen heeft gekanaliseerd om de officiële "Klaar voor Arbeid en Defensie"-test af te leggen. Overheidsfinanciering van de begroting van de samenleving is overvloedig en is de afgelopen jaren dramatisch gegroeid.
De "patriottische opvoeding" van Rusland profiteert ook van frequente militaire historische heropvoeringen. Het hoofd van de Moskouse afdeling van de All-Russian Military History Movement merkte op dat groepen die dergelijke re-enactments organiseren, mensen helpen "te beseffen dat ze niet hun hele leven met Kinder Eggs of Pokemon kunnen spelen".
Blijkbaar deelde de Russische regering die mening en opende een enorm militair themapark in juni 2015 in Kubinka, een uur rijden van Moskou. Patriot Park, vaak een 'militair Disneyland' genoemd, werd door president Vladimir Poetin uitgeroepen tot 'een belangrijk element in ons systeem van militair-patriottisch werk met jonge mensen'. Poetin was aanwezig bij de opening en werd bijgestaan door een militair koor en bracht ook het goede nieuws dat er 40 nieuwe intercontinentale raketten waren toegevoegd aan het nucleaire arsenaal van Rusland. Volgens nieuws verslagen, Patriot Park zal, wanneer voltooid, $ 365 miljoen kosten en tot 100,000 bezoekers per dag trekken.
Degenen die de opening van het park bijwoonden, troffen de rijen tanks, gepantserde personendragers en raketlanceersystemen aan, plus het berijden van tanks en het schieten met geweren, diep ontroerend. "Dit park is een geschenk aan Russische burgers, die nu de volledige macht van de Russische strijdkrachten kunnen aanschouwen", verklaarde Sergei Privalov, een Russisch-orthodoxe priester. "Kinderen zouden hier moeten komen, met de wapens spelen en op de tanks klimmen en de modernste technologie zien." Alexander Zaldostanov, de leider van de Night Wolves, een gewelddadige motorbende die een soortgelijk park plant, merkte op: "Nu voelen we ons allemaal dichter bij het leger" en dat is "een goede zaak". Immers, "als we onze eigen kinderen geen onderwijs geven, dan zal Amerika het voor ons doen." Vladimir Kryuchkov, een wapendemonstrant, gaf toe dat sommige raketwerpers te zwaar waren voor hele kleine kinderen. Maar hij hield vol dat kleinere, door raketten aangedreven granaatwerpers perfect voor hen zouden zijn, en voegde eraan toe: "Alle mannen van alle leeftijden zijn verdedigers van het moederland en ze moeten klaar zijn voor oorlog."
In de Verenigde Staten zijn ze in ieder geval klaar. In 1916 richtte het Congres het Junior Reserve Officer Training Corps op (JROTC), die tegenwoordig floreert op zo'n 3,500 Amerikaanse middelbare scholen en meer dan een half miljoen Amerikaanse kinderen inschrijft. Sommige door de overheid gerunde militaire trainingsprogramma's werken zelfs in Amerikaanse middelbare scholen. In JROTC, krijgen studenten les van militaire officieren, lezen door het Pentagon goedgekeurde leerboeken, dragen militaire uniformen en houden militaire parades. Sommige JROTC-eenheden gebruiken zelfs automatische geweren met scherpe munitie. Hoewel het Pentagon een deel van de kosten van dit kostbare programma dekt, wordt de rest door de scholen zelf gedragen. Dit 'jeugdontwikkelingsprogramma', zoals het Pentagon het noemt, loont voor het leger wanneer JROTC-studenten volwassen worden en zich bij de strijdkrachten voegen - actie die wordt vergemakkelijkt door het feit dat Amerikaanse militaire rekruteerders vaak in de klaslokalen zitten.
Zelfs als middelbare scholieren niet deelnemen aan JROTC-activiteiten, hebben militaire rekruteerders er gemakkelijk toegang toe. Een van de bepalingen van de Geen kind achtergelaten wet van 2001 vereist dat middelbare scholen de namen en contactgegevens van studenten delen met militaire rekruteerders, tenzij studenten of hun ouders zich afmelden voor deze regeling. Bovendien gebruikt het Amerikaanse leger mobiele exposities―vol met gamestations, enorme flatscreen-tv's en wapensimulators―om kinderen op middelbare scholen en elders te bereiken. GI Johnny, een opblaasbare, maf grijnzende pop gekleed in legerkleding, is een grote hit onder jonge kinderen. Volgens een militaire rekruteerder "voelen de kleine kinderen zich erg op hun gemak bij Johnny."
In 2008 richtte het Amerikaanse leger, dat erkende dat speelhallen met first person shooter-games veel populairder waren dan de saaie rekruteringscentra in stedelijke getto's, de Leger Ervaringscentrum, een gigantische speelhal in het winkelcentrum Franklin Mills net buiten Philadelphia. Hier dompelden kinderen zich onder in hi-tech oorlogsvoering op computerterminals en in twee grote simulatiehallen, waar ze op Humvee-voertuigen en Apache-helikopters konden rijden en zich een weg konden banen door golven van 'vijanden'. Ondertussen circuleerden rekruteurs van het leger door de jeugdige menigte om hen in te schrijven voor de strijdkrachten.
Werkelijk, video games zouden kinderen beter kunnen militariseren dan de rekruteerders. Gewelddadige videogames die door kinderen worden gespeeld, zijn soms gemaakt in samenwerking met grote wapenleveranciers en ontmenselijken tegenstanders en rechtvaardigen hen om ze te 'verspillen'. Ze promoten niet alleen een mate van meedogenloze agressie waar de Wehrmacht jaloers op zou kunnen zijn - zie bijvoorbeeld de immens populaire Tom Clancy's Ghost Recon Advanced Warfighter-Maar zijn zeer effectief bij het vervormen van de waarden van kinderen.
Hoe lang zullen we onze kinderen blijven opvoeden tot soldaten?
Lawrence Wittner (http://lawrenceswittner.com) is emeritus hoogleraar Geschiedenis aan SUNY/Albany. Zijn nieuwste boek is een satirische roman over verzelfstandiging en rebellie van universiteiten. Wat gebeurt er op UAardvark?
