Hier zijn 12 manieren waarop de Amerikaanse invasie van Irak voortleeft in schande

Door Medea Benjamin en Nicolas SJ Davies, 17 maart 2020

Terwijl de wereld wordt verteerd door de angstaanjagende coronavirus pandemie, markeert de Trump-regering op 19 maart de 17e verjaardag van de Amerikaanse invasie van Irak door opraken het conflict daar. Nadat een op Iran gerichte militie op 11 maart naar verluidt een Amerikaanse basis nabij Bagdad had geslagen, voerde het Amerikaanse leger vergeldingsacties uit tegen vijf van de wapenfabrieken van de militie en kondigde het aan dat het nog twee vliegdekschepen naar de regio stuurt, evenals een nieuwe Patriot-raket systemen en honderden meer troepen om ze te bedienen. Dit is in tegenspraak met de Stemming van januari van het Iraakse parlement dat de Amerikaanse troepen opriep het land te verlaten. Het druist ook in tegen het sentiment van de meeste Amerikanen, die denken de oorlog in Irak was het vechten niet waard en tegen de campagnebelofte van Donald Trump om de eindeloze oorlogen te beëindigen.

Zeventien jaar geleden vielen de Amerikaanse strijdkrachten Irak aan en vielen ze binnen met een troepenmacht van meer dan XNUMX jaar 460,000 troepen van al haar strijdkrachten, ondersteund door 46,000 UK troepen, 2,000 uit Australië en een paar honderd uit Polen, Spanje, Portugal en Denemarken. Het "shock and awe" luchtbombardement ontketende 29,200 bommen en raketten op Irak in de eerste vijf weken van de oorlog.

De Amerikaanse invasie was een misdaad van agressie voor internationaal recht, en werd actief tegengewerkt door mensen en landen over de hele wereld, inclusief 30 miljoen mensen die op 60 februari 15 de straat op gingen in 2003 landen om hun afschuw te uiten dat dit echt zou kunnen gebeuren aan het begin van de 21e eeuw. De Amerikaanse historicus Arthur Schlesinger Jr., die een speechschrijver was voor president John F. Kennedy, vergeleek de Amerikaanse invasie van Irak met de preventieve aanval van Japan op Pearl Harbor in 1941 en schreef"Vandaag zijn wij Amerikanen die in schande leven."

Zeventien jaar later hebben de gevolgen van de invasie de vrees van iedereen die ertegen was, waargemaakt. Oorlogen en vijandigheden woeden in de hele regio, en verdeeldheid over oorlog en vrede in de VS en westerse landen daagt onze uit zeer selectieve weergave van onszelf als geavanceerde, beschaafde samenlevingen. Hier is een blik op 12 van de meest ernstige gevolgen van de Amerikaanse oorlog in Irak.

1. Miljoenen Irakezen vermoord en gewond

Schattingen over het aantal doden bij de invasie en bezetting van Irak lopen sterk uiteen, maar zelfs de meest conservatieve schattingen gebaseerd op fragmentarische rapportage van minimaal bevestigde sterfgevallen zijn honderdduizenden. Echt wetenschappelijke studies schatte dat 655,000 Irakezen waren gestorven in de eerste drie oorlogsjaren, en ongeveer een miljoen in september 2007. Het geweld van de Amerikaanse escalatie of "golf" bleef doorgaan in 2008 en het sporadisch conflict duurde van 2009 tot 2014. Vervolgens in zijn nieuwe campagne tegen de Islamitische Staat bombardeerden de VS en hun bondgenoten de grote steden in Irak en Syrië met meer dan 118,000 bommen en de zwaarste artilleriebeschietingen sinds de oorlog in Vietnam. Ze brachten veel van Mosul en andere Iraakse steden tot puin, en een voorlopig Iraaks Koerdisch inlichtingenrapport stelde vast dat meer dan 40,000-burgers werden alleen in Mosul gedood. Er zijn geen uitgebreide sterfteonderzoeken voor deze laatste dodelijke fase van de oorlog. Naast alle verloren levens zijn er nog meer mensen gewond geraakt. Dat zegt de Centrale Statistische Organisatie van de Iraakse regering 2 miljoen Irakezen zijn uitgeschakeld.

2. Miljoenen meer Irakezen zijn ontheemd

Tegen 2007 meldde de Hoge Commissaris van de VN voor vluchtelingen (UNHCR) dat bijna 2 miljoen Irakezen was gevlucht voor het geweld en de chaos van het bezette Irak, voornamelijk naar Jordanië en Syrië, terwijl nog eens 1.7 miljoen ontheemden binnen het land. De Amerikaanse oorlog tegen de Islamitische Staat was nog meer afhankelijk van bombardementen en artilleriebeschietingen, waarbij nog meer huizen werden vernietigd en verplaatsen een verbazingwekkende 6 miljoen Irakezen van 2014 tot 2017. Volgens de UNHCR, 4.35 miljoen mensen zijn naar huis teruggekeerd naarmate de oorlog tegen IS is afgelopen, maar velen worden geconfronteerd met "vernietigde eigendommen, beschadigde of niet-bestaande infrastructuur en het gebrek aan mogelijkheden voor levensonderhoud en financiële middelen, die soms hebben geleid tot secundaire verplaatsing." De intern ontheemde kinderen in Irak vertegenwoordigen "een generatie getraumatiseerd door geweld, verstoken van onderwijs en kansen", volgens Speciale VN-rapporteur Cecilia Jimenez-Damary.

3. Duizenden Amerikaanse, Britse en andere buitenlandse troepen vermoord en gewond

Terwijl het Amerikaanse leger Iraakse slachtoffers onderschrijft, volgt en publiceert het zijn eigen slachtoffers. Vanaf februari 2020 4,576 Amerikaanse troepen en 181 Britse troepen zijn gedood in Irak, evenals 142 andere buitenlandse bezettingstroepen. Meer dan 93 procent van de in Irak vermoorde buitenlandse bezettingstroepen zijn Amerikanen. In Afghanistan, waar de VS meer steun heeft gekregen van de NAVO en andere bondgenoten, was slechts 68 procent van de gedode bezettingstroepen Amerikanen. Het grootste deel van de Amerikaanse slachtoffers in Irak is een van de prijzen die Amerikanen hebben betaald voor het eenzijdige, illegale karakter van de Amerikaanse invasie. Tegen de tijd dat Amerikaanse troepen zich in 2011 tijdelijk terugtrokken uit Irak, 32,200 Amerikaanse troepen was gewond. Terwijl de VS probeerden haar bezetting uit te besteden en te privatiseren minimaal 917 In Irak werden ook burgerlijke aannemers en huursoldaten gedood en 10,569 gewond, maar ze waren niet allemaal Amerikaanse staatsburgers.

4. Nog meer veteranen hebben zelfmoord gepleegd

Meer dan 20 Amerikaanse veteranen doden zichzelf elke dag - dat zijn meer doden per jaar dan het totale aantal Amerikaanse militaire doden in Irak. Degenen met de hoogste zelfmoordcijfers zijn jonge veteranen met gevechtsblootstelling, die zelfmoord plegen tegen tarieven "4-10 keer hoger dan hun burgergenoten. ' Waarom? Zoals Matthew Hoh van Veterans for Peace uitlegt, schreeuwen veel veteranen 'om te re-integreren in de samenleving', schamen ze om hulp te vragen, worden ze belast door wat ze in het leger hebben gezien en gedaan, zijn ze getraind in schieten en bezitten ze wapens en dragen ze mentale en fysieke wonden die hun leven moeilijk maken.

5. Triljoenen dollars verspild

Op 16 maart 2003, slechts enkele dagen voor de Amerikaanse invasie, voorspelde vice-president Dick Cheney dat de oorlog de VS ongeveer $ 100 miljard zou kosten en dat de Amerikaanse betrokkenheid twee jaar zou duren. Zeventien jaar later lopen de kosten nog steeds op. Het Congressional Budget Office (CBO) schatte de kosten op $ 2.4 biljoen voor de oorlogen in Irak en Afghanistan in 2007. Nobelprijswinnaar econoom Joseph Stiglitz en Linda Bilmes van de Harvard University schatten de kosten van de oorlog in Irak op meer dan $ 3 biljoen, “Op basis van conservatieve veronderstellingen”, in 2008. De Britse regering gaf in ieder geval uit 9 miljard pond in directe kosten tot en met 2010. Wat de VS deden geen geld aan uitgevenin tegenstelling tot wat veel Amerikanen denken, was het de wederopbouw van Irak, het land dat onze oorlog heeft vernietigd.

6. Disfunctionele en corrupte Iraakse regering

De meeste mannen (geen vrouwen!) die Irak vandaag leiden, zijn nog steeds voormalige ballingen die in 2003 Bagdad binnenvlogen op de hielen van de Amerikaanse en Britse invasietroepen. Irak exporteert eindelijk weer 3.8 miljoen vaten olie per dag en verdienen $ 80 miljard per jaar aan olie-export, maar weinig van dit geld stroomt naar beneden om verwoeste en beschadigde huizen te herbouwen of om Irakezen banen, gezondheidszorg of onderwijs te bieden, alleen 36 procent van wie zelfs een baan hebben. Iraakse jongeren zijn de straat opgegaan om een ​​einde te maken aan het corrupte Iraakse politieke regime na 2003 en de Amerikaanse en Iraanse invloed op de Iraakse politiek. Meer dan 600 demonstranten werden gedood door regeringstroepen, maar de protesten dwongen premier Adel Abdul Mahdi om af te treden. Een andere voormalige westerse ballingschap, Mohammed Tawfiq Allawi, de neef van de voormalige door de VS aangestelde interim-premier Ayad Allawi, werd gekozen om hem te vervangen, maar hij nam ontslag binnen enkele weken nadat de Nationale Vergadering zijn kabinetskeuzes niet had goedgekeurd. De populaire protestbeweging vierde het ontslag van Allawi en Abdul Mahdi stemde ermee in om premier te blijven, maar alleen als 'verzorger' om essentiële functies uit te oefenen totdat er nieuwe verkiezingen kunnen worden gehouden. Hij heeft in december opgeroepen tot nieuwe verkiezingen. Tot die tijd blijft Irak in een politiek limbo, nog steeds bezet door ongeveer 5,000 Amerikaanse troepen.

7. Illegale oorlog tegen Irak heeft de regel van het internationaal recht ondermijnd

Toen de VS Irak binnenvielen zonder de goedkeuring van de VN-Veiligheidsraad, was het eerste slachtoffer het Handvest van de Verenigde Naties, het fundament van vrede en internationaal recht sinds de Tweede Wereldoorlog, dat de dreiging of het gebruik van geweld door een land tegen een ander verbiedt. Het internationaal recht staat militaire actie alleen toe als noodzakelijke en evenredige verdediging tegen een aanval of een onmiddellijke dreiging. De illegale 2002 Bush-doctrine van voorkoop was universeel afgewezen omdat het verder ging dan dit enge principe en een uitzonderlijk Amerikaans recht claimde om eenzijdige militaire macht te gebruiken "om opkomende dreigingen te voorkomen", waardoor de autoriteit van de VN-Veiligheidsraad werd ondermijnd om te beslissen of een specifieke dreiging al dan niet een militaire reactie vereist. Kofi Annan, de toenmalige secretaris-generaal van de VN, zei de invasie was illegaal en zou leiden tot een instorting van de internationale orde, en dat is precies wat er is gebeurd. Toen de VS het VN-handvest vertrapten, moesten anderen volgen. Vandaag zien we hoe Turkije en Israël in de voetsporen van de VS treden, Syrië naar believen aanvallen en binnenvallen alsof het niet eens een soeverein land is, waarbij ze de bevolking van Syrië gebruiken als pionnen in hun politieke spelletjes.

8. De oorlog in Irak leunt de Amerikaanse democratie

Het tweede slachtoffer van de invasie was de Amerikaanse democratie. Het congres stemde voor oorlog op basis van een zogenaamde "samenvatting" van een National Intelligence Estimate (NIE) die helemaal niet bestond. De Washington Post meldde dat slechts zes van de 100 senatoren en een paar leden van het Huis lees de werkelijke NIE. De "Samenvatting" van 25 pagina's waarop andere leden van het Congres hun stemmen baseerden, was een document dat maanden eerder was opgesteld "om de publieke oorlog te bepleiten", zoals een van de auteurs, de Paul Pillar van de CIA, bekende later aan PBS Frontline. Het bevatte verbazingwekkende beweringen die nergens te vinden waren in de echte NIE, zoals dat de CIA wist van 550 locaties waar Irak chemische en biologische wapens opsloeg. Staatssecretaris Colin Powell herhaalde veel van deze leugens in de zijne beschamende prestatie tijdens de VN-Veiligheidsraad in februari 2003, terwijl Bush en Cheney ze gebruikten in grote toespraken, waaronder de toespraak over de Staat van de Unie in 2003. Hoe is democratie - de heerschappij van het volk - zelfs mogelijk als de mensen die we kiezen om ons in het Congres te vertegenwoordigen, kunnen worden gemanipuleerd om te stemmen voor een catastrofale oorlog door zo'n web van leugens?

9. Straffeloosheid voor systematische oorlogsmisdaden

Een ander slachtoffer van de invasie van Irak was het vermoeden dat Amerikaanse presidenten en beleid onder de rechtsstaat vallen. Zeventien jaar later gaan de meeste Amerikanen ervan uit dat de president naar eigen goeddunken oorlog kan voeren en buitenlandse leiders en terrorismeverdachten kan vermoorden, zonder enige aansprakelijkheid - zoals een dictator. Wanneer President Obama zei dat hij vooruit wilde kijken in plaats van achteruit, en niemand van de regering-Bush verantwoordelijk hield voor hun misdaden, het was alsof ze niet langer misdaden waren en genormaliseerd werden als Amerikaans beleid. Dat is inclusief misdaden van agressie tegen andere landen; de massamoord op burgers bij Amerikaanse luchtaanvallen en drone-aanvallen; en de onbeperkt toezicht van alle telefoontjes, e-mails, browsegeschiedenis en meningen van elke Amerikaan. Maar dit zijn misdaden en schendingen van de Amerikaanse grondwet, en het weigeren om degenen die deze misdaden hebben gepleegd ter verantwoording te roepen, heeft het voor hen gemakkelijker gemaakt om ze te herhalen.

10. Vernietiging van het milieu

Tijdens de eerste Golfoorlog, de Verenigde Staten liet vallen 340 ton kernkoppen en explosieven gemaakt met verarmd uranium, die de grond en het water vergiftigden en tot torenhoge kankerniveaus leidden. In de daaropvolgende decennia van "ecocide" werd Irak geplaagd door de brandend van tientallen oliebronnen; de vervuiling van waterbronnen door het storten van olie, riolering en chemicaliën; miljoenen tonnen puin verwoeste steden en steden; en het verbranden van enorme hoeveelheden militair afval in de open lucht “verbrandingsputten” tijdens de oorlog. De vervuiling veroorzaakt door oorlog hangt samen met het hoge aantal aangeboren geboorteafwijkingen, vroeggeboorten, miskramen en kanker (waaronder leukemie) in Irak. De vervuiling heeft ook Amerikaanse soldaten getroffen. 'Meer dan 85,000 Amerikaanse oorlogsveteranen in Irak ... zijn geweest gediagnosticeerd met ademhalings- en ademhalingsproblemen, kankers, neurologische aandoeningen, depressie en emfyseem sinds terugkeer uit Irak, ”zoals de Voogd rapporten. En delen van Irak zullen misschien nooit meer herstellen van de verwoesting van het milieu.

11. Het Amerikaanse sektarische "verdeel en heers" -beleid in Irak veroorzaakte grote chaos in de hele regio

In het seculiere Irak van de 20e eeuw was de soennitische minderheid machtiger dan de sjiitische meerderheid, maar voor het grootste deel woonden de verschillende etnische groepen naast elkaar in gemengde buurten en zelfs onderling getrouwd. Vrienden met gemengde sjiitische / soennitische ouders vertelden ons dat ze vóór de Amerikaanse invasie niet eens wisten welke ouder sjiiet was en welke soenniet. Na de invasie machtigden de VS een nieuwe sjiitische heersende klasse onder leiding van voormalige ballingen die bondgenoten waren van de VS en Iran, evenals van de Koerden in hun semi-autonome regio in het noorden. Het opkrikken van het machtsevenwicht en het opzettelijke Amerikaanse "verdeel en heers" -beleid leidden tot golven van gruwelijk sektarisch geweld, waaronder de etnische zuivering van gemeenschappen door het ministerie van Binnenlandse Zaken doodseskaders onder Amerikaans bevel. De sektarische verdeeldheid die de VS in Irak hebben losgelaten, heeft geleid tot de heropleving van Al Qaeda en de opkomst van ISIS, die in de hele regio grote schade hebben aangericht.

12. De nieuwe koude oorlog tussen de VS en de opkomende multilaterale wereld

Toen president Bush in 2002 zijn 'leer van voorkoop' verklaarde, zei senator Edward Kennedy noemde het "Een oproep tot Amerikaans imperialisme van de 21e eeuw die geen enkel ander land kan of moet accepteren." Maar tot dusver is de wereld er niet in geslaagd de VS te overtuigen van koers te veranderen of zich te verenigen in diplomatieke oppositie tegen haar militarisme en imperialisme. Frankrijk en Duitsland stonden moedig achter Rusland en het grootste deel van het Zuiden om de invasie van Irak in 2003 tegen te gaan in de VN-Veiligheidsraad. Maar de westerse regeringen omarmden het oppervlakkige charmeoffensief van Obama als dekmantel voor het versterken van hun traditionele banden met de VS China was druk bezig haar vreedzame economische ontwikkeling en zijn rol als economisch centrum van Azië, terwijl Rusland zijn economie nog steeds aan het herbouwen was tegen de neoliberale chaos en armoede van de jaren negentig. Geen van beiden was bereid om de Amerikaanse agressie actief aan te vechten totdat de VS, de NAVO en hun Arabische monarchistische bondgenoten proxy-oorlogen begonnen tegen Libië en Syrië in 2011. Na de val van Libië lijkt Rusland te hebben besloten dat het ofwel stand moet houden tegen de veranderingen in het Amerikaanse regime, of uiteindelijk zelf het slachtoffer moet worden.

Het economische tij is verschoven, er is een multipolaire wereld aan het ontstaan, en de wereld hoopt tegen de hoop in dat het Amerikaanse volk en de nieuwe Amerikaanse leiders zullen optreden om dit 21e-eeuwse Amerikaanse imperialisme in toom te houden voordat het leidt tot een nog meer catastrofale Amerikaanse oorlog met Iran. , Rusland of China. Als Amerikanen moeten we hopen dat het geloof van de wereld in de mogelijkheid dat we democratisch gezond verstand en vrede kunnen brengen in het Amerikaanse beleid niet misplaatst is. Een goede plek om te beginnen zou zijn om je aan te sluiten bij de oproep van het Iraakse parlement om Amerikaanse troepen Irak te verlaten.

Medea Benjamin, mede-oprichter van CODEPINK voor vrede, is de auteur van verschillende boeken, waaronder Binnen Iran: de echte geschiedenis en politiek van de Islamitische Republiek Iran en Kingdom of the Unjust: Behind the US-Saudi Connection.

Nicolas JS Davies is een onafhankelijke journalist, een onderzoeker voor CODEPINK, en de auteur van Bloed aan onze handen: de Amerikaanse invasie en vernietiging van Irak.

Dit artikel is geproduceerd door Lokale Vrede Economie, een project van het Independent Media Institute.