De Overseas Base Realignment and Closure Coalition heeft een brief gestuurd waarin er bij de senaat en de House Armed Services Committees op wordt aangedrongen om een ​​rapportagevereiste over overzeese bases op te nemen in de FY2020 NDAA om de transparantie te vergroten, belastinggeld te besparen en de nationale veiligheid te verbeteren. De brief, bijgevoegd en hieronder, is ondertekend door meer dan twee dozijn experts en organisaties van militaire basissen.

Vragen kunnen gericht worden aan OBRACC2018@gmail.com.

Met dank,

David

David Vine
Hoogleraar
Afdeling Antropologie
American University
4400 Massachusetts Ave. NW
Washington, DC 20016 VS.

23 Augustus 2019

De geachte James Inhofe

Voorzitter, Senaatscommissie voor strijdkrachten

 

De eervolle Jack Reed

Rangschikkingslid, Senaatscommissie voor strijdkrachten

 

De geachte Adam Smith

Voorzitter, House Armed Services Committee

 

De geachte Mac Thornberry

Rangschikkend lid, House Armed Services Committee

 

Geachte voorzitters Inhofe en Smith, en rankingleden Reed en Thornberry:

Wij zijn een groep militaire basisexperts uit het hele politieke spectrum die u aansporen om Sec. 1079 van HR 2500, "Report on Financial Costs of Overseas United States Military Posture and Operations", in de National Defence Authorization Act for Fiscal Year 2020. Indien rigoureus geïmplementeerd, zou dit rapport de transparantie vergroten en een beter toezicht op de uitgaven van het Pentagon mogelijk maken, bijdragen aan kritische inspanningen om verkwistende militaire uitgaven te elimineren en de militaire paraatheid en nationale veiligheid te verbeteren.

Te lang is er weinig transparantie geweest over Amerikaanse militaire bases en operaties in het buitenland. Er zijn momenteel naar schatting 800 Amerikaanse militaire bases (“base sites”) buiten de 50 staten en Washington, DC. Ze zijn verspreid over zo'n 80 landen en gebieden - ongeveer het dubbele van het aantal gastlanden in vergelijking met het einde van de Koude Oorlog.[1]

Onderzoek heeft lang aangetoond dat overzeese bases bijzonder moeilijk te sluiten zijn als ze eenmaal gevestigd zijn. Vaak blijven bases in het buitenland alleen open vanwege bureaucratische traagheid.^[2] Militaire functionarissen en anderen gaan er vaak van uit dat als er een overzeese basis bestaat, deze voordelig moet zijn; Het congres dwingt het leger zelden om de nationale veiligheidsvoordelen van bases in het buitenland te analyseren of aan te tonen.

Het 'Fat Leonard'-corruptieschandaal van de marine, dat resulteerde in tientallen miljoenen dollars aan te hoge kosten en wijdverbreide corruptie onder hoge marineofficieren, is een van de vele voorbeelden van het gebrek aan behoorlijk civiel toezicht in het buitenland. De groeiende aanwezigheid van het leger in Afrika is een andere: toen in 2017 vier soldaten stierven tijdens gevechten in Niger, waren de meeste congresleden geschokt toen ze hoorden dat er ongeveer 1,000 militairen in dat land waren. Hoewel het Pentagon lang heeft beweerd dat het slechts één basis in Afrika heeft - in Djibouti - toont onderzoek aan dat er nu ongeveer 40 installaties van verschillende grootte zijn (een militaire functionaris erkende 46 installaties in 2017).[3] U behoort waarschijnlijk tot een relatief kleine groep in het Congres die weet dat Amerikaanse troepen sinds 22 betrokken zijn geweest bij gevechten in ten minste 2001 landen, met vaak desastreuze gevolgen.[4]

De huidige toezichtmechanismen zijn ontoereikend voor het congres en het publiek om de juiste civiele controle uit te oefenen over de militaire installaties en activiteiten in het buitenland. Het jaarlijkse "Base Structure Report" van het Pentagon geeft enige informatie over het aantal en de grootte van basissites in het buitenland, maar het rapporteert niet over tientallen bekende installaties in landen over de hele wereld en biedt vaak onvolledige of onnauwkeurige gegevens.[5] Velen vermoeden dat het Pentagon het werkelijke aantal installaties in het buitenland niet kent.

Het "Overseas Cost Report" van het Ministerie van Defensie, ingediend in zijn begrotingsdocumentatie, geeft beperkte kosteninformatie over installaties in sommige maar niet alle landen waar het leger bases onderhoudt. De gegevens van het rapport zijn vaak onvolledig en bestaan ​​voor veel landen vaak niet. Al meer dan tien jaar rapporteert DoD totale jaarlijkse kosten bij overzeese installaties van ongeveer $ 20 miljard. Een onafhankelijke analyse geeft aan dat de werkelijke kosten van het exploiteren en onderhouden van bases in het buitenland meer dan het dubbele bedragen, meer dan $ 51 miljard per jaar, met totale kosten (inclusief personeel) van ongeveer $ 150 miljard. [6] Vooral het gebrek aan toezicht op dergelijke uitgaven is bijzonder. verrassend gezien de tientallen miljarden dollars die elk jaar van de staten en districten van congresleden naar overzeese locaties stromen.

Indien correct geïmplementeerd, zal het rapport vereist door Sec. 1079 van HR 2500 zou de transparantie van de operaties van het leger in het buitenland aanzienlijk verbeteren en het Congres en het publiek in staat stellen goed civiel toezicht uit te oefenen op het Pentagon. We raden u aan om Sec. 1079 in de NDAA voor boekjaar 2020. We dringen er ook bij u op aan om de taal van het amendement te herzien om de woorden in paragraaf 1 te schrappen, "opgenomen op de blijvende hoofdlijst van locaties". Gezien de ontoereikendheid van het basisstructuurrapport, zou de vereiste rapportage de kosten en de voordelen voor de nationale veiligheid van iedereen moeten documenteren Amerikaanse installaties in het buitenland.

Bedankt voor het nemen van deze belangrijke stappen om de transparantie te vergroten, belastinggeld te besparen en de nationale veiligheid te verbeteren.

Hoogachtend,

Herindelings- en afsluitingscoalitie in het buitenland

Christine Ahn, Dames Cross DMZ

Andrew J. Bacevich, Quincy Instituut voor Verantwoordelijk Staatsmanschap

Medea Benjamin, mededirecteur, Codepink

Phyllis Bennis, directeur, New Internationalism Project, Instituut voor Beleidsstudies

Leah Bolger, CDR, Amerikaanse marine (bd), voorzitter World BEYOND War

Noam Chomsky, laureaat hoogleraar taalkunde, Agnese Nelms Haury-leerstoel, Universiteit van Arizona/emeritus hoogleraar Massachusetts Institute of Technology

Cynthia Enloe, onderzoeksprofessor, Clark University

Alliantie voor buitenlands beleid, Inc.

Joseph Gerson, president, campagne voor vrede, ontwapening en gemeenschappelijke veiligheid

David C. Hendrickson, Colorado College

Matthew Hoh, Senior Fellow, Centrum voor internationaal beleid

Guahan-coalitie voor vrede en gerechtigheid

Kyle Kajihiro, Hawai'i Vrede en Gerechtigheid

Gwyn Kirk, Vrouwen voor echte veiligheid

MG Dennis Laich, Amerikaanse leger, gepensioneerd

John Lindsay-Polen, Stop US Arms to Mexico Projectcoördinator, Global Exchange; auteur, Emperors in the Jungle: The Hidden History of the US in Panama

Catherine Lutz, Thomas J. Watson, Jr. Family Professor of Anthropology and International Studies, Watson Institute for International and Public Affairs en Department of Anthropology, Brown University

Khury Petersen-Smith, Instituut voor Beleidsstudies

Del Spurlock, voormalig algemeen adviseur en adjunct-secretaris van het Amerikaanse leger voor mankracht en reservezaken

David Swanson, uitvoerend directeur, World BEYOND War

David Vine, Professor, Afdeling Antropologie, American University

Stephen Wertheim, Quincy Institute for Responsible Statecraft en Saltzman Institute of War and Peace Studies, Columbia University

Kolonel Ann Wright, gepensioneerd Amerikaans leger en voormalig Amerikaans diplomaat

eindnoten

[1] David Vine, "Lijst van Amerikaanse militaire bases in het buitenland", 2017, American University, http://dx.doi.org/10.17606/M6H599; David Wijnstok, Base Nation: Hoe Amerikaanse militaire bases in het buitenland schadelijk zijn voor Amerika en de wereld (Metropolitan, 2015). Meer feiten en cijfers over Amerikaanse bases in het buitenland zijn beschikbaar op www.overseasbases.net/fact-sheet.html.Vragen, meer informatie: OBRACC2018@gmail.com / www.overseasbases.net.

[2] Een van de zeldzame congresstudies van Amerikaanse bases en aanwezigheid in het buitenland toonde aan dat “zodra een Amerikaanse overzeese basis is gevestigd, deze een eigen leven gaat leiden…. Oorspronkelijke missies kunnen verouderd raken, maar er worden nieuwe missies ontwikkeld, niet alleen met de bedoeling om de faciliteit draaiende te houden, maar vaak ook om deze daadwerkelijk uit te breiden.” Senaat van de Verenigde Staten, "Veiligheidsovereenkomsten en toezeggingen van de Verenigde Staten in het buitenland", Hoorzittingen voor de Subcommissie van de Senaat over veiligheidsovereenkomsten en toezeggingen van de Verenigde Staten in het buitenland van de Commissie buitenlandse betrekkingen, eenennegentigste congres, vol. 2, 2417. Meer recent onderzoek heeft deze bevinding bevestigd. Bijv. John Glaser, "Terugtrekking uit overzeese bases: waarom een ​​naar voren geplaatste militaire houding onnodig, achterhaald en gevaarlijk is", Policy Analysis 816, CATO Institute, 18 juli 2017; Chalmers Johnson, The Sorrows of Empire: Militarism, Secrecy, and the End of the Republic (New York: Metropolitan, 2004); Liaan, Base Nation.

[3] Nick Turse, “Het Amerikaanse leger zegt dat het een 'lichte voetafdruk' heeft in Afrika. Deze documenten laten een uitgebreid netwerk van bases zien,” De onderschepping, December 1, 2018,https://theintercept.com/2018/12/01/u-s-military-says-it-has-a-light-footprint-in-africa-these-documents-show-a-vast-network-of-bases/; Stephanie Savell en 5W Infographics, "Deze kaart laat zien waar ter wereld het Amerikaanse leger het terrorisme bestrijdt", Smithsonian Magazine, Januari 2019, https://www.smithsonianmag.com/history/map-shows-places-world-where-us-military-operates-180970997/; Nick Turse, "Amerika's oorlogsvoetafdruk in Afrika Geheime Amerikaanse militaire documenten onthullen een constellatie van Amerikaanse militaire bases op dat continent", TomDispatch.com, April 27, 2017, http://www.tomdispatch.com/blog/176272/tomgram%3A_nick_turse%2C_the_u.s._military_moves_deeper_into_africa/.

[4] Afghanistan, Pakistan, de Filippijnen, Somalië, Jemen, Irak, Libië, Oeganda, Zuid-Soedan, Burkina Faso, Tsjaad, Niger, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Syrië, Kenia, Kameroen, Mali, Mauritanië, Nigeria, de Democratische Republiek Congo, Saoedi-Arabië en Tunesië. Zie Savell en 5W Infographics; Nick Turse en Sean D. Naylor, "Onthuld: de 36 codenaamoperaties van het Amerikaanse leger in Afrika", Yahoo Nieuws, April 17, 2019, https://news.yahoo.com/revealed-the-us-militarys-36-codenamed-operations-in-africa-090000841.html.

[5] Nick Turse, "Bases, Bases, Everywhere... Behalve in het Pentagon's Report," TomDispatch.com, Januari 8, 2019, http://www.tomdispatch.com/post/176513/tomgram%3A_nick_turse%2C_one_down%2C_who_knows_how_many_to_go/#more; Liaan, basisnatie, 3-5; Vine, "Lijst van Amerikaanse militaire bases in het buitenland."

[6] David Vine, American University, schatting van basiskosten voor OBRACC, wijnstok@american.edu, berekeningen bijwerken in Vine, basisnatie, 195-214.