Door Henry Lowendorf, US Peace Council
Wat zou de stad New Haven kunnen doen met enorme hoeveelheden geld die vrijkomen door het Amerikaanse militaire budget te verlagen? Dit was het onderwerp van een openbare hoorzitting door de Board of Alders op januari 26, 2017.
Hoofden van verschillende stadsafdelingen getuigden dat ze hun verplichtingen aan de behoeften van de inwoners van New Haven konden waarmaken als ze maar over de middelen beschikten.
Het Human Services Committee van de Board voorgezeten door Ward 27 Alder Richard Furlow hield de hoorzitting op basis van een resolutie voorgesteld door de City of New Haven Peace Commission en de Greater New Haven Peace Council.
Seth Godfrey, voorzitter van de vredescommissie, wees erop dat 55% van onze federale belastingdollars naar het leger gaat, maar moet worden doorgestuurd om te voorzien in menselijke behoeften in arme steden zoals New Haven.
Burgemeester Toni Harp's verklaring werd gelezen ter ondersteuning van herbestemmingsfondsen om aanhoudende honger, slechte gezondheid en verouderende infrastructuur aan te pakken. Meer geld zou culturele attracties zoals ballet en circus, een fulltime symfonie, opera, een ambachtelijk instituut mogelijk maken om historische conserveringsvaardigheden te onderwijzen.
Andere stadsambtenaren kwamen naar de tafel om te getuigen, van wie velen het bestuur bedankten voor de mogelijkheid om 'wat als' te denken.
Dierdre Gruber en Arecelis Maldonado van Public Health maakten zich zorgen dat 42-verpleegkundigen 56-scholen bedienen met 8,000-kinderen met medische behoeften, waaronder vaccinaties, die voldoende financiering zouden kunnen krijgen.
De ontwikkelingsafdeling van de stad is onderbezet, meldde directeur Matt Nemerson. Met een 'vredesdividend' zouden banen, vitaliteit en huisvesting kunnen worden aangepakt, inclusief het beëindigen van dakloosheid. Huisvestingsdiensten voor daklozen hebben inderdaad ongeveer $ 100 miljoen nodig. Tweed-New Have luchthaven zou zijn startbaan kunnen uitbreiden om jet-vliegtuigen te huisvesten. Incubator-programma's ten behoeve van kleine bedrijven en ondernemers zouden mogelijk zijn. De stad zou kunnen concurreren met particuliere ontwikkelaars die land kopen en het in de hoop zetten om veel winst te maken in plaats van het te ontwikkelen voor buurten of industriële gebieden. Industriële ruimte kan worden voorbereid voor bedrijven die deze in onze stad zoeken.
"Deze hoorzitting biedt een echte kans om naar het grotere geheel te kijken," begon stadsingenieur Giovanni Zinn. Wegen, trottoirs, bruggen en afwatering hebben allemaal werk nodig. Er is een kloof van $ 110 miljoen. We moeten omgaan met onze kustlijn die zal worden beïnvloed door klimaatverandering. Het havenkanaal moet baggeren, geschat op $ 50 miljoen. Huurwoningen hebben oplossingen voor duurzame energie nodig. Tot overmaat van ramp verwachten we minder federale dollars. Zinn eindigde met te zeggen: "Bedankt voor de mogelijkheid om 'wat als' te denken. '
Jeff Pescosolido, directeur van Public Works, voegde toe aan het verhaal. Meer geld betekent betere wegen en veiliger reizen. $ 3 miljoen om te beginnen en $ 2 miljoen per jaar meer nodig voor wegonderhoud. Bijgewerkte apparatuur zou de service verbeteren. Het hele jaar door projecten, winterzand, herbouwde trottoirs, verfraaiing vereisen allemaal meer geld en personeel.
Een verklaring van Michael Carter, Chief Administrative Officer van New Haven, werd voor het verslag voorgelezen. Om parken en openbare werken terug te brengen naar het niveau van 2008 - vóór de wereldwijde economische ineenstorting - zou het inhuren van 25 mensen uit de eerste en 15 van de laatste betekenen. Er is 8 miljoen dollar nodig om een garage te bouwen voor het groene wagenpark van de stad. Carter herhaalde bedankt voor 'het maken van deze gedachte-oefening'.
De grote kloof in menselijke dienstverlening werd aangepakt door Martha Okafor, directeur van Community Services. We kunnen niet voorzien in basisbehoeften. We moeten ons richten op 'dakloosheid op straat, wat niet hetzelfde is als chronische dakloosheid'. We moeten ons richten op kinderen zonder stabiele huisvesting. Hoe voorkomen we dakloosheid voor iemand die zijn baan heeft verloren en geen geld heeft. Hoe betalen we 1-2 maanden huur tot hij een baan krijgt, of zorgen we voor vervoer zodat hij aan zijn baan kan komen. Er is niets voor gezinnen, niets voor een stel zonder kinderen. Hoe kunnen we zonder financiering openbare voedseldistributiestations creëren en meer diensten aanbieden voor senioren en jongeren?
Gemeenschapsbewoners getuigden ook.
Patricia Kane, vertegenwoordiger van de New Haven Green Party, zei dat het land sinds de Tweede Wereldoorlog in een permanente oorlogseconomie verkeert, in gevaar is en dat New Haven worstelt om aan de menselijke behoeften te voldoen. Ze pleitte voor een groene economie met meer alternatieve energie en een lokale voedseleconomie.
De Greater New Haven Peace Council, een van de sponsors van de resolutie die tot deze hoorzitting leidde, werd vertegenwoordigd door Henry Lowendorf.
Hij prees de nobele inspanningen van de stad als een toevluchtsoord voor immigranten. Hij verbond de gevaren van twee existentiële bedreigingen voor de mensheid - opwarming van de aarde en nucleaire oorlog - als binnen handbereik. Hij citeerde zowel Martin Luther King, die oorlog als de vijand van de armen zag, als president Dwight Eisenhower die voorbereidingen op de oorlog zag als de vijand van de infrastructuur van ons land. Het equivalent van bijna een vijfde van het stadsbudget wordt elk jaar van de belastingbetalers in New Haven gehaald voor oorlog, wat een enorme kloof betekent in banen, infrastructuur, Headstart- en universiteitsbeurzen. En hij riep stadsambtenaren op om van onze nationale vertegenwoordigers een plan te eisen om het geld van oorlog naar menselijke behoeften te verplaatsen.
Andere inwoners van de stad getuigden ook op deze eerste keer dat ze hoorden wat de stad kon doen om onze inwoners te verheffen met de jaarlijkse schat die aan oorlog werd besteed.
De resolutie waarin onze leden van het Congres wordt opgeroepen om de militaire begroting te verlagen en de bespaarde middelen over te dragen naar onze steden, heeft de commissie aangenomen en in februari unaniem aangenomen door de Raad van Alders. Het werd verzonden naar congreslid Rosa DeLauro, senator Richard Blumenthal en senator Chris Murphy. Tot op heden is geen antwoord ontvangen. Burgemeester Harp heeft ook een bijgewerkte versie van de resolutie voorgelegd aan de Amerikaanse Conferentie van burgemeesters, waar deze ook unaniem is aangenomen.
Hoe we een openbare hoorzitting hebben bereikt over het verplaatsen van de geldresolutie in New Haven CT.
De ervaring van New Haven weerspiegelt een lange geschiedenis van vredesactiviteit in de stad, het bestaan van een formele vredescommissie voor de stad en het opbouwen van goede relaties op lange termijn met leden van de Raad van Alders en de burgemeester.
De Greater New Haven Peace Council heeft in het voorjaar van 2016 een resolutie geïnitieerd die door de City Peace Commission is voorgelegd aan de Board of Alders. We hadden een vergelijkbare procedure gevolgd in 2012 toen we met succes een resolutie introduceerden waarin werd opgeroepen om een referendum op de stemming te plaatsen om het militaire budget te verlagen en het bespaarde geld te gebruiken voor menselijke behoeften. Het referendum won 6 tot 1 met driekwart van de stemmers.
We werkten samen met de voorzitter van de Human Services Committee van de Raad, met wie we regelmatig samenkomen, om ervoor te zorgen dat de resolutie aan zijn commissie werd voorgelegd. We hebben de resolutie ook van tevoren met de burgemeester besproken om te verzekeren dat zij toestemming gaf voor afdelingshoofden om te getuigen. We waren bang dat ze terughoudend zouden zijn om nog meer werk aan hun drukke agenda toe te voegen. Vóór haar verkiezing tot burgemeester was Toni Harp de senator van de staat die namens ons handelde om wetgeving in te voeren die opriep tot het instellen van een CT-commissie die onderzoek deed naar de omschakeling van militaire naar civiele productie. We hebben ook gesproken met een van de assistenten van de wetgevende diensten, die ondersteuning bieden aan leden van de Raad van Alders, die van alle afdelingshoofden de meeste interactie hebben met de inwoners van de stad en de meest vruchtbare bijdrage leveren aan de hoorzitting. Het Human Services Committee nodigde die specifieke stadsambtenaren uit.
Zo hebben we ons huiswerk gedaan.
Getuigenis van Henry Lowendorf:
Ik ben Henry Lowendorf, co-voorzitter van de Greater New Haven Peace Council. Ik ben ook medevoorzitter van het Ward 27 Democratic Committee en lid van de Democratic Town Committee.
Alder Furlow en leden van de Human Services Committee, bedankt voor het houden van deze hoorzitting.
We leven in buitengewone tijden.
Afgelopen vrijdag nam de meest reactionaire regering in onze geschiedenis de controle over in Washington. Afgelopen zaterdag braken enorme rally's uit in de Verenigde Staten. Ze werden bevolkt door miljoenen die nog nooit eerder hadden deelgenomen aan openbare demonstraties om zich te verzetten tegen het destructieve beleid van die regering.
Deze hoorzitting vindt plaats temidden van de grootste bedreigingen waarmee wij en onze stad in onze levens te maken hebben gehad.
De nobele en moedige steun van New Haven voor immigranten in onze stad vereist dat al onze buren opkomen voor de mensenrechten. We zijn ons ervan bewust dat al onze rechten worden aangevallen.
Ja, New Haven moet een toevluchtsoordstad zijn voor immigrantenrechten, maar ook voor het recht op een goede baan, het recht op een uitstekende opleiding en het recht op kwaliteitsvolle gezondheidszorg en het recht op veilige straten.
Wereldwijde oververhitting bedreigt onze veiligheid vandaag en op de langere termijn. Een andere bedreiging voor ons en de beschaving is een plotselinge nucleaire confrontatie vanuit Europa of Syrië.
De onmiddellijke dreiging is echter dat de nieuwe Amerikaanse regering en het Amerikaanse Congres elke intentie tonen om de financiering voor steden, menselijke diensten en menselijke behoeften te verminderen, tot op het bot.
Ik ben ervan overtuigd dat onze vertegenwoordigers in het Congres zoveel weerstand zullen bieden dat zij de inspanningen van de Republikeinse meerderheid kunnen ondersteunen om programma's te ondersteunen die de behoeften van de inwoners van New Haven dienen. Maar wat nodig is om onze stad te laten overleven en bloeien is iets heel anders dan wat we tot nu toe hebben meegemaakt.
In 1953 waarschuwde president Eisenhower ons: 'Elk geweer dat wordt gemaakt, elk oorlogsschip dat wordt gelanceerd, elke raket die wordt afgevuurd, betekent in de laatste zin een diefstal van degenen die hongeren en niet te eten krijgen, degenen die het koud hebben en niet gekleed zijn. Deze wapenwereld geeft niet alleen geld uit. Het besteedt het zweet van zijn arbeiders, het genie van zijn wetenschappers, de hoop van zijn kinderen… Dit is helemaal geen manier van leven, in de ware zin van het woord. Onder de wolk van dreigende oorlog hangt de mensheid aan een ijzeren kruis."
We hebben van leiders in het stadsbestuur gehoord hoe moeilijk onze stad is om aan haar verplichtingen tegenover haar inwoners te voldoen. Voor een groot deel komen die moeilijkheden voort uit de gemaakte kanonnen, de oorlogsschepen gelanceerd en de raketten afgevuurd. Ze verzachten de kracht van deze natie. Eerwaarde Martin Luther King, Jr., sprak zo welsprekend in 1967: “Ik wist dat Amerika nooit de nodige fondsen of energieën zou investeren in de rehabilitatie van zijn armen zolang avonturen zoals Vietnam mannen en vaardigheden en geld bleven trekken als een demonische , destructieve zuigbuis. Dus werd ik steeds meer gedwongen om de oorlog als een vijand van de armen te zien en als zodanig aan te vallen. ”
In 2017 blijft oorlog de vijand van de armen, inderdaad van de grote meerderheid van onze medeburgers.
Connecticut, een van de rijkste staten in de rijkste natie ter wereld, bevat enkele van de armste steden, waaronder New Haven. We moeten de realiteit onder ogen zien dat onze stad en andere steden worstelen om de nodige middelen te vinden, omdat dit land zoveel uitgeeft aan oorlogen, aan oorlogsvoorbereidingen, aan het bouwen van wapens.
Het federale budget waarover het congres elk jaar stemt, wijst 53% van onze belastingdollars toe aan het Pentagon en warmaking. 53%. Kinderen, scholen, onderwijs, infrastructuur, milieu, gezondheid, onderzoek, parken, transport - al het andere deelt wat er overblijft.
Elk jaar sturen New Haven-belastingbetalers $ 119 miljoen naar het Pentagon. Dat is ongeveer 18% van het stadsbudget.
Wat kunnen we met dat geld doen? creëren
700 infrastructuur banen, en
550 schone energie banen, en
350 banen voor basisschoolonderwijs.
Of we zouden kunnen hebben
600 4-jaarbeurzen voor universiteiten
900 HeadStart-slots voor kinderen
850 banen in gebieden met een hoge armoede.
De voortdurende en eindeloze oorlogen maken ons niet veilig. Wat ons veilig zal maken, zijn de banen die de inwoners van onze stad helpen.
Als we ons willen verzetten tegen de aanvallen die nu uit Washington komen, moeten we allemaal bij elkaar blijven. En bovenal moeten we eisen dat onze congresvertegenwoordigers stoppen met het financieren van de oorlogen, stoppen met het financieren van de moordmachines, maar eerder de banen financieren die New Haven en alle steden in Connecticut nodig hebben.
Dank je.
