Door Pat Elder, oktober 27, 2020
Het leger vergiftigt het water en de zeevruchten van Maryland. Laten we het water op deze locaties testen om te zien hoe erg het is.
Vorige maand werd het Maryland Department of the Environment vrijgegeven een rapport die geen reden tot ongerustheid vonden over de aanwezigheid van PFAS in de St. Mary's River en zijn oesters nabij een marinebasis die de stoffen in het water dumpte tijdens routinematige brandbestrijdingsoefeningen.
De chemicaliën, per- en polyfluoralkylstoffen, worden in verband gebracht met kanker en foetale afwijkingen.
De St. Mary's River Pilot Study of PFAS Occurrence in Surface Water and Oysters concludeerde dat, hoewel PFAS aanwezig is in de getijdenwateren van de St. Mary's River, de concentraties "aanzienlijk lager zijn dan de risicogebaseerde screeningcriteria voor recreatief gebruik en plaatsspecifieke screening voor oesterconsumptie". criteria.”
Het klinkt geruststellend.
Helaas overtreft deze verklaring de conclusies die in het rapport zijn getrokken, die waren gebaseerd op een analyse van alleen PFOA en PFAS. Het rapport bevatte onvolledige gegevens en onvolledige testen van alle PFAS. Wat nog belangrijker is, de detectielimieten voor deze studie waren vastgesteld op 1 ug/kg. Dat is één microgram per kilogram en dat is absurd!
1 ug/kg is hetzelfde als 1 deel per miljard en dat betekent 1,000 delen per biljoen. Wat dit betekent is dat de staat Maryland zegt dat het OK is om oesters te eten als ze tot 1,000 delen per biljoen bevatten, omdat ze niet eens de moeite namen om te testen op niveaus onder de 1,000 ppt.
Vorige maand werden onafhankelijke oestertesten uitgevoerd in de St. Mary's River en St. Inigoes Creek namens de St. Mary's River Watershed Association en financieel ondersteund door Public Employees for Environmental Responsibility, PEER.
Oesters in de St. Mary's River en in St. Inigoes Creek bleken meer dan 1,000 delen per biljoen (ppt) van de zeer giftige chemicaliën te bevatten. Oesters werden geanalyseerd door Eurofins, een wereldleider in PFAS-testen.
De Harvard School of Public Health en toonaangevende wetenschappelijke instellingen over de hele wereld vertellen ons dat we niet meer dan 1 ppt van deze stoffen per dag mogen consumeren. Deze chemicaliën zijn een klasse apart. Ze worden geanalyseerd in de delen per biljoen in plaats van in de delen per miljard zoals andere kankerverwekkende stoffen.
Veel staten hebben voorschriften uitgevaardigd die de niveaus van PFAS in drinkwater beperken tot 20 ppt. Een heerlijk gefrituurde oester uit St. Mary's River, gedoopt in tartaarsaus, overtreft dat 50 keer - en dat is oké met de mensen in Maryland die verantwoordelijk zijn voor het beschermen van onze gezondheid. Alle zeevruchten in de waterscheiding zijn waarschijnlijk besmet. Vrouwen uit Maryland die mogelijk zwanger zijn, mogen de lokale zeevruchten niet eten.
De wateren testen
We moeten de wateren en zeevruchten dicht bij de start- en landingsbanen testen en putten verbranden op militaire installaties in het stroomgebied van Chesapeake. We kunnen het leger niet vertrouwen en we kunnen er niet op vertrouwen dat de staat eerlijk is.
Oppervlaktewater en grondwater afkomstig van militaire bases bevatten de hoogste niveaus van giftige per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS) op aarde. De stoffen bioaccumuleren in vissen, vaak tot enkele duizenden keren de niveaus in water.
Duizenden kreken en rivieren in het hele land in de buurt van militaire bases dragen gevaarlijk hoge niveaus van de gifstoffen. Er zijn veel vissoorten gevonden met meer dan een miljoen deeltjes per biljoen in de buurt van militaire bases en sommige met meer dan 10 miljoen deeltjes per biljoen. Het eten van zeevruchten uit vervuild water is de belangrijkste route waardoor PFAS ons lichaam binnendringt. Vervuild drinkwater is een verre tweede.
De zeven bovenstaande oppervlaktewaterlocaties: Aberdeen, Fort Meade, Naval Academy, Chesapeake Beach, JB Andrews, Indian Head en Pax River werden gekozen vanwege hun nabijheid tot gedocumenteerd gebruik van met PFAS beladen blusschuim. Ze zijn allemaal gecontroleerd en bemonstering van water dat uit bases stroomt, is toegankelijk voor het publiek.
De staat Maryland is bijzonder kwetsbaar vanwege een groot aantal militaire installaties in de geografisch compacte Maryland Chesapeake-waterscheiding. Het ministerie van Milieu van Maryland staat achter de meeste staten bij het nemen van maatregelen om het publiek tegen deze plaag te beschermen.
Er zijn minstens 94 actieve en/of gesloten militaire installaties in de staat. (Zie het Excel-spreadsheet: "Maryland Military Bases". 23 van deze sites hebben het gebruik van PFAS door de DOD bevestigd of "vermoedelijk". Het is aan de staat om zijn inwoners te beschermen met de EPA aan de zijlijn. De eerste stap omvat het lanceren van een agressief testregime om de niveaus van deze "voor altijd chemicaliën" op deze militaire installaties te onderzoeken, vooral die waar het leger toegeeft dat de stoffen zijn gebruikt.
Hier zijn de zware slagmensen:
Aberdeen Proving Ground
Uit een legerrapport uit 2017 over Aberdeen:
“Op de locatie zijn er risico's door bodem en grondwater. Bodemrisico's voor de menselijke gezondheid werden in de eerste plaats bepaald door lood-hotspots in het voormalige brandoefengebied; sommige van de hotspots zijn zo diep als 14 voet (op of nabij de grondwaterspiegel). Er zijn bijkomende potentiële risico's voor de menselijke gezondheid en het milieu op de Burn Residue Disposal Area (BRDA). "
Afgezien hiervan heeft het leger niets gepubliceerd over het gebruik van PFAS in Aberdeen. Als de besmettingsniveaus van tientallen andere giftige chemicaliën die roekeloos in de baai van Aberdeen zijn gedumpt een indicatie zijn, dan spuwt de basis, gelegen nabij de bovenloop van de grote monding van Chesapeake, obscene hoeveelheden PFAS uit.
Fort George G. Meade
Grote problemen langs de Little Patuxent River - De rode X geeft het oefengebied voor vuur aan bij Fort Meade. Het ligt ongeveer een halve mijl van de rivier. Grondwatermeetputten waar AFFF routinematig werd gebruikt, tonen grondwater verontreinigd met 87,000 ppt. Aangenomen wordt dat PFAS uitspoelt in de Little Patuxent River.
Annapolis - US Naval Academy
De marine zegt te testen op PFAS aan de bovenloop van de Naval Station Lagoon. We hebben de resultaten niet en we weten niet zeker of we ze zouden vertrouwen als we ze hadden, gezien de staat van dienst van de marine. Onze beste onafhankelijke weddenschap is om een monster te nemen van het water in de Severn-rivier bij de afvoeropening van de primaire overlaat van de lagune van het marinestation.
In 54 van de 68 putten die door het leger in Annapolis zijn getest, bleken concentraties van PFAS hoger te zijn dan 70 ppt en sommige werden geregistreerd bij 70,000 ppt, duizend keer hoger dan de hoge levensduurgrens van de EPA. De ergste besmetting werd gevonden in Bay Head Park, vlakbij het Children's Theatre of Annapolis. Het gebied was ooit een testfaciliteit voor marinewapens. Grondwater werd hier gevonden op 70,000 ppt. Het oppervlaktewater wordt afgevoerd naar de Chesapeake Bay.
Bekijk De Arundel Patriot, een van de grote onafhankelijke kranten van de staat.
Gezamenlijke basis Andrews
De luchtmacht heeft grondwaterresultaten gepubliceerd die een PFAS-verontreiniging van 40,200 ppt laten zien. Surveillance van de kreek nabij het hek van de basis toonde gebieden bedekt met wit schuim in augustus 2020. De kreek mondt uit in de Potomac bij de National Colonial Farm in Piscataway Park.
Naval Surface Warfare Center - Indian Head
Indian Head is misschien wel een van de meest intens vervuilde stukken onroerend goed in het land. Locatie 71 werd gebruikt als brandput voor brandoefeningen. Indian Head heeft dit genoemd als een "aandachtsgebied" voor AFFF-gebruik dat PFAS bevat. Ze hebben de niveaus van PFAS-besmetting nog steeds niet onthuld. Gebieden langs Mattawoman Creek in het zuiden hebben soms schuimophoping langs de kust. Water in de kreek en de rivier moet worden getest.
Chesapeake Beach Marine Onderzoekslaboratorium
Het grondwater bij de vuurplaats in het gele gebied vertoonde 241,000 ppt PFOS. De site wordt sinds 1968 onafgebroken gebruikt door de marine. De privébewoners aan Karen Drive, slechts 1,200 meter verderop, hebben drinkputten die nooit zijn getest op de gifstoffen. Er moeten oppervlaktewatermonsters worden genomen uit de baai en stromen die wegstromen van de basis.
Marinevliegkamp Patuxent River
Hoewel de marine gegevens heeft vrijgegeven die 1,137.8 ppt PFAS in het grondwater in de zuidwestelijke hoek van de basis laten zien, heeft het niet veel hogere niveaus van de gifstoffen onthuld waarvan wordt aangenomen dat ze in het grondwater zijn nabij de brandkuil op Hog Point of nabij verschillende hangars waar Met schuim gemonteerde bovenliggende onderdrukkingssystemen werden routinematig getest en werkten vaak niet goed.
De marine heeft geweigerd de putten van de overwegend Afro-Amerikaanse gemeenschap van Hermanville nabij de kruising van MD RT 235 en Hermanville Rd te testen. Het Maryland Department of Health heeft ook geweigerd om de privéputten buiten de basis te testen en verklaarde dat ze het oordeel van de marine in deze zaken vertrouwen.
