Door David Swanson, World BEYOND War, Mei 21, 2023
Opmerkingen in New York City, 21 mei 2023
Ongeveer anderhalf jaar voordat ik in het centrum van de stad werd geboren, hield dr. Martin Luther King Jr. een toespraak in de Riverside Church genaamd Beyond Vietnam. "Een natie die jaar na jaar doorgaat," zei hij, "om meer geld uit te geven aan militaire verdediging dan aan programma's voor sociale verheffing, nadert de geestelijke dood." Hij was zich er terdege van bewust dat het leger niet ter verdediging werd gebruikt, maar de taal van oorlogsacceptatie was op dat moment goed ingeburgerd. Nu zijn we meer dan een halve eeuw later, lang geleden hebben we de spirituele dood benaderd, begroet en voorbijgestreefd, en we kijken terug vanuit het graf.
Waren hier. We bewegen en praten. Maar kunnen we zeggen dat we leven op een manier die langer dan een fractie van een seconde houdbaar is in het grote geheel der dingen? We kijken terug van een wereld die opgesloten zit in een pad naar een nucleaire oorlog, een pad dat verder wijst dan een nucleaire oorlog - mocht een groot fortuin of een grote inspanning dit vermijden - naar een iets langzamere vernietiging en ineenstorting van het milieu. We kijken terug op een moment waarop 's werelds ergste oorlogsmakers en wapenhandelaren zich in Hiroshima hebben verzameld om ons te vertellen dat oorlog en wapenproductie een openbare dienst zijn, en dat ze hun plicht zullen doen en ons steeds meer van die dienst zullen verlenen.
"Er komt een tijd dat zwijgen verraad is", zei Dr. King, zijn woorden lancerend naar onze tijd waarin we alleen maar met grote afgunst kunnen verlangen naar stilte, gewend geraakt aan zoveel erger. Toen Dr. King die toespraak hield, overdreef het Amerikaanse leger naar boven en schepte op over hoeveel mensen het doodde, als een teken van vooruitgang. Vandaag de dag doodt het en vertelt het ons dat het levens redt, democratie verspreidt en een liefdadigheidsvoordeel verschaft aan de mensheid uit pure vrijgevigheid. Hoe meer Amerikaans nieuws je consumeert, hoe dommer je wordt. Geef me stilte, alsjeblieft!
Het probleem is dat mensen soms geloven wat ze wordt verteld. Mensen stellen zich voor dat, zoals al meer dan 80 jaar niet waar is, de meerderheid van de doden en het lijden in oorlogen wordt veroorzaakt door het leger dat een land binnenvalt en bezet. Ik bedoel, niet als Rusland het doet. Dan staat het overgrote deel van de slachtoffers – de mensen die in Oekraïne wonen – in de schijnwerpers. Maar in Amerikaanse oorlogen wordt gedacht dat de bommen zachtjes op ooghoogte ontploffen met kleine bloemen en constituties die naar buiten fladderen.
In werkelijkheid zijn de sterfgevallen in de VS niet meer dan een paar procent van degenen die zijn omgekomen in Amerikaanse oorlogen - of Amerikaanse proxy-oorlogen trouwens - en als we kijken naar degenen die indirect zijn gedood door de vernietiging van naties, worden de Amerikaanse sterfgevallen een fractie van één procent. Oorlog is een eenzijdige slachting.
Maar als we terugkeren naar het idee om iets uit te geven aan programma's voor sociale verheffing, dan vermenigvuldigen de doden en gewonden en het lijden zich en zijn we overal op aarde, ook hier, dat we het geld hadden kunnen uitgeven in plaats van het uit te geven aan georganiseerde moord.
Als Dr. King een jaar na die toespraak niet was vermoord, kunnen we niet weten wat hij vandaag zou hebben gezegd, ervan uitgaande dat de wereld was zoals die nu is. Maar we kunnen er vrij zeker van zijn dat hij het zou hebben gezegd in een zwart gat van mediacensuur en wilde beschuldigingen dat hij in dienst was van Vladimir Poetin. Het is denkbaar dat hij iets soortgelijks als dit had kunnen zeggen (als we zijn toespraak uit 1967 overnemen en aanpassen en toevoegen):
Het moet zonneklaar zijn dat niemand die zich zorgen maakt over de integriteit en het leven van de wereld van vandaag, het pad kan negeren dat leidde tot de oorlog in Oekraïne, of de twee partijen, niet één, die strijden om vrede te voorkomen.
En terwijl ik nadenk over de waanzin van Oekraïne en in mezelf zoek naar manieren om het te begrijpen en met mededogen te reageren, gaan mijn gedachten voortdurend naar de mensen van dat land en van het Krim-schiereiland. Ze moeten Amerikanen zien als vreemde bevrijders. Ze stemden met een overweldigende meerderheid om zich weer bij Rusland aan te sluiten na een door de VS gesteunde staatsgreep in Oekraïne. Niemand stelt voor om opnieuw te gaan stemmen. Niemand stelt voor dat ze worden overgehaald om anders te stemmen. In plaats daarvan moeten ze met geweld worden heroverd, of ze dat nu leuk vinden of niet, en of het nu wel of niet een nucleaire oorlog en een nucleaire winter met zich meebrengt waarvan niemand ooit zal herstellen.
Rusland herinnert zich hoe Amerikaanse leiders hebben geweigerd ons de waarheid te vertellen over eerdere vredesonderhandelingen, hoe de president heeft beweerd dat er geen bestonden terwijl dat duidelijk wel het geval was. Veel van de regeringen van de wereld dringen aan op vrede, en de Amerikaanse regering stelt straaljagers ter beschikking en dringt aan op oorlog. We hebben de regering van de VS nodig om de koers om te keren, een einde te maken aan wapenleveranties, de uitbreiding van militaire allianties stop te zetten, een staakt-het-vuren te ondersteunen en onderhandelingen mogelijk te maken met compromissen en verifieerbare stappen van beide partijen, zodat een beetje vertrouwen kan worden hersteld.
Een ware revolutie van waarden zal de hand leggen op de wereldorde en van oorlog zeggen: "Deze manier om geschillen te beslechten is niet rechtvaardig." Dit bedrijf van het verbranden van mensen, van het vullen van de huizen van de wereld met wezen en weduwen, van het injecteren van giftige drugs van haat in de aderen van normaal humane mensen, van het lichamelijk gehandicapt en psychisch gestoord achterlaten van mannen, vrouwen en kinderen, kan niet worden verzoend met wijsheid , rechtvaardigheid en liefde.
Een echte revolutie van waarden betekent uiteindelijk dat onze loyaliteit eerder oecumenisch dan deels moet worden. Elke natie moet nu een doorslaggevende loyaliteit aan de mensheid als geheel ontwikkelen om het beste in hun individuele samenlevingen te behouden.
Dr. King was een van de beste in deze samenleving. We zouden moeten luisteren.
