Het is tijd dat wapenbedrijven uit de klas worden geschopt

Door Tony Dale, 5 december 2020

Van DiEM25.org

In het landelijke graafschap Devon in het VK ligt de historische haven van Plymouth, de thuisbasis van het Britse Trident-kernwapensysteem. Het beheer van die faciliteit is Babcock International Group PLC, een wapenfabrikant die genoteerd staat op de FTSE 250 met een omzet in 2020 van £ 4.9 miljard.

Wat echter veel minder bekend is, is dat Babcock ook de onderwijsdiensten in Devon runt, en in veel andere gebieden in het VK. Na de wereldwijde financiële crisis van 2008-9, waarbij regeringen over de hele wereld bezuinigingsmaatregelen namen, liepen de bezuinigingen op de lokale autoriteiten op tot meer dan 40% en werden lokale onderwijsdiensten uitbesteed aan de particuliere sector. In Devon was het Babcock die het bod won om ze te leiden.

Het wapenbedrijf, dat conflicten en geweld over de hele wereld aanstuurt, is nu een van de slechts twaalf erkende onderwijsaanbieders in het VK.

Een verklaring op haar website beschrijft haar activiteiten als: "... een unieke joint venture tussen Babcock International Group plc en Devon County Council, die de beste handelspraktijken combineert met de waarden en principes van de publieke sector."

Zo'n relatie introduceert moreel risico waar er voorheen geen bestond. "Beste handelspraktijk" - met andere woorden, concurrentie - is geen waarde voor de openbare dienst en de toepassing ervan in het onderwijs heeft ernstige gevolgen voor de meest kwetsbaren, zoals zal worden aangetoond. Private bedrijven in openbare dienst stellen ook uitdagingen voor de verantwoordingsplicht en in dit geval roept de aanwezigheid van wapenhandel andere morele vragen op rond toestemming.

Toch is Babcock niet de enige wapenfabrikant die onderwijs biedt aan kinderen. Andere Britse wapenbedrijven, zoals de gigantische BAE-systemen die de Trident-nucleaire onderzeeërs van Groot-Brittannië ontwierpen, hebben onlangs ook hun weg naar scholen gevonden door hen lesmateriaal te geven en, volgens The Guardian, "het bieden van een raketsimulator voor kinderen om mee te spelen”. In een reactie op de affaire zei Andrew Smith, woordvoerder van de Campagne tegen wapenhandel zei: “Als deze bedrijven zichzelf promoten bij kinderen, hebben ze het niet over de dodelijke impact die hun wapens hebben. [..] Scholen [..] mogen nooit worden gebruikt als bedrijfsvoertuig voor wapenbedrijven. "

Het wordt tijd, zoals diezelfde woordvoerder zei, dat wapenbedrijven uit de klas worden gegooid.

Een autoritaire benadering; een regeling die openbare controle weerstaat

Er is een reële en verontrustende vraag hoe de cultuur van de wapenhandel, van Babcock, de educatieve middelen die zij verstrekken, beïnvloedt. 

Beschouw het volgende geval. Babcocks 'verantwoordelijkheden' in Devon omvatten aanwezigheidsmonitoring en beoordeling van leerlingen - taken waarvoor ze een hardline autoritaire benadering hanteren. Wanneer een kind afwezig is op school, bedreigt Babcock zijn ouders met £ 2,500 boetes en tot drie maanden gevangenisstraf, zoals blijkt uit de onderstaande brief:

De brief en soortgelijke artikelen maakten furore onder ouders van Devon-leerlingen, en in 2016 werd een petitie werd gestart en riep de Devon County Council op om het contract van Babcock te annuleren wanneer het in 2019 moest worden verlengd. De petitie kreeg weinig handtekeningen (iets meer dan duizend) en de verlenging van 2019 ging door. Het loopt nu af in 2022.

In 2017 diende een bezorgde ouder een verzoek om vrijheid van informatie in bij de Devon County Council voor details over hun contract met Babcock. Het werd geweigerd op grond van commerciële gevoeligheid. De ouder ging in beroep tegen de beslissing en beschuldigde de Raad van "versluierende poortwachter, tijdvertraging, vermijdingstactieken”, En hoewel de informatie uiteindelijk werd vrijgegeven, werd de Raad voor de vertraging in strijd met de Freedom of Information Act bevonden. De opvoeding van een kind is van het hoogste morele belang en de betrokkenen moeten nader onderzoek verwelkomen. Dit is duidelijk niet het geval met de regeling van Babcock in Devon.

Off-rolling: de zwaksten uitdrijven om competitief te blijven

De bedrijfscultuur, met name het bouwen en verkopen van wapens, is in het onderwijs volkomen misplaatst. Competitie is niet hoe je resultaten behaalt, en scoren op de ranglijst van scholen is geen maatstaf voor succes.

Toch zijn dit de principes die worden toegepast. In 2019 rapporteerde Tes, een aanbieder van online onderwijsbronnen, een zorgwekkende trend. Steeds meer ouders van leerlingen die worstelden met school werden “gedwongen, aangespoord en overtuigd"Om hun kinderen thuisonderwijs te geven - dwz ze van de schoolrol te verwijderen, waar hun prestaties niet langer van invloed kunnen zijn op de ranglijst van de school - in een praktijk die bekend staat als 'off-rolling'.

De motivatie voor deze praktijk is simpel: het is “geactiveerd door de positie van de ranglijst”, Volgens een YouGov-rapport uit 2019. Een adjunct-hoofdonderwijzer van een middelbare school zegt in het rapport: "Er kan een verleiding zijn om [een leerling] van de grond te krijgen, zodat ze de schoolresultaten niet naar beneden halen ... Moreel ben ik het er niet mee eens." Afrollen is onethisch; het legt een grote druk op de ouders en is eenvoudigweg onwettig.

Het is niet verwonderlijk dat Babcock in Devon een illustratie geeft van deze vreselijke praktijk in actie. De onderstaande tabellen zijn afkomstig uit officiële documenten van Babcock en Devon County Council.

De statistieken spreken voor zich; het percentage schoolkinderen in Devon dat is ingeschreven voor thuisonderwijs (EHE) is gestegen van 1.1% in 2015/16 naar 1.9% in 2019/20. Dit wijst erop dat nog eens 889 kinderen door Babcock uit Devons scholen zijn 'weggerold'.

Een essentiële keuze die ouders worden geweigerd

De laatste kwestie heeft te maken met geloof en keuze. Het recht op godsdienstvrijheid komt in het gedrang wanneer u bijvoorbeeld wordt gedwongen deel te nemen aan religieuze diensten die niet uw eigen religie zijn. Het VK is een seculiere samenleving en dergelijke rechten worden krachtig verdedigd, maar strekken ze zich verder uit? Iedereen betaalt voor defensie door middel van belastingheffing in een soort 'verkregen toestemming', maar het is onrechtvaardig dat degenen die ervan profiteren, terug kunnen komen om een ​​tweede plak van de openbare financiënkoek te pakken. Er is geen gelijkaardige 'verkregen toestemming' voor de wapenhandel die onderwijs geeft.

Met de aanbesteding van lokale onderwijsdiensten aan de privésector, is de wapenhandel waar het onderwijsgeld naartoe gaat, buiten het defensiebudget. En als uw kind onderwijs nodig heeft, merkt u dat u onbewust medeplichtig bent aan het opbouwen van een respectabel openbaar profiel en het verhogen van de winst voor mensen die wapens verkopen. Er is een gezegde in de marktcultuur 'er zijn twee kanten aan elke handel'. De wapenhandel bestaat voor haar klanten en haar aandeelhouders; het is moreel onaanvaardbaar dat ouders van schoolkinderen worden opgenomen in de commerciële activiteiten.

Wat er in 2022 met het contract tussen de Devon County Council en Babcock gebeurt, kan te maken hebben met publieke druk. Het is een belangrijke testcase of wij, als burgers, als progressieven, de wapenhandel uit onze scholen kunnen halen. Zullen we het proberen?

DiEM25-leden bespreken momenteel mogelijke acties om het probleem dat in dit artikel wordt besproken aan te pakken. Wil je erbij betrokken worden, of heb je kennis, kunde of ideeën om hieraan bij te dragen, sluit je aan bij de speciale thread op ons forum en stel jezelf voor, of neem rechtstreeks contact op met de auteur van dit stuk.

Fotobronnen: CDC oppompen van Pexels en Wikimedia Commons.