David Swanson
regisseur van World Beyond War, http://WorldBeyondWar.org
Charlottesville VA 22902
USA
Voorzitter, Olemic Thommessen
Stortinget/Parlement van Noorwegen, Oslo.
Ik schrijf u vanuit de Verenigde Staten met veel respect en genegenheid voor Noorwegen en mijn familie en vrienden daar, en de Noorse taal die mijn grootmoeder kende.
Ik schrijf namens een organisatie met aanhangers in 88 landen en met een visie die sterk overeenkomt met die van Alfred Nobel in zijn testament, en die van Bertha von Suttner, van wie wordt aangenomen dat ze dat document heeft beïnvloed.
World Beyond War steunt het standpunt zoals verwoord in de brief in bijlage hieronder. We zouden graag zien dat de Nobelprijs voor de Vrede een prijs wordt die het werk om oorlog uit de wereld te bannen eert en aanmoedigt, niet een prijs die gaat naar degenen die zich inzetten voor goed humanitair werk dat geen verband houdt met de afschaffing van oorlog, en niet een prijs die gaat naar toonaangevende makers van oorlog, zoals de huidige president van de VS.
Met hoop voor de toekomst,
Vrede,
David Swanson
__________________
Tomas Magnusson
Göteborg, 31 oktober 2014
Stortinget/Parlement van Noorwegen, Oslo.
door de voorzitter, Olemic Thommessen
Cc. per e-mail aan elk parlementslid
De Nobelstichting, Stockholm
Länsstyrelsen in Stockholm
SELECTIE VAN NOBEL COMMISSIE – “THE CHAMPIONS OF PEACE PRIZE”
Dit najaar zal het parlement van Noorwegen (Stortinget) nieuwe leden selecteren voor het Nobelcomité in een nieuwe situatie. Op 8 maart 2012 bevestigde de Nobel Foundation (Stockholm) in een brief aan de Swedish Foundations Authority haar uiteindelijke en uiteindelijke verantwoordelijkheid voor het feit dat alle onderscheidingen in overeenstemming zijn met de wet, de statuten en de beschrijving van het doel in het document van Alfred Nobel. zullen. Om gênante situaties te voorkomen waarin de Stichting geen vredesprijs kan betalen aan een door het Noorse comité geselecteerde winnaar, moet de Stortinget een comité benoemen dat gekwalificeerd, toegewijd en loyaal is aan de specifieke methode voor vrede die Nobel voor ogen had.
We verwijzen naar en ondersteunen eerdere oproepen van auteur en advocaat Fredrik S. Heffermehl voor een hervorming van het systeem voor selectie van het Nobelcomité om ervoor te zorgen dat alle leden de houding ten opzichte van wapens en militarisme zullen hebben die Nobel verwachtte. Verder vestigen wij uw aandacht op de besluiten van de Swedish Foundations Authority (de provinciale raad van Stockholm) van maart 2012 en van de Kammarkollegiet van 31 maart 2014, en de gevolgen daarvan voor de selectietaak van de Stortinget.
In deze beslissingen eisen de twee Zweedse autoriteiten respect voor het doel dat Nobel in zijn testament wilde beschrijven. Ze verwachten van de Zweedse Nobelstichting dat ze de intentie van Nobel onderzoekt en instructies geeft aan haar toekenningscommissies om ervoor te zorgen dat alle toekenningsbeslissingen trouw zijn aan de specifieke doelen die Nobel wilde ondersteunen.
We hopen dat alle parlementsleden hun morele en juridische verantwoordelijkheid in relatie tot het specifieke vredesidee van Nobel zullen overwegen, zie meer in de bijgevoegde BIJLAGE.
De jouwe
Tomas Magnusson
Wij gaan akkoord en voegen ons bij het beroep:
Nils Christie, Noorwegen,
professor, Universiteit van Oslo
Erik Dammann, Noorwegen,
oprichter "Toekomst in onze handen", Oslo
Thomas Hylland Eriksen, Noorwegen,
professor, Universiteit van Oslo
Ståle Eskeland, Noorwegen,
hoogleraar strafrecht, Universiteit van Oslo
Erni Friholt, Zweden,
Vredesbeweging van Orust
Ola Friholt, Zweden,
Vredesbeweging van Orust
Lars-Gunnar Liljestrand, Zweden,
Voorzitter van de Vereniging van FiB-advocaten
Torild Skard, Noorwegen
Ex-voorzitter van het parlement, Tweede kamer (Lagtinget)
Sören Sommelius, Zweden,
auteur en cultuurjournalist
Maj-Britt Theorin, Zweden,
ex-president, International Peace Bureau
Gunnar Westberg, Zweden,
Professor, ex-covoorzitter IPPNW (Nobelprijs voor de vrede 1985)
Jan Öberg,TFF, Zweden,
Transnationale Stichting voor Vrede en Toekomstig Onderzoek.
BIJLAGE
NOBEL COMMISSIE SELECTIE – AANVULLENDE ACHTERGROND
Nobel nam een standpunt in over hoe vrede maken. "De prijs voor de voorvechters van de vrede" was bedoeld om de inspanningen voor een fundamentele verandering van de betrekkingen tussen naties te ondersteunen. Het concept moet worden bepaald door wat Nobel eigenlijk bedoelde uit te drukken, niet door wat men zou willen dat hij bedoelde. Nobel gebruikte drie termen die precies het soort voorvechters van vrede specificeerden dat hij in gedachten had; "creëer de broederschap van naties", "verklein of schaft staande legers af" en "vredescongressen". Er is niet veel expertise in vredesgeschiedenis voor nodig om de uitdrukkingen in het testament te herkennen als een specifieke weg naar vrede – een mondiaal akkoord, een Weltverbrüderung, het directe tegenovergestelde van de traditionele aanpak.
De Nobelprijs voor de vrede was nooit bedoeld als algemene prijs voor fijne mensen die goede dingen doen, het zou een specifiek politiek idee moeten promoten. Het doel was niet om prestaties te belonen die op zijn best een verre en indirecte invloed op de vrede kunnen hebben. Nobel was duidelijk van plan degenen te steunen die werken voor de visie van een wereldwijde overeenkomst over ontwapening en het vervangen van macht door recht in internationale betrekkingen. De huidige politieke houding ten opzichte van dit idee in het Parlement is het tegenovergestelde van de mening van de meerderheid in 1895, maar het testament is hetzelfde. Het idee dat het Parlement en het Nobelcomité wettelijk verplicht zijn te promoten, is ook hetzelfde. Ons verzoek om respect voor het ware doel van Nobel is gebaseerd op een diepgaande analyse van het doel van de Vredesprijs die wordt gepresenteerd in het boek van Fredrik S. Heffermehl De Nobelprijs voor de vrede. Wat Nobel echt wilde (Praeger 2010). Zijn analyse en conclusies zijn, voor zover bekend, niet weerlegd door het Parlement of het Nobelcomité. Ze zijn gewoon genegeerd.
Nobel had voor de hand liggende redenen om vertrouwen te tonen in de Stortinget en haar de selectie van een Nobelcomité toe te vertrouwen. Het Noorse parlement stond destijds voorop bij het steunen van de ideeën van Bertha von Suttner en was een van de eersten die geld toekende aan het International Peace Bureau, IPB (Nobelprijs voor de Vrede in 1910) – net als Nobel zelf. Nobel zocht professionele expertise voor de toekenningscommissies op het gebied van wetenschap, geneeskunde en literatuur. Hij moet het Stortinget hebben toevertrouwd om een commissie van vijf deskundigen te selecteren die zich toelegt op het promoten van de ideeën van de voorvechters van vrede op vrede op basis van ontwapening, wetgeving en internationale instellingen.
Het is duidelijk in strijd met de voorwaarden van Nobel wanneer zijn prijs voor vrede en ontwapening tegenwoordig wordt beheerd door mensen die geloven in bewapening en militair geweld. Niemand in Stortinget staat vandaag voor zijn benadering van vrede. Tegenwoordig zijn er maar weinig professionals die vrede nastreven volgens de Nobel-methode, bijna geen academici in vredesonderzoek of internationale aangelegenheden. Zelfs in het maatschappelijk middenveld zijn er maar weinigen die zo toegewijd zijn aan het specifieke algemene idee van ontwapening van de prijs dat ze gekwalificeerd zijn om lid te zijn van het Nobelcomité. De visie van Nobel, vandaag relevanter en dringender dan ooit, heeft recht op de zichtbaarheid die de prijs eraan zou moeten geven. Het is onrechtvaardig jegens de beoogde ontvangers om de Nobelprijs om te zetten in een algemene prijs voor alle denkbare doeleinden en systematisch de Nobelprijs voor vrede te verbergen en te verwarren: een wereldwijde overeenkomst om de wereld te bevrijden van wapens, militarisme – en oorlogen.
Erger nog, het is onrechtvaardig jegens alle wereldburgers en de toekomst van het leven op de planeet wanneer Stortinget de Nobelprijs heeft overgenomen, getransformeerd en, in plaats van zijn visionaire idee te promoten, de prijs gebruikt om hun eigen ideeën te promoten. en belangen. Het is zowel juridisch als politiek afschuwelijk dat de politieke meerderheid in Noorwegen een prijs heeft overgenomen die toebehoort aan de dissidenten in de vredespolitiek. Mensen die vervuld zijn van onzekerheid en angst bij het idee van de prijs, zijn duidelijk ongeschikt als rentmeesters van de prijs.
In een toezichtzaak door de Swedish Foundation Authority verklaarde de Nobel Foundation (Zweeds) in haar brief van 8 maart 2012 dat de Foundation zich bewust was van haar algemene verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat alle betalingen, inclusief die van de vredesprijs, in overeenstemming zijn met het testament. Toen de Autoriteit in haar besluit van 21 maart 2012 verder onderzoek stopzette, verwachtte zij dat de Zweedse Nobelstichting de doelstellingen van de vijf Nobelprijzen zou onderzoeken en instructies zou geven aan haar subcommissies. De Autoriteit beschouwde dergelijke instructies aan de commissies als vereist, "anders zal de naleving van het beschreven doel na verloop van tijd gedoemd zijn te mislukken." Aangezien de Nobel Foundation dus een superieure verantwoordelijkheid heeft voor de wettigheid van alle beslissingen, moet ze ook kunnen vertrouwen op subcommissies die gekwalificeerd en loyaal zijn aan de door Nobel beschreven doeleinden.
Een dergelijke loyaliteit aan het idee van Nobel is een wettelijke verplichting die niet goed wordt nageleefd door het huidige systeem waarin Stortinget de selectie van de zetels in het Nobelcomité heeft gedelegeerd aan de politieke partijen. Als het Parlement niet in staat of bereid is te eisen dat leden van het comité loyaal zijn aan het idee van Nobel, moeten er andere oplossingen worden gevonden om de vredesvisie van Nobel te beschermen. Het zou jammer zijn als directe bevelen van Zweedse zijde, of een rechtszaak, nodig zouden zijn om de onhoudbare selectieprocedure die Stortinget sinds 1948 toepast, te veranderen.
De Nobel Foundation heeft bij de autoriteiten ontheffing aangevraagd van haar wettelijke plicht om ervoor te zorgen dat alle betalingen, inclusief de vredesprijzen, een inhoud hebben die binnen de bedoeling van Nobel ligt. Dit verzoek om ontheffing (van zijn centrale en belangrijkste verantwoordelijkheid) is afgewezen (Kammarkollegiet, besluit 31 maart 2014). De Nobel Foundation heeft tegen de afwijzing beroep aangetekend bij de Zweedse regering.
Het is de taak van het Parlement om een Nobelcomité te benoemen dat bestaat uit mensen die het idee van de vredesprijs steunen. In 2014 viert Noorwegen de 200ste verjaardag van zijn grondwet. Als het Parlement blijk wil geven van zijn democratische niveau, respect voor de rechtsstaat, democratie, de rechten van politieke dissidenten – en Nobel – dan moet het de bovengenoemde kwesties grondig bespreken voordat het een nieuw Nobelcomité kiest.
Meer informatie op de website: nobelwill.org
