Hiroshima-achtervolging

Door David Swanson
Opmerkingen bij Herdenking Hiroshima-Nagasaki in Peace Garden aan Lake Harriet, Minneapolis, Minn., 6 augustus 2017

Bedankt dat je me hebt uitgenodigd om hier te komen spreken. Ik ben dankbaar en vereerd, maar het is geen gemakkelijke taak. Ik heb op televisie gesproken en voor grote menigten en voor belangrijke grote mensen, maar hier vraag je me om te spreken voor honderdduizenden geesten en miljarden wachtende geesten. Om verstandig over dit onderwerp na te denken, moeten we ze allemaal in gedachten houden, evenals degenen die probeerden Hiroshima en Nagasaki te voorkomen, degenen die het overleefden, degenen die rapporteerden, degenen die zichzelf dwongen om steeds opnieuw te herinneren om anderen te onderwijzen.

Misschien nog moeilijker is het denken aan degenen die zich haastten om al die doden en gewonden te laten gebeuren of die onvoorwaardelijk meegingen, en degenen die vandaag hetzelfde doen. Aardige mensen. Fatsoenlijke mensen. Mensen die oppervlakkig op jou lijken. Mensen die hun kinderen of hun huisdieren niet mishandelen. Mensen houden misschien van de commandant van de Amerikaanse Pacific Fleet die vorige week werd gevraagd of hij een nucleaire aanval op China zou lanceren als president Trump hem dat zou opdragen. Zijn antwoord was een zeer principieel en redelijk ja, hij zou bevelen gehoorzamen.

Als mensen bevelen niet opvolgen, stort de wereld in elkaar. Daarom moet men bevelen gehoorzamen, zelfs als ze de wereld uit elkaar scheuren - zelfs onwettige bevelen, bevelen die het VN-handvest schenden, bevelen die het Kellogg-Briand-pact negeren, bevelen die voor altijd alle bestaan ​​van of herinnering aan elke mooie jeugdherinnering en elk kind vernietigen. .

Daarentegen heeft Jeremy Corbyn, het hoofd van de Labour Party in het VK, en de volgende premier als de huidige trends zich voortzetten, gezegd dat hij nooit kernwapens zou gebruiken. Hij werd alom veroordeeld omdat hij zo onredelijk was.

We kunnen en moeten kernwapens van de aardbodem verwijderen voordat ze opzettelijk of per ongeluk worden gebruikt. Sommigen van hen zijn duizenden keren meer dan wat op Japan is gedropt. Een klein aantal van hen zou een nucleaire winter kunnen veroorzaken die ons uithongert. Hun proliferatie en normalisatie garandeert dat ons geluk opraakt als we ze niet elimineren. Nukes zijn per ongeluk gelanceerd in Arkansas en per ongeluk gedropt op North Carolina. (John Oliver zei dat je je geen zorgen hoeft te maken, daarom hebben we TWEE Carolina's). De lijst van bijna-ongevallen en misverstanden is onthutsend.

Stappen zoals het nieuwe verdrag dat door de meeste landen van de wereld naar voren is gebracht om het bezit van kernwapens te verbieden, moeten worden uitgevoerd met alles wat we hebben, gevolgd door campagnes om alle financiering af te stoten en het proces uit te breiden tot kernenergie en verarmd uranium.

Maar het zal een grote hindernis zijn om de nucleaire naties, en in het bijzonder degene waar we in staan, ertoe te brengen zich bij de wereld aan te sluiten, en het kan onoverkomelijk zijn, tenzij we niet alleen stappen ondernemen tegen dit slechtste van alle wapens die tot nu toe zijn vervaardigd, maar ook tegen de instelling van oorlog zelf. Mikhail Gorbatsjov zegt dat, tenzij de Verenigde Staten hun agressie en militaire dominantie met niet-nucleaire landen verminderen, andere landen de nucleaire raketten die hen volgens hen beschermen tegen aanvallen niet zullen opgeven. Er is een reden dat veel waarnemers de laatste sancties tegen Rusland, Noord-Korea en Iran zien als een opmaat naar een oorlog tegen Iran, en niet tegen de andere twee.

Het is de ideologie van oorlog, evenals de bewapening en middelen van oorlog, die Jeremy Corbyn veroordeelt terwijl hij applaudisseert voor een man die beweert blinde gehoorzaamheid aan een onwettig bevel. Je kunt je afvragen of zulke goede soldaten en matrozen Vasili Alexandrovich Arkhipov als een gedegenereerde of als een held beschouwen. Hij was natuurlijk een officier van de Sovjet-marine die weigerde kernwapens te lanceren tijdens de Cubaanse rakettencrisis, waardoor hij mogelijk de wereld redde. Hoe plezierig we ook mogen zijn met alle leugens, overdrijving en demonisering tegen Rusland door onze gekozen en niet-gekozen functionarissen en hun mediakanalen, ik denk dat het veel nuttiger zou zijn om standbeelden van Vasili Arkhipov op te richten in Amerikaanse parken. Misschien naast standbeelden van Frank Kellogg.

Het is niet alleen de ideologie van oorlog die we moeten overwinnen, maar bekrompenheid, nationalisme, racisme, seksisme, materialisme en het geloof in ons voorrecht om de planeet te vernietigen, hetzij door straling of door het verbruik van fossiele brandstoffen. Daarom heb ik mijn twijfels over zoiets als een March For Science. Ik heb nog nooit gehoord van een mars voor wijsheid of een betoging voor nederigheid of een demonstratie voor vriendelijkheid. We hadden zelfs een rally voor niets, in tegenstelling tot rally's, georganiseerd door een komiek in Washington, DC, voordat we ooit een demonstratie hadden gehouden voor deze andere belangrijke doelen.

Er is een regel in een boek en film van Carl Sagan genaamd Neem contact op dat heeft de hoofdpersoon die wijselijk wil vragen aan een meer technologisch geavanceerde beschaving hoe ze voorbij het stadium van "technologische adolescentie" zijn gekomen zonder zichzelf te vernietigen. Maar dit is geen technologische adolescentie waarin we ons bevinden. Technologie zal met het verstrijken van de tijd steeds gevaarlijkere apparaten blijven produceren. Technologie zal niet volwassen worden en alleen nuttige dingen gaan produceren, want technologie is geen mens. Dit is de morele adolescentie waarin we ons bevinden. We geven delinquenten de macht die de politie aansporen om de hoofden te breken en hun maatjes om vrouwen aan te vallen, en die problemen proberen op te lossen met gigantische muren, propaganda op junior-hoog niveau, het weigeren van gezondheidszorg en het veelvuldig ontslaan van mensen.

Of we versterken net zo puberende prom-king-personages zoals de Amerikaanse president die iets meer dan een jaar geleden naar Hiroshima ging en volkomen onterecht verklaarde dat "artefacten ons vertellen dat er een gewelddadig conflict verscheen met de allereerste man", en die er bij ons op aandrong om zelf ontslag te nemen. tot permanente oorlog met de woorden: "We zijn misschien niet in staat om het vermogen van de mens om kwaad te doen uit te schakelen, dus moeten naties en de allianties die we vormen over de middelen beschikken om onszelf te verdedigen."

Toch wint een dominante gemilitariseerde natie absoluut niets defensiefs van kernwapens. Ze schrikken op geen enkele manier terroristische aanslagen door niet-statelijke actoren af. Ze voegen ook geen greintje toe aan het vermogen van het Amerikaanse leger om naties ervan te weerhouden aan te vallen, gezien het vermogen van de Verenigde Staten om overal en altijd iets te vernietigen met niet-nucleaire wapens. Ze winnen ook geen oorlogen, en de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en China hebben allemaal oorlogen verloren tegen niet-nucleaire mogendheden terwijl ze over kernwapens beschikten. Evenmin kan, in het geval van een wereldwijde nucleaire oorlog, een buitensporige hoeveelheid wapens de Verenigde Staten op geen enkele manier beschermen tegen een apocalyps.

We moeten werken aan het elimineren van kernwapens, zei president Barack Obama in Praag en Hiroshima, maar waarschijnlijk niet tijdens zijn leven. We hebben geen andere keuze dan te bewijzen dat hij ongelijk had over die timing.

We moeten verder gaan dan wat onze leiders ons vertellen over kernwapens, inclusief wat onze scholen onze kinderen vertellen over Hiroshima en Nagasaki. Weken voordat de eerste bom werd afgeworpen, stuurde Japan een telegram naar de Sovjet-Unie waarin het de wens uitsprak zich over te geven en de oorlog te beëindigen. De Verenigde Staten hadden de codes van Japan gebroken en het telegram gelezen. President Harry Truman verwees in zijn dagboek naar 'het telegram van de Japanse keizer die om vrede vroeg'. Japan maakte alleen bezwaar tegen de onvoorwaardelijke overgave en het opgeven van zijn keizer, maar de Verenigde Staten drongen aan op die voorwaarden tot nadat de bommen vielen, waarna het Japan toestond zijn keizer te behouden.

Presidentieel adviseur James Byrnes had Truman verteld dat het laten vallen van de bommen de Verenigde Staten in staat zou stellen "de voorwaarden voor het beëindigen van de oorlog te dicteren". Secretaris van de marine James Forrestal schreef in zijn dagboek dat Byrnes 'het meest verlangde om de Japanse affaire af te ronden voordat de Russen binnenkwamen'. Ze kwamen binnen op dezelfde dag dat Nagasaki werd vernietigd.

De United States Strategic Bombing Survey concludeerde dat, “... zeker vóór 31 december 1945, en naar alle waarschijnlijkheid vóór 1 november 1945, Japan zich zou hebben overgegeven, zelfs als de atoombommen niet waren afgeworpen, zelfs als Rusland niet was binnengedrongen. de oorlog, en zelfs als er geen invasie was gepland of overwogen. Een andersdenkende die vóór de bombardementen dezelfde mening had geuit tegenover de minister van Oorlog, was generaal Dwight Eisenhower. De voorzitter van de gezamenlijke stafchefs, admiraal William D. Leahy, was het ermee eens: “Het gebruik van dit barbaarse wapen in Hiroshima en Nagasaki bood geen materiële hulp in onze oorlog tegen Japan. De Japanners waren al verslagen en klaar om zich over te geven”, zei hij.

De Verenigde Staten moeten ophouden tegen zichzelf te liegen en een omgekeerde wapenwedloop gaan leiden. Dit vereist nederigheid, diepe eerlijkheid en openheid voor internationale inspecties. Maar zoals Tad Daley heeft geschreven: “Ja, internationale inspecties hier zouden inbreuk maken op onze soevereiniteit. Maar ontploffingen van atoombommen hier zouden ook inbreuk maken op onze soevereiniteit. De enige vraag is welke van die twee inbreuken we minder ondraaglijk vinden.”